Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-04-23-Speech-1-117"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2007-04-23"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Medicamentele pentru terapie avansată (dezbatere)⁶
dcterms:Language	"el"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20070423.17.1-117"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2007-04-23-Speech-1-118⁶
lpv:speaker	lp:Antonios Trakatellis⁶
lpv:spoken text	"Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δεν νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτήν τη στιγμή απαιτώ –και νομίζω ότι το καλύπτει ο κανονισμός– είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τι πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δεν νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο Πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους, κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@el¹⁰
lpv:spokenAs	member; ENVI (2007-01-31--2009-07-13)²³ chair; Delegation to the EU-Former Yugoslav Republic of Macedonia Joint Parliamentary Committee (2007-01-23--2009-07-13)²³ member; Conference of Delegation Chairs (2004-09-22--2009-07-13)²³ member; Delegation for relations with the countries of south-east Europe (2007-03-14--2009-07-13)²³ substitute; ITRE (2007-01-31--2009-07-13)²³ vice-chair; Delegation to the Euro-Mediterranean Parliamentary Assembly (2004-09-20--2007-05-23)²³ member_of_the_bureau; EPP-ED (2004-08-31--2009-07-13)²³ unknown; Nea Dimokratia (2004-07-20--2009-07-13)²³
lpv:translated text	"Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@cs¹ "Hr. formand! Vi er nødt til at have denne forordning, og det skal gå hurtigt, da lægevidenskaben er langt fremme, der sker fremskridt, og der er store forhåbninger til de nye behandlinger. Jeg mener ikke, at man skal undtage noget som helst. Alt bør være omfattet af denne forordning, og det er der en helt simpel og praktisk forklaring på: Er der nogen, der tror på, at borgerne ikke vil tage andre steder hen, hvis vi i EU forbyder, at der gives tilladelse til visse nye behandlinger, som er godkendt andre steder? Jeg foretrækker helt klart, at der gives tilladelse fra centralt hold. Og det eneste krav, jeg personligt har lige nu - og jeg tror, forordningen dækker det - er, at der foretages en streng videnskabelig vurdering af disse nye behandlinger med fuld sikkerhed. Forestil Dem, hvad der sker i EU, hvis vi splitter det op og ophører med at give tilladelse i de enkelte medlemsstater. Vi vil få medlemsstater, der tillader behandlingerne, og medlemsstater, som ikke tillader dem. Som flere talere har været inde på, er der heller ingen, der forbyder en medlemsstat at tillade eller forbyde noget, som der er givet tilladelse til. Derfor forstår jeg slet ikke, hvorfor vi skal have hele denne diskussion, når folk venter på de nye behandlinger, når der er kroniske sygdomme, og når patienterne har så høje forhåbninger. Jeg mener ikke, at vi skal stå i vejen for, at der snart findes en behandling for Parkinsons syge, diabetes, forskellige kræftformer osv. Jeg mener således, at vi bør tage skridtet og vedtage forordningen, som den er fremlagt af Miljøudvalget, og jeg er naturligvis imod de to ændringsforslag fra Udvalget om Borgernes Rettigheder og Retlige og Indre Anliggender."@da² "Herr Präsident! Wir brauchen diese Verordnung und wir brauchen sie schnell, denn die Medizin hat sich weiterentwickelt, sie macht Fortschritte und verfügt über neuartige Therapien, an die große Hoffnungen geknüpft werden. Meines Erachtens sollte überhaupt nichts herausgenommen werden. Diese Verordnung sollte alles umfassen, und dafür gibt es einen sehr einfachen und praktischen Grund: Glaubt irgendjemand, dass, wenn wir in der Europäischen Union die Zulassung bestimmter neuartiger Therapien, die woanders genehmigt worden sind, verbieten, die Bürger nicht einen Weg finden werden, an diese Therapien heranzukommen? Ich ziehe selbstverständlich eine zentrale Zulassung vor. Die einzigen Forderungen, die ich persönlich im Moment habe – und ich glaube, die Verordnung deckt dies ab –, sind eine strenge wissenschaftliche Evaluierung dieser neuartigen Therapien und die Gewährleistung vollkommener Sicherheit. Und stellen Sie sich außerdem vor, was in der Europäischen Union passieren wird, wenn wir die Zulassung durch die einzelnen Mitgliedstaaten aufsplittern und unterbinden. Dann haben wir einerseits Mitgliedstaaten, in denen die Zulassung erteilt worden ist, und andererseits Mitgliedstaaten, die diese Zulassung nicht erteilt haben. Wie zahlreiche Redner gesagt haben, hindert ferner niemand einen Mitgliedstaat daran, etwas zu erlauben bzw. zu verbieten, das bereits zugelassen ist. Darum verstehe ich nicht, warum diese ganze Debatte geführt wird, wenn die Welt doch auf neue Therapien wartet, wenn es chronische Krankheiten gibt und die Patienten große Hoffnungen an diese Therapien knüpfen. Ich glaube nicht, dass wir das Hindernis dafür sein sollten, die Parkinson-Krankheit, Diabetes, bestimmte Formen von Krebs und andere Krankheiten in Zukunft heilen zu können. Deshalb bin ich der Ansicht, dass wir vorangehen und für die Verordnung stimmen sollten, wie sie vom Ausschuss für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit vorgelegt worden ist, und bin selbstverständlich gegen die beiden Änderungsanträge, die der Rechtsausschuss eingereicht hat."@de⁹ "Mr President, this regulation is needed and it is needed quickly, because medicine has advanced, progress is being made and there are also high hopes of innovative therapies. I do not think that anything should be exempted. Everything must be included in this regulation and the reason is very simple and very practical: does anyone believe that, if in the European Union we ban the licensing of certain innovative therapies which have been approved elsewhere, the citizens of Europe will not go and find these therapies? I, of course, much prefer central licensing. The only thing that I personally am calling for at the moment – and I think that the regulation covers this – is a strict scientific evaluation of these innovative therapies and full safety. Apart from that, if we fragment and stop licensing by each Member State, just imagine what will happen in the European Union. We shall have Member States which will have allowed it and Member States which will not have allowed it. Moreover, as many speakers said, no one is prohibiting any Member State from allowing or banning something which has been licensed. Consequently, I do not understand why there is all this debate, when the world is waiting for new therapies, when there are chronic illnesses and when patients' hopes are very high. I do not think that we should be the obstacle to a future cure for Parkinson's disease, diabetes, certain types of cancer and so on. I therefore think that we should go ahead and vote for the regulation, as tabled by the Committee on the Environment, Public Health and Food Safety and, of course, I am against the two amendments by the Committee on Legal Affairs."@en⁴ "Señor Presidente, este reglamento es urgente porque la medicina ha avanzado, se están haciendo progresos y también se han puesto muchas esperanzas en las terapias innovadoras. Creo que no hay que exceptuar nada. Hay que incluir todo en este reglamento y la razón es muy sencilla y práctica: ¿alguien cree que si la Unión Europea prohíbe otorgar licencias a ciertas terapias innovadoras que se han aprobado en otros lugares, los ciudadanos de Europa no irán a buscarlas? Yo, desde luego, prefiero un sistema centralizado de concesión de licencias. Lo único que pido en este momento, y creo que el reglamento lo contempla, es una evaluación científica rigurosa de esas terapias innovadoras y plena seguridad. Aparte de eso, si fragmentamos y frenamos la concesión de por parte de cada Estado miembro, imaginen lo que ocurrirá en la Unión Europea. Tendremos Estados miembros que las permitirán y Estados miembros que no las permitirán. Además, como muchos oradores han dicho, nadie quiere impedir a un Estado miembro que permita o prohíba algo que cuenta con una licencia. Por consiguiente, no entiendo todo este debate, cuando el mundo está esperando nuevas terapias, cuando hay enfermedades crónicas y cuando los pacientes albergan enormes esperanzas. No creo que debamos ser el obstáculo a una futura curación de la enfermedad de Parkinson, la diabetes, ciertas clases de cáncer y demás. Por tanto, creo que deberíamos votar a favor de este reglamento tal como lo presenta la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria y, por supuesto, estoy en contra de las dos enmiendas de la Comisión de Asuntos Jurídicos."@es²¹ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@et⁵ "Arvoisa puhemies, tätä asetusta tarvitaan ja pian, koska lääketiede etenee, kehitystä tapahtuu ja lisäksi innovatiivisiin terapioihin asetetaan suuria toiveita. Mielestäni mitä tahansa ei pidä vapauttaa. Tähän asetukseen on sisällytettävä kaikki, ja syy on hyvin yksinkertainen ja käytännöllinen: uskooko joku, että jos me Euroopan unionissa kiellämme luvan myöntämisen tietyille innovatiivisille terapioille, jotka on hyväksytty muualla, Euroopan kansalaiset eivät hakeudu näihin terapioihin? Minä pidän ilman muuta keskitettyä lupajärjestelmää paljon parempana. Ainoa asia, jota itse tällä hetkellä vaadin – ja mielestäni tämä sisältyy asetukseen – on näiden innovatiivisten terapioiden ankara tieteellinen arviointi ja täydellinen turvallisuus. Tämän lisäksi, jos hajotamme järjestelmän ja lopetamme lupien myöntämisen jäsenvaltioittain, kuvitelkaapa, mitä Euroopan unionissa tapahtuu. Joissakin jäsenvaltioissa terapiat on sallittu ja toisissa ei. Lisäksi, kuten monet puhujat ovat todenneet, kukaan ei estä jäsenvaltiota sallimasta tai kieltämästä sellaista, jolle on jo myönnetty lupa. Näin ollen en ymmärrä, miksi tätä keskustelua käydään samalla, kun maailma odottaa uusia terapioita, kun on kroonisia sairauksia ja kun potilailla on suuria toiveita. En katso, että meidän olisi oltava esteenä tuleville hoidoille Parkinsonin tautiin, sokeritautiin, tietyntyyppisiin syöpiin ja niin edelleen. Tämän vuoksi katson, että meidän olisi jatkettava eteenpäin ja äänestettävä asetuksen puolesta sellaisena kuin ympäristön, kansanterveyden ja elintarvikkeiden turvallisuuden valiokunta sitä esittää, ja vastustan tietenkin oikeudellisten asioiden valiokunnan kahta tarkistusta."@fi⁷ "Monsieur le Président, ce règlement est nécessaire, et il est nécessaire rapidement, car la médecine a progressé et les thérapies innovantes suscitent d’immenses espoirs. Je ne pense pas qu’il faille prévoir des exemptions. Tout doit être inclus dans ce règlement et la raison en est très simple, et très pratique: qui peut s’imaginer que si, dans l’Union européenne, nous interdisons l’octroi de licences aux thérapies innovantes qui ont été approuvées ailleurs, les citoyens européens n’iront pas y chercher eux-mêmes ces thérapies? Je préfère bien sûr de loin un système de licence centralisé. Tout ce que je souhaite en ce moment - et je pense que le règlement couvre cet aspect - c’est une stricte évaluation scientifique de ces thérapies innovantes et une sécurité pleine et entière. Cela mis à part, si nous interdisons aux États membres d’accorder des licences, imaginez seulement ce qui arrivera dans l’Union européenne. Nous aurons des États membres où tel ou tel traitement sera autorisé, et d’autres où il ne le sera pas. De plus, comme l’ont dit de nombreux orateurs, personne n’interdit un État membre, quel qu’il soit, de permettre ou d’interdire quelque chose qui a fait l’objet d’une licence. Aussi, je ne comprends pas pourquoi nous tenons ce débat, alors que le monde attend de nouvelles thérapies, que des maladies chroniques font rage et que les espoirs des patients sont si grands. Je ne pense pas que nous devions faire obstacle à un futur traitement de la maladie de Parkinson, du diabète, de certains types de cancer, etc. Je pense donc que nous devons aller de l’avant et voter en faveur du règlement tel qu’il a été présenté par la commission de l’environnement, de la santé publique et de la sécurité alimentaire et, bien sûr, je suis opposé aux deux amendements de la commission des affaires juridiques."@fr⁸ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@hu¹¹ "Signor Presidente, questo regolamento è necessario ed è necessario subito, poiché la medicina è progredita, sono stati compiuti progressi e si ripongono altresì grandi speranze nelle terapie innovative. Credo che non dovrebbero esistere deroghe di alcun genere. In questo regolamento deve essere incluso tutto e il motivo è molto semplice e molto concreto: qualcuno forse crede che, se nell’Unione europea vieteremo l’autorizzazione a talune terapie innovative che sono state approvate altrove, i cittadini europei non si sposteranno per poterne beneficiare? Ovviamente preferirei l’autorizzazione centralizzata. L’unica richiesta che personalmente avanzo al momento – e credo che il regolamento la preveda – è una rigorosa valutazione scientifica di queste terapie innovative e la piena sicurezza. Oltre a ciò, se ci frammentassimo e abolissimo l’autorizzazione su base nazionale, immaginate cosa succederebbe nell’Unione europea. Vi sarebbero Stati membri che autorizzano e Stati membri che negano l’autorizzazione. Oltretutto, come hanno detto molti degli intervenuti, nessuno proibisce agli Stati membri di consentire o vietare un prodotto approvato. Di conseguenza, non capisco il motivo di tutto questo dibattito, quando il mondo attende nuove terapie, quando vi sono malattie croniche e i malati nutrono grandi speranze. Non credo che dovremmo creare ostacoli ad una futura cura per il morbo di Parkinson, il diabete, certi tipi di cancro e via dicendo. Ritengo quindi che dovremmo andare avanti e votare a favore del regolamento, nella versione della commissione per l’ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare, e ovviamente sono contrario ai due emendamenti della commissione giuridica."@it¹² "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@lt¹⁴ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@lv¹³ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@mt¹⁵ ". Mijnheer de Voorzitter, deze verordening moet er komen en wel snel, omdat de geneeskunde is geëvolueerd, er is vooruitgang en er wordt ook veel verwacht van innoverende behandelwijzen. Ik vind dat er geen uitzonderingen mogen zijn. Alles moet worden opgenomen in de verordening, om een eenvoudige en praktische reden: als wij in de Europese Unie geen vergunning verstrekken voor innovatieve behandelingen die elders wel zijn toegestaan, zullen de Europese burgers wel op zoek gaan naar die therapieën. Ik geef de voorkeur aan een centraal vergunningenstelsel. Het enige wat ik nu vraag – en dat bestrijkt de verordening volgens mij – is een strikte wetenschappelijke beoordeling van die innoverende therapieën en volstrekte veiligheid. Als we het allemaal op het niveau van de lidstaten versnipperen dan krijg je in de Europese Unie lidstaten die het toestaan en lidstaten die het niet toestaan. Zoals vele sprekers bovendien hebben gezegd is er niemand die een lidstaat verbiedt iets toe te staan of te verbieden waarvoor een vergunning is afgeleverd. Dus begrijp ik niet waarom dit hele debat wordt gevoerd, terwijl mensen wachten op innoverende therapieën, terwijl er chronische ziekten bestaan en de patiënten hoge verwachtingen koesteren. Ik vind niet dat wij een toekomstige behandeling van de ziekte van Parkinson, diabetes of bepaalde kankers in de weg mogen staan. Ik vind dus dat we vooruit moeten en de verordening moeten goedkeuren, zoals ze is goedgekeurd in de Commissie milieu en consumentenbescherming en natuurlijk ben ik tegen de twee amendementen van de Commissie juridische aangelegenheden."@nl³ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@pl¹⁶ "Senhor Presidente, precisamos rapidamente deste regulamento, porque a medicina avançou, estão-se a fazer progressos e depositam-se também grandes esperanças nas terapias inovadoras. Penso que não se deve excluir nada. Deve-se incluir tudo neste regulamento por uma razão muito simples e muito prática: alguém acredita que, se proibirmos o licenciamento na União Europeia de determinadas terapias inovadoras que foram aprovadas noutro lugar, os cidadãos da Europa não irão à procura dessas terapias? Eu, como é óbvio, prefiro de longe o licenciamento central. A única coisa que eu, pessoalmente, peço neste momento – e penso que o regulamento contempla esse aspecto – é uma avaliação científica rigorosa dessas terapias inovadoras e a sua total segurança. Tirando isso, se fragmentarmos e acabarmos com o licenciamento por cada Estado-Membro, imaginem o que poderá acontecer na União Europeia. Teremos Estados-Membros que autorizam e Estados-Membros que não autorizam. Além do mais, como já foi referido por muitos oradores, ninguém está a proibir qualquer Estado-Membro de autorizar ou proibir algo que foi licenciado. Não compreendo, portanto, a razão de todo este debate, quando o mundo está à espera de novas terapias, quando há doenças crónicas e quando as esperanças dos doentes são muito grandes. Penso que não devemos ser nós a impedir uma futura cura para a doença de Parkinson, a diabetes, certos tipos de cancro, etc. Considero, portanto, que devemos seguir em frente e votar a favor do regulamento, tal como nos foi apresentado pela Comissão do Ambiente, da Saúde Pública e da Segurança Alimentar, e, naturalmente, sou contra as duas alterações apresentadas pela Comissão dos Assuntos Jurídicos."@pt¹⁷ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@ro¹⁸ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@sk¹⁹ "Κύριε Πρόεδρε, είναι ανάγκη να υπάρξει αυτός ο Κανονισμός και γρήγορα, διότι η ιατρική έχει προχωρήσει, υπάρχει πρόοδος και υπάρχουν και μεγάλες προσδοκίες από τις καινοτόμες θεραπείες. Δε νομίζω ότι πρέπει να εξαιρεθεί τίποτα. Θα πρέπει τα πάντα να περιληφθούν σε αυτόν τον Κανονισμό· και ο λόγος είναι πολύ απλός και πολύ πρακτικός: πιστεύει κανείς ότι, αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσουμε την αδειοδότηση κάποιων καινοτόμων θεραπειών οι οποίες έχουν εγκριθεί αλλού, οι πολίτες της Ευρώπης δεν θα πάνε να βρουν αυτές τις θεραπείες; Προτιμώ, σαφέστατα, την κεντρική αδειοδότηση. Και το μόνο πράγμα που εγώ, προσωπικά, αυτή τη στιγμή απαιτώ -και νομίζω ότι το καλύπτει ο Κανονισμός- είναι μια αυστηρή επιστημονική αξιολόγηση αυτών των καινοτόμων θεραπειών με κάθε ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, εάν κατακερματίσουμε και σταματήσουμε να αδειοδοτούμε από κάθε κράτος μέλος, φανταστείτε τί πρόκειται να συμβεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα έχουμε κράτη μέλη που θα το έχουν επιτρέψει και κράτη μέλη που δεν θα το έχουν επιτρέψει. Εξάλλου, όπως ειπώθηκε από πολλούς ομιλητές, δεν απαγορεύει κανένας σε κανένα κράτος μέλος να επιτρέψει ή να απαγορεύσει κάτι το οποίο έχει αδειοδοτηθεί. Κατά συνέπεια, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλη αυτή η συζήτηση, όταν ο κόσμος περιμένει τις καινούργιες θεραπείες, όταν υπάρχουν χρόνιες αρρώστιες και όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι πολύ μεγάλες. Δε νομίζω ότι πρέπει εμείς να είμαστε το εμπόδιο για να θεραπεύσουμε μεθαύριο τη νόσο πάρκινσον, τον διαβήτη, ορισμένους καρκίνους κ.ά. Έτσι, κύριε, Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε και να ψηφίσουμε τον Κανονισμό, όπως τον έφερε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, και, βεβαίως, είμαι εναντίον των δύο τροπολογιών της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων."@sl²⁰ "Herr talman! Denna förordning är nödvändig och vi behöver den snabbt, eftersom läkekonsten har gått framåt, framsteg görs och det också finns stora förhoppningar om innovativa terapier. Jag anser inte att något bör uteslutas. Allting måste innefattas i denna förordning av ett mycket enkelt och mycket praktiskt skäl: är det någon som tror att EU-medborgarna inte skulle söka sig till vissa innovativa terapier om vi i Europeiska unionen förbjuder licensiering av terapier som har godkänts på annat håll. Jag föredrar naturligtvis bestämt det centraliserade godkännandeförfarandet. Det enda som jag personligen kräver för tillfället, och jag anser att det omfattas av förordningen, är en sträng vetenskaplig utvärdering av dessa innovativa terapier och fullständig säkerhet. Utan det kan ni bara föreställa er vad som skulle hända inom EU om vi skulle fragmentera och upphöra med licensieringen i varje medlemsstat. Dessa behandlingar skulle vara tillåtna i vissa medlemsstater men inte i andra. Dessutom förbjuder ingen medlemsstaterna att tillåta eller förbjuda något som licensierats, vilket många talare har sagt. Följaktligen förstår jag inte varför frågan diskuteras så djupgående, när människor väntar på nya terapier, när det finns kroniska sjukdomar och när patienternas förhoppningar är mycket höga. Jag tycker inte att vi borde stå i vägen för ett framtida botemedel för Parkinsons, diabetes, vissa typer av cancer och så vidare. Jag anser därför att vi bör rösta för förordningen, som lagts fram av utskottet för miljö, folkhälsa och livsmedelssäkerhet, och jag är naturligtvis motståndare till de två ändringsförslagen från utskottet för rättsliga frågor."@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"Αντώνιος Τρακατέλλης (PPE-DE ). –"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,10,13}