Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2008-05-21-Speech-3-247"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2008-05-21"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Explicaţii privind votul⁶
dcterms:Language	"pl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20080521.20.3-247"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2008-05-21-Speech-3-248⁶
lpv:speaker	lp:Genowefa Grabowska⁶
lpv:spoken text	"Jako kobieta-profesor, pracująca od lat w polskim uniwersytecie, mam świadomość wagi zagadnienia i dlatego popieram sprawozdanie Britty Thomsen. Sprawozdanie interesująco mierzy się z problemem dyskryminacji ze względu na płeć w nauce, identyfikuje przeszkody społeczne, kulturowe, ekonomiczne, które powodują, że kobiety w świecie nauki są ciągle niedoreprezentowane. Jest nas niewiele w sektorze państwowym i szkolnictwie wyższym (35%), a tylko 18 % w sektorze prywatnym. Jak – bez kobiet w nauce – budować społeczeństwo oparte na wiedzy, rozwijać europejską naukę i gospodarkę, osiągnąć wyzwania strategii lizbońskiej i spełnić oczekiwania Europejczyków u progu XXI wieku? Należy więc stworzyć takie warunki, które pozwolą kobietom na szersze włączenie się w życie naukowe, otworzą przed nimi nie tylko drzwi do akademickich laboratoriów, ale też do najwyższych akademickich stanowisk. To godne potępienia, że w świecie nauki, gdzie o awansie decydują osiągnięcia merytoryczne, kobiety mają trzy razy mniejsze szanse na nominacje profesorskie niż mężczyźni. I nie można tego tłumaczyć wyłącznie ich większym zaangażowaniem w życie rodzinne. Trudno wdrażać na europejskich uczelniach politykę na rzecz równości mężczyzn i kobiet, skoro kobiety tak rzadko są członkami ich organów decyzyjnych. Wystarczy przywołać hańbiący przykład Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, gdzie w 22-osobowej radzie naukowej zasiada tylko 5 kobiet!"@pl¹⁶
lpv:spokenAs	member; AFCO (2007-01-31--2009-07-13)²³ member; PES (2004-07-20--2009-07-13)²³ substitute; LIBE (2007-01-31--2009-07-13)²³ unknown; Socjaldemokracja Polska (2004-07-20--2009-07-13)²³ substitute; ENVI (2007-01-31--2009-07-13)²³ substitute; DROI (2007-01-31--2009-07-13)²³ member; Delegation to the ACP-EU Joint Parliamentary Assembly (2004-09-15--2009-07-13)²³ substitute; Delegation to the EU-Kazakhstan, EU-Kyrgyzstan and EU-Uzbekistan Parliamentary Cooperation Committees, and for relations with Tajikistan, Turkmenistan and Mongolia (2004-09-15--2009-07-13)²³
lpv:translated text	". Protože jsem profesorkou s mnohaletou pracovní zkušeností na polské univerzitě, uvědomuji si velikost výzev, jimž čelíme, a proto podporuji zprávu paní Thomsenové. Zpráva vychází ze zajímavého přístupu k problému genderové diskriminace v oblasti vědy a určuje sociální, kulturní a finanční překážky způsobující stále trvající nedostatečné zastoupení žen. Je nás málo ve státním sektoru a v odvětví vyššího vzdělání, pouze 35 %, a pouze 18 % v soukromém sektoru. Jak máme bez zapojení žen do vědecké činnosti vybudovat vědomostní společnost, rozvíjet evropskou vědu a hospodářství a řešit výzvy Lisabonské strategie a plnit očekávání Evropy na prahu jednadvacátého století? Musíme vytvořit podmínky, které umožní ženám dosáhnout širšího zastoupení ve světě vědy, čímž se pro ně otevřou dveře do univerzitních laboratoří. Musíme ženám umožnit, aby realizovaly své ambice na nejvyšší akademické posty. Získání titulu v oblasti vědy závisí na akademických úspěších a šance ženy, aby se stala například vedoucí katedry, je třikrát menší než šance muže. Je to bohužel tak a nemůžeme to vysvětlit pouze na základě větších rodinných povinností žen. Máme málo žen v rozhodovacích orgánech evropských institucí vyššího školství, a proto je těžké v těchto institucích realizovat politiku genderové rovnosti. Stačí poukázat na hanebný příklad vědecké rady Evropské rady pro výzkum. Z jejích dvaadvaceti členů je pouze pět žen!"