Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2002-12-04-Speech-3-064"
| Predicate | Value (sorted: default) |
|---|---|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.20021204.4.3-064"4
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker | |
| lpv:spoken text |
"Hr. formand, jeg har lyttet med stor opmærksomhed til de indlæg, vi allerede har hørt. Det er jo en sag, som jeg personligt har været stærkt engageret i som medlem af Europa-Parlamentet, og jeg tillægger beslutningen om en statut for medlemmerne den allerstørste betydning. Som tilkendegivet vil jeg gerne sige, at Rådet ønsker at medvirke til at finde en løsning, som sikrer det enkelte medlem værdighed og respekt i offentligheden. Med hensyn til hvorledes en sådan statut skal gennemføres, må jeg selvfølgelig præcisere, at reglerne herom er nedfældet i EF-traktatens artikel 190, stk. 5, hvori det hedder, at det påhviler Europa-Parlamentet at fastsætte sine medlemmers status og de almindelige betingelser for udøvelsen af deres hverv efter høring af Kommissionen og med godkendelse af Rådet. Når Nice-traktaten er trådt i kraft, kan Rådet træffe afgørelse med kvalificeret flertal og ikke længere med enstemmighed som hidtil. Det gælder dog ikke beskatningsordningen.
Selv om det forholder sig således, at Parlamentet vedtog et udkast til forslag til statut den 3. december 1998, det vil sige, inden Amsterdam-traktaten trådte i kraft, så har Parlamentet siden drøftet de nye retningslinjer, navnlig i Udvalget om Retlige Anliggender. Der har været ført en permanent dialog mellem Rådets successive formandskaber og de samtalepartnere, som Parlamentet har udpeget, navnlig i den kontaktgruppe, som er nedsat for at fremme forhandlingerne mellem de to institutioner. Som bekendt har Rådet ikke taget stilling til visse af de centrale elementer i den kommende statut. Jeg vil gerne i den forbindelse fremhæve et par forhold, som er afgørende.
For det første skal der i en statut, ifølge de holdninger, som Rådet hidtil har fastlagt, være overensstemmelse mellem statutten og primærretten, f.eks. vedrørende immuniteter og privilegier. For det andet skal enigheden i Rådet vedrørende skattespørgsmålet respekteres, og endelig skal der være gennemsigtighed og overholdelse af princippet om omkostningsgodtgørelser på grundlag af faktisk afholdte udgifter. Den udtalelse, der foreligger fra Udvalget om Retlige Anliggender og det Indre Marked fra april måned dette år, opfylder efter min vurdering ikke alle disse betingelser, og jeg kan forstå, at Parlamentets formand har fået samme melding ved sine uformelle kontakter med medlemsstaternes regeringer.
Jeg har også forstået, at Parlamentets formand på baggrund af sine kontakter til medlemsstaterne har draget en række konklusioner med hensyn til elementer til et kompromis, som efter Nice-traktatens ikrafttrædelse vil kunne samle det fornødne flertal i Rådet. Afslutningsvis vil jeg derfor hilse alle bestræbelser velkommen, som sigter på en løsning, der er acceptabel for både Rådet og Parlamentet. Jeg vil gerne på Rådets vegne opfordre Parlamentet til ikke at lade denne mulighed gå sig forbi. Det er Parlamentet, som skal foreslå, og det er Rådet, som skal godkende. Bolden ligger hos Parlamentet. Jeg vil opfordre til, at man nu bliver enige om et forslag, som kan samle bred tilslutning i Parlamentet, og som kan samle så tilstrækkelig bred tilslutning i Rådet, at det kan godkendes efter de nye regler i Nice-traktaten, som træder i kraft til februar."@da1
|
| lpv:translated text |
"Κύριε Πρόεδρε, παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τις ομιλίες που μόλις ακούσαμε. Πρόκειται, βεβαίως, για ένα θέμα στο οποίο συμμετείχα ενεργά ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και προσδίδω τη μέγιστη σημασία στην απόφαση που αφορά ένα καθεστώς των βουλευτών. Θα ήθελα να πω ότι, όπως έχει επισημανθεί, το Συμβούλιο επιθυμεί να βοηθήσει στην εξεύρεση μιας λύσης που να εγγυάται την αξιοπρέπεια του κάθε βουλευτή και τον σεβασμό του κόσμου. Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εφαρμόζεται ένα τέτοιο καθεστώς, πρέπει φυσικά να τονίσω ότι οι κανόνες που διέπουν την εφαρμογή του ορίζονται στο άρθρο 190, παράγραφος 5, της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, στο οποίο δηλώνεται ότι είναι αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αφού ζητήσει τη γνώμη της Επιτροπής, και με την έγκριση του Συμβουλίου, να θεσπίζει το καθεστώς των βουλευτών του και τους γενικούς όρους που διέπουν την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Όταν τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Νίκαιας, το Συμβούλιο θα μπορεί να αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία και δεν θα ενεργεί πλέον μόνον ομόφωνα, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τις φορολογικές ρυθμίσεις.
Ακόμα και μετά την έγκριση από το Κοινοβούλιο ενός σχεδίου προτάσεως για ένα καθεστώς στις 3 Δεκεμβρίου 1998, δηλαδή πριν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης του Άμστερνταμ, το Κοινοβούλιο έχει έκτοτε συζητήσει τις νέες κατευθυντήριες γραμμές, συγκεκριμένα στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων και Εσωτερικής Αγοράς. Διεξάγεται συνεχής διάλογος μεταξύ των διαδοχικών Προεδριών του Συμβουλίου και των συνομιλητών που ορίζονται από το Κοινοβούλιο, ήτοι στην ομάδα επαφής που θεσπίστηκε για την προώθηση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων. Όπως είναι ευρέως γνωστό, το Συμβούλιο δεν έχει υιοθετήσει κάποια θέση για αρκετά σημαντικά σημεία του μελλοντικού καθεστώτος. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να δώσω έμφαση σε ορισμένα σημαντικά στοιχεία.
Σύμφωνα με τις θέσεις που καθόρισε έως τώρα το Συμβούλιο, πρέπει, καταρχάς, να υπάρχει συμφωνία μεταξύ του καθεστώτος και του πρωτογενούς δικαίου, για παράδειγμα όσον αφορά την ασυλία και τα προνόμια. Δεύτερον, πρέπει να γίνεται σεβαστή η συμφωνία στο Συμβούλιο σχετικά με το φορολογικό ζήτημα και, τέλος, πρέπει να υπάρχει διαφάνεια και σεβασμός της αρχής της επιστροφής των εξόδων βάσει των δαπανών που στην πραγματικότητα έχουν πραγματοποιηθεί. Κατά την άποψή μου, η δήλωση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και Εσωτερικής Αγοράς τον Απρίλιο αυτού του έτους δεν πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις, και μπορώ να κατανοήσω τον λόγο για τον οποίο δίδεται το ίδιο μήνυμα προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου κατά τις ανεπίσημες επαφές του με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.
Εκτιμώ επίσης τον λόγο για τον οποίο, βάσει των επαφών του με τα κράτη μέλη, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου έχει συντάξει μια σειρά συμπερασμάτων όσον αφορά στοιχεία του συμβιβασμού που, μόλις τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Νίκαιας, θα μπορέσουν να προσελκύσουν την απαραίτητη πλειοψηφία στο Συμβούλιο. Εκ κατακλείδι, θα επικροτήσω, κατά συνέπεια, όλες τις προσπάθειες που στοχεύουν σε μια λύση που να είναι αποδεκτή τόσο από το Συμβούλιο όσο και από το Κοινοβούλιο. Θα ήθελα, εξ ονόματος του Συμβουλίου, να ζητήσω από το Κοινοβούλιο να μην αφήσει ανεκμετάλλευτη αυτήν την ευκαιρία. Το Κοινοβούλιο θα προτείνει και το Συμβούλιο θα εγκρίνει. Η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Κοινοβουλίου. Ζητώ από όλους μας τώρα να συμφωνήσουμε με μια πρόταση που να μπορεί να προσελκύσει ευρεία υποστήριξη στο Κοινοβούλιο και που να μπορεί να προσελκύσει αρκετά ευρεία υποστήριξη στο Συμβούλιο, προκειμένου να μπορέσει να εγκριθεί σύμφωνα με τους νέους κανόνες της Συνθήκης της Νίκαιας που θα έχει τεθεί σε ισχύ μέχρι τον Φεβρουάριο."@el8
"Mr President, I have listened with great attention to the speeches we have already heard. This is of course a matter I personally was very heavily involved in as a member of the European Parliament, and I attach the very greatest importance to the decision concerning a Members’ Statute. I should like to say that, as has been pointed out, the Council wishes to help find a solution that guarantees the individual Member dignity and public respect. Regarding the way in which such a statute is to be implemented, I must of course point out that the rules governing its implementation are set down in Article 190, paragraph 5 of the Treaty establishing the European Community, in which it is stated that it falls to the European Parliament, after seeking an opinion from the Commission and with the approval of the Council, to determine its Members’ status and the general conditions governing the performance of duties. When the Treaty of Nice has come into force, the Council will be able to take decisions by a qualified majority and no longer only by acting unanimously, as has been the case up until now. That does not however apply to taxation arrangements.
Even if it is the case that Parliament adopted a draft proposal for a statute on 3 December 1998, that is to say before the Treaty of Amsterdam came into force, Parliament has since debated the new guidelines, namely in the Committee on Legal Affairs and the Internal Market. A permanent dialogue has been conducted between the Council’s successive Presidencies and the interlocutors designated by Parliament, namely in the contact group set up to promote the negotiations between the two institutions. As is well known, the Council has not adopted a position on a number of the central features of the future Statute. In that connection, I should like to emphasise a couple of crucial elements.
According to the positions laid down so far by the Council, there must, first of all, be concordance between the Statute and primary law, for example concerning immunities and privileges. Secondly, agreement in the Council on the tax issue must be respected and, finally, there must be transparency and respect for the principle of reimbursing expenses on the basis of expenditure that has in actual fact been incurred. In my view, the statement from the Committee on Legal Affairs and the Internal Market from April of this year does not fulfil all these conditions, and I can understand why Parliament’s President has been given the same message in his informal contacts with the governments of the Member States.
I also appreciate why, on the basis of his contacts with the Member States, Parliament’s President has drawn a number of conclusions regarding elements of a compromise which, once the Treaty of Nice has come into force, will be able to attract the necessary majority in the Council. In conclusion, I would therefore welcome all efforts aimed at a solution acceptable to both the Council and Parliament. I should like, on behalf of the Council, to urge Parliament not to let this opportunity pass by. It is Parliament that is to do the proposing and the Council that is to do the approving. The ball lies in Parliament’s court. I would call upon us now to agree to a proposal that can attract broad support in Parliament and that can attract broad enough support in the Council for its to be able to be approved in accordance with the new rules in the Treaty of Nice that will be in force by February."@en3
"Señor Presidente, he escuchado con gran atención las intervenciones que se han realizado ya. Éste es, ciertamente, un asunto en el que yo participé muy activamente como diputado del Parlamento Europeo, y concedo una gran importancia a la decisión sobre el Estatuto de los diputados. Me gustaría manifestar que, como ya se ha señalado, el Consejo desea ayudar a encontrar una solución que garantice a cada diputado gozar de dignidad y del respeto de los ciudadanos. En lo referente a la forma en que debe aplicarse un estatuto como éste, debo señalar, como es lógico, que las normas que rigen su aplicación están contempladas en el apartado 5 del artículo 190 del Tratado constitutivo de la Comunidad Europea, que dice que corresponde al Parlamento Europeo, previo dictamen de la Comisión y con la aprobación del Consejo, establecer el estatuto de sus diputados y las condiciones generales de ejercicio de sus funciones. Cuando el Tratado de Niza haya entrado en vigor, el Consejo podrá tomar decisiones por mayoría cualificada y ya no sólo por unanimidad, como ha sucedido hasta ahora. No obstante, esto no se hace extensivo al régimen fiscal.
A pesar de que el Parlamento aprobó una propuesta de estatuto el 3 de diciembre de 1998 – es decir, antes de que el Tratado de Ámsterdam entrara en vigor – el Parlamento lleva debatiendo desde entonces las nuevas directrices, concretamente en la Comisión de Asuntos Jurídicos y Mercado Interior. Las sucesivas Presidencias del Consejo y los interlocutores designados por el Parlamento han mantenido un permanente diálogo en el grupo de contacto creado para promover las negociaciones entre las dos instituciones. Como es bien sabido, el Consejo no ha adoptado ninguna posición sobre algunos ejes centrales del futuro Estatuto. A este respecto, me gustaría subrayar un par de elementos fundamentales.
De acuerdo con las posiciones expuestas hasta ahora por el Consejo, en primer lugar debe haber una conformidad entre el Estatuto y el derecho primario, por ejemplo en lo relativo a las inmunidades y los privilegios. En segundo lugar, se ha de respetar el acuerdo del Consejo sobre fiscalidad y, por último, debe haber transparencia y respeto por el principio de reembolso de los gastos, que contempla sólo los gastos en que se haya incurrido realmente. A mi juicio, la declaración de la Comisión de Asuntos Jurídicos y Mercado Interior de abril de este año no cumple todas estas condiciones, y puedo entender por qué el Presidente del Parlamento ha transmitido el mismo mensaje en sus contactos informarles con los Gobiernos de los Estados miembros.
Entiendo además la razón de que, sobre la base de sus contactos con los Estados miembros, el Presidente del Parlamento haya sacado varias conclusiones sobre algunos elementos de un compromiso que, una vez entre en vigor el Tratado de Niza, podrá conseguir la necesaria mayoría en el Consejo. En conclusión, celebraría cualquier esfuerzo orientado a lograr una solución aceptable tanto para el Consejo como para el Parlamento. Me gustaría instar al Parlamento, en nombre del Consejo, a que no deje pasar esta oportunidad. El Parlamento es quien hace las propuestas, y el Consejo, quien las aprueba, así que le corresponde al Parlamento dar el siguiente paso. Hago un llamamiento para que lleguemos a un acuerdo sobre una propuesta que pueda suscitar un apoyo amplio en el Parlamento y un apoyo lo suficientemente amplio en el Consejo y pueda ser aprobada de conformidad con las nuevas normas del Tratado de Niza que estarán en vigor para febrero."@es12
"Arvoisa puhemies, olen kuunnellut hyvin tarkkaavaisesti tähänastisia puheita. Kysymys on tietenkin asiasta, johon osallistuin hyvin aktiivisesti Euroopan parlamentin jäsenenä, ja pidän jäsenten ohjesäännöstä tehtävää päätöstä hyvin tärkeänä. Haluan sanoa, että kuten on jo todettu, neuvosto haluaa auttaa löytämään ratkaisun, joka takaa yksittäisten jäsenten arvokkuuden ja kunnioituksen kansalaisten silmissä. Ohjesäännön täytäntöönpanosta minun on huomautettava, että sen täytäntöönpanoa koskevat säännöt löytyvät Euroopan yhteisön perustamissopimuksen 190 artiklan 5 kohdasta, jossa todetaan, että Euroopan parlamentti vahvistaa saatuaan komission lausunnon ja neuvoston yksimielisesti antaman suostumuksen jäsentensä tehtäviä ja velvollisuuksia koskevat säännöt ja yleiset ehdot. Nizzan sopimuksen tultua voimaan neuvosto voi tehdä päätökset määräenemmistöllä eikä enää ainoastaan yksimielisesti, niin kuin tähän asti. Tämä ei kuitenkaan koske veroasioita.
Vaikka parlamentti hyväksyikin ohjesääntöä koskevan ehdotusluonnoksen 3. joulukuuta 1998, eli ennen Amsterdamin sopimuksen voimaantuloa, parlamentissa on sen jälkeen keskusteltu uusista suuntaviivoista, nimittäin oikeudellisten ja sisämarkkina-asioiden valiokunnassa. Neuvoston puheenjohtajavaltioiden ja parlamentin edustajien välillä on käyty jatkuvaa vuoropuhelua yhteysryhmässä, joka perustettiin vauhdittamaan näiden kahden toimielimen välisiä neuvotteluja. Kuten hyvin tiedetään, neuvosto ei ole lyönyt lukkoon kantaansa useisiin tulevan ohjesäännön keskeisiin kohtiin. Siihen liittyen haluaisin tuoda esiin pari tärkeää seikkaa.
Neuvoston tähän mennessä määrittelemien kantojen mukaan ohjesäännön ja primaarioikeuden on ensinnäkin oltava keskenään sopusoinnussa esimerkiksi parlamentin jäsenten erioikeuksien ja vapauksien osalta. Toiseksi neuvoston veropäätöstä on noudatettava ja lopuksi vielä korvausten maksamisen on tapahduttava avoimesti, todellisuudessa aiheutuneiden kulujen perusteella. Minun mielestäni oikeudellisten ja sisämarkkina-asioiden valiokunnan tämän vuoden huhtikuussa antama lausunto ei täytä näitä edellytyksiä, ja ymmärrän hyvin, miksi parlamentin puhemies on viestittänyt samaa epävirallisessa yhteydenpidossaan jäsenvaltioiden hallitusten kanssa.
Ymmärrän myös täysin, miksi parlamentin puhemies on oltuaan yhteydessä jäsenvaltioihin tehnyt tietyt johtopäätökset siitä, millainen kompromissi voisi Nizzan sopimuksen tultua voimaan saada taakseen tarvittavan enemmistön neuvostossa. Pidän näin ollen erittäin tervetulleina kaikkia yrityksiä löytää ratkaisu, jonka sekä neuvosto että parlamentti voisivat hyväksyä. Haluaisin neuvoston puolesta kehottaa parlamenttia varomaan päästämästä tätä tilaisuutta karkaamaan käsistään. Parlamentin tehtävä on tehdä ehdotukset ja neuvoston tehtävä on antaa hyväksyntänsä. Pallo on nyt parlamentilla. Vetoan kaikkiin läsnäolijoihin, jotta voisimme sopia ehdotuksesta, joka saisi laajan kannatuksen parlamentissa, mutta jolle löytyisi myös riittävä kannatus neuvostossa, jotta se voidaan hyväksyä helmikuussa voimaan tulevien Nizzan sopimuksen uusien sääntöjen mukaisesti."@fi5
"Monsieur le Président, j’ai écouté avec beaucoup d’attention les interventions qui ont été faites. Il s’agit d’une question dans laquelle je m’étais fortement engagé lorsque j’étais député européen et l’obtention d’un statut pour les députés représente pour moi une décision capitale. Comme je l’ai laissé entendre, je tiens à déclarer que le Conseil souhaite participer à la recherche d’une solution garantissant pour chaque député la dignité et le respect de l’opinion publique. Quant à la manière de mettre en œuvre un tel statut, il me faut évidemment préciser que les règles en la matière sont consignées à l’article 190, paragraphe 5, du traité instituant la Communauté européenne, qui stipule que le Parlement européen fixe le statut et les conditions générales d’exercice des fonctions de ses membres après avis de la Commission et avec l’approbation du Conseil. Avec l’entrée en vigueur du traité de Nice, le Conseil peut se prononcer à la majorité qualifiée et plus, comme précédemment, à l’unanimité. Cette disposition ne concerne toutefois pas le système d’imposition.
Bien que le Parlement ait adopté un projet de proposition en vue d'un statut le 3 décembre 1998, c’est-à-dire avant l’entrée en vigueur du traité d’Amsterdam, la commission juridique et du marché intérieur du Parlement a depuis lors examiné les nouvelles orientations. Un dialogue permanent a été mené entre les présidences successives du Conseil et les différents interlocuteurs désignés par le Parlement, à savoir le groupe de contact institué en vue d’encourager les négociations entre les deux institutions. Comme vous le savez, le Conseil ne s’est pas encore prononcé à propos de certains éléments majeurs du futur statut. À ce propos, je souhaiterais relever certains éléments essentiels.
En premier lieu, je dirai qu’en vertu des positions définies jusqu’à présent par le Conseil, il convient de garantir une concordance entre le statut et le droit primaire, par exemple en ce qui concerne les immunités et les privilèges. En deuxième lieu, il convient de respecter l’accord conclu au sein du Conseil en matière de fiscalité et enfin il y a lieu de garantir la transparence et le respect du principe selon lequel les indemnités sont payées sur la base des dépenses réellement encourues. L’avis rendu en avril dernier par la commission juridique et du marché intérieur ne remplit pas, selon moi, toutes ces conditions et je peux comprendre que le président du Parlement ait reçu le même message lors des contacts informels qu’il a eus avec les gouvernements des États membres.
J’ai également appris que, sur la base des contacts qu’il a eus avec les États membres, le président du Parlement avait tiré un certain nombre de conclusions en vue de trouver des éléments susceptibles d’aboutir à un compromis, qui pourrait, après l’entrée en vigueur du traité de Nice, récolter la majorité requise au sein du Conseil. Enfin, je tiens à déclarer que je ferai bon accueil à tous les efforts visant à trouver une solution acceptable tant par le Conseil que par l’Assemblée. Au nom du Conseil, j’invite le Parlement à ne pas laisser échapper cette possibilité. Le rôle du Parlement consiste à faire des propositions et celui du Conseil consiste à les adopter. La balle est dans le camp du Parlement. Je vous demande de trouver un accord sur une proposition susceptible de rassembler un vaste consensus au sein de l’Assemblée, mais aussi de réunir suffisamment de voix favorables au sein du Conseil afin qu’elle puisse être adoptée en vertu des nouvelles règles prévues par le traité de Nice, qui entrera en vigueur en février."@fr6
"Signor Presidente, ho ascoltato con grande attenzione i discorsi che avevamo già ascoltato in passato. Questa è senz’altro una questione in cui sono stato profondamente coinvolto in qualità di deputato al Parlamento europeo e attribuisco la massima importanza alla decisione relativa allo statuto dei deputati. Vorrei dire che, come è stato sottolineato, il Consiglio desidera contribuire al raggiungimento di una soluzione che garantisca a ogni deputato una condizione dignitosa e il rispetto dell’opinione pubblica. In merito alle modalità di adozione dello statuto, devo naturalmente sottolineare che esse sono fissate dall’articolo 190, paragrafo 5 del Trattato che istituisce la Comunità europea, in cui si afferma che spetta al Parlamento europeo, previo parere della Commissione e con l’approvazione del Consiglio, stabilire lo statuto e le condizioni generali per l’esercizio delle funzioni dei suoi membri. Quando il Trattato di Nizza entrerà in vigore, il Consiglio potrà deliberare a maggioranza qualificata e non più solo all’unanimità come è stato finora. Tale disposizione tuttavia non si applica agli accordi in materia di regime fiscale.
Se è vero che l’Assemblea ha adottato un progetto di statuto il 3 dicembre 1998, vale a dire prima dell’entrata in vigore del Trattato di Amsterdam, è pur vero da allora che il Parlamento ha continuato a discutere le nuove linee guida soprattutto in seno alla commissione giuridica e per il mercato interno. Si è svolto un dialogo permanente tra le successive Presidenze del Consiglio e gli interlocutori designati dal Parlamento, in particolare all’interno del gruppo di contatto istituito per agevolare i negoziati tra le due Istituzioni. Come è noto, il Consiglio non ha preso posizione su molti elementi fondamentali del futuro statuto. In proposito vorrei sottolineare un paio di punti cruciali.
Secondo le posizioni finora elaborate dal Consiglio, lo statuto deve essere coerente con il diritto primario, ad esempio in materia di privilegi e immunità. In secondo luogo, deve essere rispettato l’accordo con il Consiglio sulla questione del regime fiscale e, infine, si deve garantire la trasparenza e occorre attenersi al principio del rimborso delle spese effettivamente sostenute. A mio avviso la dichiarazione della commissione giuridica e per il mercato interno di aprile di quest’anno non soddisfa dette condizioni e mi sembra comprensibile che il Presidente del Parlamento abbia espresso lo stesso parere nei colloqui esplorativi che ha tenuto con i governi degli Stati membri.
Mi sembra altresì positivo che, sulla base di detti contatti con gli Stati membri, il Presidente del Parlamento abbia elaborato una serie di conclusioni contenenti gli elementi di un compromesso che, dopo l’entrata in vigore il Trattato di Nizza, permetteranno di raggiungere la maggioranza necessaria in seno al Consiglio. In conclusione vorrei pertanto esprimere il mio plauso per tutti gli sforzi volti a trovare una soluzione accettabile sia per il Consiglio che per il Parlamento. A nome del Consiglio vorrei sollecitare il Parlamento a non perdere questa opportunità. Spetta al Parlamento avanzare proposte, mentre il Consiglio deve approvarle. L’iniziativa spetta al Parlamento. Vorrei invitare tutti ad accettare una proposta che può ottenere un ampio consenso in Parlamento e un sostegno sufficientemente ampio in seno al Consiglio così da essere approvata in conformità delle nuove disposizioni contenute nel Trattato di Nizza che entrerà in vigore a Febbraio."@it9
"Mr President, I have listened with great attention to the speeches we have already heard. This is of course a matter I personally was very heavily involved in as a member of the European Parliament, and I attach the very greatest importance to the decision concerning a Members’ Statute. I should like to say that, as has been pointed out, the Council wishes to help find a solution that guarantees the individual Member dignity and public respect. Regarding the way in which such a statute is to be implemented, I must of course point out that the rules governing its implementation are set down in Article 190, paragraph 5 of the Treaty establishing the European Community, in which it is stated that it falls to the European Parliament, after seeking an opinion from the Commission and with the approval of the Council, to determine its Members’ status and the general conditions governing the performance of duties. When the Treaty of Nice has come into force, the Council will be able to take decisions by a qualified majority and no longer only by acting unanimously, as has been the case up until now. That does not however apply to taxation arrangements.
Even if it is the case that Parliament adopted a draft proposal for a statute on 3 December 1998, that is to say before the Treaty of Amsterdam came into force, Parliament has since debated the new guidelines, namely in the Committee on Legal Affairs and the Internal Market. A permanent dialogue has been conducted between the Council’s successive Presidencies and the interlocutors designated by Parliament, namely in the contact group set up to promote the negotiations between the two institutions. As is well known, the Council has not adopted a position on a number of the central features of the future Statute. In that connection, I should like to emphasise a couple of crucial elements.
According to the positions laid down so far by the Council, there must, first of all, be concordance between the Statute and primary law, for example concerning immunities and privileges. Secondly, agreement in the Council on the tax issue must be respected and, finally, there must be transparency and respect for the principle of reimbursing expenses on the basis of expenditure that has in actual fact been incurred. In my view, the statement from the Committee on Legal Affairs and the Internal Market from April of this year does not fulfil all these conditions, and I can understand why Parliament’s President has been given the same message in his informal contacts with the governments of the Member States.
I also appreciate why, on the basis of his contacts with the Member States, Parliament’s President has drawn a number of conclusions regarding elements of a compromise which, once the Treaty of Nice has come into force, will be able to attract the necessary majority in the Council. In conclusion, I would therefore welcome all efforts aimed at a solution acceptable to both the Council and Parliament. I should like, on behalf of the Council, to urge Parliament not to let this opportunity pass by. It is Parliament that is to do the proposing and the Council that is to do the approving. The ball lies in Parliament’s court. I would call upon us now to agree to a proposal that can attract broad support in Parliament and that can attract broad enough support in the Council for its to be able to be approved in accordance with the new rules in the Treaty of Nice that will be in force by February."@lv10
"Mijnheer de Voorzitter, ik heb aandachtig geluisterd naar de toespraken die we hier gehoord hebben. Als lid van het Europees Parlement was ik persoonlijk zeer betrokken bij deze zaak en ik hecht het grootste belang aan een beslissing over het statuut van de leden. Zoals u weet, wil de Raad graag helpen een oplossing te vinden die elk lid van dit Parlement waardigheid en respect in het openbare leven kan bieden. Wat de uitvoering van het statuut betreft, wijs ik erop dat hiervoor regels bestaan die in artikel 190, lid 5 van het EG-Verdrag beschreven zijn; die komen erop neer dat het Europees Parlement zelf het statuut van zijn leden en de algemene voorwaarden voor de uitoefening van hun mandaat moet vaststellen na raadpleging van de Commissie en met goedkeuring van de Raad. Wanneer het Verdrag van Nice in werking treedt, kan de Raad met gekwalificeerde meerderheid in plaats van met eenparigheid van stemmen beslissen, behalve waar het gaat om de fiscale aspecten.
Hoewel het Parlement op 3 december 1998 een ontwerpstatuut heeft aangenomen, met andere woorden vóór het Verdrag van Amsterdam in werking trad, heeft het de nieuwe richtsnoeren in de Commissie juridische zaken en interne markt besproken. Er is een permanente dialoog gevoerd met de opeenvolgende voorzitterschappen en de overlegpartners die het Parlement heeft aangewezen, namelijk in de contactgroep, die is opgericht om de onderhandelingen tussen beide instellingen te bevorderen. Zoals u weet, heeft de Raad nog geen standpunt ingenomen over bepaalde centrale elementen in het toekomstig statuut. In dit verband wil ik een aantal cruciale punten noemen.
Ten eerste moet het statuut volgens de opvattingen van de Raad in overeenstemming zijn met het primaire recht, bijvoorbeeld op het gebied van immuniteit en voorrechten. Ten tweede moet de regel van unanimiteit in de Raad betreffende de fiscale regeling gerespecteerd worden en ten slotte moet er transparantie zijn wat betreft de onkostenvergoedingen, die alleen op basis van de werkelijk gemaakte kosten uitbetaald moeten kunnen worden. Het verslag van de Commissie juridische zaken en interne markt van april dit jaar voldoet naar mijn mening niet aan al deze voorwaarden en ik geloof dat de Voorzitter van het Parlement hetzelfde te horen heeft gekregen tijdens zijn informele contacten met de regeringen van de lidstaten.
Voor zover ik weet, heeft de Voorzitter naar aanleiding van deze contacten met de lidstaten een aantal conclusies getrokken, met de bedoeling tot een compromis te komen dat na de inwerkingtreding van het Verdrag van Nice de vereiste meerderheid in de Raad zou kunnen krijgen. Ik begroet dan ook alle compromisvoorstellen die zowel voor de Raad als voor het Parlement aanvaardbaar zijn. Namens de Raad verzoek ik het Parlement deze mogelijkheid niet onbenut te laten. Het Parlement moet een voorstel doen en de Raad moet het goedkeuren. De bal ligt in het kamp van het Parlement. Ik verzoek het Parlement met een voorstel te komen waar een grote meerderheid van het Parlement zich achter kan scharen en dat ook in de Raad op een meerderheid kan rekenen, zodat het goedgekeurd kan worden volgens de nieuwe regels van het Verdrag van Nice, dat in februari in werking zal treden."@nl2
"Senhor Presidente, escutei, com muita atenção, todas as intervenções que aqui foram proferidas. A questão em causa mereceu o meu interesse particular, enquanto membro do Parlamento Europeu, e atribuo a máxima importância à decisão sobre o Estatuto dos Deputados. Conforme foi manifestado, gostaria de referir que o Conselho deseja contribuir para que seja encontrada uma solução que garanta a cada deputado a dignidade e o respeito público. Quanto à forma de concretizar este Estatuto devo, naturalmente, salientar as disposições aplicáveis que constam do n.º 5 do art.º 190º do Tratado que institui a Comunidade Europeia, o qual refere igualmente que compete ao Parlamento Europeu estabelecer o Estatuto dos Deputados e as condições gerais para o exercício das suas funções, depois de ouvida a Comissão e mediante aprovação do Conselho. Após a entrada em vigor do Tratado de Nice, o Conselho poderá deliberar por maioria qualificada, e não apenas por unanimidade, como até aqui. Todavia, este aspecto não se aplica ao Regime do Imposto Comunitário.
Não obstante a aprovação pelo Parlamento de um projecto de proposta de estatuto, no dia 3 de Dezembro de 1998, ou seja, antes da entrada em vigor do Tratado de Amesterdão, o Parlamento discutiu, depois desta data, as novas linhas de orientação, principalmente no seio da Comissão dos Assuntos Jurídicos e do Mercado Interno. Tem sido mantido um diálogo permanente entre o Conselho, as sucessivas Presidências e os interlocutores designados pelo Parlamento, principalmente no Grupo de Contacto criado com vista a promover as negociações entre as duas Instituições. Como é do vosso conhecimento, o Conselho não tomou posição face a determinados elementos centrais do futuro estatuto. Neste contexto gostaria de salientar alguns aspectos cruciais.
Em primeiro lugar, e de acordo com a posição que o Conselho tem mantido até aqui, deverá existir acordo entre o Estatuto e o direito primário, por exemplo, relativamente à imunidade e aos privilégios. Em segundo lugar, deverá ser respeitado o acordo alcançado no Conselho relativamente às questões fiscais e, por fim, deverá haver transparências e deve ser cumprido o princípio relativo ao reembolso com base nas despesas efectivamente suportadas. O parecer apresentado pela Comissão dos Assuntos Jurídicos e do Mercado Interno, de Abril deste ano, não cumpre, em minha opinião, todas as condições previstas, e entendo o motivo por que o Presidente do Parlamento recebeu a mesma mensagem através dos contactos informais que tem mantido com os governos dos Estados-Membros.
Também consigo entender o motivo que levou o Presidente do Parlamento a elaborar, com base nos seus contactos com os Estados-Membros, um conjunto de conclusões relativas aos elementos a considerar num compromisso que, após a entrada em vigor do Tratado de Nice, poderá reunir a necessária maioria no Conselho. Em conclusão irei, portanto, saudar todos os esforços que visam encontrar uma solução que seja aceitável tanto para o Conselho como para o Parlamento. Gostaria, em nome do Conselho, de instar o Parlamento a não deixar passar esta oportunidade. Compete ao Parlamento propor e compete ao Conselho aprovar. A bola está agora no campo do Parlamento. Exorto a que se chegue a acordo relativamente a uma proposta susceptível de reunir um amplo apoio no Parlamento e que possa igualmente obter o necessário apoio no Conselho para poder ser aprovada de acordo com as novas regras do Tratado de Nice que entrarão em vigor em Fevereiro."@pt11
"Herr talman! Jag har lyssnat med stor uppmärksamhet till de inlägg vi redan har hört. Det är ju en fråga som jag personligen har varit starkt engagerad i som ledamot av Europaparlamentet, och jag fäster mycket stor vikt vid beslutet om en ledamotsstadga. Som redan har framkommit vill jag gärna säga att rådet vill medverka till att finna en lösning som garanterar den enskilda ledamoten värdighet och respekt i det offentliga livet. I fråga om hur en sådan stadga skall genomföras måste jag naturligtvis precisera att reglerna om detta finns i EG-fördragets artikel 190.5, där det heter att det åvilar Europaparlamentet att besluta om sina ledamöters ställning och de allmänna villkoren för deras utövande av sitt uppdrag efter kommissionens hörande och rådets godkännande. När Nicefördraget har trätt i kraft kan rådet fatta beslut med kvalificerad majoritet och inte längre genom enhällighet som hittills. Det gäller dock inte skattesystemet.
Även om parlamentet antog ett utkast till förslag till stadga den 3 december 1998, det vill säga innan Amsterdamfördraget trädde i kraft, så har parlamentet sedan dess diskuterat de nya riktlinjerna, i synnerhet i utskottet för rättsliga frågor och den inre marknaden. Det har förts en permanent dialog mellan rådets alternerande ordförandeskap och de samtalspartner som parlamentet har utsett, i synnerhet i den kontaktgrupp som har tillsatts för att främja förhandlingarna mellan de två institutionerna. Som bekant har rådet inte tagit ställning till vissa av de centrala elementen i den framtida stadgan. I det sammanhanget vill jag gärna framhålla ett par förhållanden som är av avgörande betydelse.
För det första skall det i en stadga, i enlighet med rådets hittills antagna ståndpunkter, råda överensstämmelse mellan stadgan och primärrätten, t.ex. i fråga om immunitet och privilegier. För det andra skall enigheten i rådet i skattefrågan respekteras, och slutligen skall det finnas insyn och respekt för principen om kostnadsersättningar på grundval av faktiska utgifter. Det uttalande som föreligger från utskottet för rättsliga frågor och den inre marknaden från april i år uppfyller enligt min bedömning inte alla dessa villkor, och jag kan förstå att parlamentets talman har fått samma besked vid sina informella kontakter med medlemsstaternas regeringar.
Jag har också förstått att parlamentets talman mot bakgrund av sina kontakter med medlemsstaterna har dragit en rad slutsatser i fråga om inslag i en kompromiss, som efter Nicefördragets ikraftträdande kommer att kunna få stöd av den nödvändiga majoriteten i rådet. Avslutningsvis vill jag därför välkomna alla strävanden i syfte att åstadkomma en lösning som är acceptabel för både rådet och parlamentet. Jag vill gärna på rådets vägnar uppmana parlamentet att inte försumma denna möjlighet. Det är parlamentet som skall föreslå, och det är rådet som skall godkänna. Bollen ligger hos parlamentet. Jag vill uppmana till att man nu kommer överens om ett förslag som kan få bred uppslutning i parlamentet och som kan få tillräckligt stort stöd i rådet för att godkännas enligt de nya reglerna i Nicefördraget, som träder i kraft i februari."@sv13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples