Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-04-23-Speech-1-224"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2007-04-23"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Regimul de contingentare pentru producţia de amidon din cartofi (dezbatere)⁶
dcterms:Language	"pl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20070423.22.1-224"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2007-04-23-Speech-1-225⁶
lpv:speaker	lp:Wiesław Stefan Kuc⁶
lpv:spoken text	"Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@pl¹⁶
lpv:spokenAs	member; Delegation for relations with the countries of Central America (2007-03-15--2009-07-13)²³ unknown; Samoobrona RP (2004-07-20--2009-07-13)²³ substitute; AGRI (2007-01-31--2009-07-13)²³ member; UEN (2006-12-13--2009-07-13)²³ member; BUDG (2007-01-31--2009-07-13)²³
lpv:translated text	"Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@cs¹ "Hr. formand! Dagens debat om kvotesystemet for produktionen af kartoffelstivelse er et strålende eksempel på sandheden i talemåden om, at den rige aldrig forstår den fattige. Det er svært at forstå, hvorfor produktionskvoter, der ikke bliver brugt i visse medlemsstater, ikke kan tildeles til andre stater, hvis kvoter er for små. Det er endnu sværere at forklare det til landmændene. Hvorfor skal bekymringerne hos EU's bureaukrater veje tungere end logikken, behovet og solidariteten mellem EU's medlemsstater? Hvis landmænd i Danmark, Frankrig eller Tyskland skulle blive behandlet dårligt, ville deres polske kolleger stå skulder ved skulder med dem. Den forøgelse af kvoterne, som ordføreren foreslår, vil ikke skade nogen, og den vil heller ikke medføre ændringer i budgettet. Men hvis man ikke gennemfører den, vil det stå lysende klart, at EU styres efter princippet om, at "hvad der er dit er mit, og hvad der er mit er urørligt". Er det virkelig det, vi alle ønsker?"@da² "Herr Präsident, die heutige Aussprache über das Quotensystem für die Kartoffelstärkeerzeugung ist ein wunderbares Beispiel für die Wahrheit des Ausspruchs, dem zufolge ein Reicher einen Armen nie versteht. Es ist schwer verständlich, warum Quoten, die in einigen Mitgliedstaaten nicht ausgeschöpft werden, nicht anderen Mitgliedstaaten zugewiesen werden können, deren Kontingente zu gering sind. Noch schwieriger ist es, dies den Landwirten zu erklären. Warum sollten die Bedenken von Bürokraten der Union Vorrang vor Logik, Bedürfnissen und Solidarität der Mitgliedstaaten der Europäischen Union haben? Würden Landwirte in Dänemark, Frankreich, Italien oder Deutschland schlecht behandelt, würden ihre polnischen Kollegen den Schulterschluss mit ihnen suchen. Die vom Berichterstatter vorgeschlagene Erhöhung der Quoten wird niemandem schaden und auch nicht zu Veränderungen im Haushalt führen. Wird dies nicht umgesetzt, zeigt es jedoch ganz deutlich, dass die Union nach einem Grundsatz regiert wird, der besagt „Was dein ist, ist mein, und was mein ist, darf nicht angerührt werden”. Wollen wir das wirklich?"@de⁹ "Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση σχετικά με το καθεστώς ποσοστώσεων για την παραγωγή αμύλου γεωμήλων αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της αλήθειας της ρήσης, σύμφωνα με την οποία οι πλούσιοι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τους φτωχούς. Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς γιατί, όταν οι ποσοστώσεις παραγωγής παραμένουν αχρησιμοποίητες σε ορισμένα κράτη μέλη, δεν μπορούν να ανακατανεμηθούν σε άλλα κράτη στα οποία η κατανομή ποσοστώσεων είναι πολύ μικρή. Είναι ακόμη δυσκολότερο να το εξηγήσει κανείς αυτό στους αγρότες. Γιατί θα πρέπει οι αμφιβολίες των γραφειοκρατών της Ένωσης να υπερέχουν της λογικής, των αναγκών και της αλληλεγγύης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εάν οι αγρότες στη Δανία, τη Γαλλία, την Ιταλία ή τη Γερμανία τύγχαναν άσχημης μεταχείρισης, οι πολωνοί συνάδελφοί τους θα στέκονταν δίπλα τους. Η αύξηση των ποσοστώσεων που προτείνεται από τον εισηγητή δεν θα βλάψει κανέναν και ούτε θα επιφέρει δημοσιονομικές αλλαγές. Η αδυναμία εφαρμογής της θα καταστήσει, ωστόσο, απολύτως σαφές ότι η Ένωση διέπεται από την αρχή σύμφωνα με την οποία «το δικό σου δικό μου και το δικό μου άθικτο». Αυτό επιθυμούμε στην πραγματικότητα;"@el¹⁰ "Mr President, today’s debate on the potato starch production quota system is a splendid example of the truth of the saying according to which the rich never understand the poor. It is hard to understand why when production quotas remain unused in certain Member States they may not be reallocated to others states whose quota allocation is too small. It is even harder to explain this to farmers. Why should the misgivings of Union bureaucrats take precedence over the logic, needs, and solidarity of the Member States of the European Union? If farmers in Denmark, France, Italy or Germany were to be badly treated, their Polish colleagues would stand shoulder to shoulder with them. The quota increase proposed by the rapporteur will not harm anyone and will not result in budgetary changes either. Failure to implement it will make it abundantly clear, however, that the Union is governed by the principle according to which ‘what is yours is mine and what is mine is untouchable’. Is this really what we all want?"@en⁴ "Señor Presidente, el debate de hoy sobre el régimen de contingentes para la producción de fécula de patata constituye un espléndido ejemplo de que el rico nunca comprende al pobre, como dice el refrán. Resulta difícil comprender por qué motivo los contingentes de producción que no utilizan algunos Estados miembros no se reasignan a otros Estados miembros cuyo contingente es demasiado pequeño. Y resulta aún más difícil explicárselo a los agricultores. ¿Por qué los recelos de los burócratas de la Unión deben imponerse a la lógica, las necesidades y la solidaridad de los Estados miembros de la Unión Europea? Si los agricultores daneses, franceses, italianos o alemanes fueran objeto de mal trato, sus compañeros polacos los apoyarían hombro a hombro. El aumento de los contingentes que propone el ponente no perjudicará a nadie ni conlleva cambios presupuestarios. Sin embargo, si no se lleva a cabo quedará claro que la Unión se rige por el principio que reza «lo que es tuyo es mío y lo que es mío es intocable». ¿Es realmente eso lo que queremos?"@es²¹ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@et⁵ "Arvoisa puhemies, tämänpäiväinen keskustelu perunatärkkelystuotannon kiintiöjärjestelmästä on erinomainen käytännön esimerkki sanonnasta, jonka mukaan rikkaat eivät koskaan voi ymmärtää köyhiä. On vaikea ymmärtää, miksei tiettyjen jäsenvaltioiden käyttämättä jääneitä tuotantokiintiöitä voi siirtää muille jäsenvaltioille, joilla on liian pienet kiintiöt. Tätä on vielä vaikeampi selittää maanviljelijöille. Miksi EU:n byrokraattien epäilykset painavat vaakakupissa enemmän kuin logiikka, tarpeet ja EU:n jäsenvaltioiden välinen solidaarisuus? Jos Tanskan, Ranskan, Italian tai Saksan maanviljelijöitä kohdeltaisiin kaltoin, heidän puolalaiset kollegansa seisoisivat heidän rinnallaan. Esittelijän ehdottama kiintiöiden korotus ei ole haitaksi kenellekään, eikä se myöskään aiheuta muutoksia talousarvioon. Jos kiintiöitä ei lisätä, käy kuitenkin varsin selväksi, että EU:ta hallitsee periaate, jonka mukaan "sinun omaisuutesi on yhteistä, mutta minun omaisuuteeni ei kukaan saa koskea". Tätäkö todellakin haluamme?"@fi⁷ "Monsieur le Président, le débat d’aujourd’hui sur le régime de contingentement pour la production de fécule de pomme de terre illustre bien la véracité de l’adage selon lequel les riches ne comprennent jamais les pauvres. Il est difficile de comprendre pourquoi, alors que les contingents de production ne sont pas utilisés dans certains États membres, ils ne peuvent pas être réalloués à d’autres États dont le contingent est trop faible. C’est encore plus difficile à expliquer aux agriculteurs. Pourquoi les réticences des bureaucrates de l’Union devraient-elles primer sur la logique, les besoins et la solidarité des États membres de l’Union européenne? Si les agriculteurs du Danemark, de France, d’Italie et d’Allemagne étaient maltraités, leurs collègues polonais seraient à leurs côtés. L’augmentation du contingent proposée par le rapporteur ne nuira à personne et n’entraînera pas non plus de changements budgétaires. Si cette augmentation n’est pas accordée, il sera tout à fait clair que l’Union est régie par le principe selon lequel «ce qui est à toi est à moi et ce qui est à moi est intouchable». Est-ce vraiment ce que nous voulons tous?"@fr⁸ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@hu¹¹ "Signor Presidente, la discussione odierna sul regime di contingenti della produzione di fecola di patate è un ottimo esempio di quanto sia vero il detto secondo il quale i ricchi non capiscono i poveri. E’ difficile comprendere il motivo per cui, quando i contingenti di produzione rimangono inutilizzati in alcuni Stati membri, non possono venire riassegnati ad altri paesi cui erano stati attribuiti contingenti troppo bassi. Ed è ancora più difficile spiegarlo agli agricoltori. Perché i timori dei burocrati dell’Unione dovrebbero avere la precedenza sulla logica, le esigenze e la solidarietà degli Stati membri dell’Unione europea? Se gli agricoltori della Danimarca, della Francia, dell’Italia o della Germania venissero trattati ingiustamente, i loro colleghi polacchi si schiererebbero dalla loro parte. L’aumento dei contingenti proposto dal relatore non danneggerà nessuno, né provocherà mutamenti a livello di bilancio. Se tale aumento non verrà applicato, sarà più che evidente, invece, che l’Unione è guidata dal principio per cui “quel che è tuo è mio, e quel che è mio non si tocca”. E’ davvero questo il nostro comune obiettivo?"@it¹² "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@lt¹⁴ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@lv¹³ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@mt¹⁵ "Mijnheer de Voorzitter, het huidige debat over de contingenteringsregeling voor de productie van aardappelzetmeel is een uitstekend voorbeeld van de waarheid die verborgen zit in het spreekwoord “de rijken zullen de armen nooit begrijpen”. Ik kan moeilijk begrijpen waarom productiequota, die in bepaalde lidstaten niet volledig worden gebruikt, niet opnieuw kunnen worden toegekend aan andere landen die te lage quota toegewezen kregen. Het is echter nog veel moeilijker om dit aan de landbouwers uit te leggen. Waarom wordt er meer belang gehecht aan de twijfels van Europese bureaucraten dan aan de logica, de reële behoeften en de solidariteit tussen de lidstaten van de Europese Unie? Als landbouwers uit Denemarken, Frankrijk, Italië of Duitsland onrechtvaardig zouden worden behandeld, dan zouden hun collega’s uit Polen als één man achter hen staan. De door de rapporteur voorgestelde quotaverhoging zal niemand schade berokkenen. Ze zal de begroting niet wijzigen. Als de productiequota niet verhoogd worden, bewijst dat ontegenzeggelijk dat in de Europese Unie het volgende principe wordt gehanteerd: “wat van jou is, is ook van mij, maar wat van mij is, daar kom je niet aan”. Is dat echt wat we willen?"@nl³ "Senhor Presidente, o debate de hoje sobre o regime de quotas de produção de fécula de batata é um magnífico exemplo do ditado segundo o qual os ricos nunca percebem os pobres. É difícil perceber por que motivo as quotas de produção que ficam por utilizar em determinados Estados-Membros não podem ser transferidas para outros Estados, cuja quota é demasiado reduzida. Explicar isto aos agricultores torna-se ainda mais difícil. Por que razão devem as reticências de burocratas da União sobrepor-se à lógica, necessidades e solidariedade dos Estados-Membros da União Europeia? Se os agricultores da Dinamarca, França, Itália ou Alemanha fossem maltratados, os seus colegas polacos não deixariam de os apoiar. O aumento dos contingentes proposto pelo relator não vai prejudicar ninguém nem implicar alterações orçamentais. Mas a sua não aplicação tornará por demais evidente que a União é governada pelo princípio segundo o qual "o que é teu é meu e no que é meu não se mexe". Será isto que queremos?"@pt¹⁷ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@ro¹⁸ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@sk¹⁹ "Panie Przewodniczący! Dzisiejszą debatę nad systemem kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej odzwierciedla doskonale przysłowie: bogaty nigdy nie zrozumie biednego. Trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej wytłumaczyć rolnikom, dlaczego pomimo niewykorzystania kwot produkcyjnych przez jedne państwa nie mogą zrealizować ich inne, którym przydzielono za małe kwoty. Dlaczego obawy urzędników unijnych są ważniejsze niż logika, potrzeby, solidarność narodów Unii Europejskiej. Polscy rolnicy, gdyby ich kolegom z Danii, Francji, Włoch czy Niemiec działa się krzywda, stanęliby za nimi murem. Proponowane przez sprawozdawcę zwiększenie kwot produkcji nikomu nie wyrządzi szkody, nie prowadzi także do zmian w budżecie, ale niewprowadzenie go pokaże, że w Unii obowiązuje zasada: co jest twoje, to jest moje, ale co moje, to nie rusz. Czy o to nam chodzi?"@sl²⁰ "Herr talman! Dagens debatt om systemet med produktionskvoter för potatisstärkelse är ett utmärkt exempel på sanningen i ordstävet att de rika aldrig kan förstå de fattiga. Det är svårt att förstå varför produktionskvoter inte kan omfördelas till länder vars kvoter är för små när de förblir outnyttjade i vissa medlemsstater. Det är ännu svårare att förklara detta för jordbrukarna. Varför ska några EU-byråkraters farhågor ha företräde framför medlemsstaternas logik, behov och solidaritet? Om jordbrukare i Danmark, Frankrike, Italien eller Tyskland behandlades illa skulle deras polska kolleger stå enade bredvid dem. De höjda kvoter som föredraganden föreslår kommer inte att skada någon och kommer inte heller att föranleda några förändringar i budgeten. Om de inte genomförs kommer det bara att bli alltför tydligt att EU styrs enligt principen att ”det som är ditt är mitt och det som är mitt får inte man inte röra”. Är det verkligen så vi vill ha det?"@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"Wiesław Stefan Kuc (UEN ). –"^{18,5,20,15,1,19,14,11,16,13}