Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-05-09-Speech-3-045"

Predicate	Value (sorted: none)
lpv:spokenAs	member; Delegation for relations with the countries of south-east Europe (2007-03-15--2009-07-13)²³
lpv:spokenAs	member; Delegation to the EU-Moldova Parliamentary Cooperation Committee (2004-09-15--2009-07-13)²³
lpv:spokenAs	member; SEDE (2007-01-31--2009-07-13)²³
lpv:spokenAs	unknown; Partij van de Arbeid (2004-07-20--2009-07-13)²³
lpv:spokenAs	substitute; TRAN (2007-01-31--2007-09-04)²³
lpv:spokenAs	member; AFET (2007-01-31--2009-07-13)²³
lpv:spokenAs	vice-chair; PES (2004-07-20--2009-07-13)²³
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@ro¹⁸
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@et⁵
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@sl²⁰
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@mt¹⁵
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@cs¹
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@sk¹⁹
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@lt¹⁴
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@pl¹⁶
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@hu¹¹
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Hr. formand! Er den 9. maj ikke i en vis forstand en symbolsk dag for en forhandling om forbindelsen mellem EU og Rusland? Det er en passende dag for historiske overvejelser, for i EU fejrer vi i dag Europadagen, og i år ser vi endda særligt tilbage på 50 års europæisk samarbejde. I Rusland er den 9. maj den dag, hvor afslutningen af Anden Verdenskrig mindes. En krig, som splittede Europa, men også var begrundelsen for den europæiske integration. Den 9. maj bør faktisk derfor være en dag, hvor vi ser på de fælles erfaringer, som knytter os sammen, erfaringer, som desuden kan danne udgangspunkter for en fælles fremtid. Desværre ser det ikke så lyst ud. Når vi ser på det forestående halvårlige topmøde mellem EU og Rusland på fredag i næste uge i Samara, må vi desværre konstatere, at omstændighederne for en konstruktiv dialog - som vi faktisk alle sammen ønsker - er ugunstige. Der er selvfølgelig nok at tale om, og - som de forrige talere understregede - er vi stadig overbevist om, at et tæt samarbejde mellem EU og Rusland faktisk er den eneste mulige løsning i fremtiden i betragtning af de interesser, som vi begge har på vores kontinent. Der er også områder, hvor vi har gjort fælles sag i de forløbne år, og som vi gerne vil fremhæve, f.eks. når det gælder betydningen af Den Internationale Domstol i Haag, Irans og Nordkoreas nukleare ambitioner og måden, hvorpå disse kan modvirkes, og samarbejdet omkring Kyoto-protokollen. Når jeg ser på de handelsmæssige og økonomiske forbindelser mellem Rusland og EU, får jeg ofte at vide, at disse udvikler sig meget gunstigt. Hvordan vi skal videreudvikle vores partnerskabsforbindelse, er imidlertid stadig til en vis grad usikkert. I vigtige sager har vi stadig ikke kunnet gøre fremskridt. Hvordan kan vi sikre de klare og gennemsigtige energiforbindelser, som vi ønsker? Hvordan passer vores fælles værdier demokrati og respekt for menneskerettighederne til det strategiske partnerskab mellem EU og Rusland? Disse ting er af fundamental betydning for os og for min gruppe, og på disse områder kan der ikke gøres indrømmelser i dialogen. Det er efter min mening EU's opgave i Samara at gøre det klart, hvor vi står, især i optakten til nye forhandlinger om en fremtidig partnerskabsaftale. Vi er ligesom andre bekymrede for, at dette topmøde resulterer i mindre, end vi havde forventet for nogen tid siden. Jeg kan nævne endnu flere sager, som ligeledes er omtalt i det fælles beslutningsforslag. Der er én ting, som jeg også på min gruppes vegne vil understrege, og det er, at vi er bange for og bekymrede over den tiltagende polarisering i optakten til valget til Dumaen senere i år. Det er meget vigtigt, at også EU understreger, at vi ønsker, at valget finder sted frit og demokratisk, og at det ikke er acceptabelt, at oppositionspartier modarbejdes sådan, som det nu sker. Jeg vil ikke gentage det, der er sagt om Estland. Jeg støtter faktisk alle de foregående talere. Lad os håbe, at Ruslands holdning og adfærd i denne sag ikke er symptomatisk, og at vi klart udtaler, at en gentagelse deraf er uacceptabel for os. Indtil 1991 var Samara en lukket by, fordi den for en del lå i en af Sovjetunionens strategiske zoner. Vi håber ikke, at det er et forvarsel om mødets atmosfære i næste uge. Jeg tror, begge parter har interesse i endnu en gang at finde ud af, hvad der er vores fælles interesser, især hvad angår EU, uden at forbigå de værdier, som vores partnerskab skal baseres på. Det er også værdier som demokrati, menneskerettigheder og respekt for andre lande."@da²
lpv:translated text	". Arvoisa puhemies, eikö olekin jotenkin kuvaavaa, että toukokuun yhdeksäs on juuri se päivä, jolloin keskustelemme Euroopan unionin ja Venäjän välisistä suhteista? Se on päivä, jolloin on aika pohtia historiaa, ja Euroopan unionissa se on päivä, jolloin juhlimme Eurooppa-päivää. Tänä vuonna voimme erityisesti muistella eurooppalaisen yhteistyön 50-vuotista taivalta, ja 9. toukokuuta on myös päivä, jolloin Venäjä juhlii toisen maailmansodan päättymistä – sodan, joka jakoi Euroopan mutta samalla antoi kimmokkeen Euroopan yhdistämiseen. Itse asiassa toukokuun yhdeksännen pitäisi olla päivä, jolloin pohdimme yhteisiä kokemuksiamme, jotka yhdistävät meidät ja joita voidaan sitä paitsi käyttää yhteisen tulevaisuutemme pohjana. Tilanne ei kuitenkaan ole aivan näin valoisa. Jos tarkastelemme edessä olevaa puolivuosittaista EU:n ja Venäjän huippukokousta, joka on määrä järjestää ensi perjantaina Samarassa, joudumme toteamaan, että mahdollisuudet rakentavaan vuoropuheluun – jollaista me kaikki haluamme – eivät ole kovin hyvät. Puhuttavaa on tietenkin tarpeeksi, ja olemme edelleen vakuuttuneita siitä – niin kuin edelliset puhujat ovat korostaneet – että tiivis yhteistyö Euroopan unionin ja Venäjän välillä on todellakin ainoa todellinen tulevaisuuden vaihtoehto, koska maanosamme molempien puoliskojen edut ovat niin yhteneväiset. On myös aloja, joilla olemme yhdistäneet voimamme viime vuosina ja jotka ovat meidän mielestämme mainitsemisen arvoisia, esimerkiksi Haagin kansainvälinen rikostuomioistuin, Iranin ja Pohjois-Korean ydinaseisiin liittyvät aikeet ja niiden torjuminen sekä Kioton pöytäkirjaan liittyvä yhteistyö. Venäjän ja Euroopan unionin välisistä liike- ja taloussuhteista sen sijaan saan usein sellaista palautetta, että nämä asiat etenevät suunnitelmien mukaisesti. Se, miten meidän on tarkoitus kehittää kumppanuuttamme jatkossa, on kuitenkin jossain määrin epävarmaa. On joitakin tärkeitä aloja, joilla emme ole vielä onnistuneet saamaan aikaan minkäänlaista edistystä. Miten esimerkiksi voimme taata selkeän ja avoimen energiayhteistyön, johon pyrimme? Miten demokratiaan ja ihmisoikeuksien kunnioittamiseen liittyvät yhteiset arvomme sopivat mukaan EU:n ja Venäjän strategiseen kumppanuuteen? Nämä ovat meille ja ryhmälleni ratkaisevan tärkeitä kysymyksiä eikä niiden suhteen voida tehdä myönnytyksiä neuvotteluissa. Nähdäkseni Euroopan unionin on Samarassa tehtävä selväksi, mikä meidän kantamme on etenkin valmistauduttaessa uusiin neuvotteluihin tulevasta kumppanuussopimuksesta. Muiden kollegojen tavoin mekin pelkäämme, että tämän huippukokouksen tulokset jäävät laihemmiksi kuin vielä vähän aikaa sitten odotettiin. Voisin luetella pitkän litanian asioita, jotka sisältyvät myös yhteiseen päätöslauselmaan. Yksi asia, jota haluan etenkin ryhmäni puolesta korostaa, on se, että kasvava vastakkainasettelu valmistauduttaessa tämän vuoden lopulla pidettäviin duuman vaaleihin saa meidät suunniltamme pelosta ja huolesta. Euroopan unionin on ehdottoman tärkeää korostaa, että me haluamme, että vaalit pidetään vapaissa ja demokraattisissa olosuhteissa, ja ettei voida hyväksyä, että oppositiopuolueita poljetaan sillä tavoin kuin tällä hetkellä. En halua toistella samoja asioita, mitä Viron tilanteesta on jo sanottu, ja itse asiassa yhdyn täysin kaikkeen, mitä edelliset puhujat ovat sanoneet siitä. Toivokaamme, ettei Venäjän asenne ja käyttäytyminen tässä asiassa ole merkki tulevasta. Meidän on täytyy tehdä selväksi, ettemme voi hyväksyä saman toistumista. Vuoteen 1991 asti Samara oli suljettu kaupunki, koska osa siitä sijaitsi Neuvostoliitolle strategisesti tärkeällä alueella. Toivomme, ettei se ole enne siitä, mitä ensi viikon kokoukselta voi odottaa. Mielestäni molemmat osapuolet hyötyisivät yhteisten etujemme uudelleentarkastelusta, EU etenkin. Emme kuitenkaan saa unohtaa arvoja, joihin kumppanuutemme on perustuttava, nimittäin demokratiaa, ihmisoikeuksia ja toisten maiden kunnioittamista."@fi⁷
lpv:translated text	". Herr talman! Är det inte på något vis symboliskt att den 9 maj är den dag då vi debatterar förbindelserna mellan EU och Ryssland? Det är en historisk dag, och för oss i EU är det den dag då vi firar Europadagen. Detta år kan vi närmare bestämt se tillbaka på 50 år av europeiskt samarbete, och den 9 maj är den dag då Ryssland firar slutet på andra världskriget – ett krig som delade Europa, men som också blev anledningen till att Europa enades. I själva verket borde den 9 maj vara en dag då vi begrundar de gemensamma erfarenheter som förenar oss, och som dessutom skulle kunna tjäna som utgångspunkt för en gemensam framtid. Tyvärr är situationen inte så ljus. Om vi blickar framåt mot det toppmöte mellan EU och Ryssland som hålls varje halvår och som kommer att äga rum i Samara nästa fredag måste vi dra slutsatsen att utsikterna för en konstruktiv dialog – vilket vi alla önskar – inte är goda. Det finns givetvis tillräckligt mycket att tala om, och vi är fortfarande övertygade om – något som även har betonats av tidigare talare – att ett nära samarbete mellan EU och Ryssland verkligen är det enda praktiska alternativet för framtiden, med tanke på de gemensamma intressen som finns på vår kontinents båda sidor. Det finns också områden där vi har förenat våra krafter under de senaste åren, och som vi vill vara noga med att nämna, t.ex. betydelsen av Internationella brottmålsdomstolen i Haag, Irans och Nordkoreas ambitioner på kärnenergiområdet och hur man bör bemöta dessa, eller samarbetet kring Kyotoprotokollet. Om vi går in på de affärsmässiga och ekonomiska förbindelserna mellan Ryssland och EU får jag ofta reaktionen att dessa förbindelser utvecklas enligt planerna. Hur vi bör gå till väga för att ytterligare utveckla våra partnerförbindelser förblir emellertid i viss mån oklart. Det finns viktiga områden där vi ännu inte har lyckats göra framsteg. Hur kan vi till exempel garantera sådana öppna och insynsvänliga förbindelser på energiområdet som vi eftersträvar? Hur kan våra gemensamma värderingar om demokrati och respekt för de mänskliga rättigheterna anpassas till de strategiska förbindelserna mellan EU och Ryssland? Dessa värden är av grundläggande betydelse för oss och för min grupp, och de kan inte bli föremål för eftergifter inom ramen för dialogen. Enligt min uppfattning är det upp till EU att klargöra vår ståndpunkt i Samara, i synnerhet under inledningen av de nya förhandlingarna om ett framtida partnerskapsavtal. I likhet med andra oroas även vi över att detta toppmöte kommer att leda till färre resultat än vad vi förväntade oss för en tid sedan. Jag skulle kunna lista en hel mängd saker som också har tagits med i den gemensamma resolutionen. Något som jag vill betona – inte minst på min grupps vägnar – är att den ökande polariseringen under upptakten till det val till duman som kommer att hållas senare i år fyller oss med rädsla och farhågor. Det är av avgörande betydelse att EU framhåller att vi vill att valet ska hållas i ett fritt och demokratiskt sammanhang, och att det är oacceptabelt att oppositionspartierna motarbetas på det sätt som sker för närvarande. Jag vill inte upprepa det som har sagts om den estniska frågan, och ärligt talat stöder jag allt det som tidigare talare har sagt om detta. Låt oss hoppas att Rysslands attityd och uppträdande i denna fråga inte är symtomatiskt, och vi bör slå fast att det skulle vara oacceptabelt för oss om detta upprepades. Fram till 1991 var Samara en sluten stad, eftersom delar av den låg inom Sovjetunionens strategiska zon. Vi hoppas att detta inte är en fingervisning om vad vi kan förvänta oss av nästa veckas möte. Jag anser att båda parter skulle gynnas av att på nytt överväga vårt gemensamma intresse, inte minst med tanke på EU, och utan att förbise de värden som vårt partnerskap bör bygga på, nämligen demokrati, mänskliga rättigheter och respekt för andra länder."@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	". Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι, κατά κάποιον τρόπο, συμβολικό το γεγονός ότι η ημέρα που συζητάμε τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας είναι η 9η Μαΐου; Είναι η ημέρα κατά την οποία στοχαζόμαστε την ιστορία μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ημέρα την οποία εορτάζουμε ως Ημέρα της Ευρώπης. Εφέτος, μπορούμε ειδικότερα να ανατρέξουμε στα 50 χρόνια ευρωπαϊκής συνεργασίας, ενώ η 9η Μαΐου είναι η ημέρα κατά την οποία η Ρωσία εορτάζει τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – ενός πολέμου ο οποίος δίχασε την Ευρώπη, αλλά προσέφερε επίσης το κίνητρο για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ουσιαστικά, η 9η Μαΐου πρέπει να είναι η ημέρα κατά την οποία αναλογιζόμαστε τις κοινές εμπειρίες οι οποίες μας ενώνουν και οι οποίες μπορούν, επιπλέον, να χρησιμεύσουν ως βάση για το κοινό μας μέλλον. Η κατάσταση δεν είναι, δυστυχώς, τόσο ελπιδοφόρα. Ενόψει της επικείμενης εξαμηνιαίας Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Ρωσίας, η οποία θα διεξαχθεί στη Σαμάρα την επόμενη Παρασκευή, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι προοπτικές για εποικοδομητικό διάλογο –τον οποίο όλοι επιθυμούμε– δεν είναι ευοίωνες. Υπάρχουν, εντούτοις, αρκετά θέματα τα οποία μπορούμε να συζητήσουμε, ενώ παραμένουμε πεπεισμένοι –κάτι που υπογραμμίστηκε από τους προηγούμενους ομιλητές– ότι η στενή συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας είναι όντως η μόνη βιώσιμη επιλογή για το μέλλον, με δεδομένα τα κοινά συμφέροντα και στις δύο πλευρές της ηπείρου μας. Υπάρχουν επίσης τομείς στους οποίους έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας τα τελευταία χρόνια, και τους οποίους θεωρούμε χρήσιμο να αναφέρουμε, όπως για παράδειγμα η σημασία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στη Χάγη, οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν και της Βόρειας Κορέας και οι τρόποι αντιμετώπισής τους, ή η συνεργασία σχετικά με το Πρωτόκολλο του Κυότο. Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον επιχειρηματικό και τον οικονομικό τομέα, συχνά πληροφορούμαι ότι αναπτύσσονται ομαλά. Εντούτοις, η κατεύθυνση προς την οποία θα αναπτύξουμε περαιτέρω την εταιρική μας σχέση παραμένει σε ορισμένο βαθμό άδηλη. Υπάρχουν σημαντικοί τομείς στους οποίους δεν έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής να σημειώσουμε πρόοδο. Πώς μπορούμε, λόγου χάρη, να εγγυηθούμε τις σαφείς και διαφανείς ενεργειακές σχέσεις τις οποίες επιδιώκουμε; Πώς μπορούν να ενταχθούν οι κοινές μας αξίες της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-Ρωσίας; Όλα αυτά έχουν θεμελιώδη σημασία για εμάς και για την Ομάδα μου και δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συμβιβασμού στο πλαίσιο του διαλόγου. Κατά τη γνώμη μας, εναπόκειται στην Ευρωπαϊκή Ένωση να καταστήσει σαφή τη θέση μας στη σύνοδο της Σαμάρας, ιδίως ενόψει των νέων διαπραγματεύσεων για τη μελλοντική σύναψη συμφωνίας εταιρικής σχέσης. Όπως πολλοί άλλοι, φοβούμαστε ότι η επικείμενη σύνοδος κορυφής θα προσφέρει λιγότερα αποτελέσματα από αυτά που αναμέναμε πριν από κάποιο διάστημα. Μπορώ να αναφέρω πολλά ακόμη θέματα τα οποία περιλαμβάνονται επίσης στο κοινό ψήφισμα. Ένα στοιχείο που επιθυμώ να τονίσω, τουλάχιστον από την πλευρά της πολιτικής μου ομάδας, είναι ότι η εντεινόμενη πόλωση ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη των μελών της Δούμας στα τέλη του τρέχοντος έτους μας γεμίζει με φόβο και ανησυχία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλεται να υπογραμμίσει ότι επιθυμούμε τη διενέργεια των εκλογών υπό συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας, καθώς και ότι θα είναι απαράδεκτη η συνέχιση της καταστολής κατά των κομμάτων της αντιπολίτευσης η οποία ασκείται επί του παρόντος. Δεν επιθυμώ να επαναλάβω τα όσα αναφέρθηκαν ήδη για το θέμα της Εσθονίας· άλλωστε, συμφωνώ πλήρως με όσα ανέφεραν επ’ αυτού οι προηγούμενοι ομιλητές. Ελπίζουμε ότι η στάση και η συμπεριφορά της Ρωσίας σε αυτήν την υπόθεση δεν αποτελεί σύμπτωμα μιας σοβαρότερης κατάστασης, ενώ πρέπει να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι θεωρούμε εντελώς απαράδεκτη τυχόν επανάληψή της. Μέχρι το 1991, η Σαμάρα ήταν μια πόλη κλειστή, καθόσον μέρος της ήταν ενταγμένο σε μία από τις στρατηγικές ζώνες της Σοβιετικής Ένωσης. Ευελπιστούμε ότι δεν είναι ενδεικτική του τι μπορούμε να αναμένουμε από τη συνάντηση της επόμενης εβδομάδας. Φρονώ ότι και οι δύο εταίροι μπορούν να ωφεληθούν από την επανεξέταση των κοινών μας συμφερόντων, και αναφέρομαι κυρίως στην ΕΕ, χωρίς να παραβλέπουμε τις αξίες στις οποίες πρέπει να στηρίζεται η εταιρική μας σχέση, ήτοι στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό των άλλων χωρών."@el¹⁰
lpv:spoken text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@nl³
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:unclassifiedMetadata	"namens de PSE-Fractie"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	"Voorzitter, is 9 mei in zekere zin niet een symbolische dag voor een debat over de relatie tussen de Europese Unie en Rusland? Het is een dag van historische reflectie en in de Europese Unie vieren we vandaag de Dag van Europa. Dit jaar kijken we zelfs speciaal terug op 50 jaar Europese samenwerking en in Rusland is 9 mei de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Een oorlog die Europa opdeelde, maar ook het motief was voor de Europese eenwording. 9 mei zou eigenlijk dan ook een dag moeten zijn waarop we kijken naar de gezamenlijke ervaringen die ons binden. Ervaringen die bovendien aanknopingspunten kunnen geven voor een gezamenlijke toekomst. Helaas is de situatie niet zo zonnig. Als we vooruitkijken naar de halfjaarlijkse top tussen de Europese Unie en Rusland volgende week vrijdag in Samara, moeten we helaas vaststellen dat de omstandigheden voor een constructieve dialoog - die we eigenlijk allemaal willen - ongunstig zijn. Er is natuurlijk genoeg om over te praten en we zijn er nog altijd van overtuigd - en dat is door mijn voorgangers al benadrukt - dat hechte samenwerking tussen de Europese Unie en Rusland eigenlijk de enige werkbare optie voor de toekomst is gezien de gedeelde belangen in ons continent voor beide zijden. Er zijn ook zaken waarvoor we gezamenlijk de afgelopen jaren hebben opgetrokken en die we ook nog eens benadrukken, bijvoorbeeld als het gaat om het belang van het Internationale Strafhof in Den Haag, de nucleaire ambities van Iran en Noord-Korea en hoe die tegen te gaan of de samenwerking rond het Protocol van Kyoto. Als ik kijk naar de zakelijke en economische relaties tussen Rusland en de Europese Unie, krijg ik vaak te horen dat die zich heel voorspoedig ontwikkelen. Maar de praktische vraag hoe we onze partnerschapsrelatie verder ontwikkelen, blijft voor een deel onbeantwoord. Op belangrijke dossiers hebben we nog geen vooruitgang kunnen boeken. Op welke manier kunnen we voor de door ons gewenste heldere en transparante energierelaties zorgen? Hoe passen onze gezamenlijke waarden democratie en eerbiediging van de mensenrechten in het strategisch partnerschap tussen de EU en Rusland? Deze zaken zijn voor ons en mijn fractie van fundamenteel belang en kunnen ook geen wisselgeld zijn in de dialoog. Het is mijns inziens aan de Europese Unie om in Samara duidelijk te maken waar wij staan, met name ook in de aanloop naar nieuwe onderhandelingen over een toekomstig partnerschapsakkoord. We zijn met anderen bezorgd dat die top minder zal opleveren dan we een poos geleden verwacht zouden hebben. Ik kan verder nog een heleboel zaken opsommen die ook in de gezamenlijke resolutie zijn verwoord. Eén ding dat ik, ook namens mijn fractie, nog wél wil benadrukken is dat wij bang en ongerust zijn over de toenemende polarisatie in de aanloop naar de doema-verkiezingen later dit jaar. Het is van groot belang dat ook de Europese Unie benadrukt dat wij willen dat de verkiezingen plaatsvinden in een vrije en democratische context en dat het niet acceptabel is dat oppositiepartijen worden dwarsgezeten op de manier waarop dat nu gebeurt. Ik wil niet herhalen wat gezegd is over de kwestie Estland. Ik steun in feite alle voorgaande sprekers. Laten we hopen dat de opstelling en het gedrag van Rusland in deze zaak niet symptomatisch is en dat we duidelijk uitspreken dat herhaling daarvan voor ons onacceptabel is. Tot 1991 was Samara een gesloten stad, omdat zij voor een deel in een strategische zone van de Sovjetunie lag. We hopen dat dat niet vooruit wijst op de sfeer van de bijeenkomst volgende week. Ik denk dat beide partners belang hebben om nogmaals te kijken wat onze gezamenlijke belangen zijn, maar met name ook naar de EU toe, zonder uit het oog te verliezen wat de waarden zijn waarop ons partnerschap gebaseerd moet zijn. Dat zijn ook de waarden van democratie, mensenrechten en respect voor andere landen."@lv¹³
lpv:unclassifiedMetadata	"Jan Marinus Wiersma,"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}
lpv:translated text	". Señor Presidente, ¿no es de alguna manera simbólico que sea el 9 de mayo el día que debatimos la relación entre la Unión Europea y Rusia? Es un día de reflexión histórica y, en la Unión Europea, el día en que celebramos el Día de Europa. Concretamente, este año podemos volver la vista a 50 años de cooperación europea, y el 9 de mayo es el día en que Rusia celebra el final de la Segunda Guerra Mundial, una guerra que dividió a Europa, pero que también fue el motivo de la unificación europea. De hecho, el 9 de mayo debería ser un día para reflexionar sobre las experiencias comunes que nos unen y que, además, pueden servir de base para un futuro común. La situación no es tan brillante, lamentablemente. Si miramos hacia la Cumbre semestral UE-Rusia que se va a celebrar en Samara el próximo viernes, debemos concluir que las perspectivas de un diálogo constructivo, que todos queremos, no son buenas. Hay, por supuesto, bastante de lo que hablar, y seguimos convencidos, como han subrayado los oradores anteriores, de que una cooperación estrecha entre la Unión Europea y Rusia es realmente la única opción viable para el futuro, dados los intereses compartidos en ambos lados de nuestro continente. Existen también ámbitos en los que hemos unido fuerzas en los últimos años y que queremos mencionar, por ejemplo la importancia de la Corte Penal Internacional de La Haya, las ambiciones nucleares de Irán y Corea del Norte y cómo contrarrestarlas, o la cooperación en torno al Protocolo de Kyoto. Volviendo a las relaciones económicas y de negocios entre Rusia y la Unión Europea, a menudo me llega información de que están desarrollándose de acuerdo con lo previsto. Sin embargo, el futuro de nuestra relación de socios sigue siendo en alguna medida incierta. Existen aspectos importantes en los que no hemos logrado hacer ningún progreso. Por ejemplo, ¿cómo podemos garantizar las relaciones energéticas claras y transparentes que buscamos? ¿Cómo encajan nuestros valores comunes de democracia y respeto de los derechos humanos en la asociación estratégica UE-Rusia? Son cuestiones de importancia fundamental para nosotros y mi Grupo y no son negociables en el diálogo. Me parece que la Unión Europea debe dejar claro en Samara cuál es nuestra posición, particularmente también en la preparación de las nuevas negociaciones sobre un futuro acuerdo de asociación. A nosotros, como a otros, nos preocupa que esta cumbre produzca menos resultados de lo que habríamos esperado hace poco. Podría añadir muchísimas otras cosas que también están incluidas en la resolución común. Una cosa que, especialmente en nombre de mi Grupo, quisiera destacar es que la creciente polarización ante las elecciones a la Duma a finales de este año nos llena de temor y preocupación. Para la Unión Europea es crucial subrayar que queremos que las elecciones se celebren en un contexto de libertad y democracia y que es inaceptable que los partidos de la oposición se vean coartados de la forma en que lo están siendo actualmente. No voy a repetir lo que se ha dicho sobre el asunto de Estonia y, de hecho, apoyo todo lo que los oradores anteriores han dicho sobre el tema. Esperemos que la actitud y comportamiento de Rusia en este asunto no sean sintomáticos y debemos recalcar el hecho de que no aceptaremos que esto se repita. Hasta 1991, Samara era una ciudad cerrada, porque parte de ella estaba situada en una zona estratégica de la Unión Soviética. Esperemos que esto no sea indicativo de lo que podemos esperar de la reunión de la próxima semana. Pienso que a ambos socios saldrían beneficiados si reconsideramos nuestro interés común, especialmente pensando en la UE, sin pasar por alto los valores en que debe basarse nuestra asociación, en concreto la democracia, los derechos humanos y el respeto de otros países."@es²¹
lpv:translated text	"Herr Präsident! Ist der 9. Mai als Tag für unsere Aussprache über die Beziehungen zwischen der Europäischen Union und Russland nicht in gewissem Sinne symbolisch? Er ist ein Tag des Nachdenkens über die Geschichte und der Tag, an dem wir in der Europäischen Union den Europatag feiern. In diesem Jahr können wir insbesondere auf 50 Jahre europäische Zusammenarbeit zurückblicken, und der 9. Mai ist der Tag, an dem Russland das Ende des Zweiten Weltkriegs feiert – eines Krieges, der Europa teilte, zugleich aber der Beweggrund für die europäische Einigung war. Der 9. Mai sollte eigentlich ein Tag sein, an dem wir uns auf die gemeinsamen Erfahrungen besinnen, die uns verbinden und die uns darüber hinaus als Grundlage für eine gemeinsame Zukunft dienen können. Leider ist die Situation nicht so rosig. Wenn wir den Blick nach vorn auf den halbjährlichen Gipfel EU-Russland richten, der Freitag nächste Woche in Samara stattfindet, müssen wir zu dem Schluss gelangen, dass die Aussichten auf einen konstruktiven Dialog – den wir uns alle wünschen – nicht gut sind. Selbstverständlich gibt es genügend Gesprächsstoff, und wir sind nach wie vor der Überzeugung, dass – wie von meinen Vorrednern bereits betont wurde – die enge Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Union und Russland angesichts der gemeinsamen Interessen auf beiden Seiten unseres Kontinents wirklich die einzig mögliche Zukunftsoption ist. Es gibt durchaus auch Bereiche, in denen wir in den letzten Jahren gemeinsame Bemühungen unternommen haben und die wir ausdrücklich erwähnen möchten, beispielsweise die Bedeutung des Internationalen Gerichtshofs in Den Haag, die Nuklearambitionen Irans und Nordkoreas und die Frage, wie dagegen vorzugehen ist, sowie die Zusammenarbeit beim Kyoto-Protokoll. Was die Geschäfts- und Wirtschaftsbeziehungen zwischen Russland und der Europäischen Union anbelangt, bekomme ich oft zu hören, sie würden sich planmäßig entwickeln. Die Frage nach der Weiterentwicklung unseres Partnerschaftsverhältnisses indes bleibt mehr oder minder offen. Auf einigen wichtigen Gebieten haben wir noch keine Fortschritte zu erzielen vermocht. Wie können wir z. B. die von uns gewünschten zuverlässigen und transparenten Energiebeziehungen sicherstellen? Wie fügen sich unsere gemeinsamen Werte Demokratie und Achtung der Menschenrechte in die strategische Partnerschaft EU-Russland? Diese Themen sind für uns und meine Fraktion von grundlegender Bedeutung und dürfen bei dem Dialog nicht Gegenstand von Konzessionen sein. Meiner Ansicht nach muss die Europäische Union in Samara unseren Standpunkt klar und deutlich machen, insbesondere auch im Vorfeld der neuen Verhandlungen über ein künftiges Partnerschaftsabkommen. Wir sind, wie andere, besorgt, dass dieser Gipfel weniger erbringen wird, als wir vor einiger Zeit eigentlich erwartet hätten. Ich könnte noch eine Fülle weiterer Punkte aufzählen, die ebenfalls in dem gemeinsamen Entschließungsantrag genannt sind. Was ich, nicht zuletzt im Namen meiner Fraktion, hervorheben möchte, ist unsere Besorgnis in Bezug auf die zunehmende Polarisierung im Vorfeld der Wahlen zur Duma Ende des Jahres. Von entscheidender Wichtigkeit ist, dass die Europäische Union unserer Forderung nach einem freien und demokratischen Ablauf der Wahlen Nachdruck verleiht und unmissverständlich zu verstehen gibt, dass die Schikanen, mit denen den Oppositionsparteien derzeit Hindernisse in den Weg gelegt werden, inakzeptabel sind. Ich möchte nicht wiederholen, was zur Estland-Frage gesagt worden ist, und stimme den diesbezüglichen Ausführungen meiner Vorredner praktisch uneingeschränkt zu. Russlands Standpunkt und Verhalten in dieser Angelegenheit mögen hoffentlich nicht symptomatisch sein, und es gilt in aller Deutlichkeit klarzumachen, dass ein erneutes Vorkommen der Ereignisse für uns nicht hinnehmbar wäre. Bis 1991 war Samara eine verschlossene Stadt, weil ein Teil davon in einer strategischen Zone der Sowjetunion lag. Wir hoffen, dass dies kein Vorzeichen dafür sein wird, was wir von dem Treffen nächste Woche erwarten können. Für beide Partner wäre es nach meinem Dafürhalten von Vorteil, unser gemeinsames Interesse nochmals zu bedenken, nicht zuletzt mit Blick auf die EU, ohne dabei die Werte aus dem Auge zu verlieren, auf die unsere Partnerschaft gegründet sein muss, nämlich Demokratie, Menschenrechte und Achtung anderer Länder."@de⁹
lpv:translated text	". Mr President, is it not, in some way, symbolic that 9 May should be the day on which we debate the relationship between the European Union and Russia? It is a day of historic reflection and, in the European Union, the day on which we celebrate Europe Day. This year, we can more specifically look back on 50 years of European cooperation, and 9 May is the day on which Russia celebrates the end of the Second World War– a war that divided Europe, but was also the motive for European unification. In actual fact, 9 May should be a day on which we reflect on the common experiences that unite us and that, moreover, can also be used as a basis for a common future. The situation is not as bright, unfortunately. If we look ahead to the half-yearly EU-Russia Summit that is to take place in Samara next Friday, we have to conclude that the prospects for a constructive dialogue – which we all want – are not good. There is, of course, enough to talk about, and we are still persuaded – something that has been underlined by the previous speakers – that close cooperation between the European Union and Russia really is the only viable option for the future, given the shared interests on both sides of our continent. There are also areas in which we joined forces in recent years and which we would like make a point of mentioning, for example, the importance of the International Criminal Court in The Hague, Iran's and North Korea's nuclear ambitions and how to counter these, or cooperation surrounding the Kyoto Protocol. Turning to the business and economic relations between Russia and the European Union, I often get the feedback that these are developing according to plan. How we further develop our partner relationship, however, remains to some extent uncertain. There are important areas in which we have not yet managed to make any progress. How, for example, can we guarantee the clear and transparent energy relations that we seek? How do our common values of democracy and respecting human rights fit into the strategic EU-Russia partnership? These are of fundamental importance to us and my group, and cannot be the subject of concession in the dialogue. It is, as I see it, up to the European Union to make clear in Samara where we stand, particularly also in the run-up to fresh negotiations about a future partnership agreement. We, like others, are concerned that this summit will produce less than what we would have expected a while back. I could list a ream of other things that have also been included in the joint resolution. Something which, not least on behalf of my group, I should like to stress is that the increasing polarisation in the run-up to the Duma elections later this year fills us with fear and concern. It is of key importance for the European Union to stress that we want the elections to be held in a free and democratic context and that it is unacceptable for the opposition parties to be thwarted in the way this is currently being done. I do not wish to repeat what has been said on the Estonia issue, and, in actual fact, I endorse everything that the previous speakers have said about it. Let us hope that Russia’s attitude and behaviour in this matter is not symptomatic, and we must hammer home the fact that a repeat occurrence would be unacceptable to us. Until 1991, Samara was a closed city, because part of it was located in a strategic zone of the Soviet Union. We hope that this is not indicative of what we can expect from next week’s meeting. I think that both partners would benefit from reconsidering our common interest, not least with the EU in mind, without overlooking the values on which our partnership must be based, namely democracy, human rights and respect for other countries."@en⁴
lpv:translated text	"Senhor Presidente, não será de algum modo simbólico o facto de 9 de Maio ser o dia em que debatemos a relação entre a União Europeia e a Rússia? Este é um dia de reflexão histórica e, na União Europeia, aquele em que celebramos o Dia da Europa. Este ano podemos passar mais especificamente em revista os 50 anos de cooperação europeia, e 9 de Maio é o dia em que a Rússia comemora o final da Segunda Guerra Mundial – uma guerra que dividiu a Europa, mas que foi também o motivo da unificação da Europa. Na realidade, 9 de Maio deveria ser um dia de reflexão sobre as experiências comuns que nos unem e que podem, além disso, ser utilizadas como ponto de partida para um futuro comum. Infelizmente, a situação não assim é tão risonha. Se olharmos em frente para a Cimeira semestral UE-Rússia, que terá lugar na próxima sexta-feira em Samara, teremos de concluir que as perspectivas de um diálogo construtivo – que todos nós desejamos – não são boas. Há muitas questões a discutir, obviamente, e continuamos convencidos – como os oradores precedentes já tiveram ocasião de assinalar – de que uma cooperação estreita entre a União Europeia e a Rússia é realmente a única opção viável para o futuro, tendo em conta os interesses partilhados por ambos os lados do nosso continente. Há também domínios em que unimos esforços nos últimos anos e que faríamos questão de mencionar, por exemplo, a importância do Tribunal Penal Internacional de Haia, as ambições nucleares do Irão e da Coreia do Norte e a forma como poderemos contrariá-las, ou a cooperação em torno do Protocolo de Quioto. Passando às relações comerciais e económicas entre a Rússia e a União Europeia, ouço dizer muitas vezes que elas estão a desenvolver-se conforme o planeado. No entanto, a questão de saber como continuar a desenvolver a nossa relação de parceria permanece em parte por responder. Há domínios importantes em que ainda não conseguimos fazer quaisquer progressos. Como poderemos garantir, por exemplo, as relações claras e transparentes no plano energético que ambicionamos? Como se encaixam os nossos valores comuns de democracia e respeito pelos direitos humanos na parceria estratégica entre a UE e a Rússia? Para nós e para o meu grupo, estes valores revestem-se de uma importância fundamental e não podem ser objecto de concessões no diálogo. Do meu ponto de vista, cabe à União Europeia tornar bem claro em Samara qual é a nossa posição, sobretudo também na etapa preliminar das novas negociações sobre um futuro acordo de parceria. Tal como outros, também nós receamos que a cimeira venha a ser menos produtiva do que ainda recentemente esperávamos. Poderia enumerar muitos outros assuntos que foram também incluídos na resolução comum. Um aspecto que eu gostaria de frisar, também em nome do meu grupo, é que a crescente polarização que se verifica no período que precede as eleições para Duma, que terão lugar mais tarde este ano, nos inspira receio e preocupação. É da maior importância que a União Europeia saliente que queremos que as eleições se realizem num contexto livre e democrático e que não é aceitável que os partidos da oposição sejam obstruídos da maneira que o estão a ser neste momento. Não quero repetir o que já foi dito sobre a questão da Estónia, e na realidade subscrevo tudo aquilo que os oradores precedentes disseram a esse respeito. Esperemos que a atitude e o procedimento da Rússia nesta matéria não seja sintomático, e temos de deixar bem claro que consideraríamos inaceitável que tal conduta se repetisse. Até 1991, Samara foi uma cidade fechada, visto que uma parte da mesma se situava numa zona estratégica da União Soviética. Esperamos que isso não constitua um prenúncio do que podemos esperar da reunião da próxima semana. Penso que ambos os parceiros teriam todo o interesse em reconsiderar os nossos interesses comuns, inclusive na perspectiva da UE, sem perder de vista os valores em que a nossa parceria tem de assentar, nomeadamente os valores da democracia, dos direitos humanos e do respeito por outros países."@pt¹⁷
lpv:translated text	"Signor Presidente, non ha in qualche modo un valore simbolico che il giorno in cui discutiamo delle relazioni tra l’Unione europea e la Russia sia il 9 maggio? Si tratta di un giorno di riflessione storica e, nell’Unione europea, della data in cui si celebra la festa dell’Europa. Quest’anno possiamo più specificamente ripensare ai 50 anni di cooperazione europea, e il 9 maggio è il giorno in cui la Russia festeggia la fine della Seconda guerra mondiale, una guerra che ha diviso l’Europa, ma che è stata anche motivo dell’unificazione europea. Di fatto, il 9 maggio dovrebbe essere un giorno in cui si riflette sulle esperienze comuni che ci uniscono e che, per di più, possono fungere da base per un futuro condiviso. La situazione non è altrettanto rosea, purtroppo. Se pensiamo al Vertice semestrale UE-Russia che si terrà a Samara venerdì prossimo, dobbiamo concludere che le speranze di intrattenere un dialogo costruttivo – come tutti vogliamo – non sono molte. Senza dubbio vi sono sufficienti argomenti di conversazione, e siamo tuttora convinti – come hanno sottolineato i precedenti oratori – che una stretta collaborazione tra Unione europea e Russia sia davvero l’unica opzione praticabile per il futuro, dati gli interessi comuni su ambo i fronti del continente. Vi sono anche aree in cui, negli ultimi anni, abbiamo unito le forze e che a nostro avviso occorre assolutamente menzionare, come ad esempio l’importanza del Tribunale penale internazionale dell’Aia, le aspirazioni nucleari di Iran e Corea del Nord e il modo di contrastarle o la cooperazione in merito al Protocollo di Kyoto. Per quanto riguarda le relazioni commerciali ed economiche tra Russia e Unione europea, spesso mi viene riferito che procedono secondo i piani. Tuttavia restano in qualche misura incerte le modalità di ulteriore sviluppo delle nostre relazioni di partenariato. Vi sono settori importanti in cui non siamo ancora riusciti a compiere alcun progresso. Ad esempio, come possiamo garantire, in materia di energia, i rapporti chiari e trasparenti che auspichiamo? Come si conciliano i nostri valori comuni di democrazia e rispetto dei diritti umani con il partenariato strategico UE-Russia? Si tratta di questioni d’importanza fondamentale per noi e per il mio gruppo, che non possono essere oggetto di concessioni nel corso del dialogo. A mio parere, sta all’Unione europea mettere in chiaro, a Samara, la propria posizione, in particolare nei preparativi per i nuovi negoziati su un futuro accordo di partenariato. Non siamo i soli a temere che questo Vertice produca meno di quanto ci saremmo aspettati tempo addietro. Potrei elencare una serie di ulteriori elementi che sono stati altresì inclusi nella risoluzione comune. Una questione che vorrei sottolineare, soprattutto a nome del mio gruppo, è che la crescente polarizzazione nella corsa alle elezioni della Duma che si terranno quest’anno è per noi motivo di timore e angoscia. E’ fondamentale che l’Unione europea ponga l’accento sul fatto che le elezioni devono svolgersi in un contesto di libertà e democrazia e che è inaccettabile che i partiti di opposizione vengano ostacolati come ora avviene. Non intendo ripetere ciò che si è detto circa la questione dell’Estonia e, in effetti, sostengo tutte le affermazioni dei precedenti oratori al riguardo. Speriamo che l’atteggiamento e il comportamento della Russia in questo frangente non sia sintomatico; dobbiamo inoltre mettere in chiaro che non potremmo accettare il ripetersi di un simile episodio. Fino al 1991, Samara era una città chiusa, perché situata in parte in una zona strategica dell’Unione Sovietica. Speriamo che questo non sia un segno di quanto possiamo aspettarci dall’incontro della prossima settimana. A mio parere sarebbe proficuo per entrambi i riesaminare gli interessi comuni, soprattutto pensando all’Unione europea, senza trascurare i valori su cui il partenariato deve fondarsi, cioè democrazia, diritti umani e rispetto per gli altri paesi."@it¹²
lpv:unclassifiedMetadata	"partner"¹²
lpv:translated text	". Monsieur le Président, n’est-il pas d’une certaine manière symbolique que le 9 mai soit précisément la journée à l’occasion de laquelle nous débattons de la relation entre l’Union européenne et la Russie? C’est une journée de réflexion historique et c’est en même temps, dans l’Union européenne, la date à laquelle nous célébrons la Journée de l’Europe. Cette année, nous pouvons plus spécifiquement revenir sur 50 années de coopération européenne, et le 9 mai est le jour où la Russie célèbre la fin de la Deuxième Guerre mondiale, guerre qui a divisé l’Europe, mais qui a également été à l’origine de l’unification européenne. En réalité, le 9 mai devrait être une date à laquelle nous pourrions réfléchir sur les expériences communes qui nous unissent et qui, par ailleurs, peuvent également servir de base à un avenir commun. La situation n’est malheureusement pas aussi radieuse. Si nous examinons le sommet semestriel UE/Russie qui doit se tenir à Samara vendredi prochain, nous sommes bien obligés de conclure que les perspectives de dialogue constructif - dialogue que nous souhaitons tous - ne sont pas bonnes. Il y a bien sûr un certain nombre de questions à discuter, et nous sommes encore persuadés - ce qui a été souligné par les orateurs précédents - qu’une coopération étroite entre l’Union européenne et la Russie est vraiment la seule option viable pour l’avenir, étant donné les intérêts que nous partageons des deux côtés de notre continent. Il y a également des domaines dans lesquels nous avons mis nos forces en commun ces dernières années, et dont nous aimerions qu’ils soient mentionnés, comme par exemple l’importance du Tribunal pénal international de La Haye, les ambitions nucléaires de l’Iran et de la Corée du Nord et la façon de les contrer, ou encore la coopération qui entoure le protocole de Kyoto. Pour revenir aux relations économiques et d’affaires entre la Russie et l’Union européenne, je reçois souvent des informations selon lesquelles celles-ci se développent conformément aux plans. Le développement ultérieur de nos relations de partenariat reste toutefois incertain en partie. Il y a des domaines importants dans lesquels nous n’avons pas encore réussi à accomplir des progrès. Comment, par exemple, pouvons-nous garantir les relations énergétiques claires et transparentes que nous recherchons? Comment nos valeurs communes de démocratie et de respect des droits de l’homme peuvent-elles trouver leur place dans le partenariat stratégique entre l’Union européenne et la Russie? Celles-ci revêtent une importance fondamentale à nos yeux et aux yeux de mon groupe, et ne peuvent pas faire l’objet de concessions dans le dialogue. Il revient, je le pense, à l’Union européenne de faire connaître clairement à Samara quelle est notre position, en particulier, également, à l’approche des négociations sur un futur accord de partenariat. Nous redoutons, tout comme d’autres, que ce sommet ne produise moins de résultats que ce que nous aurions espéré il y a quelque temps. Je pourrais énumérer une multitude d’autres points qui ont également été inclus dans la résolution commune. Un point que je voudrais, notamment au nom de mon groupe, souligner, est le fait que la polarisation croissante à l’approche des élections à la Douma, qui auront lieu plus tard cette année, nous emplit de crainte et d’inquiétudes. Il est d’une importance capitale, pour l’Union européenne, de souligner que nous voulons que ces élections soient organisées dans un contexte libre et démocratique, et qu’il est inacceptable que les velléités des partis d’opposition soient contrariées comme cela est actuellement le cas. Je ne souhaite pas répéter ce qui a été dit sur la question estonienne, et, en réalité, je soutiens tout ce qu’ont déclaré les précédents orateurs à ce sujet. Espérons que l’attitude et le comportement de la Russie en la matière ne soit pas symptomatique, et nous devons dire clairement qu’il serait inacceptable à nos yeux qu’une telle chose se reproduise. Jusqu’en 1991, Samara était une ville fermée, car une partie de celle-ci était située dans une zone stratégique de l’Union soviétique. Nous espérons que cela ne sera pas de mauvais augure pour la réunion de la semaine prochaine. Je pense que les deux partenaires ont intérêt à réexaminer ce qui relève de notre intérêt commun, en gardant l’Union européenne à l’esprit, et sans perdre de vue les valeurs sur lesquelles notre partenariat doit se fonder, c’est à dire la démocratie, les droits de l’homme et le respect pour les autres pays."@fr⁸
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2007-05-09"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Reuniune la nivel înalt UE-Rusia (dezbatere)⁶
dcterms:Language	"nl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20070509.12.3-045"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2007-05-09-Speech-3-046⁶
lpv:speaker	lp:Jan Marinus Wiersma⁶