@cs¹ "Som kvindelig professor, der i årevis har arbejdet på et polsk universitet, kender jeg spørgsmålets vigtighed og støtter derfor Britt Thomsens betænkning. Betænkningen gør et interessant opgør med den kønsbetingede forskelsbehandling inden for forskningsverden, den identificerer sociale, kulturelle og økonomiske hindringer, der medfører, at kvinder fortsat er underrepræsenteret inden for videnskaben. Der findes ikke ret mange af os i den statslige sektor og på højere læreanstalter (35 %) og kun 18 % i den private sektor. Hvordan skal vi opbygge et videnbaseret samfund, udvikle den europæiske forskning og økonomi, møde Lissabonstrategiens udfordringer og opfylde europæernes forventninger her i starten af det 21. århundrede uden kvinder inden for videnskaben? Man skal skabe betingelser, der i højere grad gør det muligt for kvinder at blive del af det videnskabelige liv, betingelser, der ikke blot åbner dørene til de akademiske laboratorier, men også til de højeste akademiske stillinger. Det er forkasteligt, at kvinder har tre gange mindre chance for at blive udnævnt til professor end mænd i videnskabsverden, hvor forfremmelse afgøres af faglige præstationer. Og dette kan ikke blot forklares med deres større engagement i familielivet. Det er svært at indføre en ligestillingspolitik på de europæiske universiteter, når kvinderne så sjældent deltager i deres beslutningsorganer. Man kan nøjes med at henvise til det skammelige eksempel med Det Europæiske Forskningsråd, hvor kun fem af 22 medlemmer er kvinder!"@da² ". Als Professorin mit vielen Jahren Berufserfahrung an einer polnischen Universität bin ich mir der Größenordnung der Probleme bewusst und gebe daher dem Bericht von Britta Thomsen meine Zustimmung. Der Bericht wählt einen interessanten Ansatz für das Problem der Geschlechterdiskriminierung in der wissenschaftlichen Welt, indem er die sozialen, kulturellen und finanziellen Hindernisse benennt, die bewirken, dass die Frauen nach wie vor unterrepräsentiert sind. Es gibt nur wenige von uns im staatlichen Hochschulsektor, gerade mal 35 %, im privaten Sektor sind es nur 18 %. Wie sollen wir ohne Teilhabe der Frauen an der Wissenschaft die Wissensgesellschaft aufbauen, Europas Wissenschaft und Wirtschaft entwickeln, die Herausforderungen der Strategie von Lissabon meistern und die Erwartungen Europas an der Schwelle des 21. Jahrhunderts erfüllen? Wir müssen Bedingungen schaffen, die den Frauen die Möglichkeit geben, sich stärker in die wissenschaftliche Welt einzubringen, und die ihnen die Türen der Hochschullaboratorien öffnen. Die höchsten akademischen Ämter müssen auch Frauen zugänglich sein. Die Promotion in der wissenschaftlichen Welt hängt von den Leistungen ab, die man vorweisen kann, und bei einer Frau ist die Chance, auf einen Lehrstuhl berufen zu werden, dreimal geringer als bei einem Mann. Das ist bedauerlich und lässt sich nicht allein dadurch erklären, dass die Frauen familiär stärker belastet sind. In den Entscheidungsgremien der europäischen Hochschuleinrichtungen sitzen ganz wenige Frauen, sodass es schwer ist, Gleichstellungspolitik in diesen Einrichtungen durchzusetzen. Ich nenne nur das beschämende Beispiel des wissenschaftlichen Beirats des Europäischen Forschungsrats. Von seinen 22 Mitgliedern sind lediglich fünf Frauen!"@de⁹ ". Με την ιδιότητα της γυναίκας καθηγήτριας με πολλά χρόνια εμπειρίας εργαζόμενη σε πολωνικό πανεπιστήμιο, γνωρίζω το μέγεθος των προκλήσεων που δημιουργούνται και, κατά συνέπεια, υποστηρίζω την έκθεση της κ. Thomsen. Η έκθεση υιοθετεί μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο πρόβλημα της διάκρισης βάσει του φύλου στον επιστημονικό κόσμο, εντοπίζοντας τα κοινωνικά, πολιτισμικά και οικονομικά εμπόδια που αναγκάζουν τις γυναίκες να εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται. Υπάρχουν λίγες εξ ημών στον κρατικό τομέα και στην ανώτατη εκπαίδευση, μόνο 35%, και μόνο 18% στον ιδιωτικό τομέα. Πώς υποτίθεται ότι θα οικοδομήσουμε μια βασισμένη στη γνώση κοινωνία, θα αναπτύξουμε την επιστήμη και την οικονομία της Ευρώπης, θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της Στρατηγικής της Λισαβόνας, και θα εκπληρώσουμε τις προσδοκίες της Ευρώπης στο κατώφλι του 21ου αιώνα χωρίς τη συμμετοχή γυναικών στην επιστήμη; Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα δώσουν τη δυνατότητα στις γυναίκες να αποκτήσουν ευρύτερη συμμετοχή στον επιστημονικό κόσμο ξαι οι οποίες θα ανοίξουν τις πόρτες των πανεπιστημιακών εργαστηρίων σε αυτές. Πρέπει επίσης να καταστεί δυνατό οι γυναίκες να έχουν φιλοδοξίες για τις υψηλότερες ακαδημαϊκές θέσεις. Η προαγωγή στον επιστημονικό κόσμο εξαρτάται από τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και οι πιθανότητες εκλογής γυναίκας σε πανεπιστημιακή έδρα είναι τρεις φορές μικρότερες από τις πιθανότητες που έχει ο άνδρας. Αυτό είναι λυπηρό και δεν μπορεί να εξηγηθεί αποκλειστικά από τις βαρύτερες οικογενειακές δεσμεύσεις της γυναίκας. Λίγες γυναίκες είναι μέλη των οργάνων λήψης αποφάσεων ευρωπαϊκών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης, και κατά συνέπεια είναι δύσκολο να εφαρμοστεί πολιτική ισότητας των φύλων στα ιδρύματα αυτά. Δεν χρειάζεται παρά να αναφερθούμε μόνο στο σκανδαλώδες παράδειγμα του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας. Μόνο πέντε από τα είκοσι δύο μέλη του είναι γυναίκες!"@el¹⁰ ". In my capacity as a female professor with many years of experience working in a Polish university, I am aware of the magnitude of the challenges involved and therefore support the report by Mrs Thomsen. The report takes an interesting approach to the problem of gender discrimination in the scientific world, identifying the social, cultural and financial obstacles causing women to remain under-represented. There are few of us in the state sector and in higher education, a mere 35%, and only 18% in the private sector. How are we supposed to build a knowledge-based society, develop Europe’s science and economy, meet the challenges of the Lisbon Strategy, and fulfil Europe’s expectations at the threshold of the 21st century without the involvement of women in science? We have to create conditions that will enable women to become more widely involved in the scientific world and that will open the doors of university laboratories to them. It must also be made possible for women to aspire to the highest academic posts. Promotion in the scientific world depends on academic achievement, and a woman’s chance of being appointed to a Chair is three times lower than that of a man. This is regrettable and cannot be explained exclusively by women’s heavier family commitments. Few women are members of the decision-making bodies of European higher education institutions, and it is therefore difficult to implement policy on gender equality in these institutions. We only need to refer to the shameful example of the Scientific Council of the European Research Council. Only five of its twenty-two members are female!"@en⁴ "En mi calidad de mujer profesora con numerosos años de experiencia profesional en una universidad polaca, soy consciente de la magnitud de las dificultades en cuestión y, por ende, apoyo el informe de la señora Thomsen. El informe adopta un interesante planteamiento del problema de la discriminación de género en el ámbito científico e identifica los obstáculos sociales, culturales y económicos que ocasionan que la mujer siga estando infrarrepresentada. Somos pocas en el sector público y en la educación superior, apenas un 35 %, y sólo un 18 % en el sector privado. ¿Cómo vamos a crear una sociedad basada en el conocimiento, desarrollar la ciencia y la economía europeas, lograr los retos que plantea la Estrategia de Lisboa y cumplir las expectativas de Europa en el umbral del siglo XXI sin contar con la participación de la mujer en la ciencia? Tenemos que crear las condiciones que permitan que las mujeres participen más ampliamente en el ámbito científico y que abran a las mismas las puertas de los laboratorios universitarios. También debe ser posible que las mujeres aspiren a ocupar los máximos puestos académicos. La promoción en el ámbito científico depende de los logros académicos y las opciones de una mujer de ocupar una cátedra son tres veces menores que las de un hombre. Esto es lamentable y no puede explicarse exclusivamente aludiendo a los mayores compromisos familiares de la mujer. Pocas mujeres son miembros de los organismos decisorios de las instituciones de educación superior europeas, por lo que es más difícil aplicar políticas de igualdad de género en tales instituciones. Basta con referirse al vergonzoso ejemplo del Consejo Científico del Consejo Europeo de Investigación: sólo cinco de sus veintidós miembros son mujeres."@es²¹ ". Olles töötanud aastaid naisprofessorina ühes Poola ülikoolis, olen teadlik selle ülesande suurusest ning toetan seetõttu Britta Thomseni raportit. Raport läheneb soolisele diskrimineerimisele teadusmaailmas huvitava nurga alt, tuues välja sotsiaalsed, kultuurilised ja rahalised takistused, mille tõttu naised on jätkuvalt alaesindatud. Meid on vähe nii riigisektoris kui ka kõrghariduses, vaid 35%, ning kõigest 18% erasektoris. Kuidas saaksime ehitada teadmistepõhist ühiskonda, arendada Euroopa teadust ja majandust, täita Lissaboni strateegia ülesandeid ning tulla vastu Euroopa ootustele 21. sajandi künnisel, kui me ei kaasa teadusesse naisi? Peame looma tingimused, mis võimaldaks naistel teadusmaailmas rohkem osaleda ning avaks nende ees ülikoolilaborite uksed. Samuti peavad naised saama kandideerida kõrgeimatele akadeemilistele ametikohtadele. Teadusmaailmas sõltub ametikõrgendus akadeemilistest saavutustest ning naiste väljavaated saada määratud dekaaniks on kolm korda väiksemad kui meestel. See on kahetsusväärne ning seda ei saa seletada ainult naiste suuremate kohustustega perekonna ees. Euroopa kõrgharidusasutuste otsustusorganitesse kuulub vähe naisi ning seetõttu on raske viia neis asutustes sisse soolise võrdõiguslikkuse poliitikat. Meil piisab vaid viidata Euroopa Teadusnõukogu häbiväärsele näitele. Selle kahekümne kahest liikmest ainult viis on naised!"@et⁵ ". Naisprofessorina, jolla on useiden vuosien kokemus työskentelystä puolalaisessa yliopistossa olen tietoinen siihen liittyvistä valtavista haasteista ja tuen tämän vuoksi Britta Thomsenin mietintöä. Mietinnössä otetaan mielenkiintoinen lähestymistapa sukupuoleen perustuvaan syrjintään tiedemaailmassa määrittämällä ne sosiaaliset, kulttuuriset ja taloudelliset esteet, joiden vuoksi naiset ovat edelleen aliedustettuina. Meitä on vähän julkisella ja korkeakoulusektorilla, vain 35 prosenttia, ja vain 18 prosenttia yksityisellä sektorilla. Kuinka meidän on määrä rakentaa tietoon perustuvaa yhteiskuntaa, kehittää tiedettä ja taloutta Euroopassa, vastata Lissabonin strategian haasteisiin ja täyttää eurooppalaiset odotukset 2000-luvun kynnyksellä ilman naisten osallisuutta tieteissä? Meidän on luotava olosuhteet, joissa naiset voivat laajemmin osallistua tiedemaailmaan ja jotka avaavat naisille yliopistojen laboratorioiden ovet. On myös mahdollistettava naisten haaveet korkeammista akateemisista viroista. Edistyminen tiedemaailmassa riippuu akateemisista saavutuksista, ja naisen mahdollisuus tulla nimitetyksi virkaan on kolme kertaa heikompi kuin miehen. Tämä on valitettavaa, eikä sitä voida selittää yksinomaan naisten voimakkaammilla perhesitoumuksilla. Eurooppalaisten korkeakoululaitosten päätöksentekoelimissä on vähän naisjäseniä, joten näissä laitoksissa on vaikea panna täytäntöön tasa-arvopolitiikkaa. Tarvitsee vain viitata Euroopan tutkimusneuvoston tieteellisen neuvoston häpeälliseen esimerkkiin. Vain viisi sen 22 jäsenestä on naisia!"@fi⁷ "En ma qualité de professeur femme avec de nombreuses années d’expérience dans une université polonaise, j’ai conscience de l’ampleur des défis concernés et je soutiens donc le rapport de Mme Thomsen. Ce rapport approche de façon intéressante le problème de la discrimination sexuelle dans le monde des sciences en identifiant les obstacles sociaux, culturels et financiers qui font que les femmes restent sous-représentées. Nous sommes peu nombreuses dans le secteur public et dans l’enseignement supérieur, à peine 35%, et à peine 18% dans le secteur privé. Comment sommes-nous censées développer une société de la connaissance, développer les sciences et l’économie en Europe, relever les défis de la stratégie de Lisbonne et répondre aux attentes de l’Europe à l’aube du XXI siècle sans impliquer les femmes dans les sciences? Nous devons créer les conditions qui permettront aux femmes de s’impliquer plus largement dans le monde scientifique, et qui leur ouvriront les portes des universités et des laboratoires. Les femmes doivent aussi pouvoir aspirer aux postes universitaires les plus élevés. L’avancement dans le monde scientifique dépend des accomplissements scientifiques et une femme a trois fois moins de chances qu’un homme d’être nommée à une chaire. Cette situation est regrettable et ne peut s’expliquer exclusivement par l’engagement familial plus fort des femmes. Les femmes sont peu représentées au sein des organes décisionnels des institutions d’enseignement supérieur en Europe, et il est donc difficile de mettre en œuvre une politique d’égalité des genres au sein de ces institutions. Il suffit de constater l’exemple honteux du Conseil scientifique du Conseil européen de la recherche. Sur ses vingt-deux membres, cinq à peine sont des femmes!"@fr⁸ ". Mint egy lengyel egyetemen sokévi tapasztalattal rendelkező női oktató, tudatában vagyok a jelentkező problémák nagyságrendjének, és ezért is támogatom Thomsen asszony jelentését. A jelentés — rámutatva a nők alulképviseltségének fennmaradásában közrejátszó társadalmi, kulturális és pénzügyi akadályokra — érdekes módon közelít a nemek közti megkülönböztetésnek a tudomány világán belül jelentkező problémájához. Mi kevesen, alig 35%-nyian vagyunk az állami szektorban és a felsőoktatásban, míg a magánszektorban arányunk csak 18%. Miként is várható el a nőknek a tudomány világába való bevonása nélkül a tudás-alapú társadalom felépítése, Európa tudományának és gazdaságának fejlesztése, a Lisszaboni Stratégia kihívásainak való megfelelés, és a 21. század küszöbén az európai elvárások teljesítése? Meg kell teremtenünk azokat a feltételeket, amelyek lehetővé teszik a nők számára, hogy szélesebb körben lépjenek az egyetemi laboratóriumok kapuit megnyitó tudomány világába! Azt is lehetővé kell tenni, hogy a nők a legmagasabb szintű tisztségekre is pályázhassanak. A tudományos közéletben az előrelépések a tudományos eredményektől függnek, és a nők tanszékvezetővé való kinevezésének esélye háromszor rosszabb, mint a férfiaké. Ez sajnálatos, és nem magyarázható pusztán a nők nagyobb családi leterheltségével. Kevés nő található az európai felsőoktatási intézmények döntéshozatali testületein belül, és ezért is nehéz ezeken az intézményeken belül az esélyegyenlőség politikáját végrehajtani. Talán elegendő az Európai Kutatási Tanács szégyenletes példájára utalni, ahol is a huszonkét tag között mindössze öt nő található."@hu¹¹ ". In qualità di docente universitario donna che ha maturato molti anni di esperienza lavorativa presso un’università polacca, sono consapevole della portata delle sfide implicate e appoggio pertanto la relazione dell’onorevole Thomsen. La relazione ha un approccio interessante al problema della discriminazione di genere nel mondo scientifico, identificando gli ostacoli sociali, culturali e finanziari che sono causa dalla sottorappresentanza femminile. Siamo poche nel settore statale e nell’istruzione superiore, un esiguo 35 per cento, e solo il 18 per cento nel settore privato. Come ci si può aspettare che costruiamo una società basata sulla conoscenza, che sviluppiamo una scienza e un’economia europea, che facciamo fronte alle sfide della strategia di Lisbona e che soddisfiamo le aspettative dell’Europa alle porte del XXI secolo, senza coinvolgere le donne nella scienza? Dobbiamo creare le condizioni necessarie a permettere alle donne di essere maggiormente coinvolte nel mondo scientifico e ad aprire loro le porte dei laboratori universitari. Si deve altresì fare in modo che le donne possano aspirare agli incarichi accademici di più alto livello. La promozione nel mondo scientifico dipende dai successi accademici e la possibilità di una donna di vedersi assegnare una cattedra è tre volte inferiore rispetto a quella di un uomo, il che è deplorevole e non può essere spiegato solo con i più incisivi impegni famigliari delle donne. Poche donne sono membri degli organi decisionali degli istituti di istruzione superiore europei, dove è pertanto difficile attuare politiche sulla parità di genere. Dobbiamo solo riferire l’esempio vergognoso del Consiglio scientifico del Consiglio europeo della ricerca. Solo cinque dei suoi ventidue membri sono donne!"@it¹² ". Iš savo ilgametės patirties dirbant profesore Lenkijos universitete galiu pasakyti, kad visiškai įsivaizduoju iššūkių dydį ir palaikau ponios Thomsen pranešimą. Pranešime laikomasi įdomaus požiūrio dėl šios lyčių diskriminacijos problemos mokslo pasaulyje nustatant socialines, kultūrines ir finansines kliūtis, dėl kurių moterys nepakankamai atstovaujamos mokslo sluoksniuose. Valstybiniame ir aukštojo mokslo sektoriuose mūsų yra tik 35 %, o privačiajame sektoriuje tik 18 %. Kaip mes turėtume kurti žiniomis pagrįstą visuomenę, vystyti Europos mokslą ir ekonomiką, įgyvendinti Lisabonos strategijos tikslus ir XXI amžiaus Europos lūkesčius neįtraukdami moterų į mokslo sritį? Privalome sukurti sąlygas, kurios sudarytų moterims galimybių aktyviau dalyvauti mokslo pasaulyje ir atidarytų joms duris į universitetų laboratorijas. Be to, moterims turėtų būti sudarytos sąlygos eiti aukščiausias akademines pareigas. Paaukštinimai mokslo pasaulyje priklauso nuo akademinių pasiekimų, o moterų galimybės būti paskirtomis į pareigas yra tris kartu mažesnės negu vyrų. Tai apgailėtina ir to negalima paaiškinti vien didesniais moterų įsipareigojimais šeimai. Nedaug moterų patenka į sprendimus priimančias Europos aukštojo mokslo institucijas, todėl šiose institucijose sudėtinga taikyti lyčių lygybės politiką. Tereikia pažiūrėti į gėdingą Europos mokslinių tyrimų tarybos mokslinės tarybos pavyzdį. Tik penki iš dvidešimt dviejų jos narių yra moterys!"@lt¹⁴ ". Savā ilgus gadus garajā darbā, strādādama par profesori Polijas universitātē, es apzinos ar šo jautājumu saistītās milzīgās problēmas un tādēļ es atbalstu kundzes ziņojumu. Ziņojumā ir interesanta pieeja dzimumu diskriminācijas jautājumam zinātnes pasaulē, norādot sociālos, kultūras un finansiālos šķēršļus, kas izraisa to, ka sievietes joprojām ir nepietiekami pārstāvētas. Tikai nedaudzas no mums darbojas valsts sektorā un augstākajā izglītībā, kopumā 35 %, un tikai 18 % privātajā sektorā. Kā tad tiek sagaidīts, ka mēs izveidosim uz zināšanām pamatotu sabiedrību, attīstīsim Eiropas zinātni un ekonomiku, īstenosim Lisabonas stratēģijas mērķus un attaisnosim Eiropas cerības uz 21. gadsimta sliekšņa bez sieviešu iesaistīšanās zinātnē? Mums ir jārada apstākļi, kas ļautu sievietēm plašāk iesaistīties zinātnes pasaulē un tām atvērs universitāšu laboratoriju durvis. Tāpat ir jānodrošina tas, lai sievietes varētu tiekties uz augstākajiem akadēmiskajiem amatiem. Paaugstināšana zinātniskajā pasaulē ir atkarīga no akadēmiskajiem sasniegumiem, un sievietes izredzes tikt nozīmētai par priekšsēdētāju ir trīsreiz zemākas par vīrieša izredzēm. Tas ir nožēlojami, un to nevar izskaidrot tikai ar sieviešu lielākajām ģimenes saistībām. Tikai dažas sievietes ir Eiropas augstākās izglītības iestāžu lēmumu pieņēmēju struktūru locekles, un tādēļ šajās iestādēs ir grūti īstenot politiku par dzimumu vienlīdzību. Mums ir tikai jāatsaucas uz kaunpilno Eiropas Pētniecības padomes Zinātniskās padomes piemēru. Tikai piecas no tās divdesmit diviem locekļiem ir sievietes!"@lv¹³ "Jako kobieta-profesor, pracująca od lat w polskim uniwersytecie, mam świadomość wagi zagadnienia i dlatego popieram sprawozdanie Britty Thomsen. Sprawozdanie interesująco mierzy się z problemem dyskryminacji ze względu na płeć w nauce, identyfikuje przeszkody społeczne, kulturowe, ekonomiczne, które powodują, że kobiety w świecie nauki są ciągle niedoreprezentowane. Jest nas niewiele w sektorze państwowym i szkolnictwie wyższym (35%), a tylko 18 % w sektorze prywatnym. Jak – bez kobiet w nauce – budować społeczeństwo oparte na wiedzy, rozwijać europejską naukę i gospodarkę, osiągnąć wyzwania strategii lizbońskiej i spełnić oczekiwania Europejczyków u progu XXI wieku? Należy więc stworzyć takie warunki, które pozwolą kobietom na szersze włączenie się w życie naukowe, otworzą przed nimi nie tylko drzwi do akademickich laboratoriów, ale też do najwyższych akademickich stanowisk. To godne potępienia, że w świecie nauki, gdzie o awansie decydują osiągnięcia merytoryczne, kobiety mają trzy razy mniejsze szanse na nominacje profesorskie niż mężczyźni. I nie można tego tłumaczyć wyłącznie ich większym zaangażowaniem w życie rodzinne. Trudno wdrażać na europejskich uczelniach politykę na rzecz równości mężczyzn i kobiet, skoro kobiety tak rzadko są członkami ich organów decyzyjnych. Wystarczy przywołać hańbiący przykład Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, gdzie w 22-osobowej radzie naukowej zasiada tylko 5 kobiet!"@mt¹⁵ ". Als vrouwelijke professor met vele jaren werkervaring aan een Poolse universiteit ben ik zeer bekend met de problemen die hierbij komen kijken en daarom sta ik achter het verslag van mevrouw Thomsen. De manier waarop het verslag het probleem van genderdiscriminatie in de wetenschappelijke wereld benadert is interessant: het wijst de sociale, culturele en financiële obstakels aan die ertoe bijdragen dat vrouwen ondervertegenwoordigd blijven. We zijn in de overheidssector en het hoger onderwijs niet met veel vrouwen vertegenwoordigd – slechts 35 procent – en slechts 18 procent in de particuliere sector. Hoe moeten we, zonder vrouwen bij de wetenschap te betrekken, een kennismaatschappij opbouwen, de Europese wetenschap en economie ontwikkelen, de doelstellingen van de Lissabonstrategie halen en de verwachtingen van Europa op de drempel van de 21 eeuw waarmaken? We moeten de voorwaarden creëren waaronder vrouwen in grotere mate deel gaan uitmaken van de wetenschappelijke wereld en de deuren van de universitaire laboratoria voor hen opengaan. Het moet voor vrouwen ook mogelijk worden te kiezen voor de hoogste academische functies. Promotie is in de wetenschappelijke wereld afhankelijk van academische prestaties en de kans voor vrouwen om een leerstoel te krijgen is drie keer zo klein als die van mannen. Dat valt te betreuren en het kan niet uitsluitend verklaard worden door het gegeven dat vrouwen meer door hun gezinstaken in beslag worden genomen. Er zijn maar weinig vrouwen die lid zijn van een van de besluitvormende organen van het Europees hoger onderwijs en daardoor is het moeilijk beleid voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen in deze instellingen in te voeren. We hoeven alleen maar te kijken naar het beschamende voorbeeld van de Wetenschappelijke Raad van de Europese Onderzoeksraad. Slechts vijf van de tweeëntwintig leden zijn vrouwen!"@nl³ ". Na qualidade de professora com muitos anos de experiência numa universidade polaca, estou ciente da dimensão dos desafios em causa e, por conseguinte, apoio o relatório da senhora deputada Thomsen. O relatório adopta uma abordagem interessante do problema da discriminação com base no género no mundo científico, identificando os obstáculos sociais, culturais e financeiros que explicam que as mulheres continuem a estar subrepresentadas. Somos muito poucas no sector publico e no ensino superior, uns meros 35%, e apenas 18% no sector privado. Como podemos nós construir uma sociedade baseada no conhecimento, desenvolver a ciência e a economia da Europa, responder aos desafios da Estratégia de Lisboa, e corresponder às expectativas da Europa no limiar do século XXI sem o envolvimento das mulheres na ciência? É necessário que criemos as condições que permitam às mulheres envolver-se mais no mundo científico, e isso abrir-lhes-á as portas dos laboratórios universitários. É igualmente preciso permitir às mulheres aspirarem aos mais elevados cargos académicos. A promoção no mundo científico depende os êxitos académicos, e as mulheres têm três vezes menos probabilidades do que os homens de ascender à categoria de professoras universitárias. Isso é lamentável e não pode ser explicado exclusivamente pelo facto de as mulheres terem compromissos familiares mais pesados. São poucas as mulheres que fazem parte dos órgãos de decisão das instituições de ensino superior europeias, sendo, por isso, difícil de implementar uma política em matéria de igualdade dos géneros nessas instituições. Basta referir o exemplo vergonhoso do Conselho Científico do Conselho Europeu de Investigação. Só cinco dos seus vinte e dois membros são mulheres!"@pt¹⁷ "Jako kobieta-profesor, pracująca od lat w polskim uniwersytecie, mam świadomość wagi zagadnienia i dlatego popieram sprawozdanie Britty Thomsen. Sprawozdanie interesująco mierzy się z problemem dyskryminacji ze względu na płeć w nauce, identyfikuje przeszkody społeczne, kulturowe, ekonomiczne, które powodują, że kobiety w świecie nauki są ciągle niedoreprezentowane. Jest nas niewiele w sektorze państwowym i szkolnictwie wyższym (35%), a tylko 18 % w sektorze prywatnym. Jak – bez kobiet w nauce – budować społeczeństwo oparte na wiedzy, rozwijać europejską naukę i gospodarkę, osiągnąć wyzwania strategii lizbońskiej i spełnić oczekiwania Europejczyków u progu XXI wieku? Należy więc stworzyć takie warunki, które pozwolą kobietom na szersze włączenie się w życie naukowe, otworzą przed nimi nie tylko drzwi do akademickich laboratoriów, ale też do najwyższych akademickich stanowisk. To godne potępienia, że w świecie nauki, gdzie o awansie decydują osiągnięcia merytoryczne, kobiety mają trzy razy mniejsze szanse na nominacje profesorskie niż mężczyźni. I nie można tego tłumaczyć wyłącznie ich większym zaangażowaniem w życie rodzinne. Trudno wdrażać na europejskich uczelniach politykę na rzecz równości mężczyzn i kobiet, skoro kobiety tak rzadko są członkami ich organów decyzyjnych. Wystarczy przywołać hańbiący przykład Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, gdzie w 22-osobowej radzie naukowej zasiada tylko 5 kobiet!"@ro¹⁸ ". Keďže som profesorkou s mnohoročnou pracovnou skúsenosťou na poľskej univerzite, uvedomujem si veľkosť výziev, ktorým čelíme, a preto podporujem správu pani Thomsen. Správa vychádza zo zaujímavého prístupu k problému rodovej diskriminácie v oblasti vedy a určuje sociálne, kultúrne a finančné prekážky spôsobujúce stále trvajúce nedostatočné zastúpenie žien. Je nás málo v štátnom sektore a v sektore vyššieho vzdelania, iba 35 %, a iba 18 % v súkromnom sektore. Ako máme potom vybudovať vedomostnú spoločnosť, rozvíjať európsku vedu a hospodárstvo a riešiť výzvy Lisabonskej stratégie a plniť očakávania Európy na prahu dvadsiateho prvého storočia bez zapojenia žien do vedeckej činnosti? Musíme vytvoriť podmienky, ktoré umožnia ženám dosiahnuť širšie zastúpenie vo svete vedy, čím sa pre ne otvoria dvere do univerzitných laboratórií. Musíme ženám umožniť, aby realizovali svoje ambície na najvyššie akademické posty. Získanie titulu v oblasti vedy závisí od akademických úspechov a šanca ženy, aby sa stala napríklad vedúcou katedry je trikrát menšia ako šanca muža. Je to, žiaľ, tak a nemôžeme to vysvetliť iba na základe väčších rodinných povinností žien. Máme málo žien v rozhodovacích orgánoch európskych inštitúcií vyššieho školstva, a preto je ťažké v týchto inštitúciách realizovať politiku rodovej rovnosti. Stačí poukázať na hanebný príklad vedeckej rady Európskej rady pre výskum. Z jej dvadsiatich dvoch členov je iba päť žien!"@sk¹⁹ ". Kot profesorica z več leti izkušenj na univerzi na Poljskem se zavedam obsega izzivov in zato podpiram poročilo gospe Thomsen. Poročilo zavzema zanimivo stališče do težave v zvezi s spolno diskriminacijo v znanstvenem svetu, pri čemer opredeljuje socialne, kulturne in finančne ovire, zaradi česar so ženske premalo zastopane. V državnem sektorju in sektorju visokega šolstva nas je le 35 %, v zasebnem sektorju pa le 18 %. Kako bomo oblikovali družbo, ki temelji na znanju, razvili znanost in gospodarstvo Evrope, se srečevali z izzivi lizbonske strategije in izpolnili pričakovanja Evrope na pragu 21. stoletja brez žensk v znanosti? Ustvariti moramo pogoje, ki bodo ženskam omogočili, da bodo bolj vključene v znanstveni svet in da se jim bodo odprla vrata univerzitetnih laboratorijev. Ženskam je tudi treba omogočiti, da težijo k najvišjim akademskim položajem. Napredovanje v znanstvenem svetu je odvisno od akademskih dosežkov in možnost ženske, da jo imenujejo na položaj predsednice, je trikrat manjša kot pri moškem. To je obžalovanja vredno in se ne more razlagati izključno na podlagi večjih družinskih obveznosti ženske. Zelo malo žensk je članic organov odločanja evropskih visokošolskih ustanov, zato je v teh institucijah težko izvajati politiko enakopravnosti med spoloma. Sklicevati se moramo le na sramoten primer Znanstvenega sveta Evropskega raziskovalnega sveta. Le pet od 22 članov je žensk."@sl²⁰ ". I min egenskap av kvinnlig professor med många års erfarenhet av arbete vid ett polskt universitet, är jag medveten om hur stora utmaningarna är på detta område och jag stöder därför Britta Thomsens betänkande. Man har valt en intressant infallsvinkel till problemet med könsdiskriminering inom forskarvärlden och man fastställer de sociala, kulturella och ekonomiska hinder som gör att kvinnor är underrepresenterade. Vi är få kvinnor inom den offentliga sektorn och inom högre utbildning, endast 35 procent och bara 18 procent i den privata sektorn. Hur ska vi kunna bygga upp ett kunskapsbaserat samhälle, utveckla EU:s forskning och ekonomi, bemöta utmaningarna i Lissabonstrategin och motsvara EU:s förväntningar i början av 2000-talet om inte kvinnor är delaktiga i forskningen? Vi måste skapa villkor som ger kvinnor möjlighet att bli mer allmänt involverade i forskarvärlden och öppnar universitetslaboratoriernas dörrar för dem. Det måste också bli möjligt för kvinnor att aspirera på de högsta akademiska posterna. Avancemang i forskarvärlden beror på ekonomiska prestationer och en kvinnas chans att få en professur är tre gånger mindre än för en man. Detta är beklagligt och kan inte enbart förklaras av kvinnornas tyngre familjeplikter. Färre kvinnor sitter i de beslutsfattande organen i EU-institutionerna för högre utbildning, och det är därför svårt att genomföra jämställdhetspolitik vid dessa institutioner. Det räcker med att nämna det skamliga exemplet med det vetenskapliga rådet vid Europeiska forskningsrådet. Endast fem av de 22 ledamöterna är kvinnor!"@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"Genowefa Grabowska (PSE ),"^18,15,16 "e"⁸ "na piśmie"^18,15,16 "ste"³