Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-04-23-Speech-1-215"
| Predicate | Value (sorted: none) |
|---|---|
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@ro18
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@et5
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@sl20
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@mt15
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@cs1
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@sk19
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@lt14
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:spoken text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@pl16
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@hu11
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Hr. formand! Dette er den anden debat i Parlamentet i denne samling om kvoterne for kartoffelstivelse. Spørgsmålet blev tidligere diskuteret i maj 2005. Desværre er der ikke sket store fremskridt i de to sidste år med hensyn til at øge kvoterne for kartoffelstivelse for de to nye medlemsstater Polen og Litauen. På trods af Kommissionens udtalelse i 2005 om, at kvoterne ville blive undersøgt, og at ønsker om forhøjelse af kvoterne til disse lande ville blive taget i betragtning, er der ikke opnået noget i denne henseende.
Jeg vil derfor gentage, hvad jeg sagde i min udtalelse for to år siden, nemlig at de kvoter for produktionen af kartoffelstivelse, som Kommissionen har tildelt, ikke svarer til produktionskapaciteten på polske og litauiske anlæg, deres forsyning med råstoffer og den voksende efterspørgsel efter stivelse.
Der er blevet udtrykt bekymring for, at en forhøjelse af produktionskvoterne ville være som at åbne Pandoras æske, således at hvis Polens og Litauens kvoter blev forhøjet, ville det føre til lignende anmodninger fra de andre medlemsstater med hensyn til andre landbrugsprodukter. Det er imidlertid vigtigt at huske, at markedet for stivelsesprodukter er under konstant udvikling, og at der er stigende efterspørgsel efter disse produkter. Desuden kan det konstateres, at efter at Polen er blevet medlem af EU, er importen af stivelse og stivlesesprodukter vokset støt. Der er sket en markant forværring i handelsunderskuddet for stivelse, og dette skyldes netop restriktionerne på produktionen.
Kommissionens holdning er, at WTO-forhandlingerne forventes at føre til en nedsættelse af eksportrestitutionerne og en reduktion af toldbeskyttelsen for importen af tapiokastivelse og dermed at øge mængden af stivelse på Fællesskabets marked. Kommissionen har imidlertid ikke taget højde for, at der i den periode, hvor kvoterne gælder, dvs. i de næste to markedsføringsår, praktisk talt ikke er nogen chance for, at nogen af bestemmelserne i en fremtidig aftale om landbrugsprodukter inden for WTO bliver gennemført. Multilaterale aftalers indvirkning på forsyningen af importeret stivelse på Fællesskabets marked vil derfor være stort set ikkeeksisterende. Jeg har tillid til, at medlemmerne af Parlamenet vil støtte hr. Wojciechowskis betænkning, og at Kommissionen vil imødekomme anmodningerne fra Polens og Litauens regeringer om at forhøje deres kvoter."@da2
|
| lpv:translated text |
".
Herr talman! Detta är den andra diskussionen i parlamentet om frågan om produktionskvoter för potatisstärkelse. Frågan diskuterades förra gången i maj 2005. Tyvärr har det inte gjorts några större framsteg de senaste två åren när det gäller att höja produktionskvoterna för potatisstärkelse för två nya medlemsstater – Polen och Litauen. Trots kommissionens uttalande 2005 om att kvoterna skulle kontrolleras och ansökningar om höjningar av kvoterna till dessa länder skulle beaktas, har inget åstadkommits i det avseendet.
Därför upprepar jag vad jag sa för två år sedan, nämligen att de produktionskvoter för potatisstärkelse som fördelas av kommissionen inte är i linje med produktionskapaciteten i de polska och litauiska anläggningarna, deras råvaruförsörjning och den växande efterfrågan på stärkelse.
Man har uttryckt farhågor om att en höjning av produktionskvoterna skulle vara som att öppna Pandoras ask och att en höjning av Polens och Litauens kvoter skulle leda till liknande krav från de övriga medlemsstaterna i fråga om andra jordbruksprodukter. Men det är viktigt att komma ihåg att marknaderna för stärkelseprodukter ständigt utvecklas och att efterfrågan på dessa produkter ökar. Dessutom har importen av stärkelse och stärkelseprodukter stadigt ökat ända sedan Polen anslöt sig till EU. Det har blivit en märkbar försämring i handelsunderskottet för stärkelse och detta beror just på produktionsbegränsningarna.
Kommissionens ståndpunkt är att WTO-förhandlingarna sannolikt kommer att leda till minskade exportbidrag och ett minskat tullskydd mot import av tapiokastärkelse, vilket skulle öka tillgången på stärkelse på gemenskapsmarknaden. Men kommissionen har inte tagit hänsyn till att det under den tid som kvoterna tillämpas, det vill säga under de kommande två regleringsåren, i stort sett inte finns några möjligheter att tillämpa en kommande jordbruksöverenskommelse med WTO. De multilaterala överenskommelsernas effekt på tillgången till importerad stärkelse på gemenskapsmarknaden kommer därför att bli försumbar. Jag litar på att ledamöterna här i parlamentet kommer att stödja Janusz Wojciechowskis betänkande och att kommissionen kommer att hörsamma de polska och litauiska regeringarnas begäran om en höjning av deras kvoter."@sv22
|
| lpv:translated text |
"Arvoisa puhemies, tämä on jo toinen kerta tällä vaalikaudella, kun parlamentissa keskustellaan perunatärkkelystuotannon kiintiöistä. Aiheesta keskusteltiin viimeksi toukokuussa 2005. Valitettavasti kahden viime vuoden kuluessa ei ole tapahtunut juurikaan edistystä perunatärkkelystuotannon kiintiöiden lisäämisessä kahden uuden jäsenvaltion eli Puolan ja Liettuan osalta. Mitään ei ole tapahtunut huolimatta Euroopan komission vuonna 2005 antamasta lausunnosta, jonka mukaan kiintiöitä tarkistettaisiin ja näiden maiden kiintiöiden lisäämispyyntöjä pohdittaisiin.
Toistan siksi samat asiat kuin kaksi vuotta sitten eli sen, etteivät komission myöntämät perunatärkkelyksen tuotantokiintiöt ole oikeassa suhteessa Puolan ja Liettuan tärkkelystehtaiden tuotantokapasiteettiin, niiden raaka-ainetuotantoon eivätkä tärkkelyksen kasvavaan kysyntään.
On väitetty, että tuotantokiintiöiden lisääminen avaisi Pandoran lippaan, mikä tarkoittaa, että Puolan ja Liettuan kiintiöiden korottaminen johtaisi siihen, että muutkin jäsenvaltiot pyytäisivät samaa muiden maataloustuotteiden osalta. On kuitenkin muistettava, että tärkkelystuotteiden markkinat kehittyvät jatkuvasti ja näiden tuotteiden kysyntä on kasvussa. Lisäksi on huomattu, että Puolan EU:hun liittymisen jälkeen tärkkelyksen ja tärkkelystuotteiden tuonti on kasvanut vakaasti. Tärkkelyksen kauppavaje on kasvanut huomattavasti, mikä johtuu juuri tuotantorajoituksista.
Euroopan komission kanta on se, että Maailman kauppajärjestössä käytävät neuvottelut johtavat todennäköisesti vientitukien tason alentamiseen ja tapiokatärkkelyksen tuonnin tullitariffisuojan alentamiseen, jolloin tärkkelyksen saatavuus yhteisön markkinoilla paranee. Komissio ei kuitenkaan ole ottanut huomioon, ettei käytännössä ole mahdollista, että maataloudesta saavutettua Maailman kauppajärjestön sopimusta sovellettaisiin jo sillä kaudella, jolla kiintiöitä sovelletaan, eli kahden seuraavan markkinointivuoden aikana. Tuodun tärkkelyksen tarjontaa koskevilla monenvälisillä sopimuksilla onkin siksi häviävän pieni vaikutus yhteisön markkinoihin. Luotan siihen, että parlamentin jäsenet kannattavat jäsen Wojciechowskin mietintöä ja että Euroopan komissio antaa Puolan ja Liettuan hallituksille luvan korottaa kiintiöitään."@fi7
|
| lpv:translated text |
"Mijnheer de Voorzitter, dit is het tweede debat tijdens de huidige zittingsperiode van het Europees Parlement over de contingenteringsregeling voor de productie van aardappelzetmeel. We hebben deze kwestie een eerste keer behandeld in mei 2005. Jammer genoeg is er de afgelopen twee jaar bitter weinig vooruitgang geboekt betreffende de verhoging van de productiequota voor aardappelzetmeel voor twee nieuwe EU-lidstaten, Polen en Litouwen. Hoewel de Europese Commissie in 2005 formeel verklaard heeft dat de quota herbekeken zouden worden en dat de verzoeken tot verhoging van de aan Polen en Litouwen toegewezen quota in overweging genomen zouden worden, is er op dit vlak niets veranderd.
Ik kan dus alleen maar herhalen wat ik hier twee jaar geleden tijdens mijn toespraak heb gezegd, namelijk dat de door de Commissie toegewezen quota voor de productie van aardappelzetmeel niet in overeenstemming zijn met de productiecapaciteit van de Poolse en de Litouwse landbouwbedrijven, met hun grondstofvoorraden en met de toenemende vraag naar zetmeel.
Er is bezorgdheid geuit over het feit dat een verhoging van de productiequota zou neerkomen op het openen van de doos van Pandora. Als we ermee zouden instemmen om de quota voor Polen en Litouwen op te trekken, zou dat tot gelijkaardige verzoeken leiden van overige lidstaten voor andere landbouwproducten. We mogen echter niet uit het oog verliezen dat de markt van zetmeelproducten zich voortdurend ontwikkelt en dat de vraag naar deze producten verder toeneemt. Daarenboven is vastgesteld dat de invoer van zetmeel en zetmeelproducten systematisch gestegen is sinds de toetreding van Polen tot de Europese Unie. Om die reden is het handelstekort voor zetmeel aanzienlijk toegenomen, wat een rechtstreeks gevolg is van de beperking van het productievolume.
De Europese Commissie meent dat de onderhandelingen in de Wereldhandelsorganisatie waarschijnlijk niet alleen tot een verlaging van de uitvoerrestituties zullen leiden, maar ook tot een vermindering van de tariefbescherming op de invoer van maniokzetmeel, waardoor de beschikbaarheid van zetmeel op de communautaire markt zal toenemen. De Commissie houdt er echter geen rekening mee dat, gedurende de periode waarin de quota gelden, dus in de loop van de volgende twee verkoopseizoenen, de kans nagenoeg onbestaande is dat de bepalingen van een toekomstige landbouwovereenkomst in de Wereldhandelsorganisatie ten uitvoer worden gelegd. De invloed van multilaterale overeenkomsten op de beschikbaarheid van geïmporteerd zetmeel op de communautaire markt zal bijgevolg verwaarloosbaar zijn. Ik vertrouw erop dat de leden van dit Huis het verslag van de heer Wojciechowski zullen goedkeuren en dat de Europese Commissie de verzoeken van de Poolse en de Litouwse regering tot verhoging van hun productiequota zal inwilligen."@nl3
|
| lpv:translated text |
"Κύριε Πρόεδρε, αυτή είναι η δεύτερη συζήτηση στο Κοινοβούλιο αυτήν την κοινοβουλευτική περίοδο σχετικά με το θέμα των ποσοστώσεων για την παραγωγή αμύλου γεώμηλων. Το θέμα συζητήθηκε παλαιότερα τον Μάιο του 2005. Δυστυχώς, μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί κατά τη διάρκεια των δύο αυτών τελευταίων ετών σε σχέση με την αύξηση των ποσοστώσεων παραγωγής αμύλου γεωμήλων για τα δύο νέα κράτη μέλη, την Πολωνία και τη Λιθουανία. Παρά τη δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2005 ότι θα ελέγχονταν οι ποσοστώσεις και θα εξετάζονταν τα αιτήματα αύξησης των ποσοστώσεων που χορηγούνται στις εν λόγω χώρες, τίποτα δεν έχει επιτευχθεί από αυτήν την άποψη.
Θα επαναλάβω, συνεπώς, όσα είπα στη δήλωσή μου πριν από δύο χρόνια, δηλαδή ότι οι ποσοστώσεις για την παραγωγή αμύλου γεωμήλων που χορηγούνται από την Επιτροπή δεν ανταποκρίνονται στις ικανότητες παραγωγής των πολωνικών και λιθουανικών εργοστασίων, τον εφοδιασμό τους σε πρώτη ύλη και την αυξανόμενη ζήτηση σε άμυλο.
Έχει εκφρασθεί η ανησυχία ότι η αύξηση των ποσοστώσεων παραγωγής ισοδυναμεί με το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας, ώστε το ενδεχόμενο αύξησης των ποσοστώσεων της Πολωνίας και της Λιθουανίας θα οδηγούσε σε παρεμφερή αιτήματα από τα εναπομείναντα κράτη μέλη σχετικά με άλλα γεωργικά προϊόντα. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να έχει κανείς κατά νου ότι η αγορά των προϊόντων αμύλου αναπτύσσεται διαρκώς και ότι η ζήτηση για τα προϊόντα αυτά αυξάνεται. Επιπλέον, επισημάνθηκε ότι, από τότε που η Πολωνία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εισαγωγές αμύλου και προϊόντων αμύλου αυξάνονται σταθερά. Υπήρξε σημαντική επιδείνωση του εμπορικού ελλείμματος όσον αφορά το άμυλο, και αυτό οφείλεται ακριβώς στους περιορισμούς της παραγωγής.
Η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ότι οι διαπραγματεύσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε μείωση του επιπέδου των επιστροφών στις εξαγωγές και μείωση της δασμολογικής προστασίας για την εισαγωγή αμύλου ταπιόκα, αυξάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διαθεσιμότητα αμύλου στην κοινοτική αγορά. Η Επιτροπή δεν έλαβε, ωστόσο, υπόψη ότι κατά τη διάρκεια ισχύος των ποσοστώσεων, δηλαδή για τα επόμενα δύο έτη εμπορίας, δεν υπάρχει στην πράξη δυνατότητα εφαρμογής οποιωνδήποτε διατάξεων μίας μελλοντικής συμφωνίας για τη γεωργία στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Ο αντίκτυπος των πολυμερών συμφωνιών στον εφοδιασμό της κοινοτικής αγοράς με εισαγόμενο άμυλο θα είναι, συνεπώς, αμελητέος. Ευελπιστώ ότι οι βουλευτές του παρόντος Κοινοβουλίου θα εγκρίνουν την έκθεση του κ. Wojciechowski και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα αποδεχτεί τα αιτήματα των κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Λιθουανίας για την αύξηση των ποσοστώσεών τους."@el10
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"w imieniu grupy PSE"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
"Panie Przewodniczący! To już druga dyskusja na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w obecnej kadencji. Pierwsza miała miejsce w maju 2005 r. Niestety, w ciągu tych ostatnich dwóch lat niewiele się zmieniło w kwestii zwiększenia kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej dla dwóch nowych państw członkowskich: Polski i Litwy. Pomimo deklaracji Komisji Europejskiej z 2005 r., że kwoty zostaną zweryfikowane i wnioski o zwiększenie przyznanych tym krajom kwot zostaną rozpatrzone, nic nie zostało w tym kierunku uczynione.
Mogę więc powtórzyć to, na co zwracałem uwagę podczas mojego przemówienia 2 lata temu, iż określone przez Komisję kwoty produkcji skrobi nie odzwierciedlają zdolności produkcyjnych polskich i litewskich zakładów, zasobów surowcowych i rosnącego zapotrzebowania na skrobię.
Pojawiają się głosy, że zwiększenie kwot na produkcję jest niczym otwarcie puszki Pandory. Jeżeli kwota zostanie zwiększona dla Polski i Litwy to skutkować to będzie analogicznymi żądaniami w przypadku innych produktów rolnych ze strony pozostałych państw członkowskich. Musimy jednak mieć na uwadze fakt, że rynek produktów skrobiowych jest rynkiem ciągle rozwijającym się, a popyt na te produkty rośnie. Ponadto od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej obserwuje się systematyczny wzrost importu skrobi i produktów skrobiowych, wyraźnie zwiększa się deficyt handlowy w obrocie skrobią, który wynika właśnie z ograniczenia wielkości produkcji.
Komisja Europejska stoi na stanowisku, iż negocjacje na forum Światowej Organizacji Handlu najprawdopodobniej doprowadzą do zmniejszenia poziomu refundacji wywozowych i obniżenia poziomu ochrony celnej na przywóz skrobi z manioku, zwiększając tym samym dostępność skrobi na rynku wspólnotowym. Nie bierze jednak pod uwagę, iż w okresie obowiązywania kwot, tj. w ciągu najbliższych 2 lat gospodarczych, praktycznie nie ma możliwości na wdrożenie jakichkolwiek postanowień przyszłego porozumienia w sprawie rolnictwa w ramach Światowej Organizacji Handlu. Tym samym wpływ porozumień wielostronnych na poziom dostępności skrobi z importu na rynku wspólnotowym pozostanie znikomy. Mam nadzieję, że sprawozdanie posła Wojciechowskiego uzyska poparcie posłów a Komisja Europejska przychyli się do wniosku rządów Polski i Litwy o zwiększenie kwot."@lv13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Bogdan Golik,"18,5,20,15,1,19,14,16,11,13
|
| lpv:translated text |
".
Señor Presidente, este es el segundo debate en esta legislatura sobre el tema de los contingentes de producción de fécula de patata, que ya fue debatido en mayo de 2005. Desgraciadamente, durante estos últimos dos años hemos avanzado muy poco con respecto al aumento de los contingentes de producción de fécula de patata de dos Estados miembros, a saber, Polonia y Lituania. A pesar de que la Comisión Europea declaró en 2005 que los contingentes se revisarían y se examinarían las solicitudes para aumentar los asignados a estos países, no se ha logrado nada al respecto.
Por ello quisiera repetir lo que dije en mi intervención de hace dos años, a saber, que los contingentes de producción de fécula de patata asignados por la Comisión no concuerdan con las capacidades de producción de las plantas polacas y lituanas, su suministro de materias primas y la creciente demanda de fécula.
Algunos han dicho que el aumento de los contingentes de producción equivaldría a abrir la caja de Pandora, de forma que si se aumentaran los contingentes de Polonia y Lituania, los demás Estados miembros podrían presentar solicitudes parecidas para otros productos agrícolas. Sin embargo, debemos tener en cuenta que el mercado de productos de fécula se encuentra en pleno desarrollo y que la demanda de estos productos va en aumento. Además se ha señalado que desde que Polonia se adhirió a la Unión Europea, las importaciones de fécula y de productos de fécula han aumentado de forma constante. Se ha producido un notable deterioro del déficit comercial de fécula, que se debe precisamente a las restricciones impuestas a su producción.
La posición de la Comisión Europea se basa en que es probable que las negociaciones en la Organización Mundial del Comercio conduzcan a la reducción de las subvenciones a la exportación y de la protección arancelaria contra la importación de fécula de tapioca, lo que incrementaría la oferta de fécula en el mercado comunitario. Sin embargo, la Comisión no ha tenido en cuenta que durante el periodo de aplicación de los contingentes, es decir, durante las dos próximas campañas de comercialización, no existe prácticamente oportunidad alguna de que se apliquen las disposiciones de un futuro acuerdo sobre agricultura en el marco de la Organización Mundial del Comercio. Por consiguiente, las repercusiones que tendrían los acuerdos multilaterales relativos a la oferta de fécula importada sobre el mercado comunitario serían mínimas. Espero que Sus Señorías aprueben el informe del señor Wojciechowski y que la Comisión Europea acceda a las solicitudes presentadas por los Gobiernos de Polonia y Lituania para aumentar sus contingentes."@es21
|
| lpv:translated text |
".
Mr President, this is the second debate in the House this term on the issue of potato starch production quotas. The matter was debated previously in May 2005. Unfortunately, little progress has been made during these last two years with regard to increasing the potato starch production quotas for two new Member States, Poland and Lithuania. Despite the European Commission’s statement in 2005 that the quotas would be checked and requests for increasing the quotas allocated to those countries considered, nothing has been achieved in that regard.
I shall therefore repeat what I said in my statement two years ago, namely that the potato starch production quotas allocated by the Commission are not in line with the production capacities of Polish and Lithuanian plants, their supply of raw material and the increasing demand for starch.
Concern has been expressed that increasing production quotas amounts to opening Pandora’s box, so that if Poland and Lithuania’s quotas were increased this would lead to similar requests by the remaining Member States regarding other agricultural products. It is important, however, to bear in mind the fact that the market for starch products is constantly developing, and that demand for these products is rising. In addition, it has been noted that ever since Poland joined the European Union imports of starch and starch products have been steadily increasing. There has been a notable worsening of the trade deficit for starch, and this is due precisely to the restrictions on production.
The European Commission’s stance is that the World Trade Organisation negotiations are likely to lead to a reduction in the level of export refunds and a reduction of tariff protection for the import of tapioca starch, thus increasing the availability of starch on the Community market. The Commission has not taken into account, however, that during the period when the quotas apply, that is to say for the next two marketing years, there is practically no chance of any of the provisions of a future agreement on agriculture within the World Trade Organisation being implemented. The impact of multilateral agreements on the supply of imported starch on the Community market will therefore be negligible. I trust Members of this House will endorse Mr Wojciechowski’s report and that the European Commission will grant the requests made by the governments of Poland and Lithuania to increase their quotas."@en4
|
| lpv:translated text |
".
Senhor Presidente, é a segunda vez nesta legislatura que debatemos nesta Câmara o tema das quotas de produção de fécula da batata. A questão foi anteriormente debatida em Maio de 2005. Infelizmente, pouco se progrediu nos últimos dois anos em relação ao aumento dos contingentes de produção de fécula da batata de dois novos Estados-Membros, Polónia e Lituânia. Apesar de a Comissão Europeia ter declarado em 2005 que as quotas seriam revistas e examinados os pedidos de aumento das quotas atribuídas àqueles dois países, nada foi alcançado a este respeito.
Repito deste modo o que afirmei na minha declaração de há dois anos, nomeadamente que as quotas de produção de fécula de batata atribuídas pela Comissão não se adequam às capacidades de produção das fábricas polacas e lituanas, em termos de abastecimento de matéria-prima e da crescente procura de fécula.
Tem sido manifestado o receio de que um aumento dos contingentes de produção abra uma caixa de Pandora, ou seja, que o aumento das quotas da Polónia e Lituânia dê lugar a pedidos semelhantes por parte dos restantes Estados-Membros em relação a outros produtos agrícolas. Importa, no entanto, lembrar que o mercado de féculas se encontra em constante desenvolvimento e que a procura destes produtos tem vindo a crescer. Além disso, desde a adesão da Polónia à União Europeia tem vindo a verificar-se um aumento constante das importações de fécula e de produtos de fécula. Assiste-se a um agravamento considerável do défice comercial de fécula, precisamente devido às restrições de produção.
A Comissão Europeia prevê que as negociações na Organização Mundial do Comércio conduzam a um abaixamento no nível das restituições à exportação e a uma redução da protecção pautal à importação de fécula de tapioca, aumentando assim a oferta de fécula no mercado comunitário. A Comissão não considerou porém o facto de, no período em que as quotas se aplicam, ou seja, ao longo das duas próximas campanhas, não existir quase nenhuma hipótese de serem aplicadas quaisquer disposições de um futuro acordo agrícola no âmbito da Organização Mundial do Comércio. Deste modo, será mínimo o impacto de acordos multilaterais sobre o abastecimento do mercado comunitário de fécula importada. Espero que os membros desta Câmara subscrevam o relatório do senhor deputado Wojciechowski e que a Comissão Europeia aprove os pedidos dos governos da Polónia e Lituânia no sentido de aumentar as suas quotas."@pt17
|
| lpv:translated text |
".
Signor Presidente, per la seconda volta in questa legislatura la nostra Assemblea discute i contingenti di produzione della fecola di patate. La questione era già stata discussa nel maggio 2005. Purtroppo in questi due anni sono stati fatti scarsi progressi per quanto riguarda l’aumento dei contingenti di produzione di fecola di patate per due nuovi Stati membri – la Polonia e la Lituania. Benché nel 2005 la Commissione europea abbia dichiarato che i contingenti sarebbero stati soggetti a un controllo e si sarebbe tenuto conto delle richieste di aumentare i contingenti assegnati a quei paesi, non è stato fatto niente al riguardo.
Ripeterò quindi quello che avevo detto nel mio intervento di due anni fa, ossia che i contingenti di produzione della fecola di patate assegnati dalla Commissione non sono coerenti con le capacità produttive degli stabilimenti polacchi e lituani, il loro approvvigionamento di materia prima e la crescente domanda di fecola.
Alcuni hanno espresso il timore che un aumento dei contingenti di produzione equivarrebbe ad aprire il vaso di Pandora, nel senso che, se i contingenti della Polonia e della Lituania venissero aumentati, questo provocherebbe richieste analoghe da parte degli altri Stati membri per altri prodotti agricoli. E’ importante tuttavia tener conto del fatto che il mercato per i prodotti della fecola è in costante evoluzione, e che la domanda per tali prodotti è in aumento. Inoltre, è stato osservato che, dall’adesione della Polonia all’Unione europea, le importazioni di fecola e di prodotti della fecola sono in costante aumento. Si è registrato anche un considerevole peggioramento del
commerciale per la fecola, e questo è dovuto proprio alle restrizioni sulla produzione.
La Commissione europea ritiene che i negoziati dell’Organizzazione mondiale per il commercio probabilmente provocheranno una riduzione del livello di restituzioni all’esportazione e una riduzione della protezione tariffaria per l’importazione di fecola di tapioca, aumentando così la disponibilità di fecola sul mercato comunitario. La Commissione non ha però tenuto conto del fatto che, durante il periodo in cui si applicano i contingenti, ossia per le due prossime campagne, è praticamente impossibile che le disposizioni di un futuro accordo sull’agricoltura in seno all’OMC vengano applicate. L’impatto degli accordi multilaterali sull’offerta di fecola importata nel mercato comunitario sarà quindi trascurabile. Confido che i colleghi in Aula approvino la relazione Wojciechowski e che la Commissione europea accolga le richieste avanzate dai governi polacco e lituano per aumentare i loro contingenti."@it12
|
| lpv:unclassifiedMetadata | |
| lpv:translated text |
".
Herr Präsident, dies ist die zweite Aussprache zum Thema Quoten für die Kartoffelstärkeerzeugung in diesem Hohen Haus. Die Frage wurde zuvor im Mai 2005 erörtert. Leider wurden in diesen beiden Jahren wenig Fortschritte hinsichtlich der Erhöhung der Quoten für die Kartoffelstärkeerzeugung von zwei neuen Mitgliedstaaten, Polen und Litauen, erzielt. Trotz der Erklärung der Kommission von 2005, dass die Quoten überprüft und Anträge auf Erhöhung der Quoten dieser beiden Länder in Betracht gezogen würden, wurde in dieser Beziehung nichts erreicht.
Ich möchte daher wiederholen, was ich vor zwei Jahren gesagt habe, nämlich, dass die von der Kommission zugewiesenen Quoten für die Kartoffelstärkeerzeugung nicht den Produktionskapazitäten der polnischen und litauischen Betriebe, ihrer Versorgung mit Rohstoffen und der steigenden Nachfrage nach Stärke entsprechen.
Es wurden Bedenken zum Ausdruck gebracht, höhere Produktionsquoten würde bedeuten, die Büchse der Pandora zu öffnen, d. h., würden die Quoten Polens und Litauens erhöht, würde dies zu ähnlichen Forderungen der übrigen Mitgliedstaaten bei anderen landwirtschaftlichen Erzeugnissen führen. Es darf jedoch nicht vergessen werden, dass sich der Markt für Stärkeerzeugnisse ständig entwickelt, und die Nachfrage nach diesen Erzeugnissen steigt. Ferner wurde festgestellt, dass seit dem Beitritt Polens zur Europäischen Union die Einfuhren von Stärke und Stärkeerzeugnissen ständig zugenommen haben. Es gab eine deutliche Verschlechterung beim Handelsdefizit für Stärke, und dies ist eben auf die Beschränkung der Erzeugung zurückzuführen.
Die Europäische Kommission vertritt die Haltung, dass die Verhandlungen der Welthandelsorganisation voraussichtlich zu einer Senkung der Ausfuhrerstattungen und einer Verringerung des Zollschutzes für die Einfuhr von Tapiokastärke führen und damit die Verfügbarkeit von Stärke auf dem Gemeinschaftsmarkt erhöht wird. Die Kommission hat jedoch nicht berücksichtigt, dass während des Zeitraums, in dem die Quoten gelten, das heißt, in den nächsten beiden Wirtschaftsjahren, es praktisch keine Änderungen an einer der Bestimmungen eines künftigen Übereinkommens über die Landwirtschaft innerhalb der Welthandelsorganisation geben wird. Die Auswirkungen der multilateralen Übereinkommen über die Lieferung eingeführter Stärke auf dem Gemeinschaftsmarkt werden daher vernachlässigbar sein. Ich vertraue darauf, dass die Mitglieder dieses Hohen Hauses den Bericht von Herrn Wojciechowski unterstützen werden, und dass die Europäische Kommission den Anträgen der Regierungen Polens und Litauens auf Erhöhung ihrer Quoten stattgeben wird."@de9
|
| lpv:translated text |
".
Monsieur le Président, c’est le deuxième débat au sein de cette Assemblée et au cours de ce mandat concernant les contingents de production de fécule de pomme de terre. Cette question a déjà été abordée en mai 2005. Malheureusement, peu de progrès ont été réalisés au cours de ces deux dernières années à l’égard de l’augmentation des contingents de production de fécule de pomme de terre pour deux nouveaux États membres, la Pologne et la Lituanie. Malgré la déclaration de la Commission en 2005, selon laquelle les contingents seraient vérifiés et les demandes d’augmentation des contingents alloués à ces pays examinées, rien n’a été réalisé à cet égard.
Je répéterai dès lors ce que j’ai dit dans ma déclaration il y a deux ans, à savoir que les contingents de production de fécule de pomme de terre alloués par la Commission ne correspondent pas aux capacités de production des usines polonaises et lituaniennes, à leur offre de matière première et à l’augmentation de la demande de fécule.
Certains craignent qu’augmenter les contingents de production revienne à ouvrir la boîte de Pandore et que si les contingents de la Pologne et de la Lituanie sont revus à la hausse, d’autres États membres introduisent des demandes similaires pour d’autres produits agricoles. Il est cependant important de garder à l’esprit que le marché des produits amylacés est en développement constant et que la demande de ces produits est en augmentation. En outre, on a remarqué que, depuis que la Pologne a rejoint l’Union européenne, les importations d’amidon et de produits amylacés ont augmenté de manière continue. Le déficit commercial de l’amidon s’est considérablement aggravé et c’est précisément dû aux restrictions à la production.
La Commission européenne est d’avis que les négociations de l’Organisation mondiale du commerce vont vraisemblablement entraîner une diminution du niveau des restitutions à l’exportation et une diminution de la protection tarifaire pour l’importation de fécule de tapioca, accroissant ainsi la disponibilité de fécule sur le marché communautaire. La Commission n’a cependant pas tenu compte du fait que, pendant la période où les contingents seront d’application, c’est-à-dire pendant les deux prochaines campagnes de commercialisation, il n’y a pratiquement aucune chance qu’une des dispositions d’un futur accord sur l’agriculture dans le cadre de l’Organisation mondiale du commerce soit mise en œuvre. L’impact d’accords multilatéraux sur l’offre de fécule importée sur le marché communautaire ne sera donc pas négligeable. Je compte sur les députés de cette Assemblée pour soutenir le rapport de M. Wojciechowski et sur la Commission européenne pour accéder aux demandes des gouvernements polonais et lituanien d’augmenter leurs contingents."@fr8
|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.20070423.22.1-215"6
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker |
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples