Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2007-02-01-Speech-4-037"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2007-02-01"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Acordul privind achiziţiile publice (AAP) (dezbatere)⁶
dcterms:Language	"nl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20070201.4.4-037"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2007-02-01-Speech-4-038⁶
lpv:speaker	lp:Margrietus van den Berg⁶
lpv:spoken text	"Voorzitter, een overeenkomst inzake overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen – niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten waarmee belastinggeld is gemoeid – maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst inzake overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak – en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels – eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor kleine en middelgrote ondernemingen buitenspel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe KMO’s betere toegang tot overheidsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen splitsen van de nationale publieke en semipublieke voorzieningen ten behoeve van grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@nl³
lpv:spokenAs	substitute; INTA (2007-01-31--2007-08-31)²³ member; PES (2004-07-20--2007-08-31)²³ unknown; Partij van de Arbeid (2004-07-20--2007-08-31)²³ vice-chair; Delegation for relations with the countries of the Andean Community (2004-09-21--2007-03-13)²³ substitute; Delegation to the ACP-EU Joint Parliamentary Assembly (2004-09-15--2007-08-31)²³ substitute; DROI (2007-01-31--2007-08-31)²³
lpv:translated text	"Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@cs¹ "Hr. formand! En aftale om offentlige indkøb kan betyde øget gennemsigtighed og dermed mindre korruption. Det kan betyde fair priser, hvilket ikke er uvæsentligt, da der her er tale om offentlige indkøb for skatteydernes penge. Men lad os så også åbne mulighed for at fastsætte sociale og økologiske kriterier i forbindelse med udbuddene. Disse fordele ville også i høj grad kunne komme udviklingslandene til gavn. Det er bestemt ikke udelukket, at disse lande på et tidspunkt kan indgå som parter i den internationale aftale om offentlige indkøb. Kommissionen bør imidlertid tilskynde til, at landene først på nationalt eller regionalt plan kan gennemføre denne tilgang - og det samme gælder fair konkurrenceregler - helt på linje med, hvad vi gjorde i Europa. Den er ikke forpligtet til omgående at give adgang for hele verden og omfattende monopoler. Det vil så være op til udviklingslandene at bestemme, hvornår de føler sig parate i udviklingsmæssig henseende. Overalt i verden er det i øvrigt alment gældende, at der under ingen omstændigheder må være tale om tvungne storstilede offentlige indkøb, hvorved små og mellemstore virksomheder sættes ud af spillet. Desværre har jeg selv set et eksempel herpå i Amsterdam. Det drejede sig om en af byens togstationer, hvor sikkerhedstjenesten blev udbudt i licitation. Den virksomhed, som tidligere havde haft ansvaret for sikkerheden på stationen, og som havde løst opgaven på yderst tilfredsstillende vis, var en lille virksomhed. I forbindelse med udbuddet viste det sig imidlertid, at den pågældende virksomhed var for lille til at kunne deltage i konkurrencen om den samlede opgave, som omfattede en række stationer, og dermed blev virksomheden sat ud af spillet. Jeg er sikker på, at mine kolleger er stødt på lignende eksempler. Derfor spørger vi Kommissionen, hvordan man sikrer små og mellemstore virksomheder bedre adgang til opgaver, som udbydes i licitation. Endelig er tvungen åbning af national offentlig eller halvoffentlig forsyningsvirksomhed for store udenlandske udbydere af det onde. Ethvert land har ret til offentligt at fastlægge, hvad det ønsker at bevare i den offentlige sektor. Det drejer sig om basisforsyninger eksempelvis inden for områder som undervisning og vandforsyning, der udgør samfundets kerneområder, og som man ikke bør røre ved."@da² "Herr Präsident! Ein Übereinkommen über das öffentliche Beschaffungswesen kann mehr Transparenz und mithin weniger Korruption bedeuten. Es könnte auch faire Preise bedeuten was nicht unwichtig ist, da es bei öffentlichen Dienstleistungsaufträgen um Steuergelder geht –, allerdings mit dem Recht, in der Ausschreibungsphase soziale und ökologische Kriterien mit einzubeziehen. Entwicklungsländer könnten ebenfalls enorm von all diesen Vorteilen profitieren. Obgleich sich selbstverständlich ihre Beteiligung an dem internationalen Übereinkommen über das öffentliche Beschaffungswesen künftig nicht ausschließen lässt, sollte die Kommission sicherstellen, dass sie dieses Verfahren und Gleiches gilt für faire Wettbewerbsregeln zunächst national oder regional praktizieren können, genauso wie wir es in Europa getan haben, und also nicht sofort die ganze Welt und die großen Monopole zulassen müssen. Die Entscheidung darüber, wann sie nach ihrem Gefühl ausreichend entwickelt sind, läge dann bei den Entwicklungsländern. Überall auf der Welt gilt übrigens, dass große Zwangsausschreibungen, die kleine und mittlere Unternehmen vom Markt drängen, um jeden Preis vermieden werden sollten. Leider habe ich genau das bei einem Bahnhof in Amsterdam selbst erlebt, wo der Sicherheitsdienst des Bahnhofs ausgeschrieben wurde. Das Unternehmen, das früher für die Sicherheit des Bahnhofs verantwortlich zeichnete, war ein kleiner Betrieb, der ausgezeichnete Arbeit leistete. Bei der Ausschreibung erwies sich dieses Unternehmen jedoch als zu klein, um sich um den gesamten Auftrag für zahlreiche dieser Bahnhöfe mitzubewerben und wurde deshalb vom Markt gedrängt. Meine Kolleginnen und Kollegen haben zweifellos ähnliche Beispiele erlebt, und deshalb möchten wir von der Kommission wissen, wie sie den KMU einen besseren Zugang zu öffentlichen Aufträgen gewährleisten kann. Schließlich ist die Zwangsöffnung der nationalen und halb-öffentlichen Dienstleistungen zugunsten großer ausländischer Anbieter grundlegend falsch. Jedes Land hat das Recht, öffentlich zu regeln, was der Öffentlichkeit erhalten bleiben soll. Hier geht es um Basisleistungen wie Bildung und Wasser, Leistungen, die den Kern der Gesellschaft bilden und an denen nicht herumgespielt werden sollte."@de⁹ "Κύριε Πρόεδρε, μια συμφωνία για τις δημόσιες συμβάσεις θα μπορούσε να σημαίνει περισσότερη διαφάνεια και, ως εκ τούτου, λιγότερη διαφθορά. Θα μπορούσε να σημαίνει επίσης δίκαιες τιμές –κάτι που δεν είναι ασήμαντο δεδομένου ότι οι δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών αφορούν τα χρήματα των φορολογουμένων– με το δικαίωμα, ωστόσο, να περιλαμβάνονται κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια στο στάδιο υποβολής προσφορών. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν επίσης να ωφεληθούν σε τεράστιο βαθμό από όλα αυτά τα πλεονεκτήματα. Είναι περιττό να πούμε ότι η συμμετοχή τους στη διεθνή συμφωνία για τις δημόσιες συμβάσεις στο μέλλον δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι μπορούν να εφαρμόσουν αυτή τη μέθοδο –και το ίδιο ισχύει για τους κανόνες δίκαιου ανταγωνισμού– σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο αρχικά, όπως κάναμε στην Ευρώπη και επομένως δεν χρειάζεται να επιτρέψουμε αμέσως την είσοδο όλου του κόσμου και των μεγάλων μονοπωλίων. Έτσι θα εναπόκειται στις αναπτυσσόμενες χώρες να καθορίσουν πότε θα αισθανθούν επαρκώς αναπτυγμένες. Κάτι που ισχύει μάλιστα σε όλο τον κόσμο είναι ότι οι υποχρεωτικές προσκλήσεις υποβολής προσφορών μεγάλης κλίμακας, εξαιτίας των οποίων οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις εκτοπίζονται από την αγορά, πρέπει να αποφεύγονται πάση θυσία. Δυστυχώς, έχω άμεση εμπειρία ακριβώς αυτού του φαινομένου σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στο Άμστερνταμ όπου οι υπηρεσίες ασφάλειας του σιδηροδρομικού σταθμού υποβλήθηκαν σε διαδικασία πρόσκλησης για υποβολή προσφορών. Η εταιρεία που ήταν στο παρελθόν υπεύθυνη για την ασφάλεια του σταθμού ήταν μια μικρή επιχείρηση και έκανε άριστη δουλειά. Κατά τη διάρκεια της υποβολής προσφορών, ωστόσο, αυτή η εταιρεία αποδείχθηκε υπερβολικά μικρή για να ανταγωνιστεί για τη συνολική σύμβαση που αφορούσε πολλούς από αυτούς τους σταθμούς και έτσι παραγκωνίστηκε από την αγορά. Οι συνάδελφοι βουλευτές έχουν συναντήσει αναμφίβολα παρόμοια παραδείγματα και γι’ αυτό θέλουμε να ρωτήσουμε την Επιτροπή πώς μπορεί να εγγυηθεί καλύτερη πρόσβαση των ΜΜΕ στις συμβάσεις προμηθειών. Τέλος, η υποχρεωτική διάσπαση των εθνικών και ημι-δημόσιων συμβάσεων για χάρη των μεγάλων ξένων παρόχων είναι ουσιαστικά λάθος. Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να ρυθμίζει δημόσια αυτά που το κοινό θα ήθελε να διατηρήσει. Μιλάμε για τις βασικές παροχές εδώ, όπως η εκπαίδευση και η ύδρευση, παροχές που βρίσκονται στο επίκεντρο της κοινωνίας και που δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται απερίσκεπτα."@el¹⁰ "Mr President, a Government Procurement Agreement could mean more transparency and thus less corruption. It could also mean fair prices – which is not unimportant given that public service contracts involve taxpayers’ money – with the right, though, to include social and environmental criteria at the tendering stage. Developing countries could also benefit enormously from all these advantages. Needless to say, their participation in the international Government Procurement Agreement in future cannot be ruled out, but the Commission should ensure that they can implement this method – and the same applies to fair competition rules – nationally or regionally at first, just as we did in Europe, and do not need, therefore, to allow in the entire world and the large monopolies straight away. It would then have to be up to the developing countries to determine when they would feel sufficiently developed. Something that, in fact, applies the world over, is that forced large-scale tenders, as a result of which the small and medium-sized enterprises are pushed out of the market, should be avoided at all costs. Unfortunately, I have first-hand experience of exactly that at a train station in Amsterdam where the train station’s security service was put out to tender. The company that was previously responsible for the station’s security was a small company and was doing an excellent job. During tender, however, this company proved too small to compete for the total tender for many of those stations and was elbowed out of the market, therefore. My fellow Members have undoubtedly come across similar examples, and that is why we would like to ask the Commission how the SMEs can be guaranteed better access to procurement contracts. Finally, the forced break-up of the national and semi-public provisions for the sake of large foreign suppliers is fundamentally wrong. Every country has the right to regulate publicly what the public would like to retain. We are talking about basic provisions here, like education and water, provisions that are at the heart of society and that should not be messed with."@en⁴ "Señor Presidente, un Acuerdo sobre Contratación Pública podría conllevar más transparencia y, por ende, menos corrupción. También podría implicar precios justos –algo no desdeñable en vista de que los contratos públicos de servicios se pagan con dinero de los contribuyentes– con el derecho, no obstante, de aplicar criterios sociales y ambientales en la fase de licitación. También los países en desarrollo podrían beneficiarse bastante de todas estas ventajas. Ni que decir tiene que no puede descartarse su participación en el futuro en el Acuerdo internacional sobre Contratación Pública, pero la Comisión debe procurar que puedan aplicar primero este método –y otro tanto podría decirse de las normas de competencia leal– a nivel nacional o regional, como hicimos en Europa, y no tengan que permitir, por lo tanto, la participación inmediata de todo el mundo y de los grandes monopolios. A continuación correspondería a los países en vías de desarrollo decidir el momento en que se consideren suficientemente desarrollados. Debería evitarse a toda costa algo que de hecho se aplica en todo el mundo, a saber, las licitaciones obligatorias a gran escala, que tienen por resultado la exclusión de las pequeñas y medianas empresas del mercado. Desgraciadamente tengo experiencias de primera mano en este sentido; me refiero a una licitación para adjudicar los servicios de seguridad de una estación de ferrocarril en Ámsterdam. La empresa que se encargaba anteriormente de la seguridad de la estación era una pequeña empresa que realizaba un trabajo encomiable. Sin embargo, durante la licitación esta empresa resultó demasiado pequeña para competir por el contrato total para muchas de esas estaciones y, a raíz de ello, fue desplazada del mercado. Sin duda, sus Señorías conocen ejemplos similares y por ello que queremos preguntar a la Comisión cómo puede garantizarse un mejor acceso a los contratos públicos para las PYME. Por último, la supresión obligatoria de los servicios públicos y semipúblicos a favor de los grandes proveedores extranjeros es totalmente errónea. Todos los países tienen derecho a regular públicamente lo que el público desea mantener. Estamos hablando de servicios básicos, como la educación y el agua, servicios que revisten un gran interés para la sociedad y con los que no debemos meternos."@es²¹ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@et⁵ "Arvoisa puhemies, julkisia hankintoja koskevalla sopimuksella saatetaan lisätä avoimuutta ja siten vähentää lahjontaa. Sopimuksella voitaisiin myös turvata kohtuulliset hinnat, mikä on tärkeää, koska julkisia hankintoja koskevissa sopimuksissa on kyse veronmaksajien rahoista. Silti tarjouskilpailuvaiheessa olisi oikeutettua ottaa huomioon myös sosiaaliset perusteet ja ympäristöperusteet. Myös kehitysmaat voisivat hyötyä valtavasti kaikista näistä eduista. On selvää, ettei niiden osallistumista julkisia hankintoja koskevaan kansainväliseen sopimukseen voida tulevaisuudessa sulkea pois, mutta komission pitäisi varmistaa, että ne voivat aluksi ottaa tämän menettelyn, samoin kuin kilpailusäännötkin, käyttöön kansallisesti tai alueilla, aivan kuten EU:ssakin tehtiin, ja ettei niiden tarvitsisi siten avata heti markkinoitaan maailmanlaajuisesti tai suurille monopoliyrityksille. Kehitysmaiden olisikin itse määriteltävä, milloin ne pitävät kehitystasoaan riittävänä. Itse asiassa maailmanlaajuisestikin käyttökelpoinen sääntö on se, että vältetään viimeiseen asti pakollisia laajamittaisia tarjouspyyntöjä, joiden takia pienet ja keskisuuret yritykset pudotetaan pois markkinoilta. Valitettavasti minulla on juuri tällaisesta henkilökohtaista kokemusta erään amsterdamilaisen rautatieaseman turvallisuuspalveluista järjestetystä tarjouskilpailusta. Aiemmin aseman turvallisuudesta vastannut pienyritys teki erinomaista työtä. Tarjouskilpailussa kyseinen yhtiö kuitenkin osoittautui monien asemien kannalta liian pieneksi kilpailemaan koko tarjouksesta, ja se pakotettiin siksi ulos markkinoilta. Kollegoillani on varmasti vastaavanlaisia kokemuksia, ja siksi haluaisimme kysyä komissiolta, miten pk-yrityksille voidaan taata paremmat mahdollisuudet osallistua hankintasopimuksiin. Lopuksi totean, että on pohjimmiltaan väärin heikentää kansallisia ja puolijulkisia palveluja suurten ulkomaisten toimittajien takia. Jokaisella maalla on oikeus säännellä julkisesti sitä, minkä kansalaiset haluavat säilyttää. Tässä on kyse koulutuksen ja vesihuollon kaltaisista peruspalveluista, yhteiskunnan ydinpalveluista, joita ei pidä vaarantaa."@fi⁷ "Monsieur le Président, un accord sur les marchés publics signifierait plus de transparence et donc moins de corruption. Il pourrait aussi signifier des prix équitables - ce qui n’est pas anodin étant donné que les contrats de service public engagent l’argent du contribuable - avec le droit, cependant, d’inclure des critères sociaux et environnementaux au stade de l’appel d’offres. En outre, les pays en développement pourraient bénéficier dans une large mesure de tous ces avantages. Inutile de dire que leur participation à l’accord sur les marchés publics ne peut être exclue dans l’avenir, mais la Commission devrait veiller à ce qu’ils puissent mettre en œuvre cette méthode - la même chose vaut pour les règles de concurrence équitable - au niveau national ou régional d’abord, comme nous l’avons fait en Europe, et ne soient donc pas contraints d’autoriser l’arrivée du monde entier et des grands monopoles directement. Il reviendrait ensuite aux pays en développement de déterminer le moment où ils se sentent suffisamment développés. En fait, il faudrait éviter à tout prix dans le monde entier les appels d’offres forcés à grande échelle qui excluent du marché les petites et moyennes entreprises. Malheureusement, j’en ai été personnellement témoin à la gare ferroviaire d’Amsterdam, où le service de sécurité de la gare a fait l’objet d’un appel d’offres. La société qui était responsable auparavant de la sécurité dans la gare était une petite entreprise qui accomplissait un excellent travail. Au cours de l’appel d’offres, cette entreprise s’est avérée trop petite pour assurer un service dans l’ensemble des gares et a été de ce fait écartée. D’autres collègues ont certainement connu le même genre d’expérience et c’est pour cela que nous voudrions demander au commissaire comment les PME peuvent se voir garantir un meilleur accès aux contrats de marchés publics. Enfin, le morcellement forcé des fournitures nationales et semi-publiques au profit de grands fournisseurs étrangers est fondamentalement erroné. Chaque pays a le droit de réglementer publiquement ce que le secteur public veut conserver. Nous parlons ici de fournitures de base, comme l’éducation et l’eau, des fournitures qui se trouvent au cœur de la société et auxquelles il ne faudrait pas toucher."@fr⁸ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@hu¹¹ "Signor Presidente, un accordo sugli appalti pubblici potrebbe significare più trasparenza e quindi meno corruzione. Potrebbe anche significare prezzi equi – un aspetto non senza importanza dato che i contratti di servizio pubblico utilizzano il denaro dei contribuenti – con il diritto, comunque, di includere criteri sociali e ambientali in fase di gara d’appalto. Anche i paesi in via di sviluppo potrebbero beneficiare enormemente di tutti questi vantaggi. Inutile dire che la loro partecipazione all’accordo internazionale sugli appalti pubblici in futuro non può essere esclusa, ma la Commissione dovrebbe verificare che possano applicare questo metodo in primo luogo a livello nazionale o regionale – e lo stesso vale per le regole della concorrenza leale – proprio come abbiamo fatto in Europa, e che non debbano quindi dare accesso immediatamente al mondo intero e ai grandi monopoli. Dovrebbe poi spettare ai paesi in via di sviluppo determinare quando si sentiranno sufficientemente sviluppati. Una cosa che, infatti, vale in tutto il mondo è che si dovrebbero evitare a tutti i costi le gare d’appalto forzate su larga scala, che escludono dal mercato le piccole e medie imprese. Purtroppo, ho avuto un’esperienza diretta proprio di una situazione simile in una stazione ferroviaria di Amsterdam, dove il servizio di sicurezza della stazione è stato fatto oggetto di gara d’appalto. L’impresa precedentemente responsabile per la sicurezza della stazione era una piccola società che svolgeva un ottimo lavoro. In sede di gara d’appalto, tuttavia, questa impresa si è rivelata troppo piccola per poter partecipare all’intera gara che riguardava più stazioni ed è stata quindi esclusa dal mercato. Sicuramente anche i colleghi si sono imbattuti in esempi simili e perciò vorremmo chiedere alla Commissione come garantire alle PMI un migliore accesso ai contratti d’appalto. In conclusione, l’interruzione forzata delle forniture nazionali e semi-pubbliche nell’interesse dei grandi fornitori stranieri è fondamentalmente sbagliata. Ogni paese ha il diritto di regolamentare a livello nazionale ciò che i cittadini desiderano mantenere. Stiamo parlando di forniture di base, come l’istruzione e l’acqua, che sono al centro della società e non dovrebbero essere esposte a sconvolgimenti."@it¹² "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@lt¹⁴ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@lv¹³ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@mt¹⁵ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@pl¹⁶ "Senhor Presidente, um Acordo relativo a contratos públicos poderia significar mais transparência e, logo, menos corrupção. Poderia significar também preços justos – o que não é insignificante, visto que os contratos de fornecimento de serviços públicos envolvem dinheiro dos contribuintes –, com o direito, contudo, de incluir critérios sociais e ecológicos na fase de adjudicação. Os países em desenvolvimento poderiam igualmente retirar enormes benefícios de todas estas vantagens. Escusado será dizer que a futura participação desses países no Acordo internacional relativo aos Contratos Públicos não pode ser excluída, mas a Comissão deveria assegurar que eles possam implementar este método – e o mesmo se aplica às regras da concorrência justas –, primeiro a nível nacional ou regional, tal como fizemos na Europa, não tendo, portanto, de admitir imediatamente todo o mundo e os grandes monopólios. Seguidamente, deveriam ser os próprios países em desenvolvimento a determinar a altura em que se sentem suficientemente desenvolvidos. Uma coisa que na realidade se aplica em todo o mundo, é que os grandes contratos de adjudicação obrigatórios, em resultado dos quais as pequenas e médias empresas são empurradas para fora do mercado, devem ser evitados a todo o custo. Infelizmente, eu próprio tive uma experiência directa disso mesmo numa estação ferroviária em Amsterdão, em que o serviço de segurança da estação foi lançado a concurso. A empresa anteriormente responsável pela segurança da referida estação era uma pequena empresa e exercia a sua tarefa na perfeição. Na altura do concurso, porém, ela revelou-se demasiado pequena para assumir o contrato total para muitas dessas estações e foi, portanto, excluída. Os meus colegas já se depararam sem dúvida com exemplos semelhantes, e é por isso que perguntamos à Comissão de que modo é possível garantir às PME um melhor acesso aos contratos públicos. Por último, a abertura obrigatória dos serviços nacionais e semipúblicos a grandes fornecedores estrangeiros é fundamentalmente errada. Cada país tem o direito de regular publicamente aquilo que o público deseja manter. Estamos aqui a falar de serviços básicos, como a educação e a água, serviços que estão no cerne da sociedade e nos quais não se deve mexer."@pt¹⁷ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@ro¹⁸ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@sk¹⁹ "Voorzitter, een akkoord publieke aanbesteding overheidsopdrachten kan betekenen meer transparantie en dus minder corruptie. Het kan betekenen: eerlijke prijzen - niet onbelangrijk aangezien het hier gaat om overheidsopdrachten met belastinggeld - maar dan wel graag met het recht op sociale en ecologische criteria bij de aanbestedingen. Ontwikkelingslanden zouden ook geweldig kunnen profiteren van al deze voordelen. Hun deelname in de internationale overeenkomst voor overheidsopdrachten in de toekomst is uiteraard niet uit te sluiten, maar de Commissie zou moeten bevorderen dat ze deze aanpak - en hetzelfde geldt voor eerlijke mededingingsregels - eerst nationaal of regionaal mogen uitvoeren, net zoals wij dat in Europa hebben gedaan en dus niet onmiddellijk de hele wereld en de grote monopolies hoeven toe te laten. Het zou dan aan de ontwikkelingslanden moeten zijn om te bepalen, wanneer ze zich sterk genoeg ontwikkeld voelen. Wat overal ter wereld overigens voor iedereen geldt, Voorzitter, is dat er geen sprake mag zijn van gedwongen grootschalige aanbestedingen waardoor het midden- en kleinbedrijf buiten spel wordt gezet. Helaas heb ik een voorbeeld daarvan zelf mogen aanschouwen bij een treinstation in Amsterdam, waar voor het station de veiligheidsdienst werd aanbesteed. Het bedrijf dat voorheen verantwoordelijk was voor de veiligheid op het station was een klein bedrijfje en deed dat met groot succes; bij de aanbesteding bleek dat bedrijf echter te klein om mee te dingen voor de totale opdracht op heel veel van die stations en lag er daarmee uit. Ik twijfel er niet aan dat mijn collega's soortgelijke voorbeelden zijn tegengekomen. Daarom stellen we de Commissie de vraag hoe het MKB betere toegang tot aanbestedingsopdrachten kan worden gegarandeerd. Tot slot is het gedwongen openbreken van de nationale publieke en semi-publieke voorzieningen voor grote buitenlandse aanbieders uit den boze. Ieder land heeft het recht publiek te regelen wat het graag publiek wil houden. Het gaat hier om basisvoorzieningen, zoals bijvoorbeeld onderwijs en water, voorzieningen die de kern van de samenleving vormen en daar mag niet aan worden getornd."@sl²⁰ "Herr talman! Ett avtal om offentlig upphandling kan medföra större insyn och därmed mindre korruption. Det kan också medföra rättvisa priser – vilket inte är oviktigt med tanke på att offentliga kontrakt har med skattebetalarnas pengar att göra – dock med rätten att ta med sociala och miljömässiga kriterier på upphandlingsstadiet. Utvecklingsländerna skulle också kunna dra enorma fördelar av allt detta. Det behöver inte sägas att man inte kan utesluta att de kommer att delta i det internationella avtalet om offentlig upphandling i framtiden, men kommissionen bör se till att de kan genomföra den här metoden – och detsamma gäller bestämmelserna om rättvis konkurrens – nationellt eller regionalt till att börja med, precis som vi gjorde i EU, så att de inte behöver släppa in hela världen och de stora monopolen genast. Sedan skulle det vara utvecklingsländernas sak att avgöra när de känner sig tillräckligt utvecklade. Framtvingade storskaliga upphandlingar, som gör att små och medelstora företag tvingas bort från marknaden, bör undvikas till varje pris i hela världen. Tyvärr har jag förstahandserfarenhet av exakt detta från en tågstation i Amsterdam vars säkerhetstjänst upphandlades. Det företag som tidigare var ansvarigt för stationens säkerhet var ett litet företag som gjorde ett utmärkt arbete. Under upphandlingen visade det sig emellertid att detta företag var för litet för att kunna konkurrera om hela uppdraget för många av dessa stationer och det tvingades därför ut från marknaden. Kollegerna har säkert stött på liknande exempel, och det är därför som vi vill fråga kommissionen hur små och medelstora företag kan garanteras en bättre tillgång till upphandlingskontrakt. Slutligen är den påtvingade upplösningen av de statliga och halvstatliga bolagen för stora utländska leverantörers skull i grunden fel. Varje land har rätt att reglera vad allmänheten vill behålla offentligt. Då talar vi om grundläggande ting som utbildning och vatten, som är centrala för samhället och inte får röras."@sv²²
lpv:unclassifiedMetadata	"Margrietus van den Berg (PSE ). –"^{18,5,20,15,1,19,14,16,11,3,13}