Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2006-12-13-Speech-3-029"

PredicateValue (sorted: default)
rdf:type
dcterms:Date
dcterms:Is Part Of
dcterms:Language
lpv:document identification number
"en.20061213.4.3-029"6
lpv:hasSubsequent
lpv:speaker
lpv:spoken text
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@pl16
lpv:spokenAs
lpv:translated text
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@cs1
"Hr. formand! Det var meningen, at begge de betænkninger, der diskuteres i øjeblikket, skulle fungere som vejskilte, der viser vejen for EU. Men i det 21. århundrede har vi brug for mere end vejskilte. Vi har brug for lyssignaler. I denne forbindelse har vi, billedlig talt, brug for to farver i stedet for tre. Vi skulle have grønt og gult lys, men ikke rødt. Det betyder, at intet land automatisk skulle udelukkes fra medlemskab af EU. Det er upassende at give et land rødt lys på vejen til Det Europæiske Fællesskab, men omvendt ville den europæiske trafik også ende i kaos, hvis det eneste lys på vejen var grønt. På dette tidspunkt vil jeg gerne minde Dem om den forhandling, vi havde for to år siden angående Tyrkiets optagelse. Under forhandlingen talte lederne fra De Grønne, det parti, som hr. Voggenhuber tilhører, om 2014 som en mulig dato for Ankaras optagelse i EU. I dag har vi indset, at der var tale om et tilfælde af politisk surrealisme. Vi er nødt til at acceptere, at bortset fra Kroatiens og Makedoniens hurtige optagelse bør europæiske lande som Montenegro, Serbien, Bosnien-Hercegovina eller Albanien have lov at blive optaget i EU før Tyrkiet. Vi er nødt til at gøre det klart - og jeg siger dette på dagen for et regelmæssigt møde mellem medlemmer af Montenegros parlament og repræsentanter for Europa-Parlamentet - at jo større EU er, jo mere magtfuld bliver det. Og endelig er EU's betydning vokset væsentligt gennem udvidelser, uden at der har været behov for en forfatning. Jeg vil gerne komme med en lille advarsel til hr. Brok og hr. Stubb. Lad os ikke bruge yderligere udvidelser som påskud for at indføre institutionelle forandringer."@da2
"Herr Präsident, beide hier erörterten Berichte sollen als Wegweiser für die Europäische Union dienen. Im 21. Jahrhundert brauchen wir jedoch mehr als nur Wegweiser. Wir brauchen auch eine Verkehrsampel. In diesem Fall brauchen wir – bildlich gesprochen – zwei anstatt drei Farben. Wir sollten eine Ampel mit Grün und Gelb, aber ohne Rot haben. Dies bedeutet, dass kein Land automatisch von der Mitgliedschaft in der Europäischen Union ausgeschlossen sein sollte. Einem Land auf dem Weg in die Europäische Union Rot anzuzeigen, ist fehl am Platz, jedoch würde der Verkehr in Europa auch ins Chaos versinken, wenn die einzige Farbe der Ampel Grün wäre. An dieser Stelle möchte ich an die Aussprache, die wir vor zwei Jahren in Bezug auf den Beitritt der Türkei führten, erinnern. Während der Debatte nannten die Führer der Fraktion der Grünen, also der Partei, der Herr Voggenhuber angehört, 2014 als mögliches Datum für den Beitritt Ankaras zur Europäischen Union. Heute erkennen wir, dass es sich um einen Fall von politischem Surrealismus handelte. Wir müssen akzeptieren, dass – abgesehen von einem raschen Beitritt Kroatiens und Mazedoniens – europäischen Ländern wie Montenegro, Serbien, Bosnien-Herzegowina und Albanien noch vor der Türkei erlaubt werden sollte, der Europäischen Union beizutreten. Wir müssen klar feststellen – und dies sage ich an dem Tag, an dem die Mitglieder des Parlaments Montenegros mit Vertretern des Europäischen Parlaments turnusmäßig zusammenkommen –, dass die Union umso mächtiger sein wird, desto größer sie ist. Schließlich hat die Europäische Union durch die Erweiterung erheblich an Bedeutung gewonnen, ohne einer Verfassung zu bedürfen. Ich möchte Herrn Brok und Herrn Stubb warnen: Lassen Sie uns künftige Erweiterungen nicht als Vorwand zur Einführung institutioneller Änderungen nehmen."@de9
"Κύριε Πρόεδρε, και οι δύο εκθέσεις που συζητούνται υποτίθεται ότι αποτελούν σηματοδότες για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, τον 21ο αιώνα, δεν αρκούν οι απλοί σηματοδότες. Χρειαζόμαστε επίσης φωτεινούς σηματοδότες. Στην προκειμένη περίπτωση, μεταφορικώς, χρειαζόμαστε δύο και όχι τρία χρώματα. Χρειαζόμαστε το πράσινο και το πορτοκαλί, αλλά όχι το κόκκινο χρώμα. Αυτό σημαίνει ότι καμία χώρα δεν πρέπει να αποκλείεται αυτομάτως από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι σωστό να δείξουμε κόκκινο φως σε οποιαδήποτε χώρα στην πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όμως η ευρωπαϊκή οδική κυκλοφορία δεν πρέπει επίσης να βυθιστεί στο χάος επειδή χρησιμοποιούμε μόνο τον πράσινο φωτεινό σηματοδότη. Στο σημείο αυτό, θέλω να σας υπενθυμίσω τη συζήτηση που διεξήγαμε πριν από δύο χρόνια σχετικά με την προσχώρηση της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια εκείνης της συζήτησης, οι ηγέτες των Πρασίνων, του κόμματος στο οποίο ανήκει ο κ. Voggenhuber, ανέφεραν το 2014 ως πιθανό έτος ένταξης της Άγκυρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό συνιστούσε πολιτικό σουρεαλισμό. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι, εκτός από την ταχεία προσχώρηση της Κροατίας και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ευρωπαϊκές χώρες όπως το Μαυροβούνιο, η Σερβία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ή η Αλβανία πρέπει να μπορέσουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από την Τουρκία. Πρέπει να δηλώσουμε σαφώς, και αυτό το αναφέρω την ίδια ημέρα που διεξάγεται μια κυκλική συνάντηση βουλευτών του κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου με εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η Ένωση τόσο πιο ισχυρή θα είναι. Τέλος, η ισχύς της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ενισχυθεί σημαντικά μέσω της διεύρυνσης, χωρίς να διαθέτει Σύνταγμα. Θέλω να απευθύνω μια προειδοποίηση στους κκ. Brok και Stubb. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις μελλοντικές διευρύνσεις ως πρόσχημα για την επιβολή θεσμικών αλλαγών."@el10
"Mr President, both the reports being discussed are supposed to act as signposts for the European Union. However, in the 21st century, we need more than just signposts. We also need traffic lights. In this case, metaphorically speaking, we need two, rather than three colours. We should have green and amber lights but no red light. This means that no country should automatically be excluded from European Union membership. Showing any country the red light along the road to the European Community is inappropriate, but European traffic would also sink into chaos if the only light on the road was green. At this point, I would like to remind you of the debate we had two years ago regarding Turkey’s accession. During the debate, the leaders of the Greens, the party to which Mr Voggenhuber belongs, spoke about 2014 as a potential date for Ankara’s accession to the European Union. Today, we realise that this was a case of political surrealism. We have to accept that, Croatia and Macedonia's rapid accession aside, European countries such as Montenegro, Serbia, Bosnia and Herzegovina or Albania should be allowed to join the European Union ahead of Turkey. We need to state clearly, and I say this on the day of a cyclical meeting of members from the parliament of Montenegro with representatives of the European Parliament, that the larger the Union is, the more powerful it will be. Finally, the European Union has significantly grown in importance by expanding, without needing a constitution. I would like to say a note of warning to Mr Brok and Mr Stubb. Let us not treat further enlargements as a pretext for introducing institutional changes."@en4
"Señor Presidente, se supone que los dos informes que estamos debatiendo hacen las veces de señales para la Unión Europea. Sin embargo, en el siglo XXI, necesitamos algo más que señales de indicación. También necesitamos semáforos. En este caso, en lenguaje metafórico, necesitamos dos, y no tres colores. Deberíamos tener luces verdes y ámbar, pero ninguna luz roja. Esto significa que ningún país debería quedar automáticamente excluido de la adhesión a la Unión Europea. Mostrar la luz roja a un país que se dirige a la Comunidad Europea es inadecuado, pero el tráfico europeo acabaría en el caos si la única luz fuera verde. Llegado a este punto me gustaría recordarles el debate que celebramos hace dos años sobre la adhesión de Turquía. Durante el debate, los líderes de los Verdes, el partido al cual pertenece el señor Voggenhuber, se refirieron a 2014 como una posible fecha para la adhesión de Ankara a la Unión Europea. Hoy, nos damos cuenta de que se trataba de un caso de surrealismo político. Hemos de aceptar que, aparte de la rápida adhesión de Croacia y Macedonia, se debería dejar pasar por delante de Turquía a países europeos como Montenegro, Serbia, Bosnia y Herzegovina o Albania. Tenemos que decir claramente –y lo digo el día en que se celebra una reunión cíclica de diputados del Parlamento de Montenegro con representantes del Parlamento Europeo– que cuanto más grande sea la Unión, más poderosa será. Por último, la Unión Europea ha crecido de forma significativa en cuanto a importancia expandiéndose sin necesidad de una constitución. Quisiera hacer una advertencia al señor Brok y al señor Stubb. No utilicemos las futuras ampliaciones como pretexto para introducir cambios institucionales."@es20
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@et5
"Arvoisa puhemies, molempien keskusteltavina olevien mietintöjen on tarkoitus toimia tienviittoina Euroopan unionille. Tarvitsemme kuitenkin 2000-luvulla muutakin kuin vain tienviittoja. Tarvitsemme myös liikennevaloja. Kielikuvaa käyttääkseni tarvitsemme tässä tapauksessa kolmen valon sijasta kaksi. Käytössämme olisi oltava vihreä ja keltainen valo mutta ei punaista valoa. Tämä tarkoittaa sitä, ettei keneltäkään maalta pidä automaattisesti evätä Euroopan unionin jäsenyyttä. On epäasianmukaista näyttää jollekin maalle heti alun alkaen punaista valoa tiellä Euroopan yhteisöön. Toisaalta Euroopan liikenne ajautuisi kaaokseen, jos tien liikennevalot näyttäisivät pelkkää vihreää. Haluan tässä yhteydessä muistuttaa teitä kaksi vuotta sitten käymästämme keskustelusta, joka koski Turkin liittymistä EU:hun. Tuon keskustelun aikana jäsen Voggenhuberin puolueen, vihreiden, johtajat puhuivat vuodesta 2014, joka olisi mahdollinen ajankohta Turkin liittymiselle Euroopan unioniin. Tänään huomaamme, että kyse oli poliittisesta surrealismista. Meidän on hyväksyttävä, että siinä, missä Kroatian ja Makedonian nopea liittyminen on luku sinänsä, myös Montenegron, Serbian, Bosnia ja Hertsegovinan sekä Albanian kaltaisten maiden olisi annettava liittyä Euroopan unioniin ennen Turkkia. Meidän on tehtävä selväksi – ja sanon tämän Montenegron parlamentin ja Euroopan parlamentin edustajien määräaikaiskokouksen päivänä – että Euroopan unioni on sitä vahvempi, mitä laajempi se on. Euroopan unioni on lisännyt merkittävästi merkitystään laajentumalla, eikä se ole tarvinnut siihen perustuslakia. Haluan sanoa varoituksen sanan jäsen Brokille ja jäsen Stubbille: älkäämme käyttäkö tulevia laajentumisia tekosyynä institutionaalisille muutoksille."@fi7
