Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2003-11-18-Speech-2-221"
| Predicate | Value (sorted: default) |
|---|---|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.20031118.7.2-221"4
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker | |
| lpv:spoken text |
". – The Commission considers that addressing developing countries' debt problems is an important means of achieving the Community's development cooperation policy objectives. The Community is actively participating in the current Highly Indebted Poor Countries (HIPC) initiative with more than EUR 1.6 billion pledged up to now: EUR 680 million on its own claims as a creditor and EUR 934 million as a donor to the HIPC Trust Fund.
The Commission would also like to recall that this participation represents much more than the minimum required by the HIPC initiative. Indeed the Community, as a donor, is a major contributor to the HIPC Trust Fund, accounting for almost 25% of the total resources.
Over and above its expected participation as a creditor, the Commission has also earmarked EUR 60 million for the settlement of all the special loans that would remain due from least-developed ACP countries, after they have benefited from the full application of the HIPC terms.
It is also worth noting that most of the EU Member States have announced their intention to cancel 100% of the bilateral debt, beyond the HIPC terms. This means that any further debt cancellation in HIPC countries will relate largely to multilateral institutions, non-Paris Club official creditors and the private sector.
At this point in time, it is also clear that the HIPC initiative has to be considered as a first important step towards long-term debt sustainability and that it will not be sufficient to ensure the beneficiary countries meet the Millennium Development Goals, especially in countries badly affected by HIV/AIDS. Moreover, the adverse economic effects of HIV/AIDS are now much more clearly recognised than they were when the HIPC initiative was launched, and the Commission agrees that it must consider HIV/AIDS when also discussing long-term debt sustainability.
In the framework of the EU-Africa dialogue, the issue of Africa’s External debt has been part of the agenda since the Cairo meeting. The Commission has followed up actively the discussions between the Chefs de file (France and Germany) and the African Union representatives. At the latest ministerial troika meeting of the EU-Africa Dialogue, held in Rome on 10 November, which I attended together with the Irish Foreign Minister, it was agreed that discussions and the corresponding report of the issue of Africa's External Debt should be prepared as a matter of priority and that the experts meeting within the enlarged Troika should be held in the first quarter of next year.
Finally, the Commission has recently launched, as an element of the EU-Africa dialogue, a study on debt relief beyond the HIPC initiative, with the main objective of providing a solid base to assess the situation after the full application of the HIPC initiative. This study should provide key elements for shaping, in coordination with Member States, the Union’s future debt policy. The Commission expects to be able to share with Parliament the results of this study by early next year.
I would add that the complexity of doing something with multilateral debt is much larger and makes anything there much more difficult politically in terms of burden sharing internationally, compared to the handling of bilateral debt. Most donor countries that take their responsibility as a donor partner seriously have in fact more or less cancelled all the outstanding bilateral debt. For the Commission it is important to note that our share of all this as a creditor is very limited, basically because we are a grant donor and do not lend money to our partners."@en3
|
| lpv:translated text |
"Kommissionen mener, at løsningen af udviklingslandenes gældsproblemer er et vigtigt led i opnåelsen af EU's politiske målsætninger for udviklingssamarbejdet. EU deltager aktivt i det nuværende initiativ for stærkt gældstyngede fattige lande (HIPC) med over 1,6 milliarder euro fastsat indtil nu, 680 millioner i henhold til egne krav som kreditor og 934 millioner euro som donor til HIPC-trustfonden.
Kommissionen ønsker at minde om, at denne deltagelse udgør mere end det minimum, der kræves i henhold til HIPC-initiativet. EU er som donor en stor bidragyder til HIPC-trustfonden og tegner sig for næsten 25 % af de samlede midler.
Udover den forventede deltagelse som kreditor har Kommissionen endvidere øremærket 60 millioner euro til indfrielse af alle de særlige lån, der er tilbage fra de fattigste AVS-lande, når de har draget fordel af fuld anvendelse af HIPC-gældskriterierne.
Det er også værd at nævne, at de fleste EU-medlemsstater har givet udtryk for deres intention om at eftergive 100 % af den bilaterale gæld ud over HIPC-kriterierne. Det betyder, at eventuel yderligere eftergivelse af gæld i HIPC-lande hovedsagelig vil afhænge af multilaterale institutioner, officielle kreditorer, der ikke er med i Paris-klubben, og den private sektor.
På nuværende tidspunkt står det også klart, at HIPC-initiativet skal betragtes som det første vigtige skridt i retning af bæredygtighed for langsigtet gæld, og at det ikke vil være tilstrækkeligt at sikre, at modtagerlandene opfylder udviklingsmålene for år 2000, især i lande, hvor forekomsten af hiv/aids er meget udbredt. Endvidere anerkendes de økonomiske konsekvenser af hiv/aids langt mere end på tidspunktet for iværksættelse af HIPC-initiativet, og Kommissionen er enig i, at den må tage hiv/aids i betragtning under drøftelse af bæredygtighed for langsigtet gæld.
Spørgsmålet om Afrikas udlandsgæld har inden for rammerne af dialogen mellem EU og Afrika været en del af dagsordenen siden mødet i Kairo. Kommissionen har fulgt aktivt op på drøftelserne mellem
(Frankrig og Tyskland) og repræsentanter fra Den Afrikanske Union. På det seneste møde i ministertrojkaen den 10. november i Rom, som jeg deltog i sammen med den irske udenrigsminister, blev det besluttet, at drøftelserne og udarbejdelsen af en tilhørende rapport skulle prioriteres, og at der skulle afholdes et ekspertmøde som del af en udvidet trojka i første kvartal af næste år.
Endelig har Kommissionen for nylig som led i dialogen mellem EU og Afrika iværksat en undersøgelse om gældseftergivelse ud over HIPC-initiativet, hvis hovedformål er at skabe et solidt grundlag for en vurdering af situationen efter fuld gennemførelse af HIPC-initiativet. Undersøgelsen vil give de vigtigste elementer for fastsættelsen af EU's fremtidige gældspolitik i samarbejde med medlemsstaterne. Kommissionen forventer at kunne fremlægge resultaterne for Parlamentet i starten af næste år.
Jeg vil gerne tilføje, at vanskelighederne ved at håndtere multilateral gæld er langt større og gør alt andet mere vanskeligt rent politisk, hvad angår fordeling af byrden internationalt, sammenlignet med håndteringen af bilateral gæld. De fleste donorlande, der tager deres ansvar som donor alvorligt, har faktisk mere eller mindre afskrevet al udestående bilateral gæld. Det er for Kommissionen meget vigtigt at understrege, at vores del heraf som kreditor er meget begrænset, hovedsagelig fordi vi donerer støtte og ikke låner penge ud til vores partnere."@da1
".
Nach Ansicht der Kommission trägt die Auseinandersetzung mit der Verschuldung von Entwicklungsländern maßgeblich zur Umsetzung der Ziele der Entwicklungszusammenarbeit der Gemeinschaft bei. Die Gemeinschaft beteiligt sich aktiv an der derzeitigen Initiative zur Unterstützung der hoch verschuldeten armen Länder und hat bisher Hilfe in Höhe von über 1,6 Milliarden Euro zugesagt. Davon entfallen 680 Millionen Euro auf eigene Ansprüche als Gläubiger, und 934 Millionen Euro stellt sie als Geber für den HIPC Trust Fund bereit.
Ferner möchte die Kommission daran erinnern, dass diese Beteiligung weit über das im Rahmen der HIPC-Initiative geforderte Minimum hinausgeht. Mit fast 25 % der Gesamtressourcen hat die Gemeinschaft sogar einen ganz wesentlichen Anteil am HIPC Trust Fund.
Über die zu erwartende Beteiligung als Gläubiger hinaus hat die Kommission außerdem 60 Millionen Euro für die Tilgung aller Sonderkredite bereitgestellt, die nach Berücksichtigung der HIPC-Bedingungen seitens der am wenigsten entwickelten AKP-Länder fällig wären.
Zudem sollte angemerkt werden, dass die meisten EU-Mitgliedstaaten angekündigt haben, dass sie beabsichtigen, über die HIPC-Bedingungen hinaus die bilateralen Schulden zu 100 % zu erlassen. Das bedeutet, dass jeder weitere Schuldenerlass für HIPC-Länder im Wesentlichen von multilateralen Institutionen, offiziellen Gläubigern, die nicht zum Pariser Klub gehören, und dem privaten Sektor kommen muss.
Klar ist auch, dass die HIPC-Initiative zum jetzigen Zeitpunkt als ein erster wichtiger Schritt in Richtung langfristige nachhaltige Schuldenverwaltung gesehen werden muss und dass es nicht ausreichen wird, dafür zu sorgen, dass die begünstigten Länder die Millenniumsziele erreichen. Das gilt vor allem für die von HIV/AIDS besonders stark betroffenen Länder. Hinzu kommt, dass man sich heute über die negativen wirtschaftlichen Auswirkungen von HIV/AIDS viel mehr im Klaren ist als zu dem Zeitpunkt, als die HIPC-Initiative ins Leben gerufen wurde, und die Kommission teilt die Ansicht, dass bei Diskussionen über die langfristige nachhaltige Schuldenverwaltung das HIV/AIDS-Problem berücksichtigt werden muss.
Im Rahmen des Dialogs zwischen der EU und Afrika steht seit der Tagung in Kairo auch die Auslandsverschuldung von Afrika auf der Tagesordnung. Die Kommission verfolgt aufmerksam die Diskussionen zwischen den EU-Beauftragten (Frankreich und Deutschland) und Vertretern der Afrikanischen Union. Auf der letzten Troika-Tagung auf Ministerebene im Rahmen des Dialogs EU-Afrika, die am 10. November in Rom stattfand und an der ich gemeinsam mit dem irischen Außenminister teilnahm, kam man überein, dass dringend Diskussionen stattfinden und ein Bericht über die Auslandsverschuldung von Afrika erarbeitet werden sollten und dass die Expertentagung im Rahmen der erweiterten Troika im ersten Quartal des nächsten Jahres stattfinden soll.
Außerdem hat die Kommission im Rahmen des Dialogs EU-Afrika kürzlich eine Studie über Schuldenerlass über die HIPC-Initiative hinaus in Auftrag gegeben, deren Hauptziel darin besteht, eine solide Ausgangsposition für die Bewertung der Situation nach vollständiger Umsetzung der HIPC-Initiative zu schaffen. Anhand der Ergebnisse der Studie sollte es uns in Abstimmung mit den Mitgliedstaaten möglich sein, die künftige Schuldenpolitik der Union zu gestalten. Die Kommission geht davon aus, dass sie das Parlament Anfang nächsten Jahres über die Ergebnisse der Studie informieren kann.
Hinzufügen möchte ich noch, dass multilaterale Schulden im Vergleich zum Umgang mit bilateralen Schulden weit komplexere Maßnahmen erfordern und die internationale Lastenverteilung auch in politischer Hinsicht wesentlich problematischer ist. Die Mehrzahl der Geberländer, die ihre Verantwortung als Geber ernst nehmen, haben sämtliche noch offenen bilateralen Schulden mehr oder weniger erlassen. Im Hinblick auf die Kommission muss noch angemerkt werden, dass unser Anteil als Gläubiger sehr begrenzt ist, und zwar im Wesentlichen deshalb, weil wir Zuschüsse bereitstellen und unseren Partnern kein Geld leihen."@de7
"La Comisión considera que abordar los problemas de la deuda de los países en vías de desarrollo es un medio importante de lograr alcanzar los objetivos políticos comunitarios de cooperación al desarrollo. La Comunidad participa activamente en la actual iniciativa para la reducción de la deuda de los países más pobres muy endeudados (PPME) con más de 1.600 millones de euros prometidos hasta este momento: 680 millones de euros que corresponden a sus propias reclamaciones como acreedor y 934 millones de euros como donante al Fondo Fiduciario para los PPME.
La Comisión también quiere recordar que esta participación representa mucho más que el mínimo requerido por la iniciativa PPME. De hecho, la Comunidad es uno de los principales donantes del Fondo Fiduciario para los PPME, cuya contribución representa casi un 25% de los recursos totales.
Más allá de su participación prevista como acreedor, la Comisión también ha destinado 60 millones de euros para la liquidación de todos los préstamos especiales que adeuden los países ACP menos desarrollados, tras beneficiarse de la plena aplicación de los términos de la iniciativa PPME.
También merece la pena destacar que la mayoría de los Estados miembros de la UE han anunciado su intención de cancelar el 100% de la deuda bilateral, más allá de los términos de la iniciativa PPME. Esto significa que toda otra condonación de la deuda en los países PPME se referirá ampliamente a instituciones multilaterales, a acreedores oficiales que no pertenezcan al Club de París y al sector privado.
Llegados a este punto, también está claro que la iniciativa PPME ha de ser considerada como un primer paso importante hacia la sostenibilidad de la deuda a largo plazo y que no será suficiente para asegurar a los países beneficiarios cumplir los Objetivos de Desarrollo del Milenio, en especial en países afectados gravemente por el VIH/sida. Asimismo, actualmente los efectos económicos adversos del VIH/sida se reconocen mucho más claramente que cuando se lanzó la iniciativa PPME, y la Comisión está de acuerdo en que debe considerar el VIH/sida cuando también discuta sobre la sostenibilidad de la deuda a largo plazo
En el marco del diálogo UE-África, la cuestión de la deuda externa de África ha formado parte del orden del día desde la reunión de El Cairo. La Comisión ha seguido activamente las conversaciones mantenidas entre los jefes de fila (Francia y Alemania) y los representantes de la Unión Africana. En la última reunión ministerial de la troika del Diálogo UE-África, celebrada en Roma el 10 de noviembre, a la que asistí junto con el Ministro irlandés de Asuntos Extranjeros, se acordó que había que preparar con carácter prioritario las conversaciones y el informe correspondiente sobre la cuestión de la Deuda Externa de África y que la reunión de expertos en la troika ampliada tenía que celebrarse en el primer trimestre del año que viene.
Por último, recientemente, la Comisión ha puesto en marcha, como un elemento del diálogo UE-África, un estudio sobre la reducción de la deuda más allá de la iniciativa PPME, con el objetivo principal de facilitar una base sólida para evaluar la situación tras la plena aplicación de la iniciativa PPME. Este estudio proporcionará elementos clave para dar forma, en coordinación con los Estados miembros, la futura política de la Unión sobre la deuda. La Comisión espera poder compartir con el Parlamento los resultados de este estudio el año que viene.
Añadiré que la complejidad de hacer algo con la deuda multilateral es mucho más amplia y hace que todo lo que tiene que ver con ella sea mucho más difícil desde el punto de vista político con respecto al reparto internacional de la carga, comparado la cuestión de la deuda bilateral. De hecho, la mayoría de países donantes que toman en serio su responsabilidad como socios donantes han cancelado, más o menos, toda la deuda bilateral pendiente. Para la Comisión es importante destacar que nuestra participación en todo esto como acreedor es muy limitada, básicamente debido a que somos un donante de subvenciones y no prestamos dinero a nuestros socios."@es12
".
Komissio katsoo, että kehitysmaiden velkaongelmien käsitteleminen on tärkeää yhteisön kehitysyhteistyöpolitiikan tavoitteiden saavuttamiseksi. Yhteisö osallistuu aktiivisesti nykyiseen voimakkaasti velkaantuneita maita koskevaan HIPC-aloitteeseen, ja tähän mennessä se on antanut sitoumuksia yli 1,6� miljardin euron arvosta. Tästä summasta 680� miljoonaa euroa on yhteisön omia saatavia velkojana, ja 934� miljoonaa euroa se lahjoittaa HIPC-rahastoon.
Komissio haluaa myös muistuttaa, että sen osuus on paljon suurempi kuin HIPC-aloitteessa vaadittu vähimmäismäärä. Lahjoittajana yhteisö on todellakin yksi suurimmista HIPC-rahaston tukijoista, sillä sen osuus rahaston kokonaisvaroista on lähes 25� prosenttia.
Sen lisäksi, että komission odotetaan osallistuvan ohjelmaan velkojana, se on varannut 60� miljoonaa euroa sellaisten kaikkein vähiten kehittyneiden AKT-maiden erityislainojen maksamiseksi, jotka jäävät jäljelle HIPC-ohjelman ehtojen kattavan soveltamisen jälkeen.
On myös syytä panna merkille, että valtaosa EU:n jäsenvaltioista on ilmoittanut aikeestaan mitätöidä 100� prosenttia kahdenvälisistä veloista, mikä menee HIPC-ohjelman ehtoja pidemmälle. Tämä tarkoittaa sitä, että HIPC-maiden muiden velkojen mitätöinti on pitkälti monenvälisten elinten, Pariisin klubin ulkopuolisten virallisten velkojien ja yksityissektorin vastuulla.
Tällä hetkellä on myös selvää, että HIPC-aloite on epäilemättä vasta ensimmäinen merkittävä askel kohti kestävää velkatasoa pitkällä aikavälillä, eikä se yksistään riitä sen varmistamiseksi, että tuensaajamaat täyttävät vuosituhannen julistuksessa asetetut kehityspäämäärät, etenkään alueilla, joilla hi-virusta tai aidsia esiintyy yleisesti. Lisäksi hi-viruksen ja aidsin haitalliset vaikutukset talouteen nähdään nyt selkeämmin kuin HIPC-aloitetta käynnistettäessä, ja komissio on samaa mieltä siitä, että pitkän aikavälin kestävästä velkatasosta keskusteltaessa on tarkasteltava myös hi-virusta ja aidsia.
EU:n ja Afrikan välisessä vuoropuhelussa Afrikan ulkomaanvelkaa koskeva kysymys on ollut asialistalla Kairon kokouksesta lähtien. Komissio on seurannut aktiivisesti asiasta vastaavien tahojen (Ranskan ja Saksan) ja Afrikan unionin edustajien välisiä keskusteluja. EU:n ja Afrikan välisen vuoropuhelun yhteydessä järjestettiin viimeksi Roomassa 10.� marraskuuta ministeritroikan kokous, johon osallistuin yhdessä Irlannin ulkoministerin kanssa. Tuossa kokouksessa sovittiin, että keskusteluja ja kertomusta Afrikan ulkomaanvelkaa koskevasta kysymyksestä on valmisteltava kiireisesti ja että seuraavan vuoden ensimmäisen neljänneksen aikana on järjestettävä asiantuntijakokous laajentuneen troikan tapaamisen yhteydessä.
Lopuksi totean, että osana EU:n ja Afrikan välistä vuoropuhelua komissio käynnisti hiljattain tutkimuksen velkahuojennuksesta, jossa mennään HIPC-aloitetta pidemmälle ja jonka ensisijaisena tavoitteena on luoda vakaa perusta tilanteen arvioimiseksi, kun HIPC-aloite on pantu kaikilta osin täytäntöön. Tutkimuksessa määritetään avaintekijät yhdessä jäsenvaltioiden kanssa laadittavaa unionin tulevaa velkapolitiikkaa varten. Komissio odottaa voivansa esitellä tutkimuksen tulokset ensi vuoden alussa.
Haluaisin lisätä, että kahdenvälisen velan käsittelyyn verrattuna monenvälisen velan käsittely on paljon monimutkaisempaa, ja poliittisesti se on paljon vaikeampaa kansainvälisen kustannustenjaon vuoksi. Useimmat lahjoittajamaat, jotka suhtautuvat vakavasti tehtäväänsä avunantajana, ovat itse asiassa mitätöineet enemmän tai vähemmän kaikki maksamatta olevat kahdenväliset velat. Komissiosta on tärkeää panna merkille, että velkojana meidän osuutemme tästä kaikesta on hyvin vähäinen, mikä johtuu pohjimmiltaan siitä, että olemme lahjoittaja emmekä lainaa rahaa kumppaneillemme."@fi5
".
La Commission estime que s’attaquer aux problèmes d’endettement des pays en développement est un moyen important pour atteindre les objectifs de la politique communautaire de coopération au développement. La Communauté participe activement à l’initiative en faveur des pays pauvres très endettés (PPTE), avec plus de 1,6 milliards d’euros engagés jusqu’à présent: 680 millions d’euros à elle seule en tant que créancier et 934 millions d’euros en tant que donateur au Fonds fiduciaire PPTE.
La Commission souhaiterait également rappeler que cette participation représente beaucoup plus que le minimum exigé par l’initiative PPTE. En effet, la Communauté, en tant que donateur, est un contributeur important au Fonds fiduciaire PPTE, représentant près de 25% du total des ressources.
En plus de sa participation attendue en tant que créancier, la Commission a en outre affecté 60 millions d’euros au remboursement de tous les prêts spéciaux qui seraient encore dus par les pays ACP les moins avancés après qu’ils auront bénéficié de la pleine application des conditions en faveur des PPTE.
Il vaut également la peine de faire remarquer que la plupart des États membres de l’UE ont annoncé leur intention d’annuler la dette bilatérale à 100% en plus des conditions en faveur des PPTE. Cela signifie que toute autre annulation de la dette dans des pays PPTE concernera en grande partie des institutions multilatérales, des créanciers qui ne font pas partie des créanciers officiels du Club de Paris et le secteur privé.
Il est également clair aujourd’hui que l’initiative PPTE doit être considérée comme une première étape importante sur la voie d’une durabilité à long terme de la dette, et qu’il ne suffira pas de garantir que les pays bénéficiaires atteignent les objectifs de développement du millénaire, surtout dans les pays extrêmement affectés par le VIH/sida. De plus, les conséquences économiques négatives du VIH/sida sont à l’heure actuelle nettement mieux reconnues qu’à l’époque du lancement de l’initiative PPTE, et la Commission convient qu’il lui faut prendre en considération le VIH/sida lorsqu’elle discute de la durabilité à long terme de la dette.
Dans le cadre du dialogue UE-Afrique, la question de la dette extérieure de l’Afrique est à l’ordre du jour depuis la réunion du Caire. La Commission suit de façon active les discussions entre les chefs de file (France et Allemagne) et les représentants de l’Union africaine. Lors de la dernière réunion de la troïka ministérielle du dialogue UE-Afrique, qui s’est tenue à Rome le 10 novembre et à laquelle j’ai participé avec le ministre irlandais des affaires étrangères, il a été convenu que les discussions et le rapport correspondant sur la question de la dette extérieure de l’Afrique devraient être préparés en priorité et que la réunion des experts au sein de la troïka élargie devrait avoir lieu au premier trimestre de l’année prochaine.
Enfin, la Commission a lancé dernièrement, dans le cadre du dialogue UE-Afrique, une étude sur l’allègement de la dette au-delà de l’initiative PPTE, avec pour principal objectif la création d’une base solide afin d’évaluer la situation après la pleine application de l’initiative PPTE. Cette étude devrait fournir des éléments clés pour élaborer, en collaboration avec les États membres, la future politique de la dette de l’Union. La Commission espère pouvoir partager avec le Parlement les résultats de cette étude dès le début de l’année prochaine.
Je souhaiterais ajouter que la complexité de s’attaquer à la dette multilatérale est beaucoup plus grande et rend toute action dans ce domaine nettement plus difficile politiquement en termes de partage des charges au niveau international, en comparaison avec le traitement de la dette bilatérale. La majorité des pays donateurs qui assument sérieusement leur responsabilité de partenaires donateurs ont en fait plus ou moins annulé la totalité de l’encours de la dette bilatérale. Il importe, pour la Commission, de souligner que notre part de tout cela en tant que créditeur est très limitée, essentiellement parce que nous sommes un donateur de subventions et ne prêtons pas de l’argent à nos partenaires."@fr6
"La Commissione ritiene che affrontare il problema dell’indebitamento dei paesi in via di sviluppo sia uno strumento importante per raggiungere gli obiettivi della politica di cooperazione allo sviluppo dell’Unione europea. L’Unione partecipa attivamente all’iniziativa HIPC attualmente in corso a favore dei paesi poveri fortemente indebitati, alla quale ha contribuito finora con oltre 1,6 miliardi di euro, di cui 680 milioni di euro in qualità di creditore in proprio e 934 milioni di euro in qualità di donatore al fondo fiduciario istituito nell’ambito dell’iniziativa.
La Commissione desidera inoltre ricordare che questa sua partecipazione supera di gran lunga la soglia minima prevista dall’iniziativa HIPC. In effetti, l’Unione è uno dei principali donatori che contribuiscono al fondo fiduciario dell’HIPC, con un apporto pari a quasi il 25 per cento delle risorse totali.
In aggiunta alla sua prevista partecipazione all’iniziativa in qualità di creditore, la Commissione ha stanziato 60 milioni di euro per la ridistribuzione di tutti i prestiti speciali di cui i paesi ACP meno sviluppati resterebbero debitori dopo aver beneficiato della piena applicazione delle condizioni HIPC.
Vale altresì la pena notare che la maggior parte degli Stati membri dell’Unione ha annunciato l’intenzione di cancellare il 100 per cento del debito bilaterale, andando così oltre le norme previste dall’HIPC. Ciò significa che qualsiasi ulteriore cancellazione del debito dei paesi partecipanti all’iniziativa dipenderà in gran misura dalle istituzioni multilaterali, dai creditori ufficiali non aderenti al
di Parigi e dal settore privato.
In questo momento, è evidente altresì che l’iniziativa HIPC va considerata solo come un primo, seppur importante passo verso un indebitamento sostenibile a lungo termine e che non basterà per garantire che i paesi beneficiari possano raggiungere gli obiettivi di sviluppo fissati nell’ambito del Programma del millennio. Tale affermazione vale in particolare per i paesi gravemente colpiti dall’HIV/AIDS; inoltre, i negativi effetti economici di questa malattia vengono ora riconosciuti molto meglio rispetto a quando l’iniziativa HIPC è stata lanciata. La Commissione concorda sulla necessità di prendere in considerazione la problematica dell’HIV/AIDS anche quando si discute di sostenibilità del debito a lungo termine.
Nel quadro del dialogo UE-Africa, la questione del debito estero dei paesi africani è stata discussa sin dalla riunione del Cairo. La Commissione ha seguito attivamente le discussioni tra gli
ovvero Francia e Germania, e i rappresentanti dell’Unione africana. Nel corso dell’ultima riunione della
ministeriale competente per il dialogo UE-Africa, tenutasi a Roma il 10 novembre, alla quale ho partecipato insieme con il ministro degli Esteri irlandese, è stato deciso che le discussioni e la relazione sul tema dell’indebitamento estero dei paesi africani debbano essere preparate a titolo prioritario e che l’incontro degli esperti nella
allargata debba avvenire entro il primo trimestre del prossimo anno.
Infine, la Commissione ha iniziato di recente, sempre nell’ambito del dialogo UE-Africa, uno studio sulla cancellazione del debito al di fuori del contesto dell’iniziativa HIPC, principalmente allo scopo di individuare una base solida per valutare la situazione dopo la piena attuazione dell’iniziativa. Lo studio dovrebbe fornire elementi decisivi sulla cui base l’Unione definirà, d’intesa con gli Stati membri, la sua futura politica del debito. La Commissione prevede che potrà sottoporre al Parlamento i risultati dello studio all’inizio dell’anno prossimo.
Vorrei aggiungere ancora che, rispetto alla gestione dell’indebitamento bilaterale, gli interventi a livello di indebitamento multilaterale presentano un grado di complessità molto più elevato, cosicché le azioni in questo settore risultano più difficili dal punto di vista politico, in termini di suddivisione internazionale degli oneri. La maggior parte dei paesi donatori che si assumono seriamente la loro responsabilità di donatori ha, in pratica, cancellato quasi tutti i debiti bilaterali ancora pendenti. La Commissione tiene a rilevare che la nostra quota in qualità di creditori è molto piccola, sostanzialmente perché noi, ai nostri
concediamo sovvenzioni, non prestiamo danaro."@it9
". – The Commission considers that addressing developing countries' debt problems is an important means of achieving the Community's development cooperation policy objectives. The Community is actively participating in the current Highly Indebted Poor Countries (HIPC) initiative with more than EUR 1.6 billion pledged up to now: EUR 680 million on its own claims as a creditor and EUR 934 million as a donor to the HIPC Trust Fund.
The Commission would also like to recall that this participation represents much more than the minimum required by the HIPC initiative. Indeed the Community, as a donor, is a major contributor to the HIPC Trust Fund, accounting for almost 25% of the total resources.
Over and above its expected participation as a creditor, the Commission has also earmarked EUR 60 million for the settlement of all the special loans that would remain due from least-developed ACP countries, after they have benefited from the full application of the HIPC terms.
It is also worth noting that most of the EU Member States have announced their intention to cancel 100% of the bilateral debt, beyond the HIPC terms. This means that any further debt cancellation in HIPC countries will relate largely to multilateral institutions, non-Paris Club official creditors and the private sector.
At this point in time, it is also clear that the HIPC initiative has to be considered as a first important step towards long-term debt sustainability and that it will not be sufficient to ensure the beneficiary countries meet the Millennium Development Goals, especially in countries badly affected by HIV/AIDS. Moreover, the adverse economic effects of HIV/AIDS are now much more clearly recognised than they were when the HIPC initiative was launched, and the Commission agrees that it must consider HIV/AIDS when also discussing long-term debt sustainability.
In the framework of the EU-Africa dialogue, the issue of Africa’s External debt has been part of the agenda since the Cairo meeting. The Commission has followed up actively the discussions between the Chefs de file (France and Germany) and the African Union representatives. At the latest ministerial troika meeting of the EU-Africa Dialogue, held in Rome on 10 November, which I attended together with the Irish Foreign Minister, it was agreed that discussions and the corresponding report of the issue of Africa's External Debt should be prepared as a matter of priority and that the experts meeting within the enlarged Troika should be held in the first quarter of next year.
Finally, the Commission has recently launched, as an element of the EU-Africa dialogue, a study on debt relief beyond the HIPC initiative, with the main objective of providing a solid base to assess the situation after the full application of the HIPC initiative. This study should provide key elements for shaping, in coordination with Member States, the Union’s future debt policy. The Commission expects to be able to share with Parliament the results of this study by early next year.
I would add that the complexity of doing something with multilateral debt is much larger and makes anything there much more difficult politically in terms of burden sharing internationally, compared to the handling of bilateral debt. Most donor countries that take their responsibility as a donor partner seriously have in fact more or less cancelled all the outstanding bilateral debt. For the Commission it is important to note that our share of all this as a creditor is very limited, basically because we are a grant donor and do not lend money to our partners."@lv10
".
De Commissie beschouwt het aanpakken van het schuldenprobleem van ontwikkelingslanden als een zeer belangrijk middel om de beleidsdoelstellingen van de Gemeenschap op het vlak van ontwikkelingssamenwerking te verwezenlijken. De Gemeenschap neemt momenteel actief deel aan het huidige initiatief ten behoeve van arme landen met een zware schuldenlast (HIPC-initiatief) waarvoor zij al 1,6 miljard euro heeft toegezegd: 680 miljoen uit haar eigen vorderingen als schuldeiser en nog eens 934 miljoen als donor aan het HIPC-trustfonds.
De Commissie wil er ook aan herinneren dat deze bijdrage veel hoger is dan het minimum dat vereist is voor deelname aan het HIPC-initiatief. De Gemeenschap levert als donor een zeer belangrijke bijdrage aan het HIPC-trustfonds, welke goed is voor bijna 25 procent van het totaal aan middelen.
Naast haar reguliere deelname als schuldeiser heeft de Commissie bovendien 60 miljoen euro gereserveerd voor de kwijtschelding van alle bijzondere leningen van de minst ontwikkelde ACS-landen, welke nog als invorderbaar over zullen blijven nadat volop is geprofiteerd van de HIPC-bepalingen.
Ook dient vermeld te worden dat de meeste lidstaten hebben verklaard van plan te zijn de bilaterale schuld voor 100 procent kwijt te schelden, en dat is meer dan uit hoofde van het HIPC-initiatief wordt verlangd. Dit betekent dat eventuele verdere schuldvermindering in arme landen met een zware schuldenlast voornamelijk betrekking zal hebben op multilaterale instellingen, officiële schuldeisers die niet tot de Club van Parijs behoren, en de particuliere sector.
Op dit moment is het ook duidelijk dat het HIPC-initiatief gezien moet worden als een eerste belangrijkste stap in de richting van houdbaarheid van de schuldenlast op de lange termijn, en dat het initiatief alleen niet voldoende is om ervoor te zorgen dat de begunstigde landen de millennium-ontwikkelingsdoelen halen, hetgeen met name geldt voor landen die zwaar te lijden hebben onder de HIV/aids-crisis. Bovendien worden de nadelige economische gevolgen van HIV/aids tegenwoordig veel meer onderkend dan op het moment dat het HIPC-initiatief werd gelanceerd, en de Commissie vindt ook dat HIV/aids in aanmerking moet worden genomen wanneer men spreekt over de houdbaarheid van de schuldenlast op de lange termijn.
In het kader van de dialoog EU-Afrika maakt de kwestie van de buitenlandse schuld van Afrika al sinds de bijeenkomst in Cairo onderdeel uit van de agenda. De Commissie heeft actief voortgebouwd op de besprekingen tussen de
(Frankrijk en Duitsland) en de vertegenwoordigers van de Afrikaanse Unie. Op de laatste ministeriële trojka-bijeenkomst, die op 10 november in Rome is gehouden, en die ik samen met de Ierse minister van Buitenlandse Zaken heb bijgewoond, is overeengekomen dat aan de besprekingen over de buitenlandse schuld en de voorbereiding van het bijbehorende verslag prioriteit moet worden verleend, en dat de deskundigenbijeenkomst binnen de uitgebreide trojka in het eerste kwartaal van volgend jaar dient te worden gehouden.
Tot slot heeft de Commissie recentelijk als onderdeel van de dialoog EU-Afrika de aanzet gegeven tot een studie van schuldvermindering ná uitvoering van het HIPC-initiatief. Het voornaamste doel is een solide basis te verschaffen voor de beoordeling van de situatie nadat het HIPC-initiatief volledig is verwezenlijkt. Deze studie dient te voorzien in de belangrijkste elementen voor de vorming, in samenwerking met de lidstaten, van het toekomstige beleid van de Unie ten aanzien van schulden. De Commissie gaat ervan uit dat zij de resultaten van deze studie begin volgend jaar aan het Parlement kan mededelen.
Ik zou nog willen zeggen dat het vinden van oplossingen voor multilaterale schulden, bijvoorbeeld in de vorm van het verdelen van de lasten op internationaal niveau, in politiek opzicht veel ingewikkelder is dan het omgaan met bilaterale schulden. De meeste donorlanden die hun verantwoordelijkheden als donorpartner serieus nemen hebben hun uitstaande bilaterale schulden praktisch geheel kwijtgescholden. De Commissie hecht er belang aan te vermelden dat ons aandeel als schuldeiser in deze aangelegenheden zeer beperkt is, omdat wij in de grond een subsidieverlener zijn en geen geld lenen aan onze partners."@nl2
"A Comissão entende que resolver os problemas da dívida dos países em desenvolvimento é uma forma importante de atingir os objectivos da política de desenvolvimento e cooperação da Comunidade. A Comunidade participa, activamente, na actual iniciativa dos Países Pobres Muito Endividados (HIPC) com mais de 1,6 mil milhões de euros garantidos até agora: 680 milhões de euros que lhe eram devidos como credora e 934 milhões como doadora do Fundo HIPC.
A Comissão gostaria também de recordar que esta participação representa muito mais do que o mínimo exigido pela iniciativa HIPC. Na verdade, a Comunidade, como doadora, é um dos grandes contribuintes para o Fundo HIPC, contribuição essa que ascende a cerca de 25% dos recursos totais do mesmo.
Para além da participação que se espera dela como credora, a Comissão também destinou 60 milhões de euros para a liquidação de todos os empréstimos especiais que ficariam ainda em dívida pelos países ACP menos desenvolvidos depois de terem beneficiado da plena aplicação dos termos HICP.
Registe-se, ainda, que a maioria dos Estados-Membros anunciou a sua intenção de perdoar 100% da dívida bilateral, o que vai além dos termos do HIPC. Quer isto dizer que qualquer outro perdão da dívida dos países HIPC terá a ver, em grande medida, com instituições multilaterais, com credores oficiais não pertencentes ao Clube de Paris e com o sector privado.
Neste momento, é também claro que a iniciativa HIPC deve ser considerada como um primeiro passo importante para a sustentabilidade da dívida a longo prazo e que não será suficiente para garantir que os países beneficiários cumprirão os Objectivos de Desenvolvimento do Milénio, especialmente em países gravemente afectados pelo vírus da SIDA/HIV. Acresce que os efeitos económicos adversos do vírus da SIDA/HIV são, agora, muito mais conhecidos do que acontecia quando foi lançada a iniciativa HIPC, e a Comissão concorda que há que tomar em conta o vírus da SIDA/HIV quando se discute, também, a sustentabilidade a longo prazo.
No âmbito do diálogo UE-África, a questão da dívida externa africana está na ordem do dia desde a reunião do Cairo. A Comissão seguiu activamente os debates entre os chefes de fila (França e Alemanha) e os representantes da União Africana. Na última reunião da tróica de ministros sobre o diálogo UE-África, que teve lugar em Roma no dia 10 de Novembro, e na qual estive presente com o Ministro irlandês dos Negócios Estrangeiros, ficou decidido que as negociações e o respectivo relatório sobre a questão da dívida externa africana deviam ser preparados com carácter prioritário e que a reunião de peritos no âmbito da tróica alargada deverá realizar-se no primeiro trimestre do ano.
Finalmente, a Comissão lançou, recentemente, como elemento do diálogo UE-África, um estudo sobre o alívio da dívida independentemente da iniciativa HIPC, cujo principal objectivo é dispor de uma base sólida para avaliar a situação após a plena aplicação da iniciativa HIPC. Esse estudo deverá fornecer elementos-chave para, em coordenação com os Estados-Membros, delinear a futura política da dívida da União. A Comissão espera poder partilhar com o Parlamento os resultados desse estudo no início do próximo ano.
Acrescentaria que trabalhar com a dívida multilateral é muito mais complexo e torna qualquer acção muito mais difícil, do ponto de vista político, no que respeita à partilha de encargos internacionalmente, do que lidar com a dívida bilateral. A maior parte dos países doadores que levam a sério a sua responsabilidade como parceiros doadores perdoou, em maior ou menor medida, toda a dívida bilateral pendente. É importante para a Comissão verificar que a nossa quota-parte como credor é muito limitada, basicamente porque somos doador de subvenções e não emprestamos dinheiro aos nossos parceiros."@pt11
".
Kommissionen anser att tacklandet av utvecklingsländernas skuldproblem är ett viktigt medel för att uppfylla målen för gemenskapens politik på området för utvecklingssamarbete. Gemenskapen deltar aktivt i det nuvarande initiativet för skuldlättnad för kraftigt skuldtyngda fattiga länder (HIPC-initiativet) och har hittills anslagit över 1,6 miljarder euro: 680 miljoner euro genom sina egna skuldkrav och 934 miljoner euro som givare till förvaltningsfonden för HIPC-länderna.
Kommissionen vill också påminna om att detta deltagande står för mycket mer än minimikravet enligt HIPC-initiativet. Saken är den att gemenskapen, i egenskap av givare, faktiskt är en av de större bidragsgivarna till förvaltningsfonden för HIPC-länderna, och att dess andel uppgår till nästan 25 procent av de totala medlen.
Utöver sitt förväntade deltagande som givare har kommissionen också öronmärkt 60 miljoner euro för avveckling av alla de särskilda lån som skulle kvarstå hos de minst utvecklade AVS-länderna efter det att de främjats av en fullständig tillämpning av HIPC-villkoren.
Det är också värt att uppmärksamma att de flesta av EU:s medlemsstater har meddelat sina avsikter att avskriva 100 procent av de bilaterala skulderna utöver HIPC-villkoren. Detta innebär att all ytterligare skuldavskrivning i HIPC-länderna till stor del kommer att skötas av multilaterala institut, kreditgivare som officiellt inte är medlemmar i Parisklubben och privata sektorn.
Vid denna tidpunkt står det också klart att HIPC-initiativet måste betraktas som ett första viktigt steg i riktning mot långsiktigt hållbara skulder, och att det inte kommer att vara tillräckligt att se till att mottagarländerna uppfyller millennieutvecklingsmålen, särskilt i länder som har drabbats hårt av hiv/aids. De negativa effekterna av hiv/aids erkänns dessutom numera mycket tydligare än vad som var fallet när HIPC-initiativet inleddes, och kommissionen instämmer i att den måste ta hänsyn till hiv/aids också när den diskuterar långsiktigt hållbara skulder.
Inom ramen för EU-Afrika-dialogen har frågan om Afrikas utlandsskulder varit en del av dagordningen sedan Kairomötet. Kommissionen har aktivt följt upp diskussionerna mellan ledarländerna (Frankrike och Tyskland) och företrädare för Afrikanska unionen. Vid ministertrojkans senaste möte inom ramen för EU-Afrika-dialogen, som hölls i Rom den 10 november – som jag närvarade vid tillsammans med den irländska utrikesministern – avtalades att man så snart som möjligt skulle förbereda diskussioner och utarbeta den motsvarande rapporten om Afrikas utlandsskuld, och att expertmötet inom den utvidgade trojkan skulle hållas under första kvartalet nästa år.
Till sist: kommissionen har nyligen inlett – som en del av EU-Afrika-dialogen – en undersökning om skuldlättnad utöver HIPC-initiativet, som har som främsta mål att ge en fast grund för att utvärdera läget efter den fullständiga tillämpningen av HIPC-initiativet. Denna undersökning borde ge ett viktigt underlag för att, tillsammans med medlemsstaterna, utforma unionens framtida skuldpolitik. Kommissionen räknar med att kunna delge parlamentet resultaten av denna undersökning i början av nästa år.
Jag vill också säga att det är mycket svårare att göra något åt multilaterala skulder, och att det är mycket mer komplicerat ur ett politiskt perspektiv när det gäller internationell fördelning av skuldbördan i jämförelse med hanteringen av bilaterala skulder. De flesta givarländer som tar sitt ansvar som givare på allvar har faktiskt mer eller mindre avskrivit alla sina utestående bilaterala skulder. För kommissionen är det viktigt att uppmärksamma att vår del av allt detta som kreditgivare är mycket begränsad, framför allt på grund av att vi är en bidragsgivare och inte lånar ut pengar till våra partner."@sv13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Chefs de file"1
"Commission"10,3
"Nielson,"10,3
"chefs de file"2
|
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples