Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2006-10-24-Speech-2-389"

Predicate	Value (sorted: default)
rdf:type	lpv_eu:Speech⁶
dcterms:Date	"2006-10-24"^^xsd:date⁶
dcterms:Is Part Of	lp_eu:Dumpingu- ja subsiidiumidevastaste ning kaitsemeetmete rakendamine kolmandate riikide poolt (2004) (arutelu)⁶
dcterms:Language	"pl"^^xsd:language⁶
lpv:document identification number	"en.20061024.38.2-389"⁶
lpv:hasSubsequent	lp_eu:2006-10-24-Speech-2-390⁶
lpv:speaker	lp:Małgorzata Handzlik⁶
lpv:spoken text	"Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@pl¹⁶
lpv:spokenAs	member; EPP-ED (2004-07-20--2009-07-13)²² substitute; Delegation for relations with the Gulf States, including Yemen (2005-02-18--2007-03-13)²² substitute; Delegation for relations with the countries of the Andean Community (2005-02-18--2007-03-13)²² substitute; INTA (2006-07-27--2007-01-14)²² member; Delegation for relations with Mercosur (2004-09-15--2007-03-13)²² unknown; Platforma Obywatelska (2004-07-20--2009-07-13)²² member; IMCO (2004-07-21--2007-01-14)²²
lpv:translated text	"Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@cs¹ "Hr. formand! Jeg vil gerne takke ordføreren for en meget omfattende betænkning om tredjelandes beskyttelsesforanstaltninger over for EU. Desværre bekræfter en nærlæsning af fru Muscardinis betænkning og af Kommissionens årsberetning, at EU's handelspolitik i upassende grad beskytter producenterne på bekostning af forbrugerne. Det gælder specielt i landbrugssektoren. Importkvoter, antidumpingtold og administrative hindringer for landbrugsprodukter koster hver eneste husholdning i Europa omkring 1.500 amerikanske dollars om året. Der er selvfølgelig tilfælde, hvor man kan tillade indførelsen af beskyttelsesforanstaltninger, men kun i meget begrænsede og klart definerede tilfælde. De omstændigheder, under hvilke de kan anvendes, skal fastlægges på forhånd, og alle beslutninger skal planlægges i god tid og offentliggøres, så virksomhedslederne kan træffe relevante foranstaltninger vedrørende deres ordrer eller forsyninger. Desværre betaler markedsaktørerne i øjeblikket fortsat for høj en pris for dårligt planlagte handelspolitikker samt for pludselige beslutninger om at anvende beskyttelsessatser, hvilket giver juridisk og kommerciel usikkerhed og gør det vanskeligere for dem, der er beskæftiget inden for handel, hurtigt at tilpasse sig ændringer. Det er derfor meget vigtigt, at handelspolitikken er stabil og forudsigelig. Præferencesatser skal være forståelige og letanvendelige. Deres gennemførelse skal på forhånd diskuteres med alle handelspartnere, så hver enkelt virksomhedsleder er velinformeret og kan føle sig sikker på fremtiden og på sine ordrer. Afslutningsvis vil jeg gerne sige et par ord om handel med udviklingslandene, Verdenshandelsorganisationen og EU. Udviklingslandene skal kunne udnytte alle mulighederne ved et WTO-medlemskab. Disse lande skal behandles som ligeværdige partnere. Det er derfor uacceptabelt, at industrialiserede lande beskytter interesserne hos store firmaer, der primært er hjemmehørende i EU og USA."@da² "Herr Präsident! Ich danke der Berichterstatterin für einen sehr umfassenden Bericht über die von Drittstaaten gegen die Europäische Union ergriffenen Schutzmaßnahmen. Leider bestätigt sich beim Studium von Frau Muscardinis Bericht und dem Bericht der Kommission, dass die europäische Handelspolitik dem Schutz der Produzenten auf Kosten der Verbraucher Vorrang einräumt. Das ist gerade im Agrarsektor der Fall. Einfuhrquoten, Anti-Dumpingzölle und administrative Hemmnisse für landwirtschaftliche Erzeugnisse kosten jeden europäischen Haushalt annähernd 1.500 US-Dollar im Jahr. Natürlich gibt es Situationen, in denen es zulässig sein mag, Schutzmaßnahmen zu ergreifen, aber nur in sehr wenigen und klar definierten Fällen. Die Bedingungen, in denen derartige Maßnahmen ergriffen werden können, müssen vorher festgelegt werden. Entsprechende Maßnahmen müssen rechtzeitig geplant und öffentlich gemacht werden, um Unternehmern Gelegenheit zu geben, entsprechende Vorkehrungen für ihre Bestellungen oder Lieferungen zu treffen. Leider zahlen die Marktteilnehmer derzeit noch immer einen zu hohen Preis für schlecht geplante handelspolitische Maßnahmen und die plötzliche Erhebung von Schutzzöllen, was zu rechtlichen und marktwirtschaftlichen Unsicherheiten führt und den Beteiligten die rasche Anpassung an Veränderungen erschwert. Folglich kommt es auf eine stabile und kalkulierbare Handelspolitik an. Vorzugskonditionen müssen verständlich und einfach anzuwenden sein. Ihre Anwendung sollte vorher mit allen Handelspartnern eingehend diskutiert werden, damit jeder Unternehmer ordnungsgemäß informiert ist und keine Unsicherheiten in Bezug auf die Zukunft und seine Bestellungen aufkommen. Ich möchte abschließend kurz auf den Handel mit Entwicklungsländern, die Welthandelsorganisation und die Europäische Union eingehen. Die Entwicklungsländer sollten in der Lage sein, alle aus der WTO-Mitgliedschaft resultierenden Möglichkeiten zu nutzen. Diese Länder sollten als gleichberechtigte Partner behandelt werden. Es ist daher nicht akzeptabel, dass die Industriestaaten die Interessen großer Unternehmen, die ihren Sitz größtenteils in der EU und den USA haben, schützen."@de⁹ "Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την πολύ ολοκληρωμένη έκθεση σχετικά με τα μέτρα διασφάλισης των τρίτων χωρών κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς, μια μελέτη της έκθεσης της κ. Muscardini και της έκθεσης της Επιτροπής επιβεβαιώνει ότι η ευρωπαϊκή πολιτική εμπορίου δεν δίνει τη δέουσα προσοχή στην προστασία των παραγωγών εις βάρος των καταναλωτών. Αυτό ισχύει ειδικά στον γεωργικό τομέα. Οι ποσοστώσεις εισαγωγών, οι δασμοί αντιντάμπινγκ και τα διοικητικά εμπόδια για τα γεωργικά προϊόντα κοστίζουν σε κάθε ευρωπαϊκό νοικοκυριό περίπου 1 500 δολάρια ΗΠΑ ετησίως. Ασφαλώς, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να επιτρέπεται η επιβολή προστατευτικών μέτρων, αλλά αυτές είναι πολύ περιορισμένες και σαφώς καθορισμένες. Οι περιπτώσεις στις οποίες μπορούν να εφαρμοστούν πρέπει να είναι εκ των προτέρων καθορισμένες και οι αποφάσεις πρέπει να προγραμματίζονται έγκαιρα και να γίνονται ευρέως γνωστές, προκειμένου να δίνεται η δυνατότητα στους επιχειρηματίες να ρυθμίσουν κατάλληλα τις παραγγελίες ή τις προμήθειές τους. Δυστυχώς, οι φορείς της αγοράς εξακολουθούν ακόμα να πληρώνουν πολύ υψηλό τίμημα για επιπόλαια σχεδιασμένες εμπορικές πολιτικές και για ξαφνικές αποφάσεις που εφαρμόζουν προστατευτικούς φόρους, οι οποίοι προκαλούν νομική και εμπορική αβεβαιότητα και καθιστά ακόμα δυσκολότερο για όσους ασχολούνται με το εμπόριο να προσαρμοστούν γρήγορα στις αλλαγές. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να είναι η πολιτική εμπορίου σταθερή και προβλέψιμη. Τα προτιμησιακά ποσοστά πρέπει να είναι κατανοητά και εύκολα στην εφαρμογή τους. Η εφαρμογή τους πρέπει να συζητείται ευρέως εκ των προτέρων με όλους τους εμπορικούς εταίρους, ώστε κάθε επιχειρηματίας να είναι ορθώς ενημερωμένος και να μπορεί να αισθάνεται σιγουριά για το μέλλον των παραγγελιών του. Θέλω να τελειώσω με λίγα λόγια για το εμπόριο με τις αναπτυσσόμενες χώρες, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν όλες τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την ιδιότητα μέλους στον ΠΟΕ. Αυτές οι χώρες πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ίσοι εταίροι. Είναι, λοιπόν, απαράδεκτο οι βιομηχανικές χώρες να προστατεύουν τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών που εδρεύουν κυρίως στην ΕΕ και στις ΗΠΑ."@el¹⁰ "Mr President, I should like to thank the rapporteur for a very comprehensive report on the safeguard action taken by third countries against the European Union. Unfortunately, a study of Mrs Muscardini’s report and of the Commission’s own report confirms that European trade policy gives undue consideration to protecting producers at the expense of consumers. This is particularly true of the agricultural sector. Import quotas, anti-dumping duties and administrative obstacles for agricultural products cost every European household approximately USD 1 500 a year. Clearly, there are occasions when it may be permissible to impose protective measures, but only in very limited and clearly defined cases. The circumstances in which they can be applied must be laid down in advance, and any decisions must be planned in good time and widely publicised, in order to enable entrepreneurs to make appropriate arrangements for their orders or supplies. Unfortunately, market players are currently still paying too high a price for poorly planned trading policies and for sudden decisions to apply protective rates, which cause legal and commercial uncertainty and make it more difficult for those involved in trading to adjust quickly to any changes. It is therefore very important for trade policy to be stable and predictable. Preferential rates need to be understandable and easy to apply. Their implementation should be widely discussed in advance with all trading partners, so that each entrepreneur is properly informed, and can feel certain of the future and of his or her orders. I would like to conclude by saying a few words about trade with developing countries, the World Trade Organisation and the European Union. Developing countries should be able to take advantage of all the opportunities arising from membership of the WTO. These countries should be treated as equal partners. It is therefore not acceptable for industrialised countries to protect the interests of large firms located mainly in the EU and in the USA."@en⁴ "Señor Presidente, doy las gracias a la ponente por presentar un informe tan exhaustivo sobre las medidas de salvaguardia adoptadas por terceros países en contra de la Unión Europea. Por desgracia, un estudio del informe de la señora Muscardini y del informe de la propia Comisión confirma que la política comercial europea presta demasiada atención a la protección de los productores a expensas de los consumidores. Esto se aplica sobre todo al sector agrícola. Las cuotas de importación, los derechos antidúmping y los obstáculos administrativos que afectan a los productos agrícolas cuestan a cada hogar europeo unos 1 500 dólares al año. Sin duda alguna, hay ocasiones en las que se pueden imponer medidas protectoras, pero solo en un número muy limitado y claramente definido de casos. Es preciso establecer por adelantado las circunstancias en las que resultan aplicables. Las decisiones se deben planificar con tiempo suficiente y han de tener una amplia difusión, con vistas a que los empresarios puedan organizar de manera apropiada los pedidos o las existencias. Lamentablemente, los agentes del mercado también siguen pagando un precio muy alto por la existencia de políticas comerciales mal planeadas y por las decisiones repentinas de aplicar tasas protectoras. Esto les provoca una incertidumbre jurídica y comercial, al tiempo que hace que les resulte más complicado adaptarse con rapidez a los cambios. Por tanto, es muy importante que la política comercial sea estable y predecible. Los tipos preferenciales tienen que ser comprensibles y fáciles de aplicar. Su implementación tiene que someterse, con suficiente antelación, a un amplio debate entre todos los interlocutores comerciales, de forma que cada empresario esté debidamente informado y pueda sentirse seguro con respecto al futuro y a sus pedidos. Por último diré algunas palabras acerca del comercio con los países en desarrollo, la Organización Mundial del Comercio y la Unión Europea. Es preciso que los países en desarrollo puedan aprovechar todas las oportunidades que ofrece la pertenencia a la OMC. Hay que tratar a estos países como socios en igualdad de condiciones. Por consiguiente, resulta inaceptable que los países industrializados protejan los intereses de grandes empresas ubicadas, sobre todo, en la Unión Europea y los Estados Unidos."@es²⁰ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@et⁵ "Arvoisa puhemies, haluan kiittää esittelijää erittäin kattavasta mietinnöstä, jossa käsitellään yhteisön ulkopuolisten maiden Euroopan unionia vastaan toteuttamia suojatoimenpiteitä. Valitettavasti jäsen Muscardinin mietinnön ja komission oman kertomuksen tutkiminen vahvistaa, että EU:n kauppapolitiikassa kiinnitetään liian suurta huomiota tuottajien suojelemiseen kuluttajien kustannuksella. Tämä pätee erityisesti maatalouteen. Maataloustuotteita koskevat tuontikiintiöt, polkumyyntitullit ja hallinnolliset esteet maksavat jokaiselle kotitaloudelle EU:ssa arviolta 1 500 Yhdysvaltain dollaria vuosittain. On tietysti tilanteita, joissa suojatoimenpiteiden toteuttaminen saattaa olla sallittua, mutta vain hyvin harvoissa ja selkeästi määritellyissä tapauksissa. Tilanteet, joissa suojatoimenpiteitä voidaan soveltaa, on määritettävä etukäteen, ja kaikki päätökset on suunniteltava hyvissä ajoin ja julkistettava laajasti, jotta yrittäjille annetaan mahdollisuus tehdä asianmukaiset järjestelyt tilauksiaan tai toimituksiaan varten. Valitettavasti markkinatoimijat maksavat tällä hetkellä edelleen liian korkean hinnan huonosti suunnitellusta kauppapolitiikasta ja äkkinäisistä päätöksistä ottaa käyttöön suojatoimenpiteitä, jotka aiheuttavat oikeudellista ja kaupallista epävarmuutta ja vaikeuttavat kaupan toimijoiden nopeaa sopeutumista muutoksiin. Siten on hyvin tärkeää, että kauppapolitiikka on vakaata ja ennakoitavaa. Suosituimmuuskohtelun piiriin kuuluvien toimien on oltava ymmärrettäviä ja helposti sovellettavia. Niiden toteuttamisesta pitäisi keskustella laajasti etukäteen kaikkien kauppakumppaneiden kanssa, jotta jokainen yrittäjä saa riittävät tiedot ja voi olla varma tulevaisuudestaan ja tilauksistaan. Haluan sanoa lopuksi muutaman sanan kehitysmaiden kanssa käytävästä kaupasta, Maailman kauppajärjestöstä WTO:sta ja Euroopan unionista. Kehitysmailla olisi oltava mahdollisuus hyötyä kaikista WTO:n jäsenyyden mukanaan tuomista mahdollisuuksista. Näitä maita tulisi kohdella tasavertaisina kumppaneina. Siten ei ole hyväksyttävää, että teollisuusmaat suojelevat pääasiassa EU:hun ja Yhdysvaltoihin sijoittautuneiden suuryritysten etuja."@fi⁷ "Monsieur le Président, je remercie le rapporteur pour ce rapport très complet sur les activités de sauvegarde des pays tiers à l’encontre de l’Union européenne. Malheureusement, une analyse du rapport de Mme Muscardini et du propre rapport de la Commission confirme que la politique commerciale européenne accorde une considération indue à la protection des producteurs, au détriment des consommateurs. C’est particulièrement vrai dans le secteur de l’agriculture. Les quotas d’importation, les droits antidumping et les obstacles administratifs appliqués aux produits agricoles coûtent à chaque ménage européen environ 1 500 USD par an. Certes, il y a des situations où l’imposition de mesures de protection doit être admise, mais ces cas doivent être très limités et clairement définis. Les circonstances dans lesquelles ces mesures peuvent être appliquées doivent être fixées à l’avance et les décisions doivent être planifiées en temps opportun et largement diffusées afin de permettre aux responsables d’entreprise de prendre les dispositions appropriées pour leurs commandes ou fournitures. Malheureusement, les acteurs du marché paient aujourd’hui encore chèrement les politiques commerciales mal planifiées et les décisions soudaines d’appliquer des tarifs protecteurs, ce qui provoque une insécurité juridique et commerciale et rend plus difficile une adaptation rapide des partenaires commerciaux aux changements. Il est donc primordial d’avoir une politique commerciale stable et prévisible. Les tarifs préférentiels doivent être compréhensibles et aisés à appliquer. Leur mise en œuvre doit faire l’objet de discussions préalables avec tous les partenaires commerciaux afin que chaque responsable d’entreprise soit correctement informé et ne soit pas dans l’incertitude quant à ses futures commandes. Je conclurai par quelques mots sur le commerce avec les pays en développement, l’Organisation mondiale du commerce et l’Union européenne. Les pays en développement doivent pouvoir profiter de toutes les possibilités qu’offrent l’adhésion à l’OMC. Ces pays doivent être traités comme des partenaires égaux. Il est par conséquent inacceptable que les pays industrialisés protègent les intérêts de grandes sociétés établies principalement dans l’UE et aux États-Unis."@fr⁸ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@hu¹¹ "Signor Presidente, vorrei ringraziare la relatrice per una relazione davvero esauriente sulle azioni di salvaguardia intraprese dai paesi terzi contro l’Unione europea. Purtroppo, l’esame della relazione dell’onorevole Muscardini e del documento della Commissione conferma che la politica commerciale europea presta un’attenzione ingiustificata alla protezione dei produttori a discapito dei consumatori. Ciò vale in particolare per il settore agricolo. Le quote di importazione, i dazi e gli ostacoli amministrativi per i prodotti agricoli costano a ogni famiglia europea circa 1 500 dollari USA l’anno. Vi sono ovviamente occasioni in cui è permesso imporre misure protettive, ma solo in casi molto limitati e chiaramente definiti. Le circostanze in cui tali misure possono essere applicate devono essere chiarite in anticipo, e ogni decisione va pianificata in tempo utile e ampiamente pubblicizzata, per consentire agli imprenditori di prendere i debiti accordi per i propri ordini o forniture. Gli operatori del mercato stanno purtroppo pagando un prezzo ancora eccessivo per politiche commerciali malamente pianificate e per decisioni improvvise di applicazione di tariffe protettive, fattori che causano incertezza giuridica e commerciale e impediscono a chi opera nel commercio di adeguarsi rapidamente ai cambiamenti. E’ pertanto molto importante che la politica commerciale sia stabile e prevedibile. Le tariffe preferenziali devono essere comprensibili e facilmente applicabili. La loro attuazione deve essere dibattuta approfonditamente e anticipatamente con tutti i commerciali, in modo da informare gli imprenditori e consentire loro di avere delle certezze sul proprio futuro e sui propri ordinativi. Vorrei concludere con qualche osservazione sul commercio con i paesi in via di sviluppo, sull’Organizzazione mondiale del commercio e sull’Unione europea. I paesi in via di sviluppo dovrebbero poter sfruttare tutte le opportunità che derivano dall’adesione all’OMC. Tali paesi andrebbero trattati da pari. Non è pertanto accettabile che i paesi industrializzati proteggano gli interessi delle grandi aziende dislocate principalmente nell’UE e negli USA."@it¹² "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@lt¹⁴ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@lv¹³ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@mt¹⁵ "Mijnheer de Voorzitter, ik wil de rapporteur van harte bedanken voor haar zeer uitgebreide verslag over de vrijwaringsmaatregelen van derde landen tegen de Europese Unie. De analyse van het verslag van mevrouw Muscardini en van het eigen verslag van de Commissie bevestigt jammer genoeg dat het Europese handelsbeleid veel te sterk gericht is op de bescherming van producenten, ten koste van consumenten. Dit is vooral in de landbouw het geval. De invoerquota, antidumpingheffingen en administratieve barrières voor landbouwproducten kosten elk Europees gezin jaarlijks ongeveer 1 500 dollar. Het spreekt voor zich dat er omstandigheden zijn waarin de invoering van beschermingsmaatregelen gerechtvaardigd is, zij het in een beperkt aantal duidelijk afgebakende gevallen. Er moet in elk geval van tevoren vastgelegd worden onder welke voorwaarden dergelijke maatregelen mogen worden toegepast. Alle beslissingen op dit vlak moeten ruim op voorhand genomen en bekendgemaakt worden, zodat de ondernemers in staat zijn de nodige afspraken te maken voor hun orders en leveringen. Helaas betalen de marktspelers vandaag de dag nog steeds een veel te hoge tol voor een slecht gepland handelsbeleid en voor plotse beslissingen over de toepassing van vrijwaringstarieven. Die leiden tot commerciële en rechtsonzekerheid en maken het personen die bij de handel betrokken zijn lastiger om snel op veranderingen in te spelen. Daarom is het van wezenlijk belang dat het handelsbeleid stabiel en voorspelbaar is. Preferentiële tarieven moeten begrijpelijk en eenvoudig toepasbaar zijn. De tenuitvoerlegging ervan moet eerst uitvoerig met alle handelspartners worden besproken, zodat elke ondernemer naar behoren is ingelicht en zeker kan zijn van zijn toekomst en zijn orders. Tot slot wil ik nog kort ingaan op de handel met de ontwikkelingslanden, de Wereldhandelsorganisatie en de Europese Unie. Ontwikkelingslanden zouden hun voordeel moeten kunnen doen met de talrijke mogelijkheden die het lidmaatschap van de Wereldhandelsorganisatie hun biedt. We moeten deze landen als gelijkwaardige partners beschouwen. Het is daarom onaanvaardbaar dat de geïndustrialiseerde landen zich schikken naar de belangen van de grote bedrijven die voornamelijk in de Europese Unie en de Verenigde Staten zijn gevestigd."@nl³ "Senhor Presidente, gostaria de agradecer à relatora um relatório extremamente abrangente sobre actividades anti anti-subvenções e de salvaguarda de países terceiros contra a Comunidade. Infelizmente, um estudo do relatório da senhora deputada Muscardini e do próprio relatório da Comissão confirma que a política comercial da UE se preocupa injustamente em proteger os produtores, em detrimento dos consumidores. Isso é particularmente verdadeiro no que respeita ao sector agrícola. As quotas de importação, os direitos anti e os obstáculos administrativos custam a cada agregado familiar europeu aproximadamente 1 500 dólares americanos por ano. Existem, evidentemente, ocasiões em que pode ser admissível impor medidas de protecção, mas apenas em casos muito limitados e claramente definidos. As circunstâncias em que essas medidas podem ser aplicadas deverão ser estabelecidas previamente, e quaisquer decisões deverão ser planeadas em devido tempo e amplamente publicitadas, a fim de permitir aos empresários tomar as medidas adequadas para as suas encomendas ou fornecimentos. Infelizmente, os operadores do mercado pagam actualmente um preço demasiadamente elevado por políticas comerciais mal planeadas e por decisões intempestivas de aplicação de direitos de protecção, que geram incerteza jurídica e comercial e tornam difícil aos envolvidos no comércio ajustar-se rapidamente às mudanças. É, por isso, muito importante que a política comercial seja estável e previsível. É preciso que os direitos preferenciais sejam compreendidos e fáceis de aplicar. A sua implementação deveria ser ampla e previamente divulgada junto de todos os parceiros comerciais, para que cada um dos empresários esteja devidamente informado e possa estar seguro do futuro e das suas encomendas. Gostaria de concluir, dizendo algumas palavras sobre o comércio com países em desenvolvimento, a Organização Mundial do Comércio e a União Europeia. Os países em desenvolvimento deverão poder tirar partido de todas as oportunidades que advêm de pertencerem à OMC. Estes países deverão ser tratados com parceiros iguais. Por conseguinte, não é aceitável que os países industrializados protejam os interesses das grandes empresas localizadas sobretudo na UE e nos EUA."@pt¹⁷ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@sk¹⁸ "Panie Przewodniczący! Chciałabym podziękować pani poseł sprawozdawcy za bardzo kompleksowe sprawozdanie na temat środków protekcjonistycznych używanych przez państwa trzecie w stosunku do Unii Europejskiej. Analiza sprawozdania pani poseł sprawozdawcy oraz sprawozdania Komisji niestety potwierdza, iż europejska polityka handlowa, szczególnie jeżeli chodzi o rolnictwo, jest zbyt mocno zorientowana na ochronę producentów, za co najwyższą cenę płacą konsumenci. Kwoty na import, cła antydumpingowe oraz administracyjne bariery na produkty rolne kosztują bowiem każdą europejską rodzinę około 1500 dolarów rocznie. Oczywistym wydaje się jednak, że czasami, ale w bardzo ograniczonych i ściśle określonych przypadkach, stosowanie środków ochronnych może być dopuszczalne. Decyzje o ich wprowadzeniu muszą być jednak wcześniej określone, zaplanowane i szeroko rozpowszechnione, tak aby przedsiębiorcy mogli zaplanować swoje zamówienia czy dostawy z wyprzedzeniem. Obecnie aktorzy rynku wymian nadal ponoszą niestety zbyt wysoką cenę za źle planowane polityki handlowe i za nagłe decyzje o ustanawianiu stawek ochronnych, doprowadzające do niepewności prawnej i handlowej, oraz osłabiające możliwości szybkiej reakcji dostosowania się do zmian dla osób uczestniczących w wymianie. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w polityce handlowej istniała przewidywalność i stabilizacja. Stawki preferencyjne muszą być zrozumiałe i łatwe do wdrażania, a wprowadzenie ich powinno być wcześniej szeroko dyskutowane z wszystkimi partnerami handlowymi, tak aby każdy przedsiębiorca mógł być dobrze poinformowany, pewny jutra i swoich zamówień. Jeszcze moja końcowa uwaga dotycząca handlu z krajami rozwijającymi się, WTO oraz Unią Europejską. Kraje rozwijające się powinny jak najbardziej korzystać z możliwości, jakie daje im uczestnictwo w Światowej Organizacji Handlu. Należy je traktować, jako równorzędnych partnerów, dlatego też ochranianie przez uprzemysłowione kraje interesów dużych firm głównie z Unii Europejskiej, ale i także z USA nie powinno mieć miejsca."@sl¹⁹ "Herr talman! Jag vill tacka föredraganden för ett mycket innehållsrikt betänkande om tredjeländers handelspolitiska skyddsåtgärder mot EU. Olyckligtvis bekräftar en läsning av Cristiana Muscardinis betänkande och kommissionens egen rapport att EU:s handelspolitik i alltför hög grad riktar in sig på att skydda producenter på konsumenternas bekostnad. Detta gäller särskilt inom jordbrukssektorn. Importkvoter, antidumpningstullar och administrativa hinder för jordbruksprodukter kostar varje hushåll i EU ungefär 1 500 US-dollar om året. Det är klart att det finns tillfällen när det kan vara berättigat att införa skyddsåtgärder, men endast i mycket begränsade och tydligt definierade fall. De omständigheter som kan föranleda att de vidtas måste fastställas i förväg, och alla beslut måste planeras i god tid och offentliggöras med stor spridning för att företagen ska kunna vidta nödvändiga åtgärder för beställningar och lager. Olyckligtvis betalar marknadsaktörerna för närvarande fortfarande ett alltför högt pris för en dåligt planerad handelspolitik och för plötsliga beslut om att tillämpa skyddstullar, vilket leder till rättslig och kommersiell osäkerhet och gör det svårare för handelsaktörerna att snabbt anpassa sig till förändringar. Därför är det mycket viktigt att handelspolitiken är stabil och förutsägbar. Förmånstullsatser måste vara begripliga och lätta att tillämpa. Deras användning bör föregås av en bred diskussion med alla handelspartner så att varje företag är vederbörligen informerat och kan känna sig säker på framtiden och beställningarna. Avslutningsvis vill jag säga några ord om handel med utvecklingsländer, WTO och EU. Utvecklingsländer måste kunna dra fördel av alla de möjligheter som ett medlemskap i WTO innebär. Dessa länder måste behandlas som jämbördiga partner. Därför är det inte acceptabelt att industriländer skyddar stora företags intressen, företag med säte huvudsakligen i EU och i USA."@sv²¹
lpv:unclassifiedMetadata	"Małgorzata Handzlik (PPE-DE ). –"^{5,19,15,1,18,14,16,11,13} "antidumping"¹² "dumping"¹⁷ "partner"¹²