Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2006-12-13-Speech-3-052"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2006-12-13"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Laienemisstrateegia ja peamised väljakutsed 2006-2007 – Institutsioonilised aspektid, mis käsitlevad Euroopa Liidu võimet integreerida uued liikmesriigid (arutelu)⁶
dcterms:Language	"pl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20061213.4.3-052"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2006-12-13-Speech-3-053⁶
lpv:speaker	lp:Jacek Protasiewicz⁶
lpv:spoken text	"Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@pl¹⁶
lpv:spokenAs	substitute; AFCO (2004-07-22--2007-01-14)²² member; EPP-ED (2004-07-20--2009-07-13)²² member; EMPL (2004-07-21--2007-01-14)²² unknown; Platforma Obywatelska (2004-07-20--2009-07-13)²² member; Delegation for relations with the countries of south-east Europe (2004-09-15--2007-03-13)²²
lpv:translated text	"Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@cs¹ "Hr. formand! Jeg vil gerne takke Elmar Brok og Alexander Stubb, kolleger fra min politiske gruppe, for det store arbejde, de har ydet med deres betænkninger. Begge tekster udviser en grundig og kompetent tilgang til en af de vigtigste udfordringer, EU står over for, nemlig den fortsatte udvidelse. Som borger i et land, der blev medlem af EU for to et halvt år siden, kan jeg værdsætte fordelene ved medlemskab, både for den polske økonomi og for tilværelsen for millioner af polakker. Jeg er også overbevist om, at den seneste udvidelse ikke kun var til fordel for de nye medlemmer. Hele EU drog fordel af den, både økonomisk og i forhold til sikkerhed og stabilitet. Det samme gjorde sig gældende med de tidligere udvidelser af Det Europæiske Fællesskab. Såvel de nye medlemmer som eksisterende medlemsstater drog fordel af dem. EU er et eksempel på et succesfuldt projekt, for det har aldrig begrænset sig til en elitær gruppe af stiftende medlemmer, men har været i stand til at vokse klogt, og er derved blevet en stadig mere indflydelsesrig aktør på en stadig mere global scene. Jeg er sikker på, at der er yderligere udvidelser i vente for EU. Balkanstaterne og EU's østlige naboer vil en dag blive en del af EU, og det vil også være til fordel for vores Fællesskab. Der er ingen tvivl om behovet for institutionelle reformer før næste udvidelse, men jeg vil gerne udtrykke min frygt for, at hvis denne proces gøres fuldstændig afhængig af vedtagelsen af alle forfatningstraktatens punkter, efter den er blevet afvist ved de franske og nederlandske folkeafstemninger, kan det skabe det uheldige indtryk, at EU ikke ønsker nye medlemmer. Det ville sende et meget negativt budskab til samfund i lande, der gerne vil være medlem af vores Fællesskab. Vi bør ikke - og det mener jeg heller ikke, at vi gør - begrænse os til de nuværende medlemmer, som allerede udgør 27 lande. Vores villighed til at acceptere nye medlemmer bør ikke blive en brik i vores interne uenigheder om udformningen af de europæiske institutioner."@da² "Herr Präsident, ich möchte Herrn Elmar Brok und Herrn Alexander Stubb, Kollegen aus meiner Fraktion, für die Mühe danken, die sie sich mit diesen beiden Berichten gemacht haben. Beide Wortlaute spiegeln eine gründliche und kompetente Vorgehensweise in Bezug auf eine der bedeutendsten Herausforderungen der Europäischen Union, nämlich die künftige Erweiterung, wider. Als Bürger eines Landes, das der Europäischen Gemeinschaft vor zweieinhalb Jahren beitrat, kann ich die Vorteile der Mitgliedschaft sowohl für die polnische Wirtschaft als auch für das Leben von Millionen Polen richtig einschätzen. Außerdem bin ich davon überzeugt, dass die jüngste Erweiterung nicht nur von Vorteil für die neuen Mitglieder war. Die gesamte Union profitierte hiervon, sowohl in wirtschaftlicher Hinsicht als auch im Hinblick auf die Sicherheit und Stabilität. Das Gleiche galt auch in Bezug auf die früheren Erweiterungen der Europäischen Gemeinschaft. Sowohl die neuen als auch die vorhandenen Mitgliedstaaten profitierten hiervon. Die Europäische Union ist ein Beispiel für eine erfolgreiche Unternehmung, da sie sich nie auf einen elitären Kreis von Gründungsmitgliedern beschränkte, sondern in der Lage war, mit Umsicht zu wachsen und hierdurch zu einer immer einflussreicheren Akteurin auf einer immer stärker globalisierten Bühne zu werden. Ich bezweifle nicht, dass der Europäischen Union künftige Erweiterungen bevorstehen. Die Balkanstaaten und die östlichen Nachbarn der Union werden eines Tages Teil der Europäischen Union sein, und auch dies wird unserer Gemeinschaft nutzen. Ich stelle nicht in Frage, dass institutionelle Reformen vor der nächsten Erweiterung notwendig sind. Ich hege jedoch folgende Befürchtung: Wenn man diesen Prozess völlig von der Annahme aller Punkte des Verfassungsvertrags abhängig macht, trotz der Tatsache, dass er in Frankreich und den Niederlanden in Referenden abgelehnt wurde, kann der nicht erwünschte Eindruck entstehen, dass die Union keine neuen Mitglieder haben möchte. Dies könnte ein sehr negatives Signal für Gesellschaften in Ländern, die unserer Gemeinschaft beitreten möchten, sein. Wir sollten – und ich glaube – wir wollen uns nicht auf den vorhandenen Kreis der Mitglieder, der bereits aus 27 Ländern besteht, beschränken. Unsere Bereitschaft, neue Mitglieder aufzunehmen, sollte nicht ein Spielball in unseren internen Auseinandersetzungen bezüglich der Gestaltung der europäischen Institutionen sein."@de⁹ "Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στους κκ. Elmar Brok και Alexander Stubb, συναδέλφους από την πολιτική μου ομάδα, για τις προσπάθειες που κατέβαλαν κατά την εκπόνηση των εκθέσεών τους. Και τα δύο κείμενα αποτελούν δείγματα μιας συνολικής και επιδέξιας προσέγγισης μίας από τις σημαντικότερες προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, συγκεκριμένα της περαιτέρω διεύρυνσής της. Ως πολίτης μιας χώρας η οποία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα πριν από δυόμισι χρόνια, μπορώ να εκτιμήσω τα οφέλη της ένταξης, τόσο για την πολωνική οικονομία όσο και για την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων Πολωνών. Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι η τελευταία διεύρυνση δεν ωφέλησε μόνο τα νέα μέλη. Ωφελήθηκε η Ένωση συνολικά, τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο της ασφάλειας και της σταθερότητας. Το ίδιο ίσχυσε και κατά τις προηγούμενες διευρύνσεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ωφελήθηκαν και τα νέα και τα παλαιότερα κράτη μέλη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα παράδειγμα επιτυχούς εγχειρήματος, διότι δεν περιορίστηκε ποτέ σε έναν ελιτίστικο κύκλο ιδρυτικών μελών, αλλά κατάφερε να αναπτυχθεί με σύνεση και να μετατραπεί έτσι σε έναν όλο και πιο σημαντικό παράγοντα μιας όλο και πιο παγκοσμιοποιημένης διεθνούς σκηνής. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Τα κράτη των Βαλκανίων και οι ανατολικοί γείτονες της Ένωσης θα γίνουν κάποια στιγμή τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που επίσης θα ωφελήσει την Κοινότητά μας. Δεν αμφιβάλλω για την αναγκαιότητα των θεσμικών μεταρρυθμίσεων πριν από την επόμενη διεύρυνση. Ωστόσο, θέλω να εκφράσω τον φόβο μου ότι εξαρτώντας ευθέως αυτήν τη διαδικασία από την υιοθέτηση όλων των πτυχών της Συνταγματικής Συνθήκης, ενώ έχει απορριφθεί από τον γαλλικό και τον ολλανδικό λαό μέσω δημοψηφίσματος, μπορεί να δημιουργηθεί η κακή εντύπωση ότι η Ένωση δεν επιθυμεί νέα μέλη. Αυτό θα έστελνε ένα πολύ αρνητικό μήνυμα σε κοινωνίες οι χώρες των οποίων επιθυμούν να προσχωρήσουν στην Κοινότητά μας. Δεν πρέπει και νομίζω ότι δεν περιοριζόμαστε στον σημερινό κύκλο μελών, ο οποίος περιλαμβάνει ήδη είκοσι επτά χώρες. Η προθυμία μας να δεχτούμε την προσχώρηση νέων μελών δεν πρέπει να αποτελεί πιόνι στις εσωτερικές μας διαμάχες σχετικά με τον χαρακτήρα των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων."@el¹⁰ "Mr President, I would like to express my thanks to Mr Elmar Brok and Mr Alexander Stubb, colleagues from my political group, for the effort they have put into their reports. Both texts display a thorough and competent approach to one of the most important challenges facing the European Union, namely its further enlargement. As a citizen of a country which joined the European Community two and a half years ago, I can appreciate the benefits of membership, both for the Polish economy and for the lives of millions of Poles. I am also convinced that the most recent enlargement benefited not only the new members. The whole Union benefited, both in economic terms and in terms of security and stability. The same was the case for the earlier enlargements of the European Community. Both the new members and the existing Member States benefited. The European Union is an example of a successful venture because it has never confined itself to an elite circle of founding members, but has been able to grow wisely, thereby becoming an increasingly influential player on an increasingly global stage. I have no doubt that further enlargements are in store for the European Union. The Balkan states and the Union’s eastern neighbours will one day be part of the European Union and this too will benefit our Community. I do not doubt the need for institutional reforms before the next enlargement. However, I would like to express my fear that making this process totally dependant on adopting all the points of the Constitutional Treaty when it has been rejected in the French and Dutch referenda may create the undesirable impression that the Union does not want any new members. This would send a very negative message to societies in countries which wish to join our Community. We should not and I believe we do not want to restrict ourselves to the current circle of members, which already consists of twenty-seven countries. Our willingness to accept new members should not be a pawn in our internal disputes regarding the shape of the European institutions."@en⁴ "Señor Presidente, quisiera expresar mi gratitud al señor Elmar Brok y al señor Alexander Stubb, colegas de mi Grupo político, por los esfuerzos que han realizado en sus informes. Ambos textos muestran un enfoque completo y competente de uno de los más importantes retos a los que se enfrenta la Unión Europea, a saber su nueva ampliación. Como ciudadano de un país que ingresó en la Comunidad Europea hace dos años y medio, puedo apreciar los beneficios de la asociación, tanto para la economía polaca como para las vidas de millones de polacos. Asimismo estoy convencido de que las ampliaciones más recientes benefician no solo a los nuevos miembros. Toda la Unión se ha beneficiado, tanto en términos económicos como en términos de seguridad y estabilidad. Lo mismo sucedió con las primeras ampliaciones de la Comunidad Europea. Tanto los nuevos miembros como los Estados miembros existentes salen beneficiados. La Unión Europea es un ejemplo de empresa exitosa porque nunca se ha limitado al círculo elitista de los miembros fundadores, sino que ha sido capaz de crecer sabiamente, convirtiéndose así en un agente cada vez más influyente en un escenario cada vez más global. No tengo dudas de que se esperan nuevas ampliaciones en la Unión Europea. Los Estados de los Balcanes y los vecinos orientales de la Unión serán un día parte de la Unión Europea y esto beneficiará también a nuestra Comunidad. No dudo de la necesidad de reformas institucionales antes de la próxima ampliación. Sin embargo, quisiera expresar mi temor de que hacer que este proceso dependa totalmente de adoptar todos los puntos de vista del Tratado Constitucional, cuando ha sido rechazado en los referendos francés y neerlandés, puede dar la impresión indeseable de que la Unión no quiere nuevos miembros. Esto enviaría un mensaje muy negativo a las sociedades de los países que quieren ingresar en nuestra Comunidad. Nosotros no vamos a hacerlo y creo que no queremos limitarnos al actual círculo de miembros, que se compone ya de veintisiete países. Nuestra buena voluntad para aceptar nuevos miembros no debería ser un instrumento en nuestras disputas internas con relación a la forma de las instituciones europeas."@es²⁰ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@et⁵ "Arvoisa puhemies, haluan esittää kiitokseni omaan poliittiseen ryhmääni kuuluville kollegoilleni Elmar Brokille ja Alexander Stubbille vaivasta, jota he ovat nähneet mietintöjen laatimiseksi. Molemmissa mietinnöissä on lähestytty perinpohjaisella ja asiantuntevalla tavalla yhtä Euroopan unionin tärkeimmistä haasteista, nimittäin laajentumista. Oma maani liittyi Euroopan yhteisöön kaksi ja puoli vuotta sitten, joten voin antaa arvoa niille eduille, joita jäsenyys on tuonut mukanaan niin Puolan taloudelle kuin miljoonien puolalaisten elämään. Olen myös vakuuttunut siitä, ettei viimeisin laajentuminen hyödyttänyt ainoastaan uusia jäsenvaltioita. Koko unioni hyötyi laajentumisesta sekä talouden että turvallisuuden ja vakauden kannalta. Näin tapahtui myös Euroopan yhteisön aiempien laajentumisten yhteydessä. Niistä hyötyivät sekä EU:n uudet jäsenet että sen vanhat jäsenvaltiot. Euroopan unioni on esimerkki onnistuneesta hankkeesta, koska se ei ole koskaan sulkeutunut perustajajäsenten eliittipiiriksi vaan on pystynyt kasvamaan viisaasti ja lisännyt näin vaikutusvaltaansa yhä kansainvälisemmäksi muuttuvassa toimintaympäristössä. Euroopan unioni on epäilemättä varautunut laajentumaan vielä uudelleen. Balkanin valtiot ja unionin itäiset naapurit ovat eräänä päivänä osa Euroopan unionia, ja sekin on yhteisömme hyväksi. Toimielimiä on tietenkin uudistettava ennen seuraavaa laajentumista. Haluan kuitenkin esittää pelkoni siitä, että uudistusprosessin alistaminen täysin perustuslaillisen sopimuksen kaikkien kohtien hyväksymiselle, vaikka sopimus on hylätty Ranskan ja Alankomaiden kansanäänestyksissä, saattaa antaa sen epämieluisan vaikutelman, ettei unioni enää halua uusia jäseniä. Tämä olisi erittäin kielteinen viesti niiden maiden yhteiskunnille, jotka haluavat liittyä yhteisöömme. Meidän ei pidä – ja uskon, ettemme haluakaan – rajoittaa unioniamme nykyiseen jäsenpiiriimme, johon kuuluu jo 27 maata. Halukkuutemme ottaa vastaan uusia jäseniä ei saa olla pelinappulana sisäisissä kiistoissamme siitä, millaisia EU:n toimielinten pitäisi olla."@fi⁷ "Monsieur le Président, je voudrais remercier MM. Brok et Stubb, qui sont membres de mon groupe politique, pour l’effort qu’ils ont consenti dans leurs rapports. Ces deux textes traduisent une approche approfondie et compétente d’un des défis les plus importants auxquels l’Union européenne ait été confrontée, à savoir son élargissement ultérieur. En tant que ressortissant d’un pays qui a adhéré à la Communauté européenne il y a deux ans et demi, je suis en mesure d’apprécier les avantages de l’adhésion, tant pour l’économie polonaise que pour la vie de millions de Polonais. Je suis également convaincu que le tout récent élargissement n’a pas profité seulement aux nouveaux membres. Toute l’Union en a profité, à la fois en termes économiques et en termes de sécurité et de stabilité. Cela vaut aussi pour les précédents élargissements de la Communauté européenne. Tant les nouveaux membres que les États déjà membres en ont profité. L’Union européenne est l’exemple d’une entreprise réussie, parce qu’elle ne s’est jamais limitée à un cercle fermé de membres fondateurs, mais s’est montrée au contraire capable de croître intelligemment, pour devenir un acteur de plus en plus influent sur une scène de plus en plus globale. Il ne fait pas de doute pour moi qu’il y aura d’autres élargissements de l’Union européenne. Les États des Balkans et les voisins orientaux de l’Union voudront un jour faire partie de l’Union européenne, ce qui profitera aussi à notre Communauté. Il ne fait pas de doute que des réformes institutionnelles seront nécessaires avant le prochain élargissement. Néanmoins, je crains que faire dépendre ce processus entièrement de l’adoption de tous les points du traité constitutionnel, alors que celui-ci a été rejeté par référendum en France et aux Pays-Bas, puisse nourrir le sentiment peu souhaitable que l’Union ne désire pas de nouveaux membres. Ce serait un message très négatif adressé aux sociétés des pays qui souhaitent rejoindre notre Communauté. Nous ne devons pas, et je crois que nous ne voulions pas, nous limiter au cercle des membres actuels, qui se compose déjà de vingt-sept pays. Notre volonté d’accepter de nouveaux membres ne doit pas être l’otage de nos disputes internes concernant la forme des institutions européennes."@fr⁸ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@hu¹¹ "Signor Presidente, vorrei esprimere i miei ringraziamenti agli onorevoli Elmar Brok e Alexander Stubb, colleghi del mio gruppo politico, per l’impegno che hanno profuso nella preparazione delle relazioni. Entrambi i testi rivelano un approccio approfondito e competente a una delle sfide più importanti che attendono l’Unione europea, cioè il suo ulteriore allargamento. Come cittadino di un paese che ha aderito alla Comunità europea due anni e mezzo fa, posso apprezzare i vantaggi dell’adesione sia per l’economia polacca sia per la vita di milioni di polacchi. Sono anche convinto che l’ultimo allargamento non abbia giovato solo ai nuovi Stati membri. L’intera Unione ne ha tratto giovamento, sia in termini economici sia in termini di sicurezza e stabilità. Lo stesso vale per i precedenti allargamenti della Comunità europea: ne hanno beneficiato sia i nuovi sia i vecchi Stati membri. L’Unione europea è un esempio di impresa di successo perché non si è mai limitata a una cerchia elitaria di membri fondatori, ma è riuscita a crescere con saggezza, diventando così un soggetto sempre più influente su una scena sempre più globale. Non dubito che vi saranno nuovi allargamenti dell’Unione europea. Gli Stati dei Balcani e i paesi alle frontiere orientali dell’Unione europea un giorno ne faranno parte, e anche questo gioverà alla nostra Comunità. Non ho dubbi sulla necessità di introdurre riforme istituzionali prima del prossimo allargamento. Tuttavia, il mio timore è che, facendo totalmente dipendere questo processo dall’adozione di tutti gli elementi del Trattato costituzionale, respinto nei francese e olandese, si possa dare l’impressione indesiderata che l’Unione non voglia accogliere nuovi membri. Così facendo, trasmetteremmo un segnale molto negativo alle società dei paesi che desiderano aderire alla nostra Comunità. Non dobbiamo, e a mio parere non vogliamo, limitarci all’attuale circolo di membri, che conta già 27 paesi. La nostra disponibilità ad accogliere nuovi membri non deve essere una pedina nelle nostre controversie interne riguardanti la forma delle Istituzioni europee."@it¹² "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@lt¹⁴ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@lv¹³ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@mt¹⁵ "Mijnheer de Voorzitter, ik wil mijn waardering uitspreken voor het werk dat mijn fractiegenoten Elmar Brok en Alexander Stubb hebben verricht met het schrijven van hun verslagen. Beide teksten geven blijk van een grondige en competente behandeling van één van de belangrijkste kwesties die de EU te wachten staat, namelijk verdere uitbreiding. Als burger van een land dat tweeënhalf jaar geleden is toegetreden, waardeer ik de gunstige effecten die het EU-lidmaatschap heeft op zowel de Poolse economie als op het leven van miljoenen Polen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat niet alleen de nieuwe lidstaten maar de hele EU profijt heeft gehad van de laatste uitbreiding, met name op economisch gebied en op het gebied van de veiligheid en de stabiliteit. Ook bij eerdere uitbreidingen ondervonden zowel de oude lidstaten als de toetredende landen voordeel. De EU heeft haar succes te danken aan het feit dat zij vanaf het begin nieuwe leden nooit elitair heeft afgewezen, maar zich juist weloverwogen heeft uitgebreid en daardoor een steeds belangrijkere speler op een steeds verder geglobaliseerd toneel is geworden. Het staat voor mij vast dat de EU verder zal uitbreiden. Ooit zullen de Balkanlanden en de oostelijke buurlanden lid worden en dit zal op de hele EU een gunstig effect hebben. Ik twijfel niet aan de noodzakelijkheid van institutionele hervormingen vóór verdere uitbreiding van de EU. Toch vrees ik dat de starre wijze waarop dit proces afhankelijk gemaakt wordt van een volledige aanvaarding van het Grondwettelijk Verdrag, dat immers afgewezen werd in de Nederlandse en Franse referenda, de ongunstige indruk kan wekken dat de EU geen nieuwe lidstaten meer wil toelaten. Dit zou een bijzonder negatief signaal zijn voor de landen die zich bereid hebben verklaard deel uit te maken van onze Gemeenschap. Nu de EU al uit zevenentwintig lidstaten bestaat, mogen we ons niet afschermen, en ik geloof ook niet dat we dat willen. Onze bereidheid nieuwe lidstaten op te nemen mag niet ondergeschikt gemaakt worden aan onze interne meningsverschillen over institutionele vormgeving."@nl³ "Senhor Presidente, gostaria de apresentar os meus agradecimentos aos senhores deputados Elmar Brok e Alexander Stubb, colegas do meu grupo político, pelo esforço consagrado à elaboração deste relatório. Nos dois textos é abordado de forma exaustiva e competente um dos desafios mais importantes com que se confronta a União Europeia, nomeadamente a continuação do alargamento. Na minha qualidade de cidadão de um país que aderiu há dois anos e meio à Comunidade Europeia, posso apreciar os benefícios da adesão, tanto para a economia polaca, como para as vidas de milhões de polacos. Estou também convencido de que o alargamento mais recente não beneficiou apenas os dois novos Estados-Membros. Toda a União foi beneficiada, tanto em termos económicos, como em termos de segurança e estabilidade. Foi também o que se passou nos alargamentos anteriores da Comunidade Europeia, que beneficiaram tanto os novos Estados-Membros, como os Estados-Membros já existentes. A União Europeia é um exemplo de uma iniciativa bem sucedida porque nunca se restringiu a um círculo de elite de membros fundadores, mas antes conseguiu crescer sabiamente, tornando-se assim um actor cada vez mais influente num palco cada vez mais global. Não tenho dúvidas de o futuro trará novos alargamentos da União Europeia. Os Estados dos Balcãs e os vizinhos de Leste da União serão integrados um dia na União Europeia e essa integração beneficiará a nossa Comunidade. Não duvido de que serão necessárias reformas institucionais antes do próximo alargamento. Porém, gostaria de manifestar o meu receio de que ao tornar este processo totalmente dependente da adopção de todos os artigos do Tratado Constitucional, depois de este ter sido rejeitado nos referendos francês e neerlandês, se possa dar a ideia indesejável de que a União não quer acolher novos membros. Ora isso equivaleria a enviar uma mensagem muito negativa às sociedades dos países que desejam aderir à nossa Comunidade. Não devemos e julgo que não queremos restringir-nos ao círculo actual de Estados-Membros, que são já 27. A nossa disposição para aceitar novos membros não deve ser um joguete das nossas disputas internas relativas à forma das instituições europeias."@pt¹⁷ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@sk¹⁸ "Panie Przewodniczący! Chciałbym wyrazić uznanie dla pracy, jaką moim frakcyjni koledzy Elmar Brok i Alexander Stubb wykonali przygotowując swoje sprawozdania. W obu tekstach mamy do czynienia z kompleksowym i kompetentnym podejściem do jednej z najważniejszych kwestii stojących przed Unią Europejską, czyli jej dalszego rozszerzania. Jako obywatel kraju, który dwa i pół roku temu przystąpił do Wspólnoty Europejskiej, potrafię docenić korzyści płynące z członkostwa zarówno dla polskiej ekonomii jak i dla życia milionów Polaków. Jestem również przekonany, że ostatnie rozszerzenie nie odbyło się wyłącznie z korzyścią dla nowych członków. Skorzystała na nim cała Unia, zarówno w wymiarze ekonomicznym, jak i w wymiarze bezpieczeństwa i stabilizacji. Tak też było z każdym wcześniejszym rozszerzeniem Wspólnoty Europejskiej. Korzystały na niej zarówno kraje przystępujące jak i dotychczasowe państwa członkowskie. Unia Europejska, dlatego jest przykładem sukcesu, że nie zamknęła się nigdy w elitarnym gronie założycielskim, lecz potrafiła mądrze się powiększać stając się tym samym coraz poważniejszym graczem na coraz bardziej zglobalizowanej scenie. Nie mam wątpliwości, że Unię czekają dalsze rozszerzenia. Kraje bałkańskie oraz wschodni sąsiedzi Unii staną się kiedyś jej częścią i będzie to korzystne dla naszej Wspólnoty. Nie kwestionuję konieczności przeprowadzenia reform instytucjonalnych przed kolejnym rozszerzeniem. Pragnę jednak wyrazić obawę, że kategoryczne uzależnianie tego procesu od przyjęcia wszystkich rozwiązań z Traktatu Konstytucyjnego odrzuconego przecież w referendach francuskim i holenderskim może stworzyć niepożądane wrażenie, że Unia nie chce już nowych członków. Byłby to bardzo zły sygnał dla społeczeństw państw zgłaszających gotowość uczestnictwa w naszej Wspólnocie. Nie powinniśmy i wierzę w to, że nie chcemy zamykać się w obecnym gronie, już dwudziestu siedmiu państw, a gotowość do przyjęcia nowych członków nie powinna być zakładnikiem naszych wewnętrznych sporów o kształt instytucji europejskich."@sl¹⁹ "Herr talman! Jag vill tacka mina partikolleger Elmar Brok och Alexander Stubb för deras arbete med betänkandena. Båda texterna innehåller en noggrann och kunnig analys av en av de viktigaste utmaningarna för EU, nämligen dess fortsatta utvidgning. Som medborgare i ett land som gick med i EU för två och ett halvt år sedan kan jag se medlemskapets fördelar, både för den polska ekonomin och för miljontals polska medborgare. Jag är även övertygad om att den senaste utvidgningen inte bara gynnade de nya medlemsstaterna. Hela unionen gynnades, såväl ekonomin som säkerheten och stabiliteten. Detsamma gällde de tidigare EU-utvidgningarna. Både de nya och de befintliga medlemsstaterna gynnades. EU är ett exempel på ett lyckat projekt, eftersom det aldrig har begränsat sig till en elit bestående av grundarländerna, utan har lyckats växa på ett förnuftigt sätt och därigenom bli en allt mer inflytelserik aktör på den allt mer globala arenan. Jag tvivlar inte på att EU kommer att utvidgas igen i framtiden. Länderna på Balkan och EU:s östra grannländer kommer en dag att vara en del av EU och detta kommer också att gynna vår gemenskap. Jag tvivlar inte på att institutionella reformer krävs före nästa utvidgning. Jag vill dock understryka min oro för att EU ska ge det oönskade intrycket att nya medlemsstater inte är välkomna, genom att göra denna process helt beroende av att samtliga punkter i konstitutionsfördraget antas, när konstitutionen nu har avvisats i de franska och nederländska folkomröstningarna. Detta skulle sända en mycket negativ signal till befolkningarna i de länder som vill gå med i EU. Vi bör inte, och jag tror heller inte att vi vill, begränsa oss till den nuvarande medlemskretsen, som redan består av tjugosju länder. Vår vilja att godta nya medlemmar bör inte vara ett redskap i våra interna diskussioner om EU-institutionernas form."@sv²¹
lpv:unclassifiedMetadata	"Jacek Protasiewicz (PPE-DE ). –"^{5,19,15,1,18,14,16,11,13} "referendum"¹²