"Monsieur le Président, les deux rapports dont nous discutons sont censés fonctionner comme des panneaux indicateurs pour l’Union européenne. Pourtant, au XXIe siècle, nous avons besoin de plus que de simples panneaux. Il nous faut également des feux de signalisation. Dans ce cas précis, pour parler métaphoriquement, nous avons besoin de deux plutôt que de trois couleurs. Il nous faut des feux verts et des feux oranges, mais pas de feux rouges. Autrement dit, aucun pays ne devrait être automatiquement exclu de l’adhésion à l’Union européenne. Brandir un feu rouge à n’importe quel pays en route vers la Communauté européenne serait inapproprié, mais la circulation européenne sombrerait dans le chaos si le seul feu visible sur la route était le vert. J’aimerais maintenant vous rappeler le débat que nous avons eu il y a deux ans au sujet de l’adhésion de la Turquie. Lors de ce débat, les dirigeants des Verts, le parti auquel appartient M. Voggenhuber, avaient évoqué 2014 comme date d’adhésion éventuelle de la Turquie à l’Union européenne. Aujourd’hui, nous réalisons qu’il s’agissait là d’un cas de surréalisme politique. Nous devons admettre que, au-delà des adhésions rapides de la Croatie et de la Macédoine, les pays européens comme le Monténégro, la Serbie, la Bosnie et Herzégovine et l’Albanie devraient être autorisés à rejoindre l’Union européenne avant la Turquie. Nous devons déclarer explicitement, et je dis cela le jour de la réunion régulière entre les députés du parlement monténégrin et les représentants du Parlement européen, que plus l’Union sera grande, plus elle sera puissante. L’Union européenne a pris une importance considérable en s’élargissant, sans qu’elle ait eu besoin pour cela d’une constitution. Je souhaite mettre en garde MM. Brok et Stubb. Ne nous servons pas des élargissements à venir comme de prétextes pour introduire des changements institutionnels."@fr8
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@hu11
"Signor Presidente, entrambe le relazioni in esame dovrebbero servire da segnali stradali per l’Unione europea. Tuttavia, nel XXI secolo, i soli segnali stradali non sono sufficienti: abbiamo bisogno anche di semafori. In questo caso, metaforicamente parlando, ci servono semafori a due colori anziché tre: dovremmo avere luci verdi e gialle, ma non rosse. Ciò significa che nessun paese deve essere automaticamente escluso dall’adesione all’Unione europea. Mostrare la luce rossa a un paese lungo la strada verso la Comunità europea è inopportuno, ma il traffico europeo precipiterebbe nel caos se l’unica luce sulla strada fosse verde. A questo punto, vorrei ricordare la discussione che abbiamo svolto due anni fa riguardo all’adesione della Turchia. Durante la discussione i del gruppo Verde, cui appartiene l’onorevole Voggenhuber, hanno indicato il 2014 come data potenziale per l’adesione di Ankara all’Unione europea. Oggi ci rendiamo conto che si è trattato di surrealismo politico. Dobbiamo ammettere che, a parte la rapida adesione della Croazia e della Macedonia, paesi europei come il Montenegro, la Serbia, la Bosnia-Erzegovina o l’Albania devono poter aderire all’Unione europea prima della Turchia. Dobbiamo affermare chiaramente, e lo dico il giorno in cui si svolge una riunione regolare dei deputati al parlamento del Montenegro con i rappresentanti del Parlamento europeo, che quanto più grande sarà l’Unione, tanto più potente sarà. Infine, l’Unione europea ha notevolmente accresciuto la sua importanza espandendosi, senza necessità di una Costituzione. Vorrei lanciare un monito agli onorevoli Brok e Stubb: non trattiamo i prossimi allargamenti come un pretesto per introdurre cambiamenti istituzionali."@it12
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@lt14
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@lv13
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@mt15
"Mijnheer de Voorzitter, beide genoemde verslagen zijn bedoeld als wegwijzers voor de EU, maar in de eenentwintigste eeuw volstaan wegwijzers niet. Tegenwoordig zijn ook verkeerslichten vereist en in dat geval zijn er, bij wijze van spreken, twee en geen drie lichten nodig. We zouden groen en oranje licht moeten hebben, maar geen rood licht. Dit betekent, met andere woorden, dat geen enkel land automatisch mag worden afgewezen als mogelijke lidstaat van de EU. Het is ongepast het stoplicht op rood te zetten voor een land dat toenadering tot de EU zoekt, maar tegelijkertijd zal de Europese verkeersstroom een chaos worden wanneer het licht continu op groen staat. Ik memoreer hier het debat van twee jaar geleden over de toetreding van Turkije, waarin leiders van de groenen, waaronder de heer Voggenhuber, spraken over een mogelijke toetreding van Turkije in 2014. We weten inmiddels dat dit politiek niet haalbaar is. Afgezien van een snelle toetreding van Kroatië en Macedonië zullen we simpelweg moeten erkennen dat Europese landen als Montenegro, Servië, Bosnië en Herzegovina of Albanië eerder toegelaten moeten worden dan Turkije. Het moet duidelijk gezegd worden - en dat doe ik op de dag waarop een periodieke samenkomst van afgevaardigden van het Montenegrijnse parlement en leden van het Europees Parlement plaatsvindt - dat hoe groter de EU, des te sterker zij is. Zonder een grondwettelijk verdrag heeft de EU uiteindelijk, dankzij de uitbreiding, enorm aan betekenis gewonnen. Een waarschuwende opmerking aan het adres van de heren Brok en Stubb: we moeten de feiten met betrekking tot de uitbreiding niet gebruiken als een excuus om institutionele veranderingen door te voeren."@nl3
"Senhor Presidente, os dois relatórios que estão a ser debatidos deveriam ser postes sinalizadores para a União Europeia. Porém, no século XXI não precisamos apenas de postes sinalizadores, precisamos também de sinais luminosos. E neste caso, falando metaforicamente, os sinais luminosos devem ter duas cores, e não três. Temos de ter a luz verde e a luz amarela, mas não a luz vermelha, o que significa que nenhum país pode ser excluído automaticamente da adesão à União Europeia. Não deve ser dada luz vermelha a nenhum país na via da adesão à Comunidade Europeia, mas o tráfego europeu cairia no caos se o único sinal luminoso fosse o verde. Já agora, gostaria de vos recordar o debate travado há dois anos sobre a adesão da Turquia. No decurso do debate os Verdes, o partido a que pertence o senhor deputado Voggenhuber, citaram 2014 como a data potencial de adesão de Ancara à União Europeia. Vemos hoje que isso era surrealismo político. Temos de aceitar que, depois da adesão rápida da Croácia e da Macedónia, países europeus como o Montenegro, a Sérvia, a Bósnia-Herzegovina ou a Albânia devem ser autorizados a aderir à União Europeia antes da Turquia. Temos de afirmar claramente, e digo-o no dia de uma reunião periódica do Parlamento do Montenegro com representantes do Parlamento Europeu, que quanto maior for a União Europeia, mais poderosa será também. Finalmente, a importância da União Europeia aumentou significativamente através do alargamento, sem que fosse necessária uma Constituição. Gostaria de fazer uma advertência aos senhores deputados Brok e Stubb. Os novos alargamentos não podem servir de pretexto para introduzir mudanças institucionais."@pt17
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@sk18
"Panie Przewodniczący! Obydwa omawiane raporty mają być jak dwa drogowskazy dla Unii Europejskiej, ale drogowskazy w XXI wieku nie wystarczą. Dziś potrzeba także sygnalizacji świetlnej, w tym przypadku mówiąc metaforycznie potrzeba dwóch, a nie trzech świateł. Powinniśmy mieć światło zielone i pomarańczowe, ale bez czerwonego, a to oznacza, że nie powinniśmy z góry wykluczać jakiegokolwiek państwa jako potencjalnego członka Unii. Zapalanie jakiemukolwiek narodowi czerwonego światła na drodze do Wspólnoty Europejskiej jest niewłaściwe, ale też europejski ruch drogowy pogrążyłby się chaosie, gdyby bez przerwy świeciło się światło zielone. Przypomnę tutaj debatę sprzed dwóch lat na temat akcesji Turcji, w której liderzy Grupy Zielonych, w której jest pan Voggenhuber, mówili o dacie 2014 roku jako potencjalnie możliwej, gdy chodzi o przystąpienie Ankary do Unii. Dziś wiemy, że był to polityczny surrealizm. Musimy wprost uznać, że pomijając szybki akces Chorwacji i Macedonii, przed Turcją powinny być przyjęte takie europejskie kraje, jak Czarnogóra, Serbia, Bośnia i Hercegowina czy Albania. Potrzeba wyraźnie powiedzieć - a mówię to w dniu, gdy w naszym Parlamencie odbędzie się cykliczne spotkanie posłów z parlamentu Czarnogóry i Euro-parlamentu - im większa Unia, tym silniejsza. Kończąc, Unia zyskała bardzo na znaczeniu, nie mając konstytucji, ale rozszerzając się. Uwaga do panów Broka i Stubba - nie traktujmy kolejnych faktów rozszerzenia, jako pretekstu do wprowadzenia zmian instytucjonalnych."@sl19
"Herr talman! De två betänkanden som diskuteras ska fungera som en vägskylt för EU. På 2000-talet behöver vi dock mer än vägskyltar. Vi behöver även trafikljus. I det här fallet behöver vi bildligt talat två i stället för tre färger. Vi bör ha grönt och gult ljus, men inget rött. Detta innebär att inget land automatiskt bör utestängas från EU-medlemskap. Att ge ett land rött ljus på vägen mot den europeiska gemenskapen är olämpligt, men EU-trafiken skulle urarta till kaos om det bara var grönt ljus hela vägen. Här vill jag påminna er om den debatt vi hade för två år sedan om Turkiets anslutning. Under debatten talade ledarna för gruppen De gröna, Johannes Voggenhubers partigrupp, om 2014 som ett möjligt datum för Turkiets anslutning till EU. I dag vet vi att detta bara var politisk surrealism. Vi måste acceptera att utöver en snabb anslutning för Kroatien och Makedonien bör europeiska länder som Montenegro, Serbien, Bosnien och Hercegovina samt Albanien tillåtas att gå med i EU före Turkiet. I dag då det återkommande mötet med ledamöter från Montenegros parlament och företrädare för Europaparlamentet ska hållas måste vi tydligt klargöra att ju större unionen blir desto mer inflytande får den. EU har slutligen fått väsentligt större vikt genom att utvidgas, utan att någon konstitution behövs. Jag skulle vilja säga ett varningens ord till Elmar Brok och Alexander Stubb. Låt oss inte ta ytterligare utvidgningar som en förevändning för att genomföra institutionella förändringar."@sv21
lpv:unclassifiedMetadata
"Ryszard Czarnecki (UEN ). –"5,19,15,1,18,14,16,11,13

Named graphs describing this resource:

1http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Czech.ttl.gz
2http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Danish.ttl.gz
3http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Dutch.ttl.gz
4http://purl.org/linkedpolitics/rdf/English.ttl.gz
5http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Estonian.ttl.gz
6http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Events_and_structure.ttl.gz
7http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Finnish.ttl.gz
8http://purl.org/linkedpolitics/rdf/French.ttl.gz
9http://purl.org/linkedpolitics/rdf/German.ttl.gz
10http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Greek.ttl.gz
11http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Hungarian.ttl.gz
12http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Italian.ttl.gz
13http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Latvian.ttl.gz
14http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Lithuanian.ttl.gz
15http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Maltese.ttl.gz
16http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Polish.ttl.gz
17http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Portuguese.ttl.gz
18http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Slovak.ttl.gz
19http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Slovenian.ttl.gz
20http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Spanish.ttl.gz
21http://purl.org/linkedpolitics/rdf/Swedish.ttl.gz
22http://purl.org/linkedpolitics/rdf/spokenAs.ttl.gz

The resource appears as object in 2 triples

Context graph