Local view for "http://purl.org/linkedpolitics/eu/plenary/1999-12-15-Speech-3-063"
| Predicate | Value (sorted: none) |
|---|---|
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:spokenAs | |
| lpv:translated text |
"Alle EU's medlemsstater vedtog Beijing-handlingsprogrammet. Vi forpligtede os inden for 12 områder. De er alle uundværlige for, at kvinder fuldt ud kan udnytte deres menneskerettigheder. Efter fem år er det på tide med en evaluering.
Kvinders menneskerettigheder er det niende område. Vi lovede fuldt ud at gennemføre konvention om afskaffelse af alle former for diskrimination imod kvinder. I dag er der stadig en manglende anerkendelse af princippet om, at menneskerettigheder gælder i lige høj grad for kvinder og mænd.
Det 10. område er medier. Vi lovede at fremme en ikkestereotyp portrættering af kvinder i medierne, og ikke desto mindre fremstiller medierne fortsat negative og nedværdigende billeder af kvinder som følge af den massive mandsdominans i medierne.
Det 11. område er miljø. De europæiske medlemmer lovede at involvere kvinder aktivt i den miljømæssige beslutningstagning. Kvinders erfaringer og færdigheder udnyttes ikke tilstrækkeligt i miljøpolitiske aktioner.
Det 12. og sidste område er piger. Vi lovede at udrydde alle former for forskelsbehandling af piger. Alligevel viser statistikken, at piger udsættes for forskelsbehandling fra de er helt små og op gennem barndommen og ind i deres voksenliv.
Det er det skuffende resultat fem år efter Beijing og efter 25 års anstrengelser, siden De Forenede Nationer påtog sig ansvaret for at fremme kvinders rettigheder på nationalt, regionalt og internationalt plan. Det er på høje tid, at der på FN's særlige Beijing +5-møde i juni næste år træffes konkrete foranstaltninger for at gennemføre Beijing-platformen. Det er nødvendigt med en handlingsorienteret plan for at fremme Beijing-målene, hvis alle regeringer skal gennemføre strategier for ligestilling mellem kønnene inden for alle 12 områder.
Den Europæiske Union skal spille en aktiv rolle. Det forberedende arbejde på europæisk plan er allerede langt fremme. Den Europæiske Union skal fremskynde sit arbejde, så den kan få en reel indflydelse, inden stillingen fastlåses på internationalt plan. Vores spørgsmål er: Hvordan vil Kommissionen og Rådet sikre, at Parlamentet bliver en reel partner både i det forberedende arbejde i forbindelse med Den Europæiske Unions input til Beijing +5-konferencen og i Den Europæiske Unions officielle delegation til New York-konferencen?
Det første område er fattigdom. Vi lovede at vedtage makroøkonomiske politikker for at hjælpe fattige kvinder og sikre kvinders lige adgang til økonomiske midler. Men enlige mødre og ældre kvinder er fortsat ofre for fattigdom.
Det næste område er uddannelse. Vi lovede at sikre kvinder lige adgang til videnskab, teknologi og livslang uddannelse. Desværre følger kvinders og mænds uddannelse stadig et stereotypt mønster.
Det tredje område er sundhed. Vi blev enige om at øge midlerne til kvinders sundhed. Alligevel er midaldrende og ældre kvinder fortsat mere plaget af sundhedsmæssige problemer end mænd. Barsels- og børnedødeligheden er stadig for høj.
Det fjerde område er vold. Vi lovede at udrydde kønsbaseret vold, og ikke desto mindre er vold mod kvinder fortsat den største kilde til personskader for europæiske kvinder. Mellem 15% og 25% af kvinderne bliver slået under graviditeten, og sexhandel med kvinder er stigende, mens kun 2-3% af de mænd, der begår voldtægt, havner i fængsel.
Det femte område er væbnede konflikter. Vi lovede at øge kvindernes deltagelse i konfliktløsning og at beskytte kvinder under væbnede konflikter. Alligevel udgør kvinder en overvældende majoritet af dem, der berøres af væbnede konflikter, mens de ikke deltager i fredsforhandlinger og fredsinitiativer.
Det sjette område er kvinder og økonomi. Vi lovede at fremme kvinders adgang til beskæftigelse og kontrol med økonomiske midler. Kvinderne er i praksis fraværende fra eller dårligt repræsenteret i den økonomiske beslutningstagning. Kvinder tjener i gennemsnit 75% af mændenes timeløn, og deres beskæftigelsesgrad er ca. 20% lavere.
Beslutningstagning er det syvende område. Vi lovede at sikre kvinder lige adgang til og fuld deltagelse i magtstrukturer og beslutningstagning, og alligevel findes der ingen andre steder større forskel mellem de jure og de facto ligestilling mellem kønnene end inden for beslutningstagning.
Det ottende område er institutionelle mekanismer til forfremmelse af kvinder. Vi blev enige om at gennemføre mainstreaming inden for lovgivning, offentlige politikker og offentlige programmer. Desværre har der været en manglende politisk vilje. Kønsmainstreaming og kønsspecifikke konsekvensanalyser er langt fra en realitet."@da1
|
| lpv:translated text |
"EU:s samtliga medlemsstater antog handlingsplattformen från Peking. Vi band oss för tolv områden. Samtliga är nödvändiga för att kvinnor fullt ut skall åtnjuta sina mänskliga rättigheter. Nu fem år senare är det tid för en utvärdering.
Kvinnors mänskliga rättigheter är det nionde området. Vi lovade att fullt ut genomföra konventionen om avlägsnande av alla former av diskriminering mot kvinnor. Det erkänns fortfarande än i dag inte tillräckligt att mänskliga rättigheter skall tillämpas lika för kvinnor och män.
Det tionde området är media. Vi lovade att främja en icke-stereotyp porträttering av kvinnor i media, trots detta på grund av den massiva manliga dominansen över mediamakten fortsätter media att visa negativa och degraderande bilder av kvinnor.
Det elfte området är miljö. De europeiska medlemmarna lovade att aktivt inbegripa kvinnor i beslutsfattandet om miljö. Kvinnors erfarenhet och förmåga används inte tillräckligt i politiska miljöåtgärder.
Det tolfte och sista området är flickor. Vi lovade att avlägsna alla former av diskriminering mot unga flickor, ändå visar statistiken att unga flickor får utstå diskriminering från de tidigaste levnadsåren, genom barndomen och till vuxenlivet.
Detta är det nedslående resultatet fem år efter Peking och efter tjugofem års ansträngningar sedan Förenta nationerna påtog sig ansvaret att främja kvinnors rättigheter på nationell, regional och internationell nivå. Det är hög tid för FN:s speciella sammanträdesperiod, "Peking plus fem", i juni nästa år att vidta konkreta åtgärder för att genomföra plattformen från Peking. En handlingsinriktad plan för att gå framåt med målen från Peking är nödvändig om samtliga regeringar skall genomföra strategier för könsjämlikhet på samtliga tolv berörda områden.
Europeiska unionen måste spela en verkligt aktiv roll. Förberedelsearbetet på europeisk nivå är redan långt gånget. Europeiska unionens arbete måste påskyndas så att det kan få ett verkligt inflytande innan man har tagit ställning på internationell nivå. Vår fråga är: Hur kommer kommissionen och rådet att säkerställa att parlamentet blir en verklig partner både i förberedelsearbetet till EU:s bidrag till "Peking plus fem" och i EU:s officiella delegation till New York-konferensen?
Det första området är fattigdom. Vi lovade att anta makroekonomiska politiska åtgärder för behoven hos kvinnor i fattigdom. Men ensamma mödrar och äldre kvinnor är fortfarande de främsta offren för fattigdom.
Det andra området är utbildning. Vi lovade att säkra lika tillgång för kvinnor till vetenskap och teknik och utbildning livet ut. Utbildningen av kvinnor och män följer tyvärr fortfarande stereotypa mönster.
Det tredje området är folkhälsa. Vi kom överens om att öka resurserna för kvinnors hälsovård. Trots detta har medelålders och äldre kvinnor, mer än män, hälsoproblem. Mödra- och barnadödlighet är fortfarande för hög.
Det fjärde området är våld. Vi lovade att ta bort könsbaserat våld, trots detta är våld mot kvinnor ensamt den största skadan mot europeiska kvinnor. Mellan femton och tjugofem procent av kvinnorna blir slagna under havandeskap och sextrafiken ökar medan bara två till tre procent av de män som begår våldtäkt kommer i fängelse.
Det femte området är väpnad konflikt. Vi lovade att öka kvinnors deltagande i konfliktlösning och skydda kvinnor i väpnade konflikter, ändå är kvinnorna fortfarande i övervägande majoritet i fråga om de personer som berörs av väpnade konflikter men är frånvarande från fredsförhandlingar och initiativ vid övergång till fred.
Det sjätte området är kvinnor och ekonomi. Vi lovade att främja kvinnors tillträde till sysselsättning och kontroll över ekonomiska resurser. Kvinnor är praktiskt taget frånvarande från eller föga representerade i ekonomiskt beslutsfattande. Kvinnor tjänar i genomsnitt sjuttiofem procent av mäns timpenning och deras sysselsättning är tjugo procent lägre.
Beslutsfattande är det sjunde området. Vi lovade att säkra lika tillträde för kvinnor till och fullt deltagande i maktstrukturer och beslutsfattande, ändå är inte gapet mellan könsjämlikhet rättsligt och i praktiken större någonstans än på området för beslutsfattande.
Det åttonde området är institutionella mekanismer för kvinnors befordran. Vi kom överens om att införliva könsfrågan i lagstiftning, offentlig politik och offentliga program. Den politiska viljan har tyvärr brustit. Könsintegrering och uppföljning av könseffekten är långt ifrån verklighet."@sv13
|
| lpv:translated text |
".
Kaikki Euroopan unionin jäsenvaltiot hyväksyivät Pekingin toimintasuunnitelman. Sitouduimme 12 alueeseen. Ne kaikki ovat välttämättömiä, jotta naisilla olisi täydet ihmisoikeudet. Viisi vuotta tuon jälkeen on aika arvioida niitä.
Naisten ihmisoikeudet ovat yhdeksäs alue. Lupasimme panna täysimääräisesti täytäntöön kaikkinaisen naisten syrjinnän poistamista koskevan yleissopimuksen. Sitä periaatetta, että ihmisoikeudet koskevat yhtä lailla naisia ja miehiä, ei vieläkään tunnusteta riittävästi.
Kymmenes alue on tiedotusvälineet. Sitouduimme edistämään sitä, etteivät tiedotusvälineet kuvaisi naisia stereotyyppisesti, mutta koska miehet hallitsevat ylivoimaisesti tiedotusvälineitä, tiedotusvälineet kuvaavat naisia edelleen kielteisellä ja alentavalla tavalla.
Yhdestoista alue on ympäristö. Euroopan unionin jäsenvaltiot sitoutuivat ottamaan naiset aktiivisesti mukaan ympäristöä koskevaan päätöksentekoon. Naisten kokemusta ja taitoja ei silti edelleenkään hyödynnetä riittävästi ympäristöpoliittisissa toimissa.
Kahdestoista ja viimeinen alue ovat tyttölapset. Lupasimme poistaa kaikkinaisen tyttölasten syrjinnän, mutta tilastot osoittavat, että tyttölapsia syrjitään heidän elämänsä alkuvaiheista ja lapsuudesta aina aikuisikään asti.
Tämä on masentava tulos viisi vuotta Pekingin jälkeen ja sen 25 vuotta jatkuneen työn jälkeen, kun Yhdistyneet Kansakunnat on ollut vastuussa naisten oikeuksien edistämisestä kansallisella, alueellisella ja kansainvälisellä tasolla. Ensi vuoden kesäkuussa pidettävän YK:n "Peking + 5" -erityisistunnon on korkea aika ryhtyä konkreettisiin toimiin, jotta Pekingin periaateohjelma pantaisiin täytäntöön. Toimenpidekeskeinen suunnitelma on välttämätön Pekingin tavoitteiden edistämiseksi, niin että kaikki hallitukset panisivat täytäntöön tasa-arvoa koskevia strategioita näillä 12 keskeisellä alueella.
Euroopan unionilla täytyy olla todella aktiivinen rooli. Euroopan tasolla tehtävässä valmistelutyössä on jo edetty pitkälle. Euroopan unionin työtä täytyy nopeuttaa, jotta sillä olisi todellista vaikutusta, ennen kuin kannoista sovitaan kansainvälisellä tasolla. Kysymmekin seuraavaa: miten komissio ja neuvosto varmistavat sen, että parlamentista tulee todellinen kumppani sekä valmistelutyössä, joka koskee Euroopan unionin panosta "Peking + 5" -istuntoon, että New Yorkin kokoukseen lähetettävässä Euroopan unionin virallisessa valtuuskunnassa?
Ensimmäinen alue on köyhyys. Sitouduimme ottamaan käyttöön makrotaloudellisia politiikkoja köyhyydessä elävien naisten tarpeisiin ja varmistamaan, että naiset pääsevät tasavertaisesti käyttämään taloudellisia resursseja. Yksinhuoltajaäidit ja ikääntyneet naiset ovat kuitenkin edelleen köyhyyden pääasiallisia uhreja.
Toinen alue on koulutus. Lupasimme varmistaa, että naisilla on tasavertainen pääsy tieteeseen ja teknologiaan sekä elinikäiseen oppimiseen. Valitettavasti naisten ja miesten koulutus noudattaa edelleen stereotyyppistä kaavaa.
Kolmas alue on terveys. Sovimme naisten terveyteen myönnettävien resurssien lisäämisestä. Kuitenkin keski-ikäisillä ja ikääntyneillä naisilla on edelleen enemmän terveysongelmia kuin miehillä. Äitien ja lasten kuolleisuus on edelleen liian suuri.
Neljäs alue on väkivalta. Lupasimme saada sukupuoleen perustuvan väkivallan loppumaan, mutta naisiin kohdistuva väkivalta on edelleen suurimpana yksittäisenä syynä Euroopan naisten saamiin vammoihin. Noin 15–25 prosenttia naisista pahoinpidellään raskauden aikana ja seksiin liittyvä salakauppa on lisääntymässä, kun taas vain 2–3 prosenttia raiskaukseen syyllistyvistä miehistä joutuu vankilaan.
Viides alue on aseellinen selkkaus. Lupasimme lisätä naisten osallistumista konfliktien ratkaisemiseen ja suojella aseellisten selkkausten keskellä eläviä naisia, mutta naiset ovat edelleen ylivoimaisena enemmistönä aseellisten selkkausten uhrien joukossa, eikä heitä näy rauhanneuvotteluissa eikä rauhaan siirtymistä koskevissa aloitteissa.
Kuudes alue on naiset ja talous. Sitouduimme edistämään naisten pääsyä työpaikkoihin ja taloudellisten resurssien hallintaan. Naisia ei edelleenkään juuri näy tai he ovat huonosti edustettuina taloutta koskevassa päätöksenteossa. Naiset ansaitsevat keskimäärin 75 prosenttia miesten tuntipalkasta, ja heidän työllisyysasteensa on noin 20 prosenttia alhaisempi.
Seitsemäs alue on päätöksenteko. Lupasimme varmistaa, että naisilla on tasavertainen pääsy valtarakenteisiin ja päätöksentekoon ja että he voivat osallistua niihin täysimääräisesti, mutta virallisen ja tosiasiallisen tasa-arvon välinen kuilu on suurimmillaan juuri päätöksenteon alueella.
Kahdeksas alue ovat institutionaaliset mekanismit naisten aseman edistämiseksi. Sovimme, että tasa-arvo valtavirtaistetaan lainsäädäntöön, valtionpolitiikkoihin ja ohjelmiin. Valitettavasti poliittista tahtoa ei ole ollut. Tasa-arvon valtavirtaistaminen ja sukupuolivaikutusten arviointi eivät ole lähelläkään toteutumista."@fi5
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Theorin (PSE ),"8,10,12,3
|
| lpv:translated text |
"Alle lidstaten van de Europese Unie hebben het Actieprogramma Beijing onderschreven. Er zijn afspraken gemaakt met betrekking tot twaalf gebieden. Maatregelen op deze terreinen zijn onontbeerlijk om vrouwen in staat te stellen ten volle van hun mensenrechten gebruik te maken. Nu, vijf jaar later, is het tijd voor een evaluatie.
Het negende gebied betreft de mensenrechten van vrouwen. Wij beloofden de volledige toepassing van het verdrag voor de uitbanning van alle vormen van discriminatie jegens vrouwen. Toch is er vandaag nog onvoldoende erkenning voor het beginsel, dat mensenrechten op dezelfde wijze van toepassing zijn op vrouwen en mannen.
Het tiende gebied betreft de media. Wij beloofden te zullen streven naar een niet-clichématige voorstelling van vrouwen in de media. Niettemin blijven de media, die overwegend door mannen worden geleid, een negatief en vernederend beeld van vrouwen uitdragen.
Het elfde gebied betreft het milieu. De Europese deelnemers zegden toe, vrouwen actief te zullen betrekken bij de besluitvorming op milieugebied. Toch wordt er bij de uitwerking en toepassing van het milieubeleid onvoldoende gebruik gemaakt van de ervaring en vaardigheden van vrouwen.
Het twaalfde en laatste gebied betreft kinderen van het vrouwelijk geslacht. Wij beloofden alle vormen van discriminatie tegen meisjes te zullen uitbannen. Uit de statistieken blijkt echter dat meisjes vanaf hun jongste jaren, gedurende hun hele kindertijd en tot op volwassen leeftijd gediscrimineerd worden.
Dit is het ontmoedigende resultaat, vijf jaar na Beijing en 25 jaar nadat de Verenigde Naties de verantwoordelijkheid op zich namen voor het bevorderen van de vrouwenrechten op nationaal, regionaal en internationaal niveau. Het is dus hoog tijd dat de bijzondere VN-bijeenkomst "Beijing plus five", volgend jaar juni, spijkers met koppen slaat bij de invulling van het Beijing actieprogramma. Indien het de regeringen menens is met de uitwerking van strategieën voor gendergelijkheid op alle 12 genoemde probleemgebieden, dient er een actiegericht plan voor het nastreven van de Beijing-doelstellingen te komen.
De Europese Unie moet hierbij actief het voortouw nemen. Het voorbereidend werk op Europees niveau is al behoorlijk ver gevorderd, maar de Unie moet aansturen op een snelle standpuntbepaling, zodat zij haar invloed kan laten gelden nog voordat op internationaal niveau de posities zijn ingenomen. Onze vraag is de volgende. Hoe zullen de Commissie en de Raad ervoor zorgen dat het Parlement als een volwaardige partner wordt betrokken bij zowel de voorbereiding van de bijdrage van de Europese Unie aan "Beijing plus five", als de samenstelling van de officiële EU-delegatie naar de conferentie in New York?
Het eerste gebied betreft armoede. Wij verplichtten ons ertoe een macro-economisch beleid op te zetten dat rekening houdt met de behoeften van in armoede verkerende vrouwen, en vrouwen gelijke toegang tot economische hulpbronnen te verzekeren. Toch worden nog steeds vooral alleenstaande moeders en oudere vrouwen door armoede getroffen.
Het tweede gebied betreft onderwijs en opleiding. Wij beloofden vrouwen gelijke toegang te verschaffen tot wetenschap en technologie en tot permanente scholing. Helaas verloopt de opleiding van vrouwen en mannen nog steeds volgens geijkte patronen.
Het derde gebied betreft de gezondheidszorg. Wij beloofden meer middelen te zullen vrijmaken voor de gezondheid van vrouwen. Desondanks hebben vrouwen van middelbare leeftijd en oudere vrouwen nog steeds met meer gezondheidsproblemen te kampen dan mannen. De sterfte rondom zwangerschap en geboorte en de kindersterfte zijn nog steeds te hoog.
Het vierde gebied betreft geweld. Wij beloofden het gendergebonden geweld te zullen uitbannen en toch blijft het fenomeen waaronder Europese vrouwen het zwaarst te lijden hebben de op hen gerichte gewelddadigheid. Tijdens hun zwangerschap wordt 15 à 25% van de vrouwen mishandeld. Vrouwenhandel ten behoeve van de prostitutie blijft toenemen.Van de mannen die zich aan verkrachting schuldig maken gaat er maar 2 à 3% naar de gevangenis.
Het vijfde gebied betreft gewapende conflicten. Wij beloofden vrouwen een grotere rol toe te kennen bij het beslechten van conflicten en hun meer bescherming te bieden. Toch zijn de slachtoffers van gewapende conflicten nog in overgrote meerderheid vrouwen, terwijl zij niet mogen deelnemen aan vredesonderhandelingen en initiatieven voor de overgangsperiode tussen oorlog en vrede.
Het zesde gebied betreft vrouwen en de economie. Wij beloofden vrouwen betere toegang tot de arbeidsmarkt en meer zeggenschap over de economische hulpbronnen.Vrouwen zijn zo goed als afwezig of slechts zwak vertegenwoordigd op het niveau van de economische besluitvorming. Vrouwen verdienen gemiddeld 75% van het uurloon van mannen en hun participatiegraad ligt zo'n 20% lager.
De besluitvorming is het zevende gebied. Wij beloofden vrouwen gelijke toegang tot en volwaardige deelneming in de machtsstructuren en de besluitvorming. Toch is de kloof tussen de op papier toegekende en de daadwerkelijk genoten gelijke kansen voor vrouwen en mannen nergens groter dan op het niveau van de uitoefening van de macht.
Het achtste gebied betreft de institutionele structuren voor de verbetering van de positie van vrouwen. Wij besloten tot gender mainstreaming op het vlak van wetgeving, overheidsbeleid en overheidsprogramma's. Helaas ontbreekt het aan de nodige politieke wil en zijn we nog ver verwijderd van gender mainstreaming en een gendereffectrapportage."@nl2
|
| lpv:translated text |
". – All the European Member States adopted the Beijing Platform for Action. We committed ourselves to 12 areas. They are all indispensable for women's full enjoyment of their human rights. Five years later it is time for an evaluation.
Women's human rights is the ninth area. We promised to fully implement the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women. Today there is still insufficient recognition of the principle that human rights apply equally to women and men.
The tenth area is media. We pledged to promote a non-stereotyped portrayal of women in the media yet, as a result of massive male domination of media power, the media continue to project negative and degrading images of women.
The eleventh area is environment. The European Members pledged to involve women actively in environmental decision making. Women's experience and skill remain insufficiently used in environmental policy actions.
The twelfth and last area is the girl child. We promised to eliminate all forms of discrimination against the girl child, yet statistics show that a girl child is discriminated against from the earliest stages of life, through her childhood and into adulthood.
This is the discouraging result five years after Beijing and after 25 years of effort since the United Nations incurred the responsibility for promoting women's rights at national, regional and international levels. It is high time for the UN "Beijing plus five" special session in June next year to take concrete action to implement the Beijing platform. An action-oriented plan for advancing the Beijing goals is necessary if all governments are to implement strategies for gender equality in all 12 critical areas of concern.
The European Union must play a truly active role. The preparatory work at European level is already far advanced. The European Union work must be speeded up so it can have a real influence before positions are fixed at international level. Our question is: how will the Commission and the Council ensure that Parliament becomes a real partner, both in the preparatory work on the European Union input to "Beijing plus five", and in the European Union's official delegation to the New York Conference?
The first area is poverty. We pledged to adopt macro-economic policies for the needs of women in poverty and to ensure women's equal access to economic resources. But single mothers and older women remain the main victims of poverty.
The second area is education. We promised to ensure women's equal access to science and technology and life-long education. Unfortunately, education of women and men still follows a stereotyped pattern.
The third area is health. We agreed to increase resources for women's health. Yet middle-aged and elderly women remain beset, more than men, with health problems. Maternity and child mortality are still too high.
The fourth area is violence. We promised to eliminate gender-based violence, yet violence against women remains the single largest injury to European women. Between 15% and 25% of women are battered during pregnancy and sexual trafficking is increasing, while only 2% to 3% of those men who commit rape go to prison.
The fifth area is armed conflict. We promised to increase women's participation in conflict resolution and protect women in armed conflicts, yet women still make up the overwhelming majority of those affected by armed conflict but are absent from peace negotiations and peace transition initiatives.
The sixth area is women and the economy. We pledged to promote women's access to employment and control over economic resources. Women remain virtually absent from or are poorly represented in economic decision making. Women earn, on average, 75% of the hourly wages of men and their employment rate is about 20% lower.
Decision making is the seventh area. We promised to ensure women's equal access to, and full participation in, power structures and decision making, yet nowhere is the gap between de jure and de facto gender equality greater than in the area of decision making.
The eighth area is institutional mechanisms for the advancement of women. We agreed to mainstream gender in legislation, public policies and programmes. Unfortunately, the political will has been absent. Gender mainstreaming and gender impact assessment are far from a reality."@lv10
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Theorin (PSE ),"8,10,12,3
|
| lpv:translated text |
"Όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη υιοθέτησαν το Πρόγραμμα Δράσης του Πεκίνου. Αναλάβαμε δεσμεύσεις σε 12 τομείς. Είναι όλοι απαραίτητοι, προκειμένου οι γυναίκες να απολαμβάνουν πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Πέντε χρόνια μετά είναι καιρός για αποτίμηση.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αποτελούν τον ένατο τομέα. Υποσχεθήκαμε να εφαρμόσουμε πλήρως τη Σύμβαση για την Εξάλειψη κάθε μορφής Διακρίσεων εις βάρος των Γυναικών. Σήμερα, δεν αναγνωρίζεται ακόμη ικανοποιητικά η αρχή ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζονται ισότιμα για γυναίκες και άνδρες.
Ο δέκατος τομέας είναι τα μέσα ενημέρωσης. Δεσμευθήκαμε να προωθήσουμε ένα μη στερεότυπο πορτραίτο των γυναικών στα μέσα ενημέρωσης, ωστόσο, ως αποτέλεσμα της συντριπτικής ανδρικής κυριαρχίας στην εξουσία των μέσων ενημέρωσης, τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να προβάλλουν αρνητικές και εξευτελιστικές εικόνες των γυναικών.
Ο ενδέκατος τομέας είναι το περιβάλλον. Οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεσμεύθηκαν για την ενεργό συμμετοχή των γυναικών στις λήψεις αποφάσεων περιβαλλοντικού χαρακτήρα. Η εμπειρία και η ικανότητα των γυναικών δεν αξιοποιούνται ακόμη επαρκώς στις δράσεις περιβαλλοντικής πολιτικής.
Ο δωδέκατος και τελευταίος τομέας αφορά το κορίτσι. Υποσχεθήκαμε να εξαλείψουμε κάθε μορφής διάκρισης κατά των κοριτσιών, εντούτοις, οι στατιστικές δείχνουν ότι το κορίτσι υφίσταται διακρίσεις από τα πρώιμα στάδια της ζωής, από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση.
Αυτό είναι το αποθαρρυντικό αποτέλεσμα πέντε χρόνια μετά το Πεκίνο και μετά από 25 χρόνια προσπάθειας, από τότε που τα Ηνωμένα Έθνη ανέλαβαν την ευθύνη να προαγάγουν τα δικαιώματα των γυναικών σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για την ειδική συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών “Πεκίνο, πέντε χρόνια μετά” τον ερχόμενο Ιούνιο, ώστε να αναληφθεί συγκεκριμένη δράση για την εφαρμογή του Προγράμματος Δράσης του Πεκίνου. Ένα σχέδιο δράσης για την προώθηση των στόχων του Πεκίνου είναι απαραίτητο, εάν όλες οι κυβερνήσεις πρόκειται να εφαρμόσουν στρατηγικές για την ισότητα των φύλων και στους 12 αποφασιστικούς τομείς ενδιαφέροντος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει έναν πραγματικά ενεργό ρόλο. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν ήδη προχωρήσει αρκετά. Το έργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να επισπευθεί, ούτως ώστε η ΕΕ να μπορέσει να ασκήσει ουσιαστική επιρροή προτού καθορισθούν οι θέσεις σε διεθνές επίπεδο. Το ερώτημά μας είναι: με ποιον τρόπο θα διασφαλίσει η Επιτροπή και το Συμβούλιο ότι το Κοινοβούλιο θα αποτελέσει πραγματικό εταίρο, τόσο στις προπαρασκευαστικές εργασίες για τη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο “Πεκίνο, πέντε χρόνια μετά” όσο και στην επίσημη αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διάσκεψη της Νέας Υόρκης;
Ο πρώτος τομέας είναι η φτώχεια. Δεσμευθήκαμε να υιοθετήσουμε μακροοικονομικές πολιτικές για τις ανάγκες των γυναικών που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας και για να διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στους οικονομικούς πόρους. Ωστόσο, οι ανύπανδρες μητέρες και οι πιο ηλικιωμένες γυναίκες παραμένουν τα κύρια θύματα της φτώχειας.
Ο δεύτερος τομέας είναι η εκπαίδευση. Υποσχεθήκαμε να εξασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην επιστήμη και την τεχνολογία, καθώς και στη δια βίου εκπαίδευση. Δυστυχώς, η εκπαίδευση γυναικών και ανδρών ακολουθεί ακόμα το στερεότυπο μοντέλο.
Ο τρίτος τομέας είναι η υγεία. Συμφωνήσαμε να αυξήσουμε τους πόρους για την υγεία των γυναικών. Ωστόσο, οι μεσήλικες και ηλικιωμένες γυναίκες εξακολουθούν να ταλανίζονται, περισσότερο από τους άνδρες, από προβλήματα υγείας. Η θνησιμότητα κατά τον τοκετό και η παιδική θνησιμότητα παραμένουν ακόμη σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα.
Ο τέταρτος τομέας είναι η βία. Υποσχεθήκαμε να εξαλείψουμε τη βία βάσει του φύλου, εντούτοις, η βία κατά των γυναικών παραμένει η μοναδική υψηλότερη πληγή για τις ευρωπαίες γυναίκες. Μεταξύ του 15% και 25% των γυναικών υφίστανται ξυλοδαρμό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και το σεξουαλικό εμπόριο αυξάνει, ενώ μόνο το 2% – 3% των ανδρών που διαπράττουν βιασμό καταλήγουν στη φυλακή.
Ο πέμπτος τομέας είναι οι ένοπλες συγκρούσεις. Υποσχεθήκαμε να αυξήσουμε τη συμμετοχή των γυναικών στην επίλυση των συγκρούσεων και να προστατεύσουμε τις γυναίκες κατά τις ένοπλες συγκρούσεις, ωστόσο, οι γυναίκες αποτελούν ακόμη τη συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που θίγονται από τις ένοπλες συγκρούσεις, αλλά απουσιάζουν από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τις πρωτοβουλίες ειρήνευσης.
Ο έκτος τομέας είναι οι γυναίκες και η οικονομία. Δεσμευθήκαμε να προωθήσουμε την πρόσβαση των γυναικών στην απασχόληση και τον έλεγχο επί των οικονομικών πόρων. Οι γυναίκες παραμένουν ουσιαστικά απούσες ή υποεκπροσωπούνται στις λήψεις αποφάσεων οικονομικού χαρακτήρα. Οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσο όρο το 75% του ωριαίου μισθού των ανδρών και το ποσοστό απασχόλησής τους είναι περίπου 20% χαμηλότερο.
Η λήψη αποφάσεων είναι ο έβδομος τομέας. Υποσχεθήκαμε να διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβαση των γυναικών και την πλήρη συμμετοχή τους στις δομές της εξουσίας και λήψης αποφάσεων, εντούτοις, πουθενά δεν παρουσιάζεται μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ της νόμω και έργω ισότητας των φύλων από ό,τι στον τομέα λήψης αποφάσεων.
Ο όγδοος τομέας είναι οι θεσμικοί μηχανισμοί για την προώθηση των γυναικών. Συμφωνήσαμε για την ενσωμάτωση της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ των φύλων στη νομοθεσία, τις πολιτικές δημόσιου χαρακτήρα και στα προγράμματα. Δυστυχώς, η πολιτική θέληση ήταν απούσα. Η ενσωμάτωση της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ των φύλων και η αξιολόγηση των επιπτώσεων στα δύο φύλα μακράν απέχουν της πραγματοποίησής τους."@el8
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"rapporteur"10,3
|
| lpv:unclassifiedMetadata | |
| lpv:translated text | |
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Theorin (PSE ),"8,10,12,3
|
| lpv:spoken text |
". – All the European Member States adopted the Beijing Platform for Action. We committed ourselves to 12 areas. They are all indispensable for women's full enjoyment of their human rights. Five years later it is time for an evaluation.
Women's human rights is the ninth area. We promised to fully implement the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women. Today there is still insufficient recognition of the principle that human rights apply equally to women and men.
The tenth area is media. We pledged to promote a non-stereotyped portrayal of women in the media yet, as a result of massive male domination of media power, the media continue to project negative and degrading images of women.
The eleventh area is environment. The European Members pledged to involve women actively in environmental decision making. Women's experience and skill remain insufficiently used in environmental policy actions.
The twelfth and last area is the girl child. We promised to eliminate all forms of discrimination against the girl child, yet statistics show that a girl child is discriminated against from the earliest stages of life, through her childhood and into adulthood.
This is the discouraging result five years after Beijing and after 25 years of effort since the United Nations incurred the responsibility for promoting women's rights at national, regional and international levels. It is high time for the UN "Beijing plus five" special session in June next year to take concrete action to implement the Beijing platform. An action-oriented plan for advancing the Beijing goals is necessary if all governments are to implement strategies for gender equality in all 12 critical areas of concern.
The European Union must play a truly active role. The preparatory work at European level is already far advanced. The European Union work must be speeded up so it can have a real influence before positions are fixed at international level. Our question is: how will the Commission and the Council ensure that Parliament becomes a real partner, both in the preparatory work on the European Union input to "Beijing plus five", and in the European Union's official delegation to the New York Conference?
The first area is poverty. We pledged to adopt macro-economic policies for the needs of women in poverty and to ensure women's equal access to economic resources. But single mothers and older women remain the main victims of poverty.
The second area is education. We promised to ensure women's equal access to science and technology and life-long education. Unfortunately, education of women and men still follows a stereotyped pattern.
The third area is health. We agreed to increase resources for women's health. Yet middle-aged and elderly women remain beset, more than men, with health problems. Maternity and child mortality are still too high.
The fourth area is violence. We promised to eliminate gender-based violence, yet violence against women remains the single largest injury to European women. Between 15% and 25% of women are battered during pregnancy and sexual trafficking is increasing, while only 2% to 3% of those men who commit rape go to prison.
The fifth area is armed conflict. We promised to increase women's participation in conflict resolution and protect women in armed conflicts, yet women still make up the overwhelming majority of those affected by armed conflict but are absent from peace negotiations and peace transition initiatives.
The sixth area is women and the economy. We pledged to promote women's access to employment and control over economic resources. Women remain virtually absent from or are poorly represented in economic decision making. Women earn, on average, 75% of the hourly wages of men and their employment rate is about 20% lower.
Decision making is the seventh area. We promised to ensure women's equal access to, and full participation in, power structures and decision making, yet nowhere is the gap between de jure and de facto gender equality greater than in the area of decision making.
The eighth area is institutional mechanisms for the advancement of women. We agreed to mainstream gender in legislation, public policies and programmes. Unfortunately, the political will has been absent. Gender mainstreaming and gender impact assessment are far from a reality."@en3
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"Theorin (PSE ),"8,10,12,3
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"rapporteur"10,3
|
| lpv:translated text |
"Todos os EstadosMembros adoptaram a Plataforma de Acção de Pequim. Assumimos compromissos em 12 áreas. Todas elas indispensáveis para que as mulheres possam ver totalmente respeitados os seus direitos humanos. Cinco anos depois, impõe-se uma avaliação.
Os direitos humanos da mulher constituem a nona área. Prometemos implementar na íntegra a Convenção sobre a Eliminação de Todas as Formas de Discriminação contra a Mulher. Hoje é ainda insuficiente o reconhecimento do principio de que os direitos humanos se aplicam igualmente a homens e mulheres.
A décima área é a dos meios de comunicação social. Comprometemo-nos a promover uma imagem não estereotipada da mulher nos meios de comunicação social. Porém, como resultado de um domínio esmagador dos meios de comunicação social por parte dos homens, continua a projectar-se uma imagem negativa e pejorativa das mulheres.
A décima primeira área é a do ambiente. Os deputados europeus comprometeram-se a envolver as mulheres activamente nas decisões respeitantes ao ambiente. A experiência e conhecimentos das mulheres continuam a ser utilizados de forma insuficiente nas acções no âmbito da política de ambiente.
A décima segunda área diz respeito ás crianças do sexo feminino. Prometemos eliminar todas as formas de discriminação contra as crianças do sexo feminino, contudo as estatísticas mostram que estas são ainda discriminadas desde as fases mais elementares da suas vidas, passando pela infância e a fase adulta.
Este é o resultado decepcionante cinco anos depois Pequim e depois de 25 anos de esforços, desde que as Nações Unidas assumiram a responsabilidade de promover os direitos das mulheres aos níveis regional, nacional e internacional. É chegado o momento de a sessão especial das Nações Unidas “Pequim mais cinco” a realizar em Junho do próximo ano tomar decisões concretas, com vista à implementação da Plataforma de Acção de Pequim. É urgente um plano orientado para a acção com vista a promover uma mais rápida consecução dos objectivos fixados em Pequim, caso se pretenda que todos os governos implementem estratégias de igualdade dos sexos em todas estas 12 áreas de interesse.
A União Europeia deverá desempenhar um papel verdadeiramente activo. O trabalho preparatório a nível europeu está já bastante avançado. O trabalho da União Europeia deverá ser acelerado, por forma a poder ter uma influência decisiva antes de as posições serem fixadas a nível internacional. A questão que levantamos é a seguinte: como irão a Comissão e o Conselho assegurar que o Parlamento se torne um parceiro verdadeiro, quer no trabalho preparatório com vista ao contributo da União Europeia para a sessão “Pequim mais cinco”, quer na delegação oficial da União Europeia à Conferência de Nova Iorque?
A primeira área é a pobreza. Comprometemo-nos a adoptar políticas macro-económicas que permitissem responder às necessidades das mulheres afectadas pela pobreza e garantir às mulheres a igualdade de acesso aos recursos económicos. Porém, as mães solteiras e as mulheres idosas continuam a ser as principais vítimas da pobreza.
A segunda área é a da educação. Prometemos assegurar às mulheres a igualdade de acesso à ciência e à tecnologia, bem como à educação ao longo de toda a vida. Infelizmente, a educação das mulheres e dos homens continua a seguir padrões estereotipados.
A terceira área é a da saúde. Concordámos em aumentar os recursos destinados à saúde das mulheres. Porém, as mulheres de meia idade e as mulheres idosas continuam a ser atingidas, mais do que os homens, por problemas de saúde. As taxas de mortalidade materna e infantil continuam extremamente elevada.
A quarta área é a da violência. Prometemos eliminar a violência com base no género, contudo a violência contra as mulheres continua a ser a maior causa de ferimentos entre as mulheres europeias. Entre 15 e 25% das mulheres são espancadas durante a gravidez e o tráfico sexual está a aumentar, enquanto apenas 2 a 3% dos homens que cometem violações acabam na prisão.
A quinta área é a dos conflitos armados. Prometemos aumentar a participação das mulheres na resolução dos conflitos e a sua protecção em situações de conflito armado, contudo as mulheres continuam a constituir a esmagadora maioria das pessoas atingidas por conflitos armados, estando ausentes das negociações de paz e das iniciativas de transição para a paz.
A sexta área é a do papel das mulheres na economia. Comprometemo-nos em promover o acesso das mulheres ao emprego e ao controlo sobre os recursos económicos. As mulheres permanecem praticamente ausentes ou muito pouco representadas nos processos de decisão económica. Ganham à hora em média 75% da remuneração dos homens e a sua taxa de emprego é cerca de 20% mais baixa.
O processo de tomada de decisões é a sétima área. Prometemos assegurar o acesso igual das mulheres às estruturas de poder e a sua participação total nas mesmas, contudo é no processo de tomada de decisões que se verifica o maior fosso entre a igualdade
e
entre os géneros.
A oitava área é a dos mecanismos institucionais para o progresso da mulher. Concordámos em proceder à integração da igualdade e oportunidades entre os sexos
em toda a legislação, políticas e programas públicos. Infelizmente, a vontade política não tem existido. O
da igualdade de oportunidades entre os sexos e o estudo do impacto do género estão longe de ser uma realidade."@pt11
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de jure"11,9,6
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"mainstreeeming"11
|
| lpv:unclassifiedMetadata | |
| lpv:unclassifiedMetadata | |
| lpv:translated text |
"Il programma d’azione di Pechino è stato adottato da tutti gli Stati membri europei. Ci siamo impegnati su 12 aree critiche, tutte indispensabili perché le donne possano godere pienamente dei loro diritti umani. Cinque anni dopo, è giunto il momento di una valutazione.
I diritti umani delle donne costituiscono la nona area. Abbiamo promesso la piena attuazione della Convenzione per l’eliminazione di ogni forma di discriminazione contro le donne. Oggi è ancora insufficiente il riconoscimento del principio secondo cui i diritti umani si applicano in modo paritario a donne e uomini.
La decima area è costituita dai mezzi d’informazione. Ci siamo impegnati a promuovere una rappresentazione non stereotipata della donna nei media; tuttavia, come risultato del massiccio dominio maschile sul potere dei mezzi d’informazione, questi continuano a proiettare immagini femminili negative e degradanti.
L’undicesima area riguarda l’ambiente. Gli Stati membri europei si sono impegnati a coinvolgere attivamente le donne nei processi decisionali nel settore ambientale. L’esperienza e la competenza delle donne sono ancora utilizzate in misura insufficiente nelle azioni politiche in materia ambientale.
La dodicesima e ultima area riguarda le bambine. Abbiamo promesso di eliminare ogni forma di discriminazione nei loro confronti, ma le statistiche dimostrano che subiscono discriminazioni sin dalle prime fasi della vita, durante l’infanzia fino all’età adulta.
Questi sono gli scoraggianti risultati cinque anni dopo Pechino e dopo 25 anni di sforzi, da quando le Nazioni Unite si sono assunte la responsabilità di promuovere i diritti delle donne a livello nazionale, regionale e internazionale. La seduta straordinaria dell’ONU “Pechino più cinque”, che si terrà l’anno prossimo a giugno, dovrà provvedere con urgenza ad adottare misure concrete per attuare il programma di Pechino. E’ necessario un piano orientato all’azione per procedere nella realizzazione degli obiettivi di Pechino, se vogliamo che i governi attuino strategie a favore della parità tra i sessi in tutte le 12 aree critiche.
L’Unione europea deve svolgere un ruolo realmente attivo. Il lavoro preparatorio a livello europeo ha già compiuto grandi passi avanti e deve essere accelerato, in modo da poter avere una reale influenza prima che siano fissate le posizioni a livello internazionale. La nostra domanda è la seguente: in che modo Commissione e Consiglio intendono garantire la reale partecipazione del Parlamento sia al lavoro preparatorio per il contributo dell’Unione europea alla riunione “Pechino più cinque”, sia alla delegazione ufficiale dell’Unione europea alla Conferenza di New York?
La prima area riguarda la povertà. Ci siamo impegnati ad adottare politiche macroeconomiche a favore delle donne in condizioni di povertà e a garantire alle donne parità di accesso alle risorse economiche. Tuttavia, le donne sole con figli e le donne anziane continuano ad essere le principali vittime della povertà.
La seconda area critica è l’istruzione. Abbiamo promesso di garantire parità di accesso alla scienza e alla tecnologia e all’istruzione lungo l’intero arco della vita. Purtroppo, l’istruzione delle donne e degli uomini segue ancora schemi stereotipati.
La terza area è la salute. Abbiamo deciso di aumentare le risorse a favore della salute delle donne. Tuttavia, le donne di mezza età e anziane sono colpite in misura maggiore rispetto agli uomini da problemi di salute. Il tasso di maternità e di mortalità infantile è ancora troppo elevato.
La quarta area riguarda la violenza. Abbiamo promesso di eliminare la violenza basata sul sesso, ma la violenza contro le donne rimane da sola il principale danno subito dalle donne europee. Una percentuale di donne compresa tra il 15 e il 25 percento subisce maltrattamenti durante la gravidanza e il traffico a scopi sessuali sta aumentando, mentre soltanto dal 2 al 3 percento degli uomini che commettono uno stupro finisce in carcere.
La quinta area riguarda i conflitti armati. Abbiamo promesso di rafforzare il ruolo delle donne nella soluzione dei conflitti e di proteggerle nei conflitti armati, ma le donne costituiscono ancora la stragrande maggioranza delle vittime, mentre restano assenti dai negoziati di pace e dalle iniziative transitorie per la pace.
La sesta area concerne le donne e l’economia. Ci siamo impegnati a promuovere l’accesso delle donne all’occupazione e al controllo delle risorse economiche. Le donne restano di fatto assenti dai processi decisionali economici o vi sono scarsamente rappresentate. Guadagnano in media il 75 percento della retribuzione oraria degli uomini e il tasso di occupazione femminile è inferiore di circa il 20 percento a quello maschile.
I processi decisionali costituiscono la settima area. Abbiamo promesso di garantire alle donne un accesso paritario e la piena partecipazione alle strutture di potere e ai processi decisionali; tuttavia, in nessun altro settore il divario in termini di parità tra uomini e donne è più ampio fra
e
rispetto al settore dei processi decisionali.
L’ottava area riguarda i meccanismi istituzionali per favorire il progresso delle donne. Abbiamo concordato l’integrazione del tema della parità nella legislazione, nelle politiche pubbliche e nei programmi. Purtroppo, la volontà politica è stata assente. Il
e la valutazione dell’impatto in base al genere sono lungi dall’essere una realtà."@it9
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de jure"11,9,6
|
| lpv:translated text |
". – (EN) Todos los Estados miembros europeos aprobaron el Programa de acción Beijing. Asumimos compromisos en 12 ámbitos, todos ellos indispensables para que las mujeres gocen plenamente de los derechos humanos. Cuando han transcurrido cinco años es el momento de hacer balance.
Los derechos humanos de las mujeres constituyen el noveno ámbito. Prometimos aplicar fielmente el Convenio sobre la eliminación de todas las formas de discriminación contra las mujeres. Hoy sigue siendo insuficiente el reconocimiento del principio de que los derechos humanos son igualmente válidos para mujeres y hombres.
El décimo ámbito es relativo a los medios de comunicación. Prometimos fomentar una representación no estereotipada de las mujeres en los medios de comunicación, aunque debido al enorme predominio masculino de los medios, éstos siguen proyectando imágenes negativas y degradantes de la mujer.
El undécimo ámbito es el medio ambiente. Los miembros europeos prometieron involucrar activamente a las mujeres en la toma de decisiones en materia de medio ambiente. La experiencia y las aptitudes de las mujeres siguen sin ser utilizadas plenamente en los programas de acción medioambiental.
El duodécimo y último ámbito es el de la niña. Prometimos eliminar todas las formas de discriminación contra las niñas, aunque las estadísticas demuestran que las niñas son discriminadas desde las primeras fases de su vida, durante su niñez y en su edad adulta.
Estos son los desalentadores resultados cinco años después de Beijing y después de 25 años de esfuerzos desde que Naciones Unidas atribuyó la responsabilidad de fomentar los derechos de la mujer a nivel nacional, regional e internacional. Ya es hora de que la sesión especial de Naciones Unidas “Beijing más cinco”, que se celebrará en junio del año próximo, tome medidas concretas para aplicar el programa de acción Beijing. Hace falta un plan de acción que impulse los objetivos de Beijing si queremos que todos los gobiernos apliquen estrategias para la igualdad de trato entre ambos sexos en los 12 ámbitos fundamentales que nos preocupan.
La Unión Europea debe desempeñar un papel realmente activo