Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2006-11-30-Speech-4-202"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2006-11-30"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Selgitused hääletuse kohta⁶
dcterms:Language	"el"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20061130.34.4-202"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2006-11-30-Speech-4-203⁶
lpv:speaker	lp:Diamanto Manolakou⁶
lpv:spoken text	". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία και ιδιαίτερη φροντίδα και προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά, στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@el¹⁰
lpv:spokenAs	member_of_the_bureau; EUL/NGL (2004-07-20--2008-05-19)²² substitute; Delegation to the EU-Former Yugoslav Republic of Macedonia Joint Parliamentary Committee (2004-09-15--2008-05-19)²² member; Delegation to the Euro-Mediterranean Parliamentary Assembly (2004-09-15--2008-05-19)²² member; AGRI (2004-07-21--2007-01-14)²² member; Delegation to the EU-Armenia, EU-Azerbaijan and EU-Georgia Parliamentary Cooperation Committees (2004-09-15--2008-05-19)²² unknown; Kommounistiko Komma Elladas (2004-07-20--2008-05-19)²² substitute; ECON (2004-07-21--2007-01-14)²²
lpv:translated text	". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@cs¹ "EU skjuler bevidst de klasserelaterede årsager, der ligger til grund for handicappedes problemer. De er nødt til at intensivere kampen mod kapitalens politik. Mange ville i dag ikke være handicappede, hvis der havde været sundheds- og sikkerhedsforanstaltninger på arbejdspladser og på virksomheder og hvis der udelukkende havde været gratis, offentlige sundhedsvæsener og genoptræningscentre som en integreret del uden virksomhedsindblanding. Forslagene går i den modsatte retning og taler om, at de handicappede skal have mindre tilknytning til sundhedsvæsenet, idet man tager de befolkningsfjendtlige beslutninger fra Maastricht og Lissabon for givet. Nogle af de konkrete foranstaltninger forekommer positive. De fleste af dem fremmer dog privatiseringer og maksimering af kapitalens profit ved systematisk at fjerne modstanden fra handicaporganisationer og græsrodsbevægelser. Der nævnes intet om staternes pligt til at sikre særlige, gratis skoler til alle handicappede børn, arbejde med fulde rettigheder for dem, der kan arbejde, og særlig pleje og beskyttelse. Handicappedes beskæftigelse nævnes i tilknytning til nedskæring af sociale ydelser, ikke i forbindelse med retten til arbejde og beskyttelse. Man fortier de landvindinger, der blev gjort i de tidligere socialistiske lande, hvor kapitalismen har betydet tilbageskridt. Hvor mange handicappede der gik i skole dengang, og hvor mange der gør det i dag. Hvor mange der arbejdede under socialismen, og hvor mange der arbejder nu. Det eneste, kapitalen er interesseret i, er at skabe en elite i handicaporganisationerne, så man kan manipulere dem. De handicappede bør være skeptiske over for "lige muligheder" og "bekæmpelse af forskelsbehandling", da formålet er at udvide privatiseringen og kommercialiseringen af socialpolitikken, hvilket går ud over de handicappede fra de fattige, nederste befolkningslag."@da² "Die EU vertuscht bewusst die klassenbasierten Ursachen der Probleme, die Menschen mit Behinderungen haben. Sie müssen ihren Kampf gegen die Politik des Kapitals verstärken. Viele von ihnen wären heute nicht behindert, wenn an den Arbeitsplätzen und in den Unternehmen Gesundheits- und Sicherheitsmaßnahmen zur Anwendung kämen und wenn es durchweg kostenlose öffentliche Gesundheitssysteme und Rehabilitationseinrichtungen gäbe, die in diese integriert sind und nicht im Zusammenhang mit kommerziellen Aktivitäten stehen. Im Gegensatz dazu wird, ausgehend von den volksfeindlichen Beschlüssen von Maastricht und Lissabon, vorgeschlagen, die Behinderungen weiter von den Gesundheitsdienstleistungen zu entkoppeln. Einzelne Maßnahmen scheinen positiv zu sein. Sie fördern jedoch hauptsächlich Privatisierungen und die Maximierung der Profite des Kapitals, indem sie methodisch den Widerstand von Behinderten- und Volksbewegungen brechen. Mit keiner Silbe wird die Verpflichtung der Staaten erwähnt, allen behinderten Kindern spezielle, kostenlose Schulen bereitzustellen und denjenigen, die erwerbsfähig sind, Arbeit mit allen dazugehörigen Rechten anzubieten sowie spezielle Versorgung und besonderen Schutz zu gewährleisten. Die Beschäftigung behinderter Menschen wird in einem Atemzug mit Leistungskürzungen und nicht mit dem Recht auf Arbeit und Schutz genannt. Unerwähnt bleiben auch die Rechte, die in den ehemaligen sozialistischen Ländern errungen worden sind und die der Kapitalismus abschafft. Wie viele behinderte Menschen gingen damals zur Schule und wie viele gehen jetzt? Wie viele gingen zu Zeiten des Sozialismus einer Beschäftigung nach und wie viele tun dies jetzt? Was das Kapital interessiert, das ist die Schaffung einer Elite bei den Behindertenorganisationen, um sie am Gängelband führen zu können. Die Menschen mit Behinderungen sollten das Gerede von „gleichen Rechten“ und der „Bekämpfung von Diskriminierung“ mit Misstrauen betrachten: Das Ziel besteht darin, die Privatisierung und Kommerzialisierung der Sozialpolitik auszuweiten, was vor allem die Behinderten und die armen Volksschichten trifft."@de⁹ ". The ΕU is deliberately concealing the class-based causes of the problems of people with disabilities. They must step up their fight against the policy of capital. Many would not be disabled today if there were health and safety measures in places of work and business, if there were only free public health systems and rehabilitation centres integrated into them without any business activity. On the contrary, further decoupling of disabilities from health services is proposed, taking the anti-grassroots Maastricht and Lisbon decisions as given. Certain individual measures appear to be positive. However, they mostly facilitate privatisations and maximisation of the profit of capital, by methodically eliminating resistance from disabled and grassroots movements. No mention is made of the obligation of states to provide special, free schools for all disabled children, work with full rights for those able to work and special care and protection. The employment of disabled persons is mentioned in tandem with cuts to benefits, rather than with the right to work and protection. No mention is made of the rights won in the former socialist countries, which capitalism is taking away. How many disabled persons used to go to school and how many go now. How many were in work under socialism and how many are in work now. What capital is interested in is in forming elites in organisations of the disabled, so that it can lead them by the hand. The disabled must view talk about 'equal rights' and 'combating discrimination' with distrust: the aim is to extend the privatisation and commercialisation of social policy, thereby harming the disabled and the poor, grassroots classes."@en⁴ "La UE está ocultando deliberadamente las causas basadas en las clases de los problemas de las personas con discapacidad. Tienen que intensificar su lucha contra la política del capital. Muchas de estas personas no adolecerían de una discapacidad si en los lugares de trabajo y en las empresas se aplicaran medidas de salud y seguridad, si solo existieran sistemas sanitarios y centros de rehabilitación públicos gratuitos integrados en ellos sin ninguna actividad empresarial. Por el contrario, se propone una mayor desvinculación de las discapacidades de los servicios sanitarios, tomando al pie de la letra las decisiones antipopulares de Lisboa y de Maastricht. Algunas medidas individuales parecen ser positivas. No obstante, facilitan en su mayor parte las privatizaciones y la maximización de la rentabilidad del capital, eliminando metódicamente la resistencia de los movimientos populares y de las personas con discapacidad. No se hace ninguna mención a la obligación de los Estados de proporcionar escuelas especiales y gratuitas a todos los niños con discapacidad, trabajo con plenos derechos para las personas que pueden trabajar y atención especial y protección. El empleo de personas con discapacidad se menciona conjuntamente con recortes en las prestaciones, en vez de con el derecho a trabajar y a la protección. No se hace ninguna mención a los derechos adquiridos en los antiguos países socialistas, que el capitalismo les está quitando. Cuántas personas con discapacidad solían ir a la escuela y cuántas van ahora. Cuántas trabajaban con el socialismo y cuántas trabajan ahora. Lo que le interesa al capital es formar elites en organizaciones de las personas con discapacidad, para que puedan llevarlas de la mano. Las personas con discapacidad tienen que mirar con recelo las palabras sobre «igualdad de derechos» y «luchar contra la discriminación»: el objetivo es ampliar la privatización y la comercialización de la política social, con el consiguiente perjuicio para las personas con discapacidad, los pobres y las clases populares."@es²⁰ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@et⁵ ". EU peittelee tarkoituksellisesti vammaisten ongelmien luokkaperusteisia syitä. Vammaisten on ryhdyttävä taistoon pääoman harjoittamaa politiikkaa vastaan. Monet eivät olisi tänään vammautuneita, jos työpaikoilla ja yrityksillä olisi käytössä asianmukaiset terveys- ja turvallisuustoimet ja jos kaikki terveydenhuoltojärjestelmät ja niihin liittyvät kuntoutuskeskukset olisivat ilmaisia eikä niihin liittyisi liiketoimintaa. Tämän sijasta ehdotetaan vammaisten asioiden eriyttämistä terveyspalveluista entisestään samalla, kun noudatetaan orjallisesti kaukana ruohonjuuritasosta tehtyjä Maastrichtin ja Lissabonin päätöksiä. Muutamat yksittäiset toimet vaikuttavat myönteisiltä. Niillä kuitenkin pääasiassa edistetään yksityistämistä ja pääoman maksimaalista voitontavoittelua eliminoimalla järjestelmällisesti vammaisjärjestöjen ja ruohonjuuritason järjestöjen vastarinta. Valtioiden velvollisuutta tarjota vammaisille lapsille ilmaiset erityiskoulut, työkuntoisille työtä yhtäläisin oikeuksin sekä erityistä hoitoa ja suojelua ei mainita. Vammaisten työllisyys mainitaan etuuksien leikkauksien yhteydessä eikä työ- ja suojeluoikeuden yhteydessä. Oikeuksia, jotka saavutettiin entisissä sosialistimaissa ja jotka kapitalismi on vienyt mennessään, ei mainita lainkaan. Kuinka monet vammaiset kävivät tuolloin koulua ja kuinka monet nyt käyvät? Kuinka monet heistä kävivät töissä sosialismin aikana ja kuinka monet käyvät nyt? Pääomaa kiinnostaa ainoastaan eliittien muodostaminen vammaisjärjestöihin, joita se voi ohjata kädestä pitäen. Vammaisten on suhtauduttava epäillen puheisiin "yhtäläisistä oikeuksista" ja "syrjinnän torjumisesta", sillä niiden todellisena tavoitteena on jatkaa sosiaalipolitiikan yksityistämistä ja kaupallistamista ja aiheuttaa siten vahinkoa vammaisille ja köyhille, alimmille luokille."@fi⁷ "L’Union européenne occulte délibérément les causes des problèmes des handicapés qui sont liées à la classe. Ils doivent intensifier leur lutte contre la politique du capital. De nombreuses personnes ne seraient pas handicapées aujourd’hui s’il y avait des mesures de santé et de sécurité sur les lieux de travail, si seulement il y avait des systèmes gratuits de santé publique et des centres de réhabilitation intégrés dans ces systèmes sans aucune activité professionnelle. Au contraire, il est proposé de découpler encore plus les handicaps des services de santé, en tenant pour acquises les décisions de Maastricht et de Lisbonne contraires aux masses populaires. Certaines mesures individuelles semblent être positives. Néanmoins, elles facilitent surtout les privatisations et la maximisation des bénéfices de capital, en éliminant méthodiquement la résistance des mouvements de handicapés et populaires. Il n’est fait aucune mention de l’obligation pour les États de fournir des écoles spéciales gratuites à tous les enfants handicapés, du travail assorti de tous les droits pour ceux qui sont capables de travailler, des soins spéciaux et une protection. L’emploi des handicapés est mentionné en tandem avec les coupes dans les allocations, plutôt qu’avec le droit au travail et à la protection. Il n’est fait nulle mention des droits acquis dans les anciens pays socialistes, que le capitalisme confisque. Combien de handicapés allaient à l’école et combien y vont maintenant? Combien travaillaient et combien travaillent aujourd’hui? Ce qui intéresse le capital, c’est de former des élites dans des organisations de handicapés, pour pouvoir les mener par la main. Les handicapés doivent se méfier de ce que l’on dit à propos de l’«égalité des droits» et de la «lutte contre la discrimination»: le but est d’étendre la privatisation et la commercialisation de la politique sociale, et de porter ainsi préjudice aux classes populaires, handicapées et pauvres."@fr⁸ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@hu¹¹ "L’UE sta deliberatamente mascherando le cause di tipo classista dei problemi legati alle persone con disabilità. Devono lottare ancora più strenuamente contro la politica del capitale. Oggi molte persone non sarebbero disabili se nei luoghi di lavoro e negli uffici fossero state adottate misure sanitarie e di sicurezza, se ci fossero solo sistemi sanitari pubblici gratuiti e centri di riabilitazione integrati negli stessi senza fini di lucro. Al contrario si avanzano proposte per escludere dai servizi pubblici vari tipi di disabilità, dando per scontate le decisioni a danno delle classi meno abbienti di Maastricht e Lisbona. In sé, alcune misure sembrano positive, ma per lo più non fanno che facilitare la privatizzazione e l’ottimizzazione dei profitti del capitale, eliminando sistematicamente la resistenza opposta dalle associazioni dei disabili e dai movimenti popolari. Il dovere degli Stati di riservare speciali scuole gratuite a tutti i bambini disabili, di offrire occupazione ai disabili in grado di lavorare garantendo loro speciale assistenza e tutela non è neppure nominato. L’occupazione per i disabili è associata al taglio dei sussidi piuttosto che al diritto al lavoro e alla protezione. Non sono neppure nominati i diritti che erano acquisiti negli ex paesi socialisti e che vengono ora spazzati via dal capitalismo. Non si dice quanti disabili andavano a scuola prima e quanti ci vanno attualmente; quanti di loro lavoravano sotto il socialismo e quanti lavorano oggi. Al capitale interessa solamente formare un’ all’interno delle associazioni dei disabili in modo da poterla poi controllare. I disabili devono guardare ai discorsi sulla “parità di diritti” e sulla “lotta alla discriminazione” con sospetto: l’obiettivo è quello di estendere la privatizzazione e la commercializzazione della politica sociale, a danno dei disabili e dei ceti poveri."@it¹² ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@lt¹⁴ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@lv¹³ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@mt¹⁵ ". De EU verdoezelt bewust de klassegerelateerde oorzaken van de problemen van gehandicapten. Zij moeten het verzet tegen de politiek van het kapitaal verhevigen. Velen zouden vandaag niet gehandicapt zijn, mochten er maatregelen voor de veiligheid en gezondheid zijn op de werkplek en in bedrijven, als er uitsluitend kosteloze gezondheidsstelsels zouden bestaan en herstelcentra, zonder commerciële activiteit. Daarentegen wordt voorgesteld de gehandicapten nog meer los te koppelen van de gezondheidsdiensten en zo de asociale beslissingen van Maastricht en Lissabon als een gegeven feit te beschouwen. Sommige maatregelen lijken positief. Maar de meeste maatregelen vereenvoudigen de privatiseringen, de winstmaximalisatie van het kapitaal en zijn erop gericht het verzet van gehandicapten en van het volk in de kiem te smoren. Er wordt niet gesproken over de verplichting van de staten om volledig gratis scholen ter beschikking te stellen van alle gehandicapte kinderen en om werk met behoud van alle rechten te verschaffen aan degenen die kunnen werken en vooral zorg en bescherming. De werkgelegenheid van gehandicapten wordt gekoppeld aan het bekorten van uitkeringen, niet aan het recht op arbeid, op bescherming. De verworvenheden van de voormalige socialistische landen worden verzwegen, waar het kapitalisme voor achteruitgang zorgt. Hoeveel gehandicapten liepen vroeger school en hoeveel gaan er nu naar school? Hoeveel hadden er werk onder het socialisme en wat is de situatie nu? Wat het kapitaal wil is een elite vormen in de gehandicaptenorganisaties om hen te kunnen manipuleren. De gehandicapten moeten de praatjes over “gelijke kansen” en strijd tegen discriminatie” wantrouwen: doel is namelijk de privatisering en commercialisering van het sociale beleid uit te breiden, waardoor de gehandicapten uit de armste volksklassen worden benadeeld."@nl³ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@pl¹⁶ ". A UE está a esconder deliberadamente as causas de natureza classista dos problemas das pessoas com deficiência. Essas pessoas têm de intensificar a luta contra a política do capital. Muitas dessas pessoas não seriam hoje deficientes se houvesse medidas de saúde e segurança nos locais de trabalho e na empresa, se houvesse apenas sistemas de saúde públicos gratuitos e centros de reabilitação integrados nos mesmos, sem qualquer actividade empresarial. Em vez disso, propõe-se uma maior dissociação das deficiências em relação aos serviços de saúde, tomando como dado adquirido as decisões antipopulares de Maastricht e Lisboa. Certas medidas individuais parecem ser positivas. No entanto, a maior parte delas facilita as privatizações e a maximização dos lucros do capital, eliminando metodicamente a resistência das pessoas com deficiência e dos movimentos populares. Não é feita qualquer referência à obrigação dos Estados de providenciarem escolas especiais e gratuitas para todas as crianças com deficiência, trabalho com plenos direitos para os que são capazes de trabalhar, e cuidados e protecção especiais. O emprego das pessoas com deficiência é mencionado, mas em ligação com cortes nos subsídios e não com o direito ao trabalho e à protecção. Não é feita qualquer referência aos direitos que foram conquistados nos antigos países socialistas e que o capitalismo está a retirar. Quantas pessoas com deficiência costumavam ir à escola e quantas vão actualmente. Quantas estavam a trabalhar no regime socialista e quantas estão a trabalhar neste momento. O que interessa ao capital é formar elites nas organizações de deficientes para as poder manipular. As pessoas com deficiência devem desconfiar dos discursos sobre “direitos iguais” e “combate à discriminação”: o seu objectivo é alargar a privatização e comercialização da política social, em prejuízo das pessoas deficientes das camadas populares pobres."@pt¹⁷ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@sk¹⁸ ". – Η ΕΕ συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια των προβλημάτων των αναπήρων. Να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου. Πολλοί δεν θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και δράσης των επιχειρηματιών, αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα αποκατάστασης, ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Προτείνεται, σε αντίθετη κατεύθυνση, μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από υπηρεσίες υγείας, θεωρώντας δεδομένες τις αντιλαϊκές αποφάσεις Μάαστριχτ-Λισαβόνας. Κάποια επιμέρους μέτρα φαίνονται θετικά. Διευκολύνουν όμως τα περισσότερα τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μεθοδεύοντας την εξάλειψη αντιστάσεων από αναπηρικά και λαϊκά κινήματα. Δεν αναφέρεται η υποχρέωση των κρατών να εξασφαλίσουν για όλα τα ανάπηρα παιδιά αντίστοιχα σχολεία, αποκλειστικά δωρεάν, δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους ικανούς προς εργασία, ιδιαίτερη φροντίδα-προστασία. Η απασχόληση των αναπήρων αναφέρεται συνδεδεμένη με περικοπή παροχών, όχι με το δικαίωμα στη δουλειά , στην προστασία τους. Αποσιωπούνται οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που ο καπιταλισμός παίρνει πίσω. Πόσοι ανάπηροι πήγαιναν σχολείο και πόσοι πηγαίνουν τώρα. Πόσοι δούλευαν επί σοσιαλισμού και πόσοι δουλεύουν τώρα. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο είναι η διαμόρφωση ελίτ στις οργανώσεις αναπήρων για τη χειραγώγησή τους. Οι ανάπηροι να δυσπιστήσουν στα περί «ίσων ευκαιριών», «καταπολέμησης διακρίσεων»: στοχεύουν στην επέκταση της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής, πλήττοντας τους ανάπηρους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων."@sl¹⁹ "EU döljer avsiktligen de klassbaserade orsakerna till de funktionshindrades problem. De måste trappa upp kampen mot kapitalets politik. Många skulle inte vara funktionshindrade i dag om det fanns hälso- och säkerhetsåtgärder på arbetsplatser och företag, och om det fanns kostnadsfria offentliga hälso- och sjukvårdssystem och rehabiliteringscentrum integrerade med dem utan någon affärsverksamhet. Tvärtom har man föreslagit att ytterligare frikoppla de funktionshindrade från hälsovården och att utan vidare acceptera de gräsrotsfientliga besluten från Maastricht och Lissabon. Vissa enskilda åtgärder verkar vara positiva. Genom dem underlättas emellertid främst privatiseringar och maximering av kapitalvinsterna genom att man metodiskt undanröjer motståndet från de funktionshindrades och gräsrötternas organisationer. Ingenting nämns om staternas skyldighet att erbjuda kostnadsfria specialskolor för alla funktionshindrade barn, arbete med fulla rättigheter för dem som kan arbeta, särskild omsorg och skydd. Sysselsättning för funktionshindrade personer nämns tillsammans med minskade bidrag snarare än med rättigheten till arbete och skydd. Ingenting nämns om de rättigheter som har uppnåtts i de f.d. socialistländerna och som avskaffas genom kapitalismen. Hur många funktionshindrade personer gick tidigare i skolan, och hur många går där nu? Hur många var i arbete under socialismen, och hur många är i arbete nu? Vad kapitalet är intresserat av är att forma eliter i de funktionshindrades organisationer för att kunna leda dem vid handen. De funktionshindrade måste betrakta talet om ”lika rättigheter” och ”att bekämpa diskrimineringen” med misstro. Målet är att utvidga privatiseringen och kommersialiseringen av socialpolitiken. Följden är att de funktionshindrade och de fattiga gräsrotsklasserna tar skada."@sv²¹
lpv:unclassifiedMetadata	"élite"¹² "Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL ),"^{5,19,15,1,18,14,16,11,10,13} "γραπτώς"^{5,19,15,1,18,14,16,11,10,13}