Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2002-09-26-Speech-4-042"
| Predicate | Value (sorted: default) |
|---|---|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.20020926.2.4-042"4
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker | |
| lpv:spoken text | |
| lpv:spokenAs |
substitute; Committee on the Environment, Public Health and Consumer Policy (2002-01-17--2003-03-24)14
|
| lpv:translated text |
"Herr Präsident, vor allem möchte ich Frau Boudjenah zu diesem ausgezeichneten Bericht beglückwünschen, in dem als positiv herausgestellt wird, dass die Kommission zwischen der EU und AKP-Ländern eine Freihandelszone einführen will. Zollschranken sind aber nicht das wichtigste Problem für die AKP-Länder. Vielmehr besteht es, wie von vielen anderen Abgeordneten bereits erwähnt, in den stark subventionierten Landwirtschaftsausfuhren der EU. Nur ein einziges Beispiel: In Europa müssen für die Erzeugung einer Tonne Zucker knapp 700 EUR aufgewendet werden, in vielen afrikanischen Ländern sind es nur knapp 300 EUR. Schon einfachste Wirtschaftlichkeitserwägungen zeigen, dass die afrikanischen Länder auf dem Zuckermarkt überlegen wären und die Öffnung der Märkte der Weg zu Wachstum wäre. Wegen der Exportsubventionen der EU ist die Schlussfolgerung allerdings nicht ganz so einfach, denn die EU stützt die Ausfuhren der EU mit dem riesigen Betrag von 1104 Mio. EUR, so dass europäische Landwirte den Zucker letztendlich weit billiger verkaufen können als die Entwicklungsländer. Auch wird sich die Situation nicht dadurch ändern lassen, dass zwischen den AKP-Ländern Binnenmärkte eingerichtet werden. Es ist bereits gesagt worden, kann jedoch nicht oft genug wiederholt werden: Die EU ist ein unglaubwürdiger Partner, so lange wir die Subventionierung der Landwirtschaft beibehalten. Sie steht jeglicher Entwicklung und jeglicher Armutsbekämpfung im Wege."@de7
"Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Boudjenah για την επιτυχή έκθεσή της, στην οποία τονίζεται ως θετικό στοιχείο το γεγονός ότι η Επιτροπή επιθυμεί τη διαμόρφωση ενός χώρου ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και των χωρών ΑΚΕ. Τα τελωνειακά εμπόδια δεν είναι, ωστόσο, το πιο σημαντικό πρόβλημα των χωρών ΑΚΕ. Το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι, όπως επεσήμαναν αρκετοί συνάδελφοι βουλευτές, οι συνοδευόμενες από υψηλές επιχορηγήσεις κοινοτικές γεωργικές εξαγωγές. Ένα απλό παράδειγμα είναι ότι η παραγωγή ενός τόνου ζάχαρης στοιχίζει στην Ευρώπη ελαφρώς λιγότερο από 700 ευρώ, ενώ σε πολλές αφρικανικές χώρες στοιχίζει μόνο ελαφρώς λιγότερο από 300 ευρώ. Τα απλά οικονομικά μας λένε, λοιπόν, ότι οι αφρικανικές χώρες θα έχουν ενδεχομένως ανώτερη θέση στην αγορά ζάχαρης και ότι το άνοιγμα των αγορών είναι μάλλον ο δρόμος για την ανάπτυξη. Λόγω των επιχορηγήσεων των κοινοτικών εξαγωγών, το συμπέρασμα δεν είναι ωστόσο τόσο απλό, διότι η ΕΕ στηρίζει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές με το ποσό των 1 104 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε οι ευρωπαίοι αγρότες να μπορούν να πωλούν τη ζάχαρή τους πιο φθηνά από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ούτε, φυσικά, πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση στις αναπτυσσόμενες εσωτερικές αγορές των χωρών ΑΚΕ. Ειπώθηκε προ ολίγου, αλλά δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται συνεχώς: η ΕΕ δεν μπορεί να θεωρείται αξιόπιστος εταίρος εάν συνεχίσει να διατηρεί τις γεωργικές επιχορηγήσεις, καθώς αποτελούν τροχοπέδη στην προσπάθεια ανάπτυξης και καταπολέμησης της φτώχειας."@el8
"Mr President, first of all I should like to congratulate Mrs Boudjenah on this successful report which highlights as something positive the fact that the Commission wishes to introduce a free-trade area between the EU and the ACP countries. Customs barriers are not, however, the most important problem for the ACP countries. Instead, this is, as several other fellow MEPs have also pointed out, the EU’s heavily subsidised agricultural exports. To give just one simple example, it costs Europe slightly less than EUR 700 to produce a tonne of sugar, but it costs only a little under EUR 300 to do so in many African countries. Simple economic theory therefore tells us that African countries would have a superior position in the sugar market and that opening up the markets would be the route to growth. Because of the EU’s export subsidies, the conclusion is not, however, quite so simple because the EU backs up European exports to the tune of EUR 1 104 million so that European farmers are able to sell their sugar much more cheaply than the developing countries. Nor, of course, will the situation change through the ACP countries’ developing internal markets. It has been said before, but it cannot be repeated too often: the EU is not a credible partner as long as we retain the agricultural subsidies. They stand in the way of any development and of any fight against poverty."@en3
"Señor Presidente, quiero felicitar, en primer lugar, a la Sra. Boudjenah por su acertado informe, que destaca como un hecho positivo que la Comisión desee crear una zona de libre cambio entre la UE y los países ACP. Las barreras arancelarias no son, sin embargo, el problema más importante para los países ACP, sino, como ya han señalado también varios colegas, las exportaciones agrícolas fuertemente subvencionadas de la UE. Por citar sólo un ejemplo sencillo, a Europa le cuesta casi 700 euros producir una tonelada de azúcar, mientras que en muchos países africanos su producción sólo cuesta algo menos de 300 euros. La simple teoría económica nos indica, por lo tanto, que la posición de los países africanos en los mercados del azúcar debería ser superior a la nuestra y que su liberalización debería constituir una vía para de crecimiento. Sin embargo, debido a las ayudas a la exportación de la UE, esto no es así, puesto que la UE brinda un apoyo a las exportaciones por un montante de 1 104 millones de euros, de manera que los agricultores europeos pueden vender su azúcar a un precio mucho más barato que los países en desarrollo. Evidentemente, el desarrollo de mercados interiores en los países ACP tampoco modificará esta situación. Ya se ha dicho, pero nunca lo repetiremos suficientemente: la UE no será un socio creíble, mientras mantengamos las ayudas agrícolas. Éstas constituyen un obstáculo para cualquier forma de desarrollo y de lucha contra la pobreza."@es12
"Arvoisa puhemies, haluaisin ensiksi onnitella Boudjenahia hänen onnistuneesta mietinnöstään, jossa pidetään myönteisenä sitä, että komissio haluaa luoda EU:n ja AKT-valtioiden välisen vapaakauppa-alueen. Tulliesteet eivät kuitenkaan ole AKT-valtioiden suurin ongelma. Kuten useat kollegani ovat jo todenneet, suurin ongelma on EU:n tehokkaasti tuettu maataloustuotteiden vienti. Esimerkkinä kerrottakoon, että sokeritonnin tuottaminen maksaa Euroopassa hieman alle 700 euroa, mutta useissa Afrikan maissa vain hieman alle 300 euroa. Yksinkertaisen taloustieteellisen teorian mukaan Afrikan mailla pitäisi siis olla määräävä asema sokerimarkkinoilla, jolloin markkinoiden avaaminen lisäisi kasvua. EU:n vientitukien vuoksi asia ei kuitenkaan ole aivan näin yksinkertainen, sillä EU tukee eurooppalaista vientiä noin 1 104 miljoonalla eurolla, jolloin Euroopan maanviljelijät voivat myydä sokerin huomattavasti halvemmalla kuin kehitysmaat. Tilanne ei luonnollisesti muutu AKT-valtioiden sisämarkkinoiden kehityksen myötä. On toistettava yhä uudelleen, että EU ei ole uskottava kauppakumppani niin kauan kuin pidämme voimassa maatalouden tuet. Tuet ovat esteenä kaikelle kehitykselle ja erityisesti köyhyyden poistamiselle."@fi5
"Monsieur le Président, je voudrais tout d'abord féliciter Mme Boudjenah pour ce rapport réussi qui présente de façon positive le fait que la Commission veuille mettre en place une zone de libre-échange entre l'UE et les pays ACP. Le problème essentiel des pays ACP n'est pas celui des barrières douanières mais, comme l'ont fait remarquer d'autres collègues, celui des exportations agricoles de l'UE, fortement subventionnées. Prenons un exemple simple : cela coûte à l'Europe un peu moins de 700 euros de produire une tonne de sucre contre seulement un peu moins de 300 euros dans bon nombre de pays africains. La simple théorie économique voudrait que les pays africains aient une position dominante sur le marché du sucre et que l'ouverture des marchés soit favorable à la croissance. Mais les subventions européennes à l'exportation font que la conclusion n'est pas aussi simple. L'UE subventionne les exportations européennes à hauteur de 1 104 millions d'euros, ce qui fait que les agriculteurs européens peuvent se permettre de vendre leur sucre bien moins cher que les pays en voie de développement. Et le fait que les pays ACP mettent en place des marchés intérieurs ne changera rien à cette situation. Cela a déjà été dit mais on ne le répétera jamais assez : l'UE ne sera pas un partenaire crédible tant que seront maintenues les subventions agricoles. Elles empêchent tout développement et tout combat contre la pauvreté."@fr6
"Signor Presidente, per cominciare vorrei congratularmi con la onorevole Boudjenah per il successo ottenuto con questa relazione, che accoglie positivamente la proposta della Commissione di instaurare una zona di libero scambio tra l’Unione europea e i paesi ACP. Le barriere doganali tuttavia non rappresentano il problema più importante per i paesi ACP, che sono invece danneggiati, come altri colleghi hanno affermato, dalle cospicue sovvenzioni ai prodotti agricoli esportati dall’UE. Per fare un esempio basterà ricordare che la produzione di una tonnellata di zucchero in Europa costa poco meno di 700 euro, mentre il costo della stessa produzione in molti paesi africani è addirittura un po’ inferiore ai 300 euro. Secondo una semplice teoria economica quindi, i paesi africani dovrebbero godere di una posizione vantaggiosa nel mercato dello zucchero, e l’apertura dei mercati dovrebbe favorirne la crescita. La conclusione invece non è così semplice a causa delle sovvenzioni alle esportazioni dell’UE; l’Unione infatti sostiene le esportazioni europee con 1 104 milioni di euro, in modo che gli agricoltori europei siano in grado di vendere il proprio zucchero a prezzi inferiori a quelli dei paesi in via di sviluppo. La situazione non cambierà neanche con lo sviluppo di mercati interni nell’ambito dei paesi ACP. E’ già stato detto, ma è sempre opportuno ripeterlo: l’Unione europea non sarà un partner credibile finché manterrà le sovvenzioni ai prodotti agricoli, che ostacolano la lotta alla povertà e qualsiasi forma di sviluppo."@it9
"Mr President, first of all I should like to congratulate Mrs Boudjenah on this successful report which highlights as something positive the fact that the Commission wishes to introduce a free-trade area between the EU and the ACP countries. Customs barriers are not, however, the most important problem for the ACP countries. Instead, this is, as several other fellow MEPs have also pointed out, the EU’s heavily subsidised agricultural exports. To give just one simple example, it costs Europe slightly less than EUR 700 to produce a tonne of sugar, but it costs only a little under EUR 300 to do so in many African countries. Simple economic theory therefore tells us that African countries would have a superior position in the sugar market and that opening up the markets would be the route to growth. Because of the EU’s export subsidies, the conclusion is not, however, quite so simple because the EU backs up European exports to the tune of EUR 1 104 million so that European farmers are able to sell their sugar much more cheaply than the developing countries. Nor, of course, will the situation change through the ACP countries’ developing internal markets. It has been said before, but it cannot be repeated too often: the EU is not a credible partner as long as we retain the agricultural subsidies. They stand in the way of any development and of any fight against poverty."@lv10
"Mijnheer de Voorzitter, ik wil allereerst graag Yasmine Boudjenah gelukwensen met dit bijzonder geslaagde verslag, waarin het feit dat de Commissie een vrijhandelszone tussen de EU en de ACS-landen wil invoeren als positief punt wordt benadrukt. Tariefbelemmeringen vormen echter niet het meest wezenlijke probleem voor de ACS-landen. Dat is daarentegen, zoals ook vele andere collega’s hebben aangegeven, de sterk gesubsidieerde landbouwexport van de EU. Slechts een enkel voorbeeld: het kost Europa iets minder dan 700 euro om een ton suiker te produceren, maar in veel Afrikaanse landen kost dat slechts iets minder dan 300 euro. Een eenvoudige economische theorie leert ons derhalve dat de Afrikaanse landen een superieure positie op de suikermarkt hebben en dat de weg naar groei het openen van de markten zou zijn. Vanwege de exportsubsidies van de EU is de conclusie echter wat minder simpel, omdat de EU de Europese export steunt met het lieve sommetje van 1.104 miljoen EUR, zodat Europese boeren hun suiker veel goedkoper kunnen verkopen dan de ontwikkelingslanden. En de situatie verandert natuurlijk ook niet doordat de ACS-landen interne markten opbouwen. Het is al vaker gezegd, maar het kan niet vaak genoeg herhaald worden: de EU is een ongeloofwaardige partner zolang wij de landbouwsubsidies in stand houden. Deze staan elke ontwikkeling en elke bestrijding van armoede in de weg."@nl2
"Senhor Presidente, em primeiro lugar gostaria de felicitar a senhora deputada Yasmine Boudjenah pelo excelente relatório que apresentou e que salienta como um aspecto positivo o facto de a Comissão querer introduzir uma zona de comércio livre entre a UE e os países ACP. As barreiras alfandegárias não constituem o principal problema para os países ACP. Pelo contrário, e como outros colegas referiram, o principal problema é a fortemente subsidiada exportação agrícola da UE. Vejamos um exemplo: custa à Europa pouco menos de 700 euros produzir uma tonelada de açúcar, mas custa apenas 300 euros em muitos países africanos. Uma teoria económica simples dir-nos-ia, portanto, que os países africanos teriam uma posição de vantagem no mercado do açúcar e que a abertura dos mercados seria o caminho a seguir com vista ao crescimento. Devido aos subsídios à exportação da UE, a conclusão não é, infelizmente, tão simples quanto isso, porque a UE concede apoios à exportação europeia na ordem de 1 104 milhões de euros, permitindo que os agricultores europeus vendam o açúcar a um preço muito inferior ao preço praticado pelos países em vias de desenvolvimento. Naturalmente que esta situação não se altera pelo facto dos países ACP construírem mercados internos. Já foi referido anteriormente, mas nunca é de mais repeti-lo: a UE não é um parceiro fiável enquanto mantivermos os subsídios à agricultura. São um impedimento a qualquer desenvolvimento e a qualquer tentativa de combate à pobreza."@pt11
"Herr talman! Först och främst vill jag gärna gratulera Yasmine Boudjenah till detta lyckade betänkande. Det framhålls som något positivt att kommissionen vill införa en frihandelszon mellan EU och AVS-länderna. Tullmurar är dock inte det viktigaste problemet för AVS-länderna. Det är i stället att EU så kraftigt subventionerar exporten av jordbruksprodukter, vilket flera andra kolleger också har nämnt. Bara ett enda exempel: Det kostar Europa lite under 700 euro att producera ett ton socker, men det kostar bara lite under 300 euro i många av de afrikanska länderna. Enkel ekonomisk teori kan därför tala om för oss att de afrikanska länderna kommer att få en överlägsen ställning på sockermarknaden och att tillväxten gynnas av att man öppnar marknaderna. På grund av EU:s exportstöd är slutsatsen emellertid inte fullt så enkel, därför att EU stöder den europeiska exporten med en påse pengar som innehåller 1 104 miljoner euro, så att europeiska jordbrukare kan sälja sockret långt billigare än utvecklingsländerna. Och det kommer naturligtvis inte att ändras genom att AVS-länderna bygger upp inre marknader. Det har sagts förr, men det kan inte upprepas nog ofta: EU är inte någon trovärdig partner, så länge vi behåller jordbrukssubventionerna. De står i vägen för all slags utveckling och all slags fattigdomsbekämpning."@sv13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples