Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2011-12-13-Speech-2-113-000"
Predicate | Value (sorted: default) |
---|---|
rdf:type | |
dcterms:Date | |
dcterms:Is Part Of | |
dcterms:Language | |
lpv:document identification number |
"en.20111213.5.2-113-000"6
|
lpv:hasSubsequent | |
lpv:speaker | |
lpv:spoken text |
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@nl3
|
lpv:spokenAs | |
lpv:translated text |
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@cs1
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@da2
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@de9
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@el10
"The ‘Last chance summit’ has ultimately turned into a ‘Summit of missed opportunities’. Having had a weekend to consider the fallout, ‘the markets’ have responded in a way which leaves little room for interpretation: credit rating agencies are preparing their credit downgrades and, yesterday, Italy was still paying nearly 6% interest – and this despite the arrival of Mario Monti and his technocratic cabinet – albeit under pressure from ‘the markets’ and Europe. This is, at the same time, one of the very disturbing and more fundamental trends of the euro crisis. After all, it has caused a huge rift in many arenas: in the economic, budgetary and political arenas, but also in the democratic arena.
However, it is ironic that, at a time when more and more citizens are taking to the streets and various protest movements are springing up like mushrooms out of the ground, the European decision-making process is being scrupulously kept behind closed doors. Worse still, the European Parliament is being sidelined. Nevertheless, one of the lessons which can be learned from this debate is that we would actually be able to achieve a result in tackling the crisis if the European Parliament were allowed to join the table. After all, we do have a consensus here that we should take steps that will offer people future prospects and introduce Eurobonds across party lines and national borders. The only genuine solution is a democratic one."@en4
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@es21
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@et5
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@fi7
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@fr8
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@hu11
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@it12
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@lt14
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@lv13
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@mt15
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@pl16
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@pt17
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@ro18
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@sk19
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@sl20
"De 'top van de laatste kans' is uiteindelijk alweer een 'top van de gemiste kans' geworden. Na een weekend beraad laat het oordeel van "de markten" weinig ruimte voor interpretatie: ratingbureaus bereiden hun kredietverlagingen voor en Italië betaalde gisteren nog steeds bijna 6% rente - en dit ondanks het aantreden van Mario Monti en zijn technocratenkabinet - toch onder druk van 'de markten' en van Europa. Dit is meteen de erg verontrustende en meer fundamentele trend van de eurocrisis. Deze heeft immers op vele vlakken een enorme tweespalt teweeggebracht: op economisch, budgettair en politiek vlak, maar ook op democratisch vlak.
Het is toch ironisch dat op een moment dat meer en meer burgers de straat op gaan en allerhande protestbewegingen als paddenstoelen uit de grond verrijzen, het Europees besluitvormingsproces angstvallig achter gesloten deuren wordt gehouden. Sterker nog, het Europees Parlement wordt buiten spel gezet. Nochtans kan je leren uit dit debat dat men wél resultaat zou boeken bij het aanpakken van de crisis, als het Europees Parlement mee aan tafel zou zitten. Hier is immers wél consensus om maatregelen te nemen die de mensen perspectief bieden en om eurobonds in te voeren over partijgrenzen en nationale grenzen heen. Een echte oplossing moet democratisch zijn."@sv22
|
lpv:unclassifiedMetadata |
"Kathleen Van Brempt (S&D ),"18,5,20,15,1,19,14,11,16,22,7,2,10,13,3,21,9,17,12,8
"schriftelijk"18,5,20,15,1,19,14,16,11,22,7,2,10,13,3,21,9,17,12,8
|
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples