Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-10-24-Speech-3-488"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2007-10-24"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Cartea verde privind îmbunătăţirea eficienţei de executare a hotărârilor judecătoreşti în Uniunea Europeană: poprirea asigurătorie a conturilor bancare (dezbatere)⁶
dcterms:Language	"pl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20071024.45.3-488"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2007-10-24-Speech-3-489⁶
lpv:speaker	lp:Tadeusz Zwiefka⁶
lpv:spoken text	"Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Niewątpliwą wadą obecnych przepisów w zakresie prawa egzekucyjnego jest sytuacja, gdy wykonanie nakazu sądowego po stwierdzeniu jego wykonalności w innym państwie członkowskim pozostaje wyłączną domeną prawa krajowego. Zgodnie z obowiązującymi wspólnotowymi aktami prawnymi nie ma możliwości uzyskania orzeczenia o zajęciu rachunku bankowego, które byłoby wykonalne na terenie całej Unii Europejskiej. Dlatego też ustanowienie europejskiego systemu nakazu zajęcia rachunków bankowych, umożliwiające wierzycielowi zabezpieczenie kwoty należności lub wartości roszczenia poprzez uniemożliwienie wycofania bądź przeniesienia środków zdeponowanych na jednym czy też kilku rachunkach bankowych na terytorium Unii Europejskiej, wydaje się bardzo trafnym i potrzebnym rozwiązaniem. System ten powinien zostać utworzony w wyniku wypracowania dodatkowej, autonomicznej procedury, która występowałaby równolegle do przepisów krajowych przy zastrzeżeniu obowiązywania tylko w sprawach o charakterze transgranicznym. Warto tutaj podkreślić, iż nakaz miałby wyłącznie efekt zabezpieczający, czyli powodowałby zablokowanie środków dłużnika na rachunku bankowym bez przenoszenia ich na rachunek wierzyciela. Sąd bezsprzecznie powinien odstąpić od przesłuchiwania lub powiadamiania dłużnika o sprawie przed dokonaniem zajęcia jego rachunków bankowych, gdyż mogłoby to przynieść skutek odwrotny od zamierzonego. Kwota podlegająca zajęciu powinna opierać się na sumie roszczenia zgłoszonego przez wierzyciela, jednak należy podkreślić, że dłużnik powinien mieć prawo odwołania wobec wydanego nakazu, a instytucją właściwą do rozpatrzenia tego odwołania powinien być sąd, który taki nakaz wydał. Jednocześnie należy ustanowić kryteria określania zwolnień z egzekucji tak, aby umożliwić dłużnikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb jego oraz jego rodziny. Oczywiście na tym etapie potrzebna jest dalsza analiza prawno-porównawcza, ponieważ wiele elementów wymaga dalszego badania, co jednak nie zmienia faktu, że wprowadzenie wspólnotowej procedury prawnej, jaką byłby europejski nakaz zajęcia rachunków bankowych, mający na celu usprawnienie i skuteczną egzekucję roszczeń pieniężnych, byłoby niewątpliwym przełomem w kształtowaniu europejskiego obszaru sądowego i gospodarczego. Na zakończenie chciałbym pogratulować panu Lechnerowi znakomitego, świetnie przygotowanego sprawozdania. Wiemy bowiem doskonale, jak trudno jest zmieniać, szczególnie w tym obszarze, przepisy wspólnotowe."@pl¹⁶
lpv:spokenAs	member; Delegation to the EU-Armenia, EU-Azerbaijan and EU-Georgia Parliamentary Cooperation Committees (2004-09-15--2009-07-13)²³ member; EPP-ED (2004-07-20--2009-07-13)²³ substitute; Delegation to the EU-Moldova Parliamentary Cooperation Committee (2005-03-31--2009-07-13)²³ unknown; Platforma Obywatelska (2004-07-20--2009-07-13)²³ substitute; Delegation to the ACP-EU Joint Parliamentary Assembly (2007-02-13--2009-07-13)²³ substitute; Delegation for relations with the Mashreq countries (2007-03-14--2009-07-13)²³ member; JURI (2007-01-31--2009-07-13)²³ substitute; CULT (2007-01-31--2009-07-13)²³
lpv:translated text	"Vážená paní předsedající, vážený pane komisaři, nesporná neúčinnost současných ustanovení exekučního práva – to je stav, v kterém po ověření vykonatelnosti soudního příkazu v jiném členském státě výkon rozsudku zůstává ve výlučné pravomoci příslušných vnitrostátních orgánů. Podle v současnosti platných právních předpisů Společenství není možné vydat příkaz na obstavení bankovního účtu, který by bylo možné vykonat kdekoliv na území Evropské unie. Z toho důvodu se evropský systém vydávání příkazů umožňujících obstavení bankovních účtů ukazuje jako mimořádně vhodné a potřebné řešení. Věřitelům by umožnil zajistit si dlužné sumy nebo výšku pohledávky tím, že by znemožnil výběr nebo převod finančních prostředků uložených na jednom nebo několika bankovních účtech po celém území Evropské unie. Takový systém by se měl vytvořit poté, co se vypracuje dodatečný nezávislý postup, který se bude uplatňovat paralelně s vnitrostátními ustanoveními pod podmínkou, že se bude vztahovat jen na přeshraniční záležitosti. Stojí za to zdůraznit, že takový příkaz by měl jen preventivní účinek. Jinými slovy, zablokoval by finanční prostředky dlužníka na jeho bankovním účtu bez toho, aby je převedl na účet věřitele. Soud přirozeně nesmí dlužníka vyslechnout nebo ho informovat o připravovaných postupech před tím, než dojde k zablokování jeho účtů, jinak by mohl být konečný výsledek opačný než původní záměr. Výška sumy, která se má zablokovat, by se měla vypočítat z pohledávky věřitele. Měli bychom však zdůraznit, že dlužník musí mít právo podat proti vydanému příkazu odvolání, které by mělo být adresované instituci nebo soudu, který příkaz vydal. Nemělo by chybět ustanovení, které by upravovalo vyloučení z výkonu rozsudku, aby se dlužníkovi a jeho rodině zabezpečily základní potřeby. V této etapě bude přirozeně potřebná dodatečná porovnávací právní analýza, neboť mnoho aspektů si žádá hlubší přezkoumání. Faktem však zůstává, že zavedení takového právního postupu Společenství, jakým je evropský příkaz na obstavení bankovních účtů, zaměřený na zjednodušení a zefektivnění vykonávání peněžních nároků, by představovalo milník na cestě k vytvoření evropského hospodářského a justičního prostoru. Na závěr bych rád poblahopřál panu Lechnerovi k vynikající a dobře připravené zprávě. Parlament si však musí být plně vědomý toho, jako těžko se mění právní předpisy Unie, především v této oblasti."@cs¹ "Fru formand, hr. kommissær! Det er utvivlsomt en fejl, at de nuværende bestemmelser om fuldbyrdelseslovgivning tillader, at fuldbyrdelsen af retsafgørelser, der er erklæret eksigibel i en anden medlemsstat, fortsat udelukkende sker efter de nationale retsbestemmelser. I overensstemmelse med Fællesskabets gældende retsakter er det ikke muligt at opnå kendelser om udlæg i bankindeståender, der kan fuldbyrdes i hele EU. Det synes derfor at være en meget god og nødvendig løsning at oprette et europæisk system for udlæg i bankindeståender, hvormed fordringshaveren får mulighed for at sikre gældsposten eller værdien af kravet, eftersom det ikke vil være muligt at tilbagetrække eller overføre midler, der er deponeret på en eller flere bankkonti i EU. Systemet skal skabes ved udarbejdelse af en selvstændig, supplerende procedure i EU, der gælder parallelt med de nationale regler, men den må kun anvendes i sager af en grænseoverskridende karakter. Det er her værd at understrege, at udlægget udelukkende skal have en sikringseffekt. Det skal altså resultere i en blokering af skyldnerens midler på bankkontoen, men ikke overførsel af midlerne til fordringshaverens konto. Domstolene skal helt undlade at afhøre eller underrette skyldneren om en sag før udlæg i vedkommendes bankindeståender, for ellers kan det have en effekt, der ikke er tiltænkt. Det udlagte beløb skal baseres på den sum, som fordringshaveren indberetter, men man må understrege, at skyldneren skal have mulighed for at appellere den afsagte kendelse. Den domstol, der har udstedt kendelsen, skal være den kompetente institution til at behandle appellen. Man skal samtidig fastsætte kriterier for definition af beløb, der ikke kan gøres udlæg i, så skyldneren har mulighed for at dække sine og familiens basale behov. På dette tidspunkt er det naturligvis nødvendigt at fortsætte den komparative analyse, eftersom mange elementer skal undersøges nærmere. Det ændrer dog ikke ved, at det unægteligt vil være en milesten i oprettelsen af et europæisk retsligt og økonomisk område, hvis det lykkes at indføre denne EU-retsprocedure om europæiske kendelser om udlæg i bankindeståender, hvilket har til formål at effektivisere og skabe en bedre fuldbyrdelse af pengekrav. Jeg vil til slut gerne lykønske hr. Lechner med den fremragende, velforberedte betænkning. Vi ved nemlig alt for godt, hvor svært det er at ændre fællesskabsbestemmelser, og da især på dette område."@da² ". Frau Präsidentin, Frau Kommissarin! Ein Schwachpunkt der gegenwärtigen Bestimmungen zu den Vollstreckungsvorschriften ist zweifelsohne der Sachverhalt, dass nach Prüfung der Vollstreckbarkeit eines richterlichen Beschlusses in einem anderen Mitgliedstaat die Vollstreckung einzig in den Zuständigkeitsbereich der nationalen Rechtsvorschriften fällt. Gemäß den gegenwärtig gültigen Rechtsakten der Gemeinschaft gibt es keine Möglichkeit, einen Beschluss zur Pfändung eines Bankkontos zu erwirken, der im Gebiet der gesamten Europäischen Union vollstreckt werden könnte. Deshalb scheint ein europäisches System, mit dem per Beschluss Bankkonten gepfändet werden können, eine geeignete und erforderliche Lösung zu sein. Gläubiger könnten so die fälligen Beträge oder den Wert ihrer Forderung sicherstellen, indem Mittel, die auf einem oder mehreren Bankkonten im Gebiet der gesamten Europäischen Union gutgeschrieben sind, nicht mehr abgehoben oder überwiesen werden können. Ein solches System sollte nach der Entwicklung eines zusätzlichen unabhängigen Verfahrens, das die nationalen Bestimmungen ergänzt, mit der Vorgabe geschaffen werden, dass es lediglich in grenzübergreifenden Fällen angewendet werden darf. Es sei betont, dass ein solcher Beschluss lediglich präventive Wirkung hätte. Mit anderen Worten, er würde die Mittel des Schuldners auf dessen Bankkonto sperren, ohne dass sie auf das Konto des Gläubigers überwiesen werden. Selbstverständlich darf das Gericht den Schuldner weder anhören noch über das Verfahren informieren, bevor sein Bankkonto gepfändet wird, weil sonst genau das Gegenteil von dem, was beabsichtigt ist, erreicht wird. Der zu pfändende Betrag müsste ausgehend von der Forderung des Gläubigers berechnet werden. Jedoch muss hervorgehoben werden, dass der Schuldner das Recht haben muss, den ergangenen Beschluss anzufechten. Das für die Anhörung der Anfechtung zuständige Organ sollte das Gericht sein, das den Beschluss erlassen hat. Darüber hinaus müssen Bestimmungen für Abweichungen von der Vollstreckbarkeit festgelegt werden, damit der Schuldner und seine Familie ihre Grundbedürfnisse decken können. Es ist klar, dass dann zusätzliche rechtsvergleichende Angaben erforderlich wären, da viele Sachverhalte für weitere Untersuchungen sprechen. Dennoch wäre die Einführung eines gemeinschaftlichen Gerichtsverfahrens wie beispielsweise eines europäischen Beschlusses zur Pfändung von Bankkonten mit dem Ziel, die Umsetzung der Geldforderungen zu vereinheitlichen und die Effizienz zu verbessern, auf dem Weg zur Entwicklung eines europäischen Wirtschafts- und Rechtsraums ein großer Schritt nach vorn. Abschließend möchte ich Herrn Lechner zu seinem hervorragenden und gut vorbereiteten Bericht gratulieren. Das Parlament weiß natürlich wie schwer es ist, die Bestimmungen der Union insbesondere in diesem Bereich zu ändern."@de⁹ ". Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, μία από τις αναμφισβήτητες αδυναμίες των ισχυουσών διατάξεων της νομοθεσίας που διέπει την εκτέλεση αποτελεί η κατάσταση στην οποία, αφού έχει επιβεβαιωθεί η εκτελεστότητα μιας δικαστικής εντολής σε άλλο κράτος μέλος, η εκτελεστότητα παραμένει αποκλειστική αρμοδιότητα της εθνικής νομοθεσίας. Σύμφωνα με ισχύουσες κοινοτικές νομικές πράξεις δεν υπάρχει κανένας τρόπος εξασφάλισης διαταγής κατάσχεσης τραπεζικού λογαριασμού με δυνατότητα εκτέλεσης στην επικράτεια ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για αυτόν τον λόγο ένα ευρωπαϊκό σύστημα που θα καθιστά δυνατή την κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών μοιάζει να είναι μια τόσο κατάλληλη και απαραίτητη λύση. Θα επέτρεπε σε δανειστές να διασφαλίσουν τα χρηματικά ποσά που τους οφείλονται ή την αξία της απαίτησής τους καθιστώντας αδύνατη την ανάληψη ή μεταφορά κεφαλαίων σε έναν ή πολλούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να δημιουργηθεί μετά από την ανάπτυξη μιας αυτόνομης πρόσθετης διαδικασίας που θα ισχύει παράλληλα με τις εθνικές διατάξεις με την επιφύλαξη ότι θα ισχύει μόνο για διασυνοριακά ζητήματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η εν λόγω διαταγή θα είχε μόνο προληπτική δράση. Με άλλα λόγια, θα δέσμευε τα κεφάλαια του οφειλέτη στον τραπεζικό λογαριασμό του, χωρίς να τα μεταφέρει στον λογαριασμό του δανειστή. Το δικαστήριο θα πρέπει φυσικά να μην κινήσει επ’ ακροατηρίω διαδικασίες ούτε να πληροφορήσει τον οφειλέτη για αυτές πριν την κατάσχεση του τραπεζικού λογαριασμού του, σε διαφορετική περίπτωση το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Το προς κατάσχεση ποσό πρέπει να υπολογίζεται βάσει της απαίτησης του δανειστή. Πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, ότι ο οφειλέτης πρέπει να έχει το δικαίωμα να προσβάλει την εκδοθείσα εντολή, και το αρμόδιο όργανο για την εκδίκαση της εν λόγω ένστασης πρέπει να είναι το δικαστήριο που έχει εκδώσει την εντολή. Θα πρέπει επίσης να προβλεφθούν παρεκκλίσεις από την επιβολή για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του οφειλέτη και της οικογενείας του. Σαφώς, στο στάδιο αυτό, απαιτείται πρόσθετη συγκριτική νομική ανάλυση, καθώς πολλές πτυχές χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Παρόλα αυτά, το γεγονός παραμένει ότι η θέσπιση μιας κοινοτικής νομικής διαδικασίας όπως η ευρωπαϊκή διαταγή κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών που αποσκοπεί στην απλούστευση της εκτέλεσης χρηματικών απαιτήσεων και στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας θα αποτελούσε ορόσημο στην πορεία για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οικονομικού και δικαστικού χώρου. Εν κατακλείδι, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Lechner για μια εξαίρετη και καλά προετοιμασμένη έκθεση. Το Σώμα πρέπει να γνωρίζει, φυσικά, πόσο δύσκολη είναι η μεταβολή των διατάξεων της Ένωσης, ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα."@el¹⁰ ". Madam President, Commissioner, an unquestionable weakness of the current provisions of enforcement legislation is the situation in which, having verified enforceability of a court order in another Member State, enforcement remains the exclusive competence of national legislation. Pursuant to Community legal acts currently in force there is no way of obtaining an order to attach a bank account that could be enforced across the territory of the entire European Union. That is why a European system for an order allowing the attachment of bank accounts seems to be such an appropriate and necessary solution. It would allow creditors to secure the sums due or the value of their claim by making it impossible to withdraw or transfer funds deposited in one or many bank accounts across the territory of the European Union. Such a system should be created following the development of an additional independent procedure that would stand alongside national provisions with the proviso that it would only apply to cross-border issues. It is worth emphasising that such an order would only have a preventive effect. In other words, it would block the debtor’s funds in the latter’s bank account, without transferring them to the creditor’s account. The court must of course refrain from hearing or informing the debtor of the proceedings before attaching his or her bank account, otherwise the effect might be the opposite of what was intended. The sum to be attached should be calculated on the basis of the creditor’s claim. It should be emphasised, however, that the debtor must have the right to appeal the order issued, and the competent institution to hear that appeal should be the court where the order was issued. Provision should also be made for derogations from enforcement to allow the basic needs of the debtor and his or her family to be met. Clearly, at that stage, additional comparative legal analysis would be required, as many aspects call for further investigation. Nonetheless, the fact remains that the introduction of a Community legal procedure such as a European order for the attachment of bank accounts aimed at streamlining the implementation of monetary claims and improving effectiveness would be a milestone along the road to the creation of a European economic and judicial area. In conclusion, I should like to congratulate Mr Lechner on an outstanding and well-prepared report. The House must be well aware, of course, of how difficult it is to change Union provisions, particularly in this field."@en⁴ "Señora Presidenta, Comisario, uno de los puntos débiles que tienen indudablemente las actuales disposiciones de la legislación sobre ejecución de sentencias es la situación en que, después de haber comprobado la aplicabilidad de una orden judicial en otro Estado miembro, su ejecución queda sujeta a la competencia exclusiva de la legislación nacional. Con arreglo a las disposiciones legales comunitarias actualmente en vigor no existe la posibilidad de obtener una orden de embargo de una cuenta bancaria capaz de ser ejecutada en todo el territorio de la Unión Europea. Por esto un sistema europeo de mandatos judiciales que permita el embargo de las cuentas bancarias aparece como una solución conveniente y necesaria. Permitiría a los acreedores afianzar los importes adeudados o el valor de su reclamación al imposibilitar la retirada o transferencia de los fondos depositados en una o varias cuentas bancarias en cualquier lugar de la Unión Europea. Este sistema debería establecerse en el marco de la elaboración de un nuevo procedimiento independiente, el cual funcionaría en paralelo con las disposiciones nacionales, con la particularidad de que sería aplicable a los asuntos transfronterizos. Vale la pena insistir en que dicho mandato judicial solamente tendría efectos cautelares. Con otras palabras, bloquearía los fondos del deudor en su cuenta bancaria, pero sin transferirlos a la cuenta del acreedor. Naturalmente, el tribunal se abstendrá de dar audiencia o informar al deudor en relación con estos procedimientos antes de embargar su cuenta, ya que de otro modo las consecuencias podrían ser las opuestas a las deseadas. Los importes que pueden embargarse deberían calcularse en función de la reclamación del acreedor. Es preciso destacar, sin embargo, que el deudor tendrá derecho a recurrir la orden emitida, y que el tribunal de apelación competente será el mismo que la emitió. Existirán disposiciones que autoricen excepciones a la ejecución, dirigidas a atender las necesidades básicas del deudor y de su familia. Es evidente que en esta fase se necesitan nuevos análisis jurídicos comparativos, ya que hay muchos aspectos que necesitan ser investigados. Sin embargo, lo cierto es que la introducción de un procedimiento jurídico comunitario como la orden de embargo europea de cuentas bancarias, destinada a agilizar la ejecución de las reclamaciones económicas y a la mejora de su eficacia, supondrá un hito en el camino hacia la creación de un espacio económico y judicial europeo. Para concluir, quisiera felicitar al señor Lechner por un informe sobresaliente y bien preparado. La Cámara debe ser consciente, evidentemente, de lo difícil que resultará modificar las disposiciones de la Unión Europea, especialmente en este ámbito."@es²¹ ". Proua juhataja, volinik, täitemenetluse valdkonna kehtivate õigusaktide vaieldamatu nõrkus on see, et kohtumääruse täitmine pärast selle sissenõutavuse kindlaks tegemist teises riigis on ikkagi üksnes siseriikliku õiguse pädevuses. Kehtivate ühenduse õigusaktide kohaselt ei ole mingit võimalust esitada pangakonto arestimise korraldust kogu Euroopa Liidu territooriumi kohta. Seepärast tundubki pangakontode arestimist võimaldav Euroopa korralduste süsteem nii asjakohase ja vajaliku lahendusena. See võimaldaks võlausaldajatel tagada võlasummad või oma nõude väärtus sellega, et Euroopa Liidu territooriumil ühel või mitmel pangakontol deponeeritud vahendite väljavõtmine või ülekandmine muudetakse võimatuks. Selline süsteem tuleks luua pärast täiendava iseseisva korra kehtestamist kõrvuti riiklike sätetega eeldusel, et seda kohaldataks vaid piiriülestele küsimustele. Tasub rõhutada, et sellisel korral oleks vaid ennetav mõju. Teisisõnu, see blokeeriks võlgniku vahendid tema pangakontol, kandmate neid üle võlausaldaja kontole. Kindlasti ei tohi kohus kuulata võlgnikku üle või teavitada teda menetlusest enne tema pangakonto arestimist, muidu võib eeldatav tulemus olla vastupidine. Arestitav summa arvutatakse võlausaldaja nõude alusel. Tuleb siiski rõhutada, et võlgnikul peab olema õigus välja antud korraldus vaidlustada ja pädev asutus selle vaide läbivaatamiseks peab olema korralduse esitanud kohus. Samuti tuleb sätestada täitmise erandid, et võlgnikule jääks võimalus rahuldada enda ja oma perekonna peamisi vajadusi. Selgelt oleks selles etapis vaja täiendavat võrdlevat õiguslikku analüüsi, sest mitmed aspektid nõuavad täiendavat uurimist. Fakt jääb siiski faktiks, et ühenduse õiguskorra kehtestamine (Euroopa korraldus pangakontode arestimiseks, mille eesmärk on rahaliste nõuete süvalaiendamine ja elluviimine ning tõhususe parandamine) oleks teetähis teel Euroopa majandus- ja õigusruumi loomise suunas. Kokkuvõtteks tahaksin õnnitleda Kurt Lechnerit väljapaistva ja hästi koostatud raporti eest. Parlament peab muidugi teadvustama, kui keeruline liidu sätete muutmine on, eriti selles valdkonnas."@et⁵ ". Arvoisa puhemies, arvoisa komission jäsen, nykyisessä täytäntöönpanolainsäädännössä on kiistämätön puute: vaikka tuomioistuimen määräyksen täytäntöönpanokelpoisuus toisessa jäsenvaltiossa on todettu, sen täytäntöönpano kuuluu kansallisen lainsäätäjän yksinomaiseen toimivaltaan. Voimassa olevien yhteisön säädösten nojalla ei ole mahdollista antaa pankkitalletusten takavarikointimääräystä, joka voitaisiin panna täytäntöön kaikkialla Euroopan unionin alueella. Eurooppalainen järjestelmä pankkitalletusten takavarikointimääräysten antamiseksi vaikuttaa siksi tarkoituksenmukaiselta ja tarpeelliselta ratkaisulta. Se sallisi velkojien turvata perittävän saatavan tai vaatimuksia vastaavan summan jäädyttämällä Euroopan unionin alueella yhdelle tai useammalle pankkitilille talletettujen varojen nostot ja siirrot. Järjestelmä perustuisi riippumattomaan lisämenettelyyn, jota sovellettaisiin kansallisten säädösten rinnalla, mutta vain rajat ylittävissä kysymyksissä. On korostettava, että määräyksellä olisi vain ehkäisevä vaikutus. Toisin sanoen velallisen varat jäädytettäisiin tämän omalla pankkitilillä, mutta niitä ei siirrettäisi velkojan tilille. Tuomioistuimen olisi tietenkin pidätyttävä velallisen kuulemisesta tai menettelyistä tiedottamisesta ennen tämän pankkitalletusten takavarikointia, koska sillä voisi olla tarkoituksen vastainen vaikutus. Takavarikoitava summa olisi laskettava velkojan vaatimuksen perusteella. On kuitenkin korostettava, että velallisella on oltava oikeus hakea muutosta määräykseen, ja määräyksen antanut tuomioistuin on toimivaltainen käsittelemään muutoshakemuksen. Lisäksi olisi säädettävä poikkeuksesta täytäntöönpanoon sen ollessa tarpeen velallisen ja tämän perheen perustarpeiden kattamiseksi. Vertaileva oikeudellinen lisäanalyysi on tietenkin tällöin tarpeen, sillä monia näkökohtia on tutkittava tarkemmin. Tosiasia on kuitenkin, että yhteisön oikeudellisen menettelyn kuten eurooppalaisen pankkitalletusten takavarikointimääräyksen käyttöön ottaminen, jolla pyritään yhdenmukaistamaan rahallisten vaateiden täytäntöönpanoa ja tehostamaan menettelyjä, olisi virstanpylväs tiellä kohti eurooppalaista talouden ja oikeuden aluetta. Haluaisin lopuksi onnitella Kurt Lechneriä erinomaisesta ja asiantuntevasta mietinnöstä. Parlamentti tietää toki hyvin, kuinka vaikeaa on muuttaa unionin säädöksiä, eritoten tällä alalla."@fi⁷ ". Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, une faiblesse incontestable des actuelles dispositions de la législation d’exécution est la situation dans laquelle, après avoir vérifié la force exécutoire d’une décision de justice dans un autre État membre, l’exécution reste la compétence exclusive de la législation nationale. En vertu des actes juridiques communautaires actuellement en vigueur, il n’y a aucun moyen d’obtenir une ordonnance de saisie d’avoirs bancaires qui pourrait être exécutée sur tout le territoire de l’Union européenne. C’est pourquoi un système européen d’ordonnance autorisant la saisie d’avoirs bancaires semble être une solution si adéquate et si nécessaire. Cela permettrait aux créanciers de garantir les montants dus ou la valeur de leur créance en rendant impossible le retrait ou le transfert de fonds déposés sur un ou plusieurs comptes bancaires sur tout le territoire de l’Union européenne. Un tel système devrait être créé après la mise en place d’une procédure autonome complémentaire qui existerait en parallèle des dispositions nationales et ne s’appliquerait qu’aux affaires transfrontalières. Il est utile de souligner qu’une telle ordonnance n’aurait qu’un effet préventif. En d’autres termes, elle bloquerait les fonds du débiteur sur le compte bancaire de ce dernier, sans les transférer sur le compte du créancier. Le tribunal doit bien sûr s’abstenir d’entendre ou d’informer le débiteur de la procédure avant de saisir ses avoirs bancaires, faute de quoi l’effet obtenu pourrait être l’inverse de celui escompté. Le montant à saisir devrait être calculé sur la base de la créance du créancier. Il faut cependant souligner que le débiteur doit avoir le droit d’introduire un recours contre l’ordonnance délivrée, et l’institution compétente pour traiter ce recours devrait être le tribunal qui a délivré l’ordonnance. Il faut également prévoir des dérogations à l’exécution, afin de pouvoir répondre aux besoins de base du débiteur et de sa famille. Il est clair qu’à ce stade, une analyse juridique comparative est requise, car de nombreux aspects nécessitent une étude plus approfondie. Reste néanmoins que l’introduction d’une procédure juridique communautaire telle que l’ordonnance européenne de saisie des avoirs bancaires, qui vise à rationaliser l’exécution des créances monétaires, et à en améliorer l’efficacité, serait une étape importante sur la voie de la création d’un espace économique et judiciaire européen. En conclusion, je voudrais féliciter M. Lechner pour son rapport remarquable et bien préparé. L’Assemblée doit évidemment être bien consciente de la difficulté de modifier les dispositions communautaires, en particulier dans ce domaine."@fr⁸ ". Elnök asszony, biztos őr, a végrehajtható jogszabályok jelenlegi rendelkezéseinek kétségtelen gyengesége az a helyzet, amelyben egy másik tagállamban hozott bírósági ítélet végrehajthatóságának ellenőrzését követően a végrehajtás továbbra is a nemzeti jogszabályok kizárólagos hatáskörébe tartozik. A jelenleg hatályos közösségi jogi aktusok értelmében nem lehet végzést szerezni bankszámla letiltására, mely végrehajtható az egész Európai Unió területén. Ezért egy bankszámla letiltását lehetővé tevő európai rendszer megfelelő és szükséges megoldásnak tűnik. Ezzel a hitelezők biztosíthatják az esedékes összegeket vagy követelésük értékét, mivel lehetetlenné válik, hogy az Európai Unió területén egy vagy több bankszámlán letétbe helyezett összegeket kivegyék vagy átutalják. Egy ilyen rendszert kiegészítő független eljárás létrehozását követően kell létrehozni, és ez a nemzeti rendelkezésekkel egyidejűleg létezik, figyelemmel arra, hogy csak a határon átnyúló kérdésekre vonatkozik. Hangsúlyozni érdemes, hogy egy ilyen végzés csak megelőző hatással járhat. Más szavakkal: zárolnák az adós pénzét az utóbbi bankszámláján, anélkül, hogy azokat a hitelező számlájára átutalnák. A bíróságnak természetesen tartózkodnia kell attól, hogy az adóst az eljárásban meghallgassa vagy tájékoztassa, mielőtt számláját zárolja, máskülönben a szándékolttal épp ellentétes lehet a hatás. A zárolandó összeget a hitelező követelése alapján kell kiszámítani. Hangsúlyozandó mindenesetre, hogy az adósnak fellebbezési joga kell, hogy legyen a kiadott végzést illetően, és az adott fellebbezést tárgyaló illetékes hatóság a végzést kiadó bíróság legyen. Rendelkezni kell továbbá a végrehajtástól való eltérésről annak érdekében, hogy az adós és családja alapvető szükségletei kielégülhessene. E szakaszban egyértelműen további összehasonlító jogi elemzés szükséges, mivel a további szempontok további vizsgálatot igényelnek. Mindenesetre tény, hogy egy olyan közösségi jogi eljárás bevezetése, mint amilyen a bankszámlák letiltására vonatkozó európai végzés, és melynek célja a pénzügyi követelések végrehajtásának egyszerűsítése és az eredményesség fejlesztése, mérföldkő lenne egy európai gazdasági és igazságügyi térség megteremtése felé vezető úton. Összefoglalva: gratulálnék Lechner úrnak remek, jól elkészített jelentéséért. A Háznak tudnia kell természetesen, milyen nehéz uniós rendelkezéseket módosítani, főleg e területen."@hu¹¹ ". Signora Presidente, signor Commissario, un’indiscutibile debolezza delle disposizioni attuali della legislazione di esecuzione è la situazione in cui, avendo verificato l’applicabilità di un ordine di tribunale in un altro Stato membro, l’applicazione rimane di competenza esclusiva della legislazione nazionale. Conformemente ad atti giudiziari comunitari attualmente in vigore, non c’è modo di ottenere un ordine al fine di sequestrare un conto bancario che possa essere eseguito sul territorio dell’intera Unione europea. Perciò, un sistema europeo per un ordine che autorizzi il sequestro di conti bancari mi sembra una soluzione appropriata e necessaria. Consentirebbe ai creditori di difendere le somme dovute o il valore della loro rivendicazione rendendo impossibile prelevare o trasferire fondi depositati in uno o più conti bancari nel territorio dell’Unione europea. Un tale sistema dovrebbe essere creato seguendo lo sviluppo di una procedura aggiuntiva indipendente che esisterebbe accanto alle disposizioni nazionali a condizione che si applichi esclusivamente a questioni transfrontaliere. Vale la pena porre l’accento sul fatto che un ordine simile avrebbe solo un effetto preventivo. In altre parole, bloccherebbe i fondi del debitore nel conto bancario di quest’ultimo, senza che li trasferisca al conto del creditore. Il tribunale deve ovviamente astenersi dall’esaminare o informare il debitore dei procedimenti prima di sequestrare il suo conto bancario, altrimenti l’effetto potrebbe essere opposto a quello che si prevedeva. La somma da sequestrare dovrebbe essere calcolata sulla base della rivendicazione del creditore. Si dovrebbe rilevare, tuttavia, che il debitore deve avere il diritto di appellarsi all’ordine emanato, e l’istituzione competente cui presentare l’appello dovrebbe essere il tribunale in cui è stato spiccato l’ordine. Si dovrebbe provvedere anche a deroghe di esecuzione per consentire di soddisfare le necessità basilari del debitore e della sua famiglia. Chiaramente, in questa fase, sarà necessaria un’analisi giuridica comparativa supplementare, poiché molti aspetti richiedono un’ulteriore indagine. Ciononostante, resta il fatto che l’introduzione di una procedura giuridica comunitaria come un ordine europeo per il sequestro di conti bancari finalizzato a ottimizzare l’esecuzione dei crediti pecuniari e migliorarne l’efficacia, sarebbe una pietra miliare lungo la strada della creazione di uno spazio economico e giudiziario europeo. In conclusione, desidero congratularmi con l’onorevole Lechner per una relazione straordinaria e ben preparata. Quest’Aula deve essere consapevole, naturalmente, di quanto sia difficile modificare le disposizioni dell’Unione, soprattutto in questo settore."@it¹² ". Gerb. pirmininke! Gerb. Komisijos nary! Neabejotina dabartinių išieškojimo įstatymų silpna vieta yra situacija, kai patikrinus teismo sprendimo įvykdomumą kitoje valstybėje narėje jo vykdymą reguliuoja tik nacionaliniai teisės aktai. Vadovaujantis Bendrijos teisės aktais, nėra galimybės gauti sprendimo areštuoti banko sąskaitą, kuris būtų įvykdomas visoje Europos Sąjungoje. Todėl Europos bankų sąskaitų areštavimo sprendimų sistema, regis, yra tinkamas ir reikalingas sprendimas. Tai leistų kreditoriams apsaugoti mokėtinas sumas arba reikalavimo sumą, neleidžiant paimti arba perkelti vienoje arba keliose Europos Sąjungos teritorijoje esančių bankų sąskaitose laikomų lėšų. Tokią sistemą reikia kurti parengus papildomą, atskirą procedūrą, kuri būtų taikoma lygiagrečiai su nacionalinėmis taisyklėmis, su išlyga, kad ji galios tik tarpsieniniais atvejais. Čia vertėtų pabrėžti, kad toks teismo sprendimas būtų tik prevencinio pobūdžio – kitaip tariant, jis užblokuotų skolininko lėšas banko sąskaitoje neperkeliant jų į kreditoriaus sąskaitą. Žinoma, prieš areštuojant skolininko sąskaitą banke teismas turėtų susilaikyti nuo skolininko apklausos arba informavimo apie procesą, kitaip rezultatas galėtų būti priešingas, negu norima. Areštuotina suma turi būti pagrįsta kreditoriaus reikalaujama suma. Tačiau reikia pabrėžti, kad skolininkas privalo turėti teisę apskųsti išduotą sprendimą, o tokiai apeliacijai nagrinėti kompetentinga institucija turėtų būti tokį sprendimą išdavęs. Be to, reikėtų nustatyti atleidimų nuo vykdymo kriterijus, kad skolininkas galėtų tenkinti pagrindinius savo ir savo šeimos poreikius. Žinoma, šiame etape reikalinga papildoma lyginamoji teisinė analizė, kadangi reikia toliau tirti daugelį elementų. Tačiau tai nekeičia fakto, kad Bendrijos teisinės procedūros – Europos bankų sąskaitų arešto orderio, kuriuo siekiama sklandžiau ir veiksmingiau vykdyti piniginius reikalavimus – įdiegimas būtų labai svarbus įvykis kuriant Europos teisminę ir ekonominę erdvę. Baigdamas norėčiau pasveikinti K. Lechnerį su puikiu, gerai parengtu pranešimu. Juk puikiai žinome, kaip sunku keisti Bendrijos nuoštas, ypač šioje srityje."@lt¹⁴ ". Priekšsēdētājas kundze, komisār, neapšaubāmi vājo pašreizējo nosacījumu attiecībā uz izpildes tiesību aktiem rezultātā, apstiprinot tiesas sprieduma piemērojamību citā dalībvalstī, piemērojamība joprojām ir tikai valstu tiesību aktu kompetence. Saskaņā ar šobrīd spēkā esošajiem Kopienas tiesību aktiem nav iespējams piemērot tādu arestu bankas kontam, kas būtu spēkā visā Eiropas Savienībā. Tāpēc šķiet, ka Eiropas mēroga sistēma pieņemt lēmumu par bankas kontu arestu ir piemērots un nepieciešams risinājums. Tas ļautu kreditoriem nodrošināt pienācīgas summas vai prasības vērtību, lai nebūtu iespējams izņemt vai pārskaitīt tos līdzekļus, kuri ir noguldīti vienā vai vairākos bankas kontos Eiropas Savienībā. Šāda sistēma ir jāveido pēc tam, kad ir izveidota neatkarīga papildu procedūra, kas pastāvētu paralēli valstu noteikumiem, ja tā tiktu piemērota tikai pārrobežu jautājumos. Ir jānorāda, ka šāds lēmums būtu tikai preventīvs. Citiem vārdiem sakot, tas ļautu bloķēt parādnieka līdzekļus tā bankas kontā, nepārskaitot tos uz kreditora kontu. Tiesa, protams, nedrīkst parādnieku uzklausīt vai informēt par tiesvedības gaitu pirms viņa vai viņas bankas konta aresta, pretējā gadījumā efekts var būt pretējs plānotajam. Summu, kurai tiek piemērots arests, aprēķina, ņemot vērā kreditora prasību. Taču ir jānorāda, ka parādniekam ir tiesības apstrīdēt šo lēmumu, un šī pretprasība ir jāizskata tajā tiesā, kura pieņēma sākotnējo lēmumu. Nodrošinājums arī ir jāveic ierobežojumiem no sprieduma izpildes, lai nodrošinātu parādnieka un viņa vai viņas ģimenes vajadzības. Protams, tajā posmā ir jāveic papildu salīdzinošā juridiskā analīze, jo daudzi aspekti ir jāizskata sīkāk. Tomēr, spēkā paliek fakts, ka Kopienas tiesiskās procedūras ieviešana, proti, Eiropas lēmums arestēt bankas kontus, kuras mērķis ir pilnveidot naudas prasību ieviešanu un uzlabot efektivitāti, būtu pagrieziena punkts Eiropas ekonomiskās un juridiskās sistēmas veidošanā. Visbeidzot es vēlos izteikt atzinību par lieliski sagatavotu ziņojumu. Protams, Parlamenta deputātiem ir jāapzinās, ka Eiropas Savienības noteikumus mainīt ir ļoti grūti, īpaši šajā jomā."@lv¹³ "Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Niewątpliwą wadą obecnych przepisów w zakresie prawa egzekucyjnego jest sytuacja, gdy wykonanie nakazu sądowego po stwierdzeniu jego wykonalności w innym państwie członkowskim pozostaje wyłączną domeną prawa krajowego. Zgodnie z obowiązującymi wspólnotowymi aktami prawnymi nie ma możliwości uzyskania orzeczenia o zajęciu rachunku bankowego, które byłoby wykonalne na terenie całej Unii Europejskiej. Dlatego też ustanowienie europejskiego systemu nakazu zajęcia rachunków bankowych, umożliwiające wierzycielowi zabezpieczenie kwoty należności lub wartości roszczenia poprzez uniemożliwienie wycofania bądź przeniesienia środków zdeponowanych na jednym czy też kilku rachunkach bankowych na terytorium Unii Europejskiej, wydaje się bardzo trafnym i potrzebnym rozwiązaniem. System ten powinien zostać utworzony w wyniku wypracowania dodatkowej, autonomicznej procedury, która występowałaby równolegle do przepisów krajowych przy zastrzeżeniu obowiązywania tylko w sprawach o charakterze transgranicznym. Warto tutaj podkreślić, iż nakaz miałby wyłącznie efekt zabezpieczający, czyli powodowałby zablokowanie środków dłużnika na rachunku bankowym bez przenoszenia ich na rachunek wierzyciela. Sąd bezsprzecznie powinien odstąpić od przesłuchiwania lub powiadamiania dłużnika o sprawie przed dokonaniem zajęcia jego rachunków bankowych, gdyż mogłoby to przynieść skutek odwrotny od zamierzonego. Kwota podlegająca zajęciu powinna opierać się na sumie roszczenia zgłoszonego przez wierzyciela, jednak należy podkreślić, że dłużnik powinien mieć prawo odwołania wobec wydanego nakazu, a instytucją właściwą do rozpatrzenia tego odwołania powinien być sąd, który taki nakaz wydał. Jednocześnie należy ustanowić kryteria określania zwolnień z egzekucji tak, aby umożliwić dłużnikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb jego oraz jego rodziny. Oczywiście na tym etapie potrzebna jest dalsza analiza prawno-porównawcza, ponieważ wiele elementów wymaga dalszego badania, co jednak nie zmienia faktu, że wprowadzenie wspólnotowej procedury prawnej, jaką byłby europejski nakaz zajęcia rachunków bankowych, mający na celu usprawnienie i skuteczną egzekucję roszczeń pieniężnych, byłoby niewątpliwym przełomem w kształtowaniu europejskiego obszaru sądowego i gospodarczego. Na zakończenie chciałbym pogratulować panu Lechnerowi znakomitego, świetnie przygotowanego sprawozdania. Wiemy bowiem doskonale, jak trudno jest zmieniać, szczególnie w tym obszarze, przepisy wspólnotowe."@mt¹⁵ "Mevrouw de Voorzitter, commissaris, een onmiskenbare zwakte van de huidige tenuitvoerleggingswetgeving is het feit dat zelfs als is vastgesteld dat de handhaving van een rechterlijke beslissing in een andere lidstaat mogelijk is, de tenuitvoerlegging nog steeds tot de exclusieve bevoegdheid van de nationale wetgeving behoort. Krachtens de op dit moment geldende wetsteksten kan er niet worden besloten tot beslaglegging op bankrekeningen in andere lidstaten van de Europese Unie. Dat is waarom een Europees stelstel voor beslissingen inzake het beslag op bankrekeningen een zeer gepaste en noodzakelijke oplossing zou zijn. Dit zou schuldeisers in staat stellen om de verschuldigde bedragen of een totale waarde die overeenkomt met hun vordering zeker te stellen, door te zorgen dat tegoeden op een of meerdere bankrekeningen op het grondgebied van de Europese Unie niet langer opgenomen of overgezet kunnen worden. Een dergelijk stelstel zou moeten worden opgezet nadat er een aanvullende onafhankelijke procedure is ontwikkeld die naast de nationale bepalingen kan bestaan, met de kanttekening dat deze alleen van toepassing is op grensoverschrijdende kwesties. Benadrukt moet worden dat een dergelijke beslissing een louter preventieve uitwerking zou hebben. Met andere woorden, de tegoeden op de bankrekening van de schuldenaar worden geblokkeerd, zonder dat deze naar de rekening van de schuldeiser worden overgezet. De rechtbank moet natuurlijk niet de schuldenaar horen of in kennis stellen van de procedure voordat er beslag wordt gelegd op zijn rekening, hetgeen wel eens een averechts effect zou kunnen hebben. Het bedrag waarop beslag wordt gelegd, zou moeten worden berekend op basis van de vordering van de schuldeiser. Het moet echter worden benadrukt dat de schuldenaar de mogelijkheid moet hebben om beroep in te stellen tegen de beslissing en dat dit beroep moet worden behandeld door dezelfde rechtbank die de beslissing heeft uitgesproken. Ook moet vastgelegd worden dat er kan worden afgeweken van de tenuitvoerlegging om te zorgen dat de schuldenaar in de basisbehoeften van zichzelf en zijn familie kan voorzien. Op dat moment zou er natuurlijk een vergelijkende rechtsanalyse nodig zijn, zoals er veel aspecten zijn die nader moeten worden bestudeerd. Desalniettemin is het duidelijk dat de invoering van een communautaire gerechtelijke procedure zoals een Europese beslissing tot beslaglegging op bankrekeningen, met als doel de uitvoering van invorderingen te stroomlijnen en de doeltreffendheid te vergroten, een mijlpaal zou zijn langs de weg naar de instelling van een Europese economische en justitiële ruimte. Als afsluiting wil ik de heer Lechner feliciteren met een uitstekend en doortimmerd verslag. Het Huis is zich ongetwijfeld bewust hoe moeilijk het is om de bepalingen van de Unie aan te passen, met name op dit gebied."@nl³ ". Senhora Presidente, Senhor Comissário, uma lacuna inquestionável das presentes disposições relativas à legislação de execução diz respeito à situação em que, após confirmação de uma decisão judicial noutro Estado-Membro, a execução da mesma continua a ser da exclusiva competência da legislação nacional. Os instrumentos legais comunitários actualmente em vigor não permitem obter a execução, em todo o território da União Europeia, de uma ordem de penhora de contas bancárias. Deste modo, a criação de um instrumento europeu que permita executar uma ordem de penhora de contas bancárias em qualquer ponto do território da UE afigura-se como a solução adequada e necessária. Tal instrumento tornaria possível a um credor colocar em segurança os montantes que lhe são devidos, ou o valor do seu pedido, impedindo, em todo o território da União Europeia, o levantamento ou a transferência de montantes depositados numa ou em diversas contas bancárias. Este sistema deveria ser criado após a instauração de um procedimento complementar independente, estabelecido a par das disposições nacionais, com a reserva de que apenas se aplicaria a questões transfronteiriças. Importa sublinhar que uma ordem deste tipo teria um efeito meramente preventivo. Por outras palavras, congelaria os fundos do devedor na conta bancária deste último, sem os transferir para a conta do credor. Antes de penhorar uma conta bancária, o tribunal deve evidentemente abster-se de ouvir ou informar o devedor, ou devedora, do procedimento, sob pena de obter um resultado contrário ao pretendido. O montante a penhorar deve ser calculado com base no pedido do credor. Devemos salientar, no entanto, que o devedor deve ter o direito de interpor recurso, e que a instituição competente para analisar o recurso deve ser o tribunal que emitiu a ordem. Importa igualmente prever derrogações de execução, com vista a garantir uma protecção adequada das necessidades básicas do devedor, ou devedora, e da sua família. É claro que, nesta fase, haveria a necessidade de proceder a uma análise jurídica comparativa, uma vez que diversos aspectos exigem investigação suplementar. Não obstante, o facto é que a introdução de um procedimento comunitário como a ordem europeia de penhora de contas bancárias, destinado a simplificar a instauração de procedimentos judiciais relativos a créditos pecuniários e a melhorar a sua eficácia, constituiria um marco na criação de um espaço económico e judicial europeu. Para concluir, gostaria de felicitar o senhor deputado Lechner por um relatório muito importante e fundamentado. A Câmara deve ter consciência, como é óbvio, da grande dificuldade de mudar as disposições da União, em particular neste domínio."@pt¹⁷ "Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Niewątpliwą wadą obecnych przepisów w zakresie prawa egzekucyjnego jest sytuacja, gdy wykonanie nakazu sądowego po stwierdzeniu jego wykonalności w innym państwie członkowskim pozostaje wyłączną domeną prawa krajowego. Zgodnie z obowiązującymi wspólnotowymi aktami prawnymi nie ma możliwości uzyskania orzeczenia o zajęciu rachunku bankowego, które byłoby wykonalne na terenie całej Unii Europejskiej. Dlatego też ustanowienie europejskiego systemu nakazu zajęcia rachunków bankowych, umożliwiające wierzycielowi zabezpieczenie kwoty należności lub wartości roszczenia poprzez uniemożliwienie wycofania bądź przeniesienia środków zdeponowanych na jednym czy też kilku rachunkach bankowych na terytorium Unii Europejskiej, wydaje się bardzo trafnym i potrzebnym rozwiązaniem. System ten powinien zostać utworzony w wyniku wypracowania dodatkowej, autonomicznej procedury, która występowałaby równolegle do przepisów krajowych przy zastrzeżeniu obowiązywania tylko w sprawach o charakterze transgranicznym. Warto tutaj podkreślić, iż nakaz miałby wyłącznie efekt zabezpieczający, czyli powodowałby zablokowanie środków dłużnika na rachunku bankowym bez przenoszenia ich na rachunek wierzyciela. Sąd bezsprzecznie powinien odstąpić od przesłuchiwania lub powiadamiania dłużnika o sprawie przed dokonaniem zajęcia jego rachunków bankowych, gdyż mogłoby to przynieść skutek odwrotny od zamierzonego. Kwota podlegająca zajęciu powinna opierać się na sumie roszczenia zgłoszonego przez wierzyciela, jednak należy podkreślić, że dłużnik powinien mieć prawo odwołania wobec wydanego nakazu, a instytucją właściwą do rozpatrzenia tego odwołania powinien być sąd, który taki nakaz wydał. Jednocześnie należy ustanowić kryteria określania zwolnień z egzekucji tak, aby umożliwić dłużnikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb jego oraz jego rodziny. Oczywiście na tym etapie potrzebna jest dalsza analiza prawno-porównawcza, ponieważ wiele elementów wymaga dalszego badania, co jednak nie zmienia faktu, że wprowadzenie wspólnotowej procedury prawnej, jaką byłby europejski nakaz zajęcia rachunków bankowych, mający na celu usprawnienie i skuteczną egzekucję roszczeń pieniężnych, byłoby niewątpliwym przełomem w kształtowaniu europejskiego obszaru sądowego i gospodarczego. Na zakończenie chciałbym pogratulować panu Lechnerowi znakomitego, świetnie przygotowanego sprawozdania. Wiemy bowiem doskonale, jak trudno jest zmieniać, szczególnie w tym obszarze, przepisy wspólnotowe."@ro¹⁸ "Vážená pani predsedajúca, vážený pán komisár, nesporná neúčinnosť súčasných ustanovení exekučného práva – to je stav, v ktorom po overení vykonateľnosti súdneho príkazu v inom členskom štáte výkon rozsudku zostáva vo výlučnej právomoci príslušných vnútroštátnych orgánov. Podľa v súčasnosti platných právnych predpisov Spoločenstva nie je možné vydať príkaz na zablokovanie bankového účtu, ktorý by bolo možné vykonať kdekoľvek na území Európskej únie. Z toho dôvodu sa európsky systém vydávania príkazov umožňujúcich zablokovanie bankových účtov ukazuje ako mimoriadne vhodné a potrebné riešenie. Veriteľom by umožnil zaistiť si dlžné sumy alebo výšku pohľadávky tým, že by znemožnil výber alebo prevod finančných prostriedkov uložených na jednom alebo niekoľkých bankových účtoch po celom území Európskej únie. Takýto systém by sa mal vytvoriť po tom, čo sa vypracuje dodatočný nezávislý postup, ktorý sa bude uplatňovať paralelne s vnútroštátnymi ustanoveniami pod podmienkou, že sa bude vzťahovať len na cezhraničné záležitosti. Hodno zdôrazniť, že takýto príkaz by mal len preventívny účinok. Inými slovami, zablokoval by finančné prostriedky dlžníka na jeho bankovom účte bez toho, aby ich previedol na účet veriteľa. Súd, prirodzene, nesmie dlžníka vypočúvať alebo ho informovať o pripravovaných postupoch pred tým, než dôjde k zablokovaniu jeho účtov, inak by mohol byť konečný výsledok opačný než pôvodný zámer. Výška sumy, ktorá sa má zablokovať, by sa mala vypočítať z pohľadávky veriteľa. Mali by sme však zdôrazniť, že dlžník musí mať právo podať proti vydanému príkazu odvolanie, ktoré by malo byť adresované inštitúcii alebo súdu, ktorý príkaz vydal. Nemalo by chýbať ustanovenie, ktoré by upravovalo vylúčenie z výkonu rozsudku, aby sa dlžníkovi a jeho rodine zabezpečili základné potreby. V tejto etape bude prirodzene potrebná dodatočná porovnávacia právna analýza, keďže mnoho aspektov si žiada hlbšie preskúmanie. Faktom však zostáva, že zavedenie takého právneho postupu Spoločenstva, akým je európsky príkaz na zablokovanie bankových účtov, zameraný na zjednodušenie a zefektívnenie vykonávania peňažných nárokov, by predstavovalo míľnik na ceste k vytvoreniu európskeho hospodárskeho a justičného priestoru. Na záver by som rád zablahoželal pánovi Lechnerovi k vynikajúcej a dobre pripravenej správe. Parlament si však musí byť plne vedomý toho, ako ťažko sa menia právne predpisy Únie, predovšetkým v tejto oblasti."@sk¹⁹ "Gospa predsednica, gospod komisar, brez dvoma je pomanjkljivost sedanjih določb o izvrševanju zakonodaje položaj, v katerem, potem ko smo preverili izvršljivost sodnega naloga v drugi državi članici, izvršitev ostaja v izključni pristojnosti nacionalne zakonodaje. V skladu s pravnimi akti Skupnosti, ki zdaj veljajo, nikakor ni mogoče pridobiti naloga za zaplembo bančnega računa, ki bi ga bilo mogoče izvršiti na ozemlju celotne Evropske unije. Zato se zdi evropski sistem za izdajo naloga, ki dovoljuje zaplembo bančnih sistemov, tako primerna in potrebna rešitev. Upnikom bi omogočil, da zavarujejo dolgovane vsote ali vrednost njihovih zahtevkov tako, da onemogočijo dvig ali transfer sredstev, ki so položena na enem ali več bančnih računih na ozemlju Evropske unije. Takšen sistem je treba ustvariti po razvoju dodatnega neodvisnega postopka, ki bi stal ob boku nacionalnim določbam, če bi se ta uporabljal le za čezmejna vprašanja. Pri tem je treba poudariti, da bi imel takšen nalog le preprečevalni učinek. Z drugimi besedami, blokiral bi sredstva dolžnika na njegovem bančnem računu, ne da bi jih prenesel na upnikov račun. Sodišče se mora seveda vzdržati zaslišanja ali obveščanja dolžnika o postopkih, preden zapleni njegov ali njen bančni račun, sicer bo učinek morda ravno nasproten od pričakovanega. Znesek za zaplembo je treba izračunati na podlagi zahtevka upnika. Vendar je treba pri tem poudariti, da mora imeti dolžnik pravico do pritožbe na izdani nalog; ustanova, pristojna za prejem in obravnavo te pritožbe, pa mora biti sodišče, ki je izdalo nalog. Prav tako je treba pripraviti določbo za odstopanja od izvrševanja, ki dovoljuje, da se dolžniku pustijo sredstva za kritje osnovnih potreb dolžnika in njegove družine. Jasno je, da bi bila na tej stopnji potrebna dodatna primerjalna pravna analiza, ker številni vidiki zahtevajo nadaljnjo preiskavo. Kljub temu ostaja dejstvo, da bi bila uvedba pravnega postopka Skupnosti, kot je evropski nalog za zaplembo bančnih računov, namenjena poenostavitvi izvrševanja denarnih zahtevkov in izboljšanju učinkovitosti, mejnik na poti k oblikovanju evropskega gospodarskega in sodnega območja. V sklepu želim čestitati gospodu Lechnerju za odlično in dobro pripravljeno poročilo. Parlament mora seveda dobro vedeti, kako težko je spremeniti določbe Unije, zlasti na tem področju."@sl²⁰ ". Fru talman, herr kommissionsledamot! En odiskutabel svaghet hos de nuvarande bestämmelserna inom lagstiftningen om verkställighet ligger i att de enskilda nationerna ensamma är behöriga att verkställa lagstiftningen, sedan genomförbarheten av ett domstolsbeslut i en annan medlemsstat fastslagits. Enligt gemenskapens nuvarande lagstiftning saknas möjlighet att erhålla ett domstolsbeslut om kvarstad på bankmedel, som kan verkställas inom hela EU:s territorium. Av detta skäl ter sig ett europeiskt system med ett förfarande som innebär att kvarstad på bankmedel tillåts som en mycket välfunnen och nödvändig lösning. Detta skulle innebära att borgenärerna kan säkra de aktuella beloppen eller värdet av sin fordran genom att det blir omöjligt att undanhålla eller överföra tillgångar som är insatta på ett eller flera bankkonton inom EU:s territorium. Ett sådant system bör införas i omedelbar anslutning till att ett kompletterande självständigt förfarande inrättas, utöver och parallellt med de nationella bestämmelserna, med förbehållet att det endast ska gälla för gränsöverskridande fall. Det är viktigt att påpeka att ett sådant beslut endast skulle ha ett förebyggande syfte. Detta skulle med andra ord innebära att gäldenärens tillgångar spärras på dennes bankkonto, inte att de överförs till borgenärens konto. Domstolen får givetvis heller inte höra eller informera gäldenären om förfarandena, innan hans eller hennes bankmedel beläggs med kvarstad – resultatet kan i så fall bli ett helt annat än det avsedda. Beräkningen av det belopp som ska beläggas med kvarstad ska grundas på borgenärens fordran. Det bör emellertid understrykas att gäldenären ska ha rätt att överklaga beslutet, och att behörig institution, till vilken överklagandet ska inges, bör vara samma domstol som utfärdade beslutet. Det bör också finnas möjlighet till undantag från verkställighet, så att gäldenären och dennes familj kan få sina grundläggande behov tillgodosedda. I detta avseende krävs helt klart en kompletterande jämförande juridisk analys, eftersom många aspekter måste undersökas mer ingående. Det är icke desto mindre uppenbart att införandet av ett gemenskapsrättsligt förfarande i form av ett europeiskt beslut om kvarstad på bankmedel, som syftar till att förenkla handläggningen av ekonomiska fordringar och öka effektiviteten, skulle vara en milstolpe på vägen mot ett europeiskt ekonomiskt och rättsligt område. Till sist vill jag gratulera Kurt Lechner till ett mycket förtjänstfullt och genomarbetat betänkande. Parlamentet måste givetvis vara införstått med att det är mycket komplicerat att ändra EU:s bestämmelser, särskilt på detta område."@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"K. Lechner"¹³ "Tadeusz Zwiefka,"^18,15,16 "w imieniu grupy PPE-DE"^18,15,16