Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/2001-11-12-Speech-1-145"
| Predicate | Value (sorted: default) |
|---|---|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.20011112.11.1-145"4
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker | |
| lpv:spoken text |
". – Mr President, I am pleased to outline to you the Commission's position on Mr Maat’s excellent report. The subject matter of this report is animal welfare and animal transport in particular. We all know that this is a very sensitive issue.
But let me be clear: where efforts to find solutions through dialogue do not succeed, the Commission will initiate infringement proceedings against the Member States concerned. In fact, proceedings are under way against several Member States and are under consideration for several more.
Finally, in this respect, I would call on the House to assist the Commission’s efforts in encouraging Member States to take animal welfare more seriously. In particular I would call on Members to remind your political colleagues in your own Member States of the need to put more efforts and resources into ensuring that the Community provisions on animal welfare are complied with.
Mr Maat, ladies and gentlemen, I will be returning to you shortly with the Commission’s formal proposals. This will provide you with the opportunity to shape the hard legislation on animal welfare. I can assure you that Mr Maat’s report will be a major influence on this legislation.
I made clear when I presented the original Commission proposal that the views of the Council and Parliament would help shape the proposals which I intend to present early next year. The report under discussion here today shares most of the objectives of the Commission. However, there is one key building block missing in the construction of the Commission’s final proposals and that is the opinion of the Scientific Committee on Animal Health and Animal Welfare, which is expected shortly.
This opinion will provide the Commission with the necessary scientific advice on key issues such as travelling times and loading densities. On such issues, our actions must be guided by good scientific advice on animal transport conditions. Let me nonetheless indicate some general impressions on some of the key issues raised in your report.
First of all on travelling time, I was very glad to note that some of the more extreme suggestions, such as a four-hour limit on animal transport, have not been supported in Mr Maat’s report. The consistent advice to the Commission is that the stress and risk to animals in transport arises primarily from three factors: travelling time, loading and unloading of animals and the conditions in which they are transported – ventilation, humidity, density and so on.
The Commission has already presented proposals for improvements in these areas or will be presenting them shortly. However there is too much emphasis in some quarters on travelling time. I consider that a reduction to four hours is simplistic and takes no account of the wider interests involved.
We cannot ignore the interests of the farmers and the meat and livestock industry. Such a reduction would be viewed as an attack on their livelihoods rather than a genuine contribution to animal welfare. If we wish to retain their support for improved animal welfare then we must also respect their interests. I wish to work with them rather than against them and hope that you share this view.
I would now like to turn to the issue of resources. Your report calls for the number of inspectors in the Food and Veterinary Office engaged on animal welfare to be increased to fourteen, compared with the current figure of four. The reality is that such an increase could only be achieved at the expense of other priorities, including BSE, foot-and-mouth disease, meat hygiene, residue levels and food safety generally, where the Commission is already over-stretched.
I have consistently refused to make promises on which I cannot deliver. It would be dishonest to do so, both to this House and to the European public. You stress the lack of enforcement of the current legislation in Member States. I fully agree. Member States must make the effort and provide the resources to ensure better implementation. It is a point which I have made repeatedly to the Member States in the Agriculture Council.
Judging from the correspondence I receive from Members of Parliament, the best way to achieve better enforcement is through legal proceedings against the Member States. However it should be pointed out that sometimes it is more effective to work with Member States than against them, so proceedings should be the last resort. They are, after all, responsible for the on-the-ground implementation of Community legislation."@en3
|
| lpv:translated text |
"Hr. formand, det glæder mig at skitsere Kommissionens holdning til hr. Maats fortræffelige betænkning. Betænkningen omhandler dyrevelfærd og især transport af dyr. Vi ved alle, at det er et meget følsomt emne.
Men lad mig gøre det helt klart: Hvis bestræbelserne på at finde løsninger via dialog ikke lykkes, indleder Kommissionen overtrædelsesprocedurer mod de pågældende medlemsstater. De er faktisk undervejs mod adskillige medlemsstater og overvejes for yderligere flere.
Endelig vil jeg gerne i denne henseende opfordre Parlamentet til at hjælpe Kommissionen i dens bestræbelser på at tilskynde medlemsstaterne til at tage dyrevelfærden mere alvorligt. Jeg vil især gerne tilskynde Dem til at minde Deres politiske kolleger i Deres egne medlemsstater om behovet for at sørge for en større indsats og flere ressourcer for at sikre, at EU-bestemmelserne om dyrevelfærd overholdes.
Hr. Maat, mine damer og herrer, jeg vil snarest vende tilbage med Kommissionens formelle forslag. Det giver Dem lejlighed til at forme den strenge lovgivning om dyrevelfærd. Jeg kan forsikre Dem for, at hr. Maats betænkning i høj grad kommer til at påvirke denne lovgivning.
Jeg gjorde det klart, da jeg forelagde Kommissionens oprindelige forslag, at Rådets og Parlamentets synspunkter ville bidrage til at udforme de forslag, som jeg agter at forelægge i starten af næste år. Den betænkning, der drøftes i dag, deler størstedelen af Kommissionens mål. Der mangler dog en central byggeklods i opbygningen af Kommissionens endelige forslag, og det er udtalelsen fra den videnskabelige komité for dyrs sundhed og trivsel, som ventes snarest.
Denne udtalelse giver Kommissionen den nødvendige videnskabelige rådgivning om centrale spørgsmål, f.eks. rejsetid og ladningstæthed. Handling fra vores side skal i den forbindelse være ledet af god videnskabelig rådgivning om transportforholdene for dyr. Lad mig ikke desto mindre nævne nogle generelle indtryk af nogle af de centrale spørgsmål i betænkningen.
Der er først og fremmest rejsetiden. Jeg bemærkede med glæde, at nogle af de mere ekstreme forslag, f.eks. en begrænsning på fire timer på transport af dyr, ikke støttes i hr. Maats betænkning. Kommissionen har konsekvent fået det råd, at stress hos og risikoen for dyr under transport hovedsagelig skyldes tre faktorer: rejsetid, ladning og aflæsning af dyr og forholdene under transporten - ventilation, fugtighed, tæthed osv.
Kommissionen har allerede stillet forslag til forbedringer på disse områder eller gør det snarest. Visse lægger dog for stor vægt på rejsetid. Jeg mener, at en reduktion til fire timer er naivt, og det tager ikke hensyn til de bredere interesser.
Vi kan ikke ignorere landmændenes og kød- og kvægsektorens interesser. En sådan reduktion ville blive betragtet som et angreb på deres levebrød og ikke et ægte bidrag til dyrevelfærden. Hvis vi ønsker at bevare deres støtte til en forbedret dyrevelfærd, skal vi også respektere deres interesser. Jeg ønsker at arbejde sammen med og ikke imod dem og håber, at De deler dette synspunkt.
Dernæst vil jeg gerne vende mig mod spørgsmålet om ressourcer. Deres betænkning opfordrer til, at antallet af inspektører fra Levnedsmiddel- og Veterinærkontoret øges til 14 i forhold til de nuværende fire. Realiteten er, at en sådan stigning kun kan opnås på bekostning af andre prioriteter, herunder BSE, mund- og klovsyge, kødhygiejne, reststofniveau og fødevaresikkerhed i al almindelighed, hvor Kommissionen allerede er overbebyrdet.
Jeg har konsekvent nægtet at love noget, jeg ikke kan holde. Det ville være uærligt at gøre det både over for Parlamentet og den europæiske offentlighed. De understreger manglen på håndhævelse af den nuværende lovgivning i medlemsstaterne. Jeg er helt enig. Medlemsstaterne skal gøre en indsats og frigøre ressourcer for at sikre bedre gennemførelse. Det er et punkt, som jeg gentagne gange har nævnt over for medlemssaterne i Rådet (landbrug).
At dømme ud fra den korrespondance, som jeg har med medlemmerne af Parlamentet, opnår man bedst en bedre håndhævelse gennem retsforfølgning af medlemsstaterne. Det skal dog pointeres, at det til tider er mere effektivt at samarbejde med snarere end modarbejde medlemsstaterne, hvorfor retsforfølgning bør være sidste udvej. De er, når alt kommer til alt, ansvarlige for den praktiske gennemførelse af EU-lovgivningen."@da1
".
Herr Präsident, ich möchte Ihnen jetzt gern den Standpunkt der Kommission zu dem hervorragenden Bericht von Herrn Maat darlegen. In diesem Bericht geht es um das Wohlergehen der Tiere und vor allem um den Transport von Tieren. Wir alle wissen, dass dies eine sehr heikle Frage ist.
Doch eines muss ich deutlich sagen: Dort, wo die Bemühungen, über den Dialog zu einer Lösung zu gelangen, nicht fruchten, wird die Kommission gegen die entsprechenden Mitgliedstaaten Vertragsverletzungsverfahren einleiten. Es sind ja nun Verfahren gegen mehrere Mitgliedstaaten anhängig, und für einige andere werden solche in Erwägung gezogen.
Abschließend möchte ich diesbezüglich an das Hohe Haus appellieren, die Kommission in ihren Bemühungen zu unterstützen und die Mitgliedstaaten darin zu bestärken, dass sie das Wohlergehen der Tiere ernster nehmen. Vor allem möchte ich die Abgeordneten auffordern, die Politiker in ihrem Land daran zu erinnern, dass größere Anstrengungen unternommen und mehr Ressourcen bereitgestellt werden müssen, um die Einhaltung der Gemeinschaftsbestimmungen zum Tierschutz zu gewährleisten.
Herr Maat, meine Damen und Herren, ich werde Ihnen sehr bald die offiziellen Vorschläge der Kommission vorlegen. Das wird Ihnen Gelegenheit geben, die schwierigen Rechtsvorschriften zum Tierschutz mit auszugestalten. Ich kann Ihnen versichern, dass der Bericht Maat entscheidenden Einfluss auf diese Rechtsvorschriften haben wird.
Ich habe bei der Vorlage des ursprünglichen Vorschlags der Kommission deutlich gemacht, dass die Meinungen des Rates und des Parlaments zur Ausgestaltung der Vorschläge beitragen werden, die ich Anfang nächsten Jahres vorzulegen gedenke. Der heute hier zur Diskussion stehende Bericht trägt die meisten Ziele der Kommission mit. Ein sehr wichtiger Baustein fehlt aber noch im Gefüge der endgültigen Vorschläge der Kommission, und zwar die Stellungnahme des Wissenschaftlichen Ausschusses „Tiergesundheit und artgerechte Tierhaltung“, die in Kürze erwartet wird.
Diese Stellungnahme wird der Kommission die notwendigen wissenschaftlichen Empfehlungen zu solchen Kernfragen wie Fahrzeiten und Ladedichte vermitteln. In diesen Fragen müssen wir uns in unserem Handeln von den Empfehlungen leiten lassen, die uns die Wissenschaftler zu den Bedingungen des Tiertransports geben. Gestatten Sie mir dennoch, einige allgemeine Eindrücke zu einer Reihe der in Ihrem Bericht aufgeworfenen Kernfragen wiederzugeben.
Zunächst zur Fahrzeit: Ich habe mit großer Freude festgestellt, dass einige der extremeren Vorschläge, wie z. B. die Begrenzung der Tiertransporte auf vier Stunden, im Bericht von Herrn Maat nicht unterstützt worden sind. Der Kommission wird ständig gesagt, dass Stress und Risiken für die Tiere beim Transport in erster Linie aus drei Faktoren resultieren: Fahrzeit, Be- und Entladen der Tiere und die Bedingungen, unter denen sie transportiert werden – Belüftung, Luftfeuchte, Ladedichte und so weiter.
Die Kommission hat bereits Vorschläge für Verbesserungen in diesen Bereichen vorgelegt bzw. wird dies in Kürze tun. Der Fahrzeit wird jedoch verschiedentlich zu große Bedeutung beigemessen. Ich denke, dass man mit einer Verringerung auf vier Stunden die Sache zu stark vereinfacht und die Interessen, die hier ins Spiel kommen, nicht berücksichtigt.
Wir können die Interessen der Landwirte sowie der Fleisch- und Viehbranche nicht ignorieren. Eine derartige Verringerung würde eher als Angriff auf deren Lebensunterhalt denn als echter Beitrag zum Wohlergehen der Tiere angesehen werden. Wenn wir uns ihre Unterstützung für einen besseren Tierschutz erhalten wollen, dann müssen wir auch ihre Interessen wahren. Ich möchte lieber mit ihnen als gegen sie arbeiten und hoffe, dass Sie auch dieser Meinung sind.
Ich möchte nun zur Frage der Ressourcen übergehen. In Ihrem Bericht wird gefordert, die Zahl der beim Lebensmittel- und Veterinäramt mit dem Tierschutz befassten Inspektoren von bisher vier auf vierzehn zu erhöhen. Tatsache ist, dass dies nur auf Kosten anderer Prioritäten wie BSE, Maul- und Klauenseuche, Fleischhygiene, Gehalt an Rückständen sowie Lebensmittelsicherheit allgemein, bei denen die Kommission schon jetzt überbeansprucht ist, möglich wäre.
Ich habe mich stets geweigert, Zusagen zu machen, die ich nicht halten kann. Dies zu tun wäre unehrlich, sowohl gegenüber diesem Haus als auch gegenüber der europäischen Öffentlichkeit. Sie betonen mangelhafte Durchsetzung der geltenden Rechtsvorschriften in den Mitgliedstaaten. Dem stimme ich voll zu. Die Mitgliedstaaten müssen die entsprechenden Ressourcen bereitstellen, um eine bessere Umsetzung zu gewährleisten. Das ist ein Punkt, den ich im Rat „Landwirtschaft“ gegenüber den Mitgliedstaaten wiederholt angesprochen habe.
Nach der Post zu urteilen, die ich von Abgeordneten des Parlaments erhalte, kann eine bessere Durchsetzung der Vorschriften am ehesten durch rechtliche Schritte gegen die Mitgliedstaaten erreicht werden. Es sei jedoch darauf hingewiesen, dass es manchmal wirksamer sein kann, mit den Mitgliedstaaten zusammenzuarbeiten, als gegen sie vorzugehen, sodass rechtliche Schritte nur das letzte Mittel sein sollten. Schließlich sind sie dafür zuständig, das Gemeinschaftsrecht an der Basis durchzusetzen."@de7
"(EN) Señor Presidente, me complace resumirle la posición de la Comisión acerca del excelente informe del Sr. Maat. El asunto fundamental de este informe es el bienestar de los animales y especialmente el transporte de los mismos. A todos nos consta que este es un tema muy sensible.
Pero permítanme ser claro: cuando a través del diálogo no culminan los esfuerzos, la Comisión iniciará procedimientos de infracción contra los Estados miembros implicados. De hecho, ya se han iniciado procedimientos contra varios Estados miembros y se está considerando algunos más.
Por último, a este respecto, apelo a la Asamblea a que contribuya a los esfuerzos de la Comisión por animar a los Estados miembros a tomar más seriamente el bienestar de los animales. En especial apelo a sus señorías a que recuerden a los colegas políticos de sus propios Estados miembros la necesidad de destinar más esfuerzos y recursos a asegurar que las disposiciones comunitarias sobre el bienestar animal sean cumplidas.
Señor Maat, señoras y señores, en breve estaré de nuevo ante ustedes con las propuestas formales de la Comisión. Ello les dará la oportunidad de perfilar la ardua legislación sobre el bienestar de los animales. Les garantizo que el informe del Sr. Maat tendrá una influencia fundamental sobre esta legislación.
Dejé claro al presentar la propuesta original de la Comisión que las opiniones del Consejo y del Parlamento contribuirían a perfilar las propuestas que tengo la intención de presentar a principios del año que viene. El informe que estamos debatiendo hoy aquí comparte la mayoría de los objetivos de la Comisión. No obstante, en la construcción de las propuestas definitivas de la Comisión falta un pilar fundamental y ese no es otro que la opinión del Comité científico de la salud y bienestar de los animales, que esperamos esté disponible en breve.
Esta opinión proporcionará a la Comisión el asesoramiento científico pertinente acerca de una serie de cuestiones tales como los tiempos de transporte y las densidades de carga. En estas cuestiones nuestras acciones deben estar guiadas por un adecuado asesoramiento científico sobre las condiciones del transporte animal. En cualquier caso, permítanme expresarles algunas impresiones generales sobre algunos de los asuntos fundamentales planteados en su informe.
En primer lugar, en cuanto a la duración del transporte me ha complacido ver que algunas de las sugerencias más extremas, como la del límite de cuatro horas para el transporte animal, no han sido respaldadas en el informe del Sr. Maat. Según el asesoramiento recibido por la Comisión los perjuicios y riesgos para los animales derivan en su transporte fundamentalmente de tres factores: la duración del viaje, la carga y la descarga de los animales y las condiciones en las que son transportados – ventilación, humedad, densidad, etc.
La Comisión ya ha presentado unas propuestas para se produzcan mejoras en esos aspectos o las va a presentar en breve. No obstante, desde algunos sectores también se está poniendo demasiado énfasis en la duración del transporte. Creo que una reducción a cuatro horas es simplista y no tiene en cuenta otros intereses implicados.
No podemos ignorar los intereses de los ganaderos y de la industria de la carne y el ganado. Tal reducción sería contemplada como un ataque a su sustento antes que una verdadera contribución al bienestar animal. Si queremos conservar su apoyo para mejorar el bienestar de los animales, entonces también tenemos que respetar sus intereses. Deseo trabajar con ellos antes que en su contra y confío en que compartan esta opinión.
Quisiera ahora retornar a la cuestión de los recursos. Su informe solicita que el número de inspectores de la Oficina Alimentaria y Veterinaria encargados del bienestar animal sea elevado a catorce respecto del actual número de cuatro. La realidad es que tal aumento sólo podría conseguirse a costa de otras prioridades que incluyen la EEB, la fiebre aftosa, la higiene de la carne, los niveles residuales y la seguridad alimentaria en general, en las que la Comisión ya está sobrecargada.
Coherentemente he rechazado hacer promesas que no puedo garantizar. Sería deshonesto hacerlo, tanto con esta Asamblea como con los ciudadanos europeos. Ustedes destacan la falta de cumplimiento de los Estados miembros de la legislación actual. Estoy completamente de acuerdo. Los Estados miembros deben hacer un esfuerzo y proporcionar los recursos que aseguren una mejor ejecución. Se trata de asunto que expresado repetidas veces a los Estados miembros en el Consejo de Agricultura.
A juzgar por la correspondencia que recibo de los diputados del Parlamento, la mejor vía para conseguir un mejor cumplimiento son las acciones judiciales contra los Estados miembros. No obstante, hay que resaltar que en algunas ocasiones es más efectivo trabajar con los Estados miembros que hacerlos en su contra, de modo que los litigios deben ser el último recurso. En última instancia ellos son los responsables de la ejecución sobre el terreno de la legislación comunitaria."@es12
"Arvoisa puhemies, minulla on ilo esitellä teille komission kanta Maatin erinomaiseen mietintöön. Mietinnön aiheena on eläinten hyvinvointi ja etenkin eläinten kuljetukset. Tiedämme kaikki, että kyse on kovin hankalasta aiheesta.
Haluan kuitenkin tehdä tämän selväksi: jos ponnistelut ratkaisujen löytämiseksi vuoropuheluteitse eivät onnistu, komissio aloittaa rikkomusmenettelyt kyseisiä jäsenvaltioita vastaan. Rikkomusmenettelyt ovat itse asiassa käynnissä useita jäsenvaltioita vastaan, ja muutamien kohdalla niiden aloittamista harkitaan.
Lopuksi haluaisin tältä osin kehottaa parlamenttia tuomaan panoksensa komission ponnisteluihin, jotta jäsenvaltiot saataisiin suhtautumaan eläinten hyvinvointiin aiempaa vakavammin. Haluaisin etenkin kehottaa teitä jäseniä muistuttamaan omia kollegoitanne omissa maissanne tarpeesta lisätä ponnisteluja ja resursseja sen varmistamiseksi, että eläinten hyvinvointia koskevia yhteisön säännöksiä noudatetaan.
Arvoisa Maat, arvoisat parlamentin jäsenet, palaan pian keskuuteenne komission muodollisten esitysten kanssa. Saatte tuolloin tilaisuuden muokata eläinten hyvinvointia koskevaa vaativaa lainsäädäntöä. Voin vakuuttaa, että Maatin mietintö on tärkeässä asemassa tässä lainsäädännössä.
Tein komission alkuperäistä esitystä esitellessäni selväksi, että neuvoston ja parlamentin näkemykset voisivat auttaa muokkaamaan ehdotuksia, jotka aion esitellä ensi vuoden alussa. Tämän päivän keskustelun aiheena olevan mietinnön tavoitteet vastaavat suureksi osaksi komission tavoitteita. Komission lopullisten ehdotusten esittelystä puuttuu kuitenkin eräs ratkaiseva osa, ja se on eläinten terveyttä ja hyvinvointia käsittelevän tiedekomitean lausunto, jonka on määrä pian valmistua.
Lausunto antaa komissiolle tarvittavat tieteelliset tiedot tärkeistä kysymyksistä, kuten kuljetusten kestosta ja kuormitustiheydestä. Näissä kysymyksissä toimintamme on perustuttava luotettavaan tieteelliseen tietoon eläinten kuljetusoloista. Sallinette minun kuitenkin ottaa esiin muutamia yleisvaikutelmia mietintönne tietyistä avainkysymyksistä.
Ensinnäkin olin hyvin ilahtunut pannessani merkille kuljetusten kestosta, että osa kaikkein rajuimmista ehdotuksista, kuten eläinten kuljetuksen rajaaminen neljään tuntiin, eivät saaneet kannatusta Maatin mietinnössä. Komissiolle johdonmukaisesti annetun tiedon mukaan eläinten stressi ja niihin kohdistuvat riskit kuljetusten aikana johtuvat kolmesta tekijästä, joita ovat: matkan kesto, karjan lastaaminen ja purkaminen sekä niiden kuljetusolosuhteet, ilmastointi, kosteusolot, kuormitustiheys jne.
Komissio on jo esitellyt ehdotuksia edellisten asioiden parantamiseksi, tai se aikoo esitellä niitä lähiaikoina. Mietinnön joissakin osissa korostetaan kuitenkin liiaksi kuljetusten kestoon. Mielestäni matka-ajan pudottaminen neljään tuntiin on yksinkertaistettu esitys, jossa ei oteta laajemmin huomioon muita asiaan liittyviä etuja.
Emme voi unohtaa maanviljelijöiden tai liha- ja karjateollisuuden edustajien etuja. Näin raju kuljetusten keston pudottaminen voitaisiin tulkita pikemminkin hyökkäykseksi heidän toimeentuloaan kohtaan kuin aidoksi yritykseksi parantaa eläinten hyvinvointia. Jos haluamme säilyttää heidän tukensa eläinten hyvinvoinnin parantamiseen, meidän on kunnioitettava myös heidän etujaan. Työskentelen mieluummin heidän kanssaan kuin heitä vastaan ja toivon, että jaatte tämän näkemyksen kanssani.
Haluaisin nyt palata resurssikysymykseen. Mietinnössänne vaaditaan, että Elintarvike- ja eläinlääkintätoimistossa eläinten hyvinvoinnista vastaavien tarkastajien määrää olisi nostettava neljääntoista nykyisestä neljästä. Totuus on se, että tällainen lisäys on mahdollista vain muiden prioriteettien kustannuksella. Niihin luetaan myös BSE-tauti, suu- ja sorkkatauti, lihan hygienia, torjunta-ainejäämien tasot ja yleisesti ottaen elintarviketurvallisuus, joilla komissio joutuu jo nyt venymään liikaa.
Olen johdonmukaisesti kieltäytynyt tekemästä lupauksia, joita en voi pitää. Lupausten tekeminen olisi epärehellistä sekä parlamentille että Euroopan kansalaisille. Korostatte jäsenvaltioissa ilmenneitä puutteita nykyisen lainsäädännön täytäntöönpanossa. Olen täysin samaa mieltä. Jäsenvaltioiden on ponnisteltava asian eteen ja hankittava varat lainsäädännön täytäntöönpanon parantamiseksi. Olen toistuvasti huomauttanut tästä jäsenvaltioiden edustajille maatalousneuvostossa.
Parlamentin jäseniltä saamieni kirjeiden perusteella paras tapa parantaa lainsäädännön täytäntöönpanoa on aloittaa oikeudenkäynti jäsenvaltioita vastaan. On kuitenkin huomautettava, että toisinaan on tehokkaampaa työskennellä jäsenvaltioiden kanssa kuin niitä vastaan, joten oikeudenkäyntiin on turvauduttava viimeisenä keinona. Jäsenvaltiot ovat kaikesta huolimatta vastuussa yhteisön lainsäädännön toteuttamisesta käytännössä."@fi5
".
Monsieur le Président, je suis ravi de vous faire part de la position de la Commission quant à l'excellent rapport de M. Maat. Le sujet de ce rapport est le bien-être des animaux et plus particulièrement le transport des animaux. Nous savons tous que cette question est très sensible.
Mais laissez-moi mettre une chose au clair : si les efforts faits pour trouver une solution par le dialogue n'apportent aucun résultat, la Commission entamera une procédure d'infraction envers les États membres concernés. En fait, des procédures ont déjà été engagées contre plusieurs États membres et on envisage d'en engager d'autres.
Pour terminer, à ce sujet, je voudrais demander à l'Assemblée de contribuer aux efforts de la Commission pour encourager les États membres à prendre le bien-être des animaux plus au sérieux. Et surtout, je voudrais demander aux membres de rappeler à vos confrères au niveau national le besoin d'investir davantage d'efforts et de ressources pour assurer le respect des dispositions communautaires sur le bien-être des animaux.
Monsieur Maat, Mesdames et Messieurs, je reviendrai bientôt avec les propositions officielles de la Commission. Cela vous donnera l'occasion de façonner la difficile législation sur le bien-être des animaux. Je peux vous assurer que le rapport de M. Maat influencera beaucoup cette législation.
Lorsque j'ai présenté la proposition originale de la Commission, j'ai fait comprendre que les opinions du Conseil et du Parlement contribueraient à formuler les propositions que je compte présenter au début de l'année prochaine. Le rapport dont nous discutons aujourd'hui partage la plupart des objectifs de la Commission. Cependant, il manque une pierre essentielle dans la construction des propositions finales de la Commission, et c'est l'avis du comité scientifique de la santé et du bien-être des animaux. Nous l'attendons pour bientôt.
Avec cet avis, la Commission disposera des conseils scientifiques nécessaires sur des questions clés telles que la durée de transport et les densités de chargement. Pour des questions de ce type, nos actions doivent être guidées par de bons conseils scientifiques sur les conditions de transport d'animaux. Laissez-moi néanmoins vous livrer quelques impressions générales concernant certains éléments essentiels soulevés dans votre rapport.
Tout d'abord, au sujet de la durée du voyage, j'ai été extrêmement ravi de constater que le rapport de M. Maat n'encourage pas certaines des suggestions les plus extrêmes, telles que la limite de la durée de transport d'animaux à quatre heures. Le rapport signale à la Commission que le stress et les risques encourus par les animaux lors du transport sont principalement dus à trois facteurs : la durée du voyage, le chargement et le déchargement des animaux et les conditions dans lesquelles ils sont transportés - ventilation, humidité, densité, etc.
La Commission a déjà présenté ou présentera prochainement des propositions d'amélioration dans ces domaines. Néanmoins, certains insistent trop sur la durée de transport. À mes yeux, la réduire à quatre heures est simpliste et ne tient pas compte des autres intérêts impliqués.
Nous ne pouvons pas ne pas prendre en considération les intérêts des agriculteurs et de l'industrie de la viande et du bétail. Ils considéreraient une si forte réduction comme une atteinte à leurs moyens d'existence, plutôt que comme une réelle contribution au bien-être des animaux. Si nous voulons conserver leur soutien pour l'amélioration du bien-être des animaux, alors nous devons également respecter leurs intérêts. Je souhaite travailler avec eux plutôt que contre eux et j'espère que vous partagez cet avis.
J'aimerais maintenant aborder le problème des ressources. Votre rapport demande que le nombre d'inspecteurs de l'Office alimentaire et vétérinaire chargés du bien-être des animaux passe de quatre à quatorze. En réalité, une telle augmentation ne pourrait être réalisée qu'aux dépens d'autres priorités, dont l'ESB, la fièvre aphteuse, l'hygiène de la viande, les niveaux de résidus et la sécurité alimentaire en général ; domaines dans lesquels la Commission est déjà débordée.
En conséquence, j'ai refusé de faire des promesses que je ne peux tenir. Il serait malhonnête de ma part de le faire, aussi bien envers cette Assemblée qu'envers la population communautaire. Vous insistez sur le manque de respect de la législation actuelle dans les États membres. Je suis tout à fait d'accord. Les États membres doivent faire l'effort de fournir des ressources afin d'assurer une meilleure mise en œuvre. C'est un point que je n'ai eu de cesse de répéter aux États membres lors du Conseil "agriculture".
À en juger par le courrier que je reçois de la part des députés, la meilleure façon d'améliorer le respect de la législation est d'engager une procédure juridictionnelle contre les États membres. Il faudrait cependant faire remarquer qu'il est parfois plus efficace de travailler avec les États membres que contre eux, cette procédure devrait dont donc être utilisée en dernier ressort. Après tout, ils sont responsables de la mise en œuvre sur le terrain de la législation communautaire."@fr6
"Signor Presidente, sono lieto di illustrarvi la posizione della Commissione sull’eccellente relazione dell’onorevole Maat. L’argomento trattato dalla relazione è il benessere degli animali e in particolare il trasporto degli animali. Sappiamo tutti che si tratta di un tema assai delicato.
Vorrei chiarire un punto: se gli sforzi per trovare soluzioni tramite il dialogo non dovessero andare in porto la Commissione avvierà le procedure di infrazione contro gli Stati membri interessati. In effetti sono già pendenti procedure contro diversi Stati membri e se ne sta vagliando la possibilità per altri Stati ancora.
Infine, sempre su questo argomento, invito questo Parlamento ad assistere la Commissione nel suo impegno volto a incoraggiare gli Stati membri a considerare con maggiore serietà il benessere degli animali. In particolare vorrei invitare gli onorevoli parlamentari a ricordare ai propri colleghi politici nei rispettivi Stati membri la necessità di dedicare maggiore impegno e risorse per fare in modo che le disposizioni comunitarie in materia di benessere degli animali siano rispettate.
Onorevole Maat, onorevoli deputati, tra breve tornerò dinanzi a voi per presentare le proposte formali della Commissione e ciò vi darà modo di plasmare una legislazione sul benessere animale che sia severa. Posso rassicurarvi che la relazione Maat eserciterà un ampio influsso su tale legislazione.
In occasione della presentazione della proposta originaria della Commissione avevo chiarito che le opinioni del Consiglio e del Parlamento avrebbero contribuito a plasmare le proposte che intendo presentare all’inizio dell’anno prossimo. La relazione in discussione oggi condivide gran parte degli obiettivi della Commissione. Tuttavia vi è un tassello chiave mancante nella costruzione delle proposte definitive della Commissione, ovvero il parere del comitato scientifico sulla salute e il benessere degli animali che dovremmo ricevere presto.
Tale parere fornirà alla Commissione la necessaria consulenza scientifica su questioni chiave come la durata del trasporto e la densità di carico. Su tali questioni le nostre azioni devono orientarsi alla buona consulenza scientifica sulle condizioni dei trasporti animali. Tuttavia vorrei indicare alcune impressioni generali relativamente ad alcune questioni chiave sollevate nella relazione.
Innanzi tutto per quanto riguarda la durata del trasporto. Mi ha fatto molto piacere notare che alcuni dei suggerimenti più estremi come il limite di quattro ore per il trasporto degli animali non siano stati recepiti dalla relazione Maat. La consulenza di cui la Commissione dispone indica con coerenza che lo stress e il rischio per gli animali in caso di trasporto origina essenzialmente da tre fattori: durata del viaggio, carico e scarico degli animali e condizioni in cui avviene il trasporto, ovvero ventilazione, umidità, densità e così via.
La Commissione ha già presentato o presenterà tra breve proposte per migliorare questi settori. Tuttavia in alcuni ambienti si pone un’enfasi eccessiva sulla durata del viaggio. Ritengo che una riduzione a quattro ore sia semplicistica e non tenga conto degli interessi più vasti in gioco.
Non possiamo ignorare gli interessi degli agricoltori e dell’industria della carne e dell’allevamento. Una simile riduzione verrebbe considerata un attacco alla sopravvivenza di tali settori piuttosto che un genuino contributo al benessere degli animali. Se vogliamo che continuino a sostenere un migliore benessere per gli animali dobbiamo anche rispettare i loro interessi. Il mio desiderio è lavorare con loro piuttosto che contro di loro e spero che condividiate questa posizione.
Vorrei passare ora alla questione delle risorse. La vostra relazione chiede di aumentare il numero degli ispettori dell’Ufficio alimentare e veterinario impegnati nell’ambito del benessere degli animali dai quattro attuali a quattordici. La realtà è che un simile aumento sarebbe possibile soltanto a scapito di altre priorità, tra cui l’ESB, l’afta epizootica, l’igiene della carne, i livelli dei residui e la sicurezza alimentare in generale, dove la Commissione è già oberata di lavoro.
Ho costantemente rifiutato di fare promesse che non sono in grado di mantenere. Sarebbe disonesto da parte mia, sia nei confronti di quest’Aula che nei confronti del pubblico europeo. Lei sottolinea la mancata applicazione della legislazione in vigore negli Stati membri. Sono perfettamente d’accordo. Gli Stati membri devono adoperarsi e fornire le risorse per garantire una migliore attuazione. Si tratta di un punto che più volte ho fatto presente agli Stati membri in sede di Consiglio “agricoltura”.
A giudicare dalla corrispondenza che ricevo dai deputati di questo Parlamento, il modo migliore per migliorare l’applicazione è avviare procedure giudiziarie contro gli Stati membri. Tuttavia, occorre sottolineare che talvolta è più efficace lavorare con gli Stati membri, piuttosto che contro di loro, quindi il ricorso alla Corte dovrebbe essere l’ultima spiaggia: dopo tutto essi sono responsabili per l’applicazione sul terreno della legislazione comunitaria."@it9
". – Mr President, I am pleased to outline to you the Commission's position on Mr Maat’s excellent report. The subject matter of this report is animal welfare and animal transport in particular. We all know that this is a very sensitive issue.
But let me be clear: where efforts to find solutions through dialogue do not succeed, the Commission will initiate infringement proceedings against the Member States concerned. In fact, proceedings are under way against several Member States and are under consideration for several more.
Finally, in this respect, I would call on the House to assist the Commission’s efforts in encouraging Member States to take animal welfare more seriously. In particular I would call on Members to remind your political colleagues in your own Member States of the need to put more efforts and resources into ensuring that the Community provisions on animal welfare are complied with.
Mr Maat, ladies and gentlemen, I will be returning to you shortly with the Commission’s formal proposals. This will provide you with the opportunity to shape the hard legislation on animal welfare. I can assure you that Mr Maat’s report will be a major influence on this legislation.
I made clear when I presented the original Commission proposal that the views of the Council and Parliament would help shape the proposals which I intend to present early next year. The report under discussion here today shares most of the objectives of the Commission. However, there is one key building block missing in the construction of the Commission’s final proposals and that is the opinion of the Scientific Committee on Animal Health and Animal Welfare, which is expected shortly.
This opinion will provide the Commission with the necessary scientific advice on key issues such as travelling times and loading densities. On such issues, our actions must be guided by good scientific advice on animal transport conditions. Let me nonetheless indicate some general impressions on some of the key issues raised in your report.
First of all on travelling time, I was very glad to note that some of the more extreme suggestions, such as a four-hour limit on animal transport, have not been supported in Mr Maat’s report. The consistent advice to the Commission is that the stress and risk to animals in transport arises primarily from three factors: travelling time, loading and unloading of animals and the conditions in which they are transported – ventilation, humidity, density and so on.
The Commission has already presented proposals for improvements in these areas or will be presenting them shortly. However there is too much emphasis in some quarters on travelling time. I consider that a reduction to four hours is simplistic and takes no account of the wider interests involved.
We cannot ignore the interests of the farmers and the meat and livestock industry. Such a reduction would be viewed as an attack on their livelihoods rather than a genuine contribution to animal welfare. If we wish to retain their support for improved animal welfare then we must also respect their interests. I wish to work with them rather than against them and hope that you share this view.
I would now like to turn to the issue of resources. Your report calls for the number of inspectors in the Food and Veterinary Office engaged on animal welfare to be increased to fourteen, compared with the current figure of four. The reality is that such an increase could only be achieved at the expense of other priorities, including BSE, foot-and-mouth disease, meat hygiene, residue levels and food safety generally, where the Commission is already over-stretched.
I have consistently refused to make promises on which I cannot deliver. It would be dishonest to do so, both to this House and to the European public. You stress the lack of enforcement of the current legislation in Member States. I fully agree. Member States must make the effort and provide the resources to ensure better implementation. It is a point which I have made repeatedly to the Member States in the Agriculture Council.
Judging from the correspondence I receive from Members of Parliament, the best way to achieve better enforcement is through legal proceedings against the Member States. However it should be pointed out that sometimes it is more effective to work with Member States than against them, so proceedings should be the last resort. They are, after all, responsible for the on-the-ground implementation of Community legislation."@lv10
".
Mijnheer de Voorzitter, met genoegen zal ik u een samenvatting geven van het standpunt van de Commissie met betrekking tot het uitstekende verslag van de heer Maat. Het onderwerp van dit verslag is dierenwelzijn en in het bijzonder het vervoer van dieren. Wij weten allemaal dat dit een uiterst gevoelig onderwerp is.
Laat dit echter duidelijk zijn: wanneer de dialoog niet tot een oplossing leidt, zal de Commissie inbreukprocedures aanspannen tegen de betrokken lidstaten. Op dit ogenblik zijn er in feite al inbreukprocedures aanhangig tegen verscheidene lidstaten en er worden nog meer procedures overwogen.
In dit verband zou ik het Parlement ten slotte dringend willen vragen de Commissie te steunen in haar pogingen de lidstaten te stimuleren om het dierenwelzijn serieuzer te nemen. Ik verzoek de geachte afgevaardigden met name om hun politieke collega’s in hun eigen lidstaat eraan te herinneren dat zij zich meer moeten inspannen en meer middelen beschikbaar moeten stellen om ervoor te zorgen dat de communautaire bepalingen inzake dierenwelzijn worden nageleefd.
Mijnheer Maat, dames en heren, ik zal binnenkort bij u terugkomen met de formele voorstellen van de Commissie. Daarmee zult u vorm kunnen geven aan de juridisch bindende wetgeving inzake het welzijn van dieren. Ik kan u verzekeren dat het verslag van de heer Maat van grote invloed zal zijn op deze wetgeving.
Toen ik het oorspronkelijke Commissievoorstel presenteerde, gaf ik duidelijk te kennen dat de opvattingen van de Raad en het Parlement mede vorm zouden geven aan de voorstellen die ik begin volgend jaar ter tafel wil leggen. Het onderhavige verslag is in overeenstemming met de meeste doelstellingen van de Commissie. Er ontbreekt evenwel nog één belangrijk element in de samenstelling van de definitieve Commissievoorstellen: het advies van de afdeling “Gezondheid van dieren” van het Wetenschappelijk Veterinair Comité. Dit wordt echter binnen afzienbare tijd verwacht.
In dit advies zal de Commissie het noodzakelijke, wetenschappelijk onderbouwde advies gegeven worden met betrekking tot belangrijke onderwerpen als reistijden en beladingsdichtheid. In dergelijke zaken moeten wij handelen op basis van goed wetenschappelijk advies aangaande vervoersomstandigheden. Desalniettemin wil ik enkele algemene opmerkingen maken over een aantal van de hoofdthema’s van uw verslag.
Om met het punt van reistijd te beginnen: ik was zeer verheugd dat enkele van de meer drastische voorstellen niet gesteund werden in het verslag van de heer Maat. Ik denk bijvoorbeeld aan de maximumreistijd van vier uur voor het vervoer van dieren. In adviezen aan de Commissie komt steeds naar voren dat de stress en het risico waaraan dieren blootstaan tijdens vervoer hoofdzakelijk met drie factoren samenhangen: de reistijd; het in- en uitladen van dieren; en vervoersomstandigheden zoals ventilatie, vochtigheid en beladingsdichtheid.
De Commissie heeft reeds voorstellen ter verbetering gedaan op deze gebieden of zal dit binnenkort doen. Er wordt echter in sommige kringen teveel nadruk gelegd op de reistijd. Naar mijn mening is het simplistisch om de reistijd terug te brengen naar vier uur. Een dergelijke ingreep houdt geen rekening met de bredere belangen die meespelen.
Wij kunnen de belangen van de boeren en van de vlees- en veesector niet terzijde schuiven. Een dusdanige vermindering van de reistijd zou eerder beschouwd worden als een aanval op hun levensonderhoud dan als een werkelijke bijdrage aan het welzijn van dieren. Als wij willen dat zij de verbetering van dierenwelzijn blijven steunen, moeten wij ook hun belangen respecteren. Ik werk liever met hen samen dan tegen hen en ik hoop dat u deze zienswijze deelt.
Dan wil ik nu overgaan tot de kwestie van de middelen. In uw verslag pleit u ervoor het aantal inspecteurs bij het Voedsel en Veterinair Bureau dat zich bezighoudt met dierenwelzijn uit te breiden van de huidige vier tot veertien. Een dergelijke uitbreiding zou echter alleen gerealiseerd kunnen worden ten koste van andere prioriteiten. Ik denk daarbij aan de bestrijding van BSE en mond- en klauwzeer, toezicht op vleeshygiëne, en de controle van residuen en voedselveiligheid in het algemeen – terreinen waarop de Commissie nu al overbelast is.
Ik heb consequent geweigerd beloften te doen die ik niet kan nakomen. Dat zou oneerlijk zijn, zowel jegens dit Parlement als jegens de Europese burgers. U beklemtoont dat er in de lidstaten te weinig toezicht is op de naleving van de huidige wetten. Daar ben ik het volkomen mee eens. De lidstaten moeten zich inspannen om een betere tenuitvoerlegging te bevorderen en zij dienen de middelen daartoe te verschaffen. Dit heb ik de lidstaten herhaaldelijk duidelijk gemaakt in de Raad van ministers van Landbouw.
Te oordelen naar de correspondentie die ik van leden van het Parlement krijg, zijn gerechtelijke stappen tegen lidstaten de beste manier om de controle op naleving te verbeteren. Soms is het echter doeltreffender om met lidstaten samen te werken dan om hen tegen te werken. Gerechtelijke actie dient dus pas in laatste instantie aan de orde te komen. De lidstaten zijn tenslotte verantwoordelijk voor de lokale tenuitvoerlegging van communautaire wetgeving."@nl2
"Senhor Presidente, tenho muito prazer em indicar qual é a posição da Comissão em relação ao excelente relatório do senhor deputado Maat. O assunto deste relatório é o bem-estar dos animais e, especificamente, o seu transporte. Todos sabemos que se trata de uma matéria delicada.
Mas vamos lá ser claros: quando os esforços para encontrar soluções pelo diálogo não dão resultado, a Comissão accionará mecanismos legais contra os Estados-Membros em causa. De facto, há processos a correr contra vários Estados-Membros e muitos outros estão em fase de apreciação.
Para terminar, gostaria de pedir à assembleia que colaborasse nos esforços da Comissão para incentivar os Estados-Membros a levarem mais a sério o bem-estar dos animais. Apelaria, especialmente, aos senhores deputados para que recordassem aos seus colegas políticos, nos seus países, a necessidade de um maior empenho e de mais recursos com vista a garantir a observância das disposições comunitárias sobre o bem-estar dos animais.
Senhor Deputado Maat, Senhoras e Senhores Deputados, voltarei em breve aqui com as propostas formais da Comissão. Essas propostas dar-vos-ão a oportunidade de formularem uma legislação forte sobre o bem-estar dos animais. Posso assegurar-vos que o relatório do senhor deputado Maat terá uma enorme influência nessa legislação.
Quando apresentei a proposta original da Comissão, disse claramente que as opiniões do Conselho e do Parlamento ajudariam a dar forma às propostas que tenciono apresentar no início do próximo ano. O relatório que discutimos aqui hoje partilha da maior parte dos objectivos da Comissão. Falta, contudo, um elemento fundamental para a construção das propostas definitivas da Comissão: o parecer do Comité Científico da Saúde e do Bem-Estar dos Animais, que devemos receber em breve.
Esse parecer fornecerá à Comissão o aconselhamento científico necessário sobre pontos essenciais como é o caso da duração desejável do transporte ou da densidade de carga. Em tais matérias, a nossa actuação deve ser orientada por uma boa opinião científica sobre as condições do transporte de animais. Quero, todavia, dar-vos conhecimento de algumas impressões gerais sobre alguns dos pontos-chave abordados neste relatório.
Antes do mais, quero referir que fiquei muito satisfeito por verificar que algumas sugestões mais extremas sobre o tempo de transporte de animais - tais como o limite de quatro horas - não eram seguidas no relatório do senhor deputado Maat. A opinião fundamentada transmitida à Comissão é a de que a tensão e o risco no transporte de animais decorre sobretudo de três factores: a duração da viagem, a carga e descarga dos animais e as condições em que estes são transportados - ventilação, humidade, densidade populacional e por aí fora.
A Comissão já apresentou propostas para melhorar as normas nestes domínios, ou apresentá-las-á em breve. No entanto, em alguns sectores dá-se demasiado realce ao tempo de viagem. Acho simplista a proposta de reduzir o tempo de viagem para quatro horas, pois não leva em conta a diversidade de interesses envolvidos.
Não podemos ignorar os interesses dos agricultores e do sector das carnes e do gado. Tal redução seria vista mais como um ataque à sua subsistência do que como uma contribuição genuína para o bem-estar dos animais. Se queremos manter o seu apoio para melhorar o bem-estar dos animais, devemos também respeitar os seus interesses. Prefiro trabalhar com eles a trabalhar contra eles, e espero que esta seja também a vossa opinião.
Gostaria de me debruçar agora sobre a questão dos recursos. No seu relatório, o senhor deputado pede para que o número de inspectores do Serviço Alimentar e Veterinário (FVO) seja aumentado para catorze, em vez dos actuais quatro. Na realidade tal aumento só seria possível à custa de outras prioridades, tais como a BSE, a febre aftosa, a higiene da carne, níveis de resíduos e segurança alimentar em geral, áreas em que a Comissão já está sobrecarregada.
Sempre me recusei a fazer promessas que não possa vir a cumprir. Seria desonesto fazê-lo, tanto para este Parlamento como para a opinião pública europeia. O senhor deputado sublinha a falta de cumprimento da legislação em vigor nos Estados-Membros. Estou inteiramente de acordo. Os Estados-Membros têm de fazer um esforço e providenciar os recursos que assegurem uma melhor implementação da legislação. Este foi um ponto em que insisti repetidamente junto dos Estados-Membros, no Conselho “Agricultura”.
A julgar pela correspondência que recebo dos senhores deputados, a melhor forma de conseguir um melhor cumprimento da legislação é através de acções judiciais contra os Estados-Membros. Todavia, há que salientar que por vezes é mais eficaz trabalhar com os Estados-Membros do que contra eles, pelo que as acções judiciais deveriam ser o último recurso. Ao fim e ao cabo, são eles os responsáveis pela implementação da legislação da Comunidade Europeia no terreno."@pt11
"Herr talman! Det är för mig ett nöje att för er skissera kommissionens ståndpunkt om Maats utmärkta betänkande. Ämnet i detta betänkande är djurens välfärd, och i synnerhet djurtransporter. Vi alla vet att detta är ett mycket känsligt ämne.
Men låt mig vara tydlig: Där ansträngningarna för att hitta lösningar genom dialog misslyckas kommer kommissionen att inleda fördragsbrottsförfaranden mot berörda medlemsstater. Förfaranden är faktiskt i gång mot flera medlemsstater och beaktas för åtskilliga fler.
Slutligen skulle jag i det här avseendet vilja uppmana kammaren att stödja kommissionens ansträngningar för att uppmuntra medlemsstaterna att ta djurens välfärd på större allvar. Jag skulle i synnerhet vilja uppmana ledamöterna att påminna era politiska kolleger i era egna medlemsstater om behovet av att lägga mer kraft och energi på att säkerställa att gemenskapens bestämmelser om djurens välfärd följs.
Herr Maat, mina damer och herrar! Jag kommer snart att återvända till er med kommissionens formella förslag. Detta kommer att ge er möjlighet att utforma en sträng lagstiftning om djurs välfärd. Jag kan försäkra er om att Maats betänkande kommer att få ett stort inflytande på denna lagstiftning.
Jag gjorde det klart och tydligt när jag presenterade det ursprungliga kommissionsförslaget att rådets och parlamentets åsikter skulle vara till hjälp vid utformningen av de förslag som jag tänker presentera i början av nästa år. I det betänkande som diskuteras här i dag instämmer man i de flesta av kommissionens mål. Det finns emellertid en viktig byggsten som saknas i bygget av kommissionens slutgiltiga förslag, och det är yttrandet från den vetenskapliga kommittén om djurens hälsa och djurens välfärd, vilket förväntas inom kort.
Detta yttrande kommer att ge kommissionen de vetenskapliga råd den behöver i viktiga frågor såsom transporttider och beläggningsgraden. I sådana frågor måste våra åtgärder ledas av goda vetenskapliga råd om villkoren för djurtransporter. Låt mig icke desto mindre ange några viktiga allmänna intryck om några av de huvudfrågor som tas upp i ert betänkande.
Först av allt var jag när det gäller transporttiden mycket glad över att kunna notera att några av de mest extrema förslagen såsom en gräns på fyra timmar på djurtransporter inte har fått stöd i Maats betänkande. Det genomgående rådet till kommissionen är att stressen och risken för djuren vid transporter huvudsakligen härstammar från tre faktorer: transporttid, lastning och urlastning av djuren och de villkor under vilka de transporteras – ventilation, fuktighet, beläggningsgrad osv.
Kommissionen har redan lagt fram förslag till förbättringar på dessa områden eller kommer att presentera dem inom kort. På vissa håll betonas emellertid transporttiden för kraftigt. Jag anser att en minskning till fyra timmar är naiv och inte tar någon hänsyn till de vidare intressen som berörs.
Vi kan inte strunta i jordbrukarnas och kött- och boskapsnäringens intressen. En sådan minskning skulle betraktas som en attack på deras livsuppehälle snarare än som ett genuint bidrag till djurens välfärd. Om vi vill behålla deras stöd för en förbättrad välfärd för djuren måste vi också respektera deras intressen. Jag vill arbeta med dem snarare än mot dem och jag hoppas att ni delar denna åsikt.
Jag skulle nu vilja övergå till frågan om resurser. I ert betänkande krävs att antalet inspektörer på kontoret för livsmedels- och veterinärfrågor skall utökas till fjorton jämfört med den nuvarande antalet fyra. Verkligheten är den att en sådan ökning bara kan uppnås på bekostnad av övriga prioriteringar, inklusive BSE, mul- och klövsjukan, kötthygien, restmängder och livsmedelssäkerhet generellt sett, där kommissionen redan är överansträngd.
Jag har konsekvent vägrat att ge löften som jag inte kan hålla. Det skulle vara oärligt att göra detta, både för denna kammare och för den europeiska allmänheten. Ni betonar medlemsstaternas brister i fråga om att följa den befintliga lagstiftningen. Jag håller fullständigt med. Medlemsstaterna måste anstränga sig och tillhandahålla resurser för att säkerställa ett bättre genomförande. Detta är en fråga jag återupprepade gånger har framfört till medlemsstaterna i Agrifin-rådet.
Att döma av de brev jag får från parlamentsledamöter är domstolsförfaranden mot medlemsstaterna det bästa sättet att uppnå bättre verkställighet. Det måste emellertid påpekas att det ibland är mer effektivt att arbeta med medlemsstaterna är mot dem, så sådana förfaranden skall vara sista utvägen. De är, när allt kommer omkring, ansvariga för genomförandet av gemenskapslagstiftningen på fältet."@sv13
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Byrne,"8,10,3,12
"Commission"10,3
|
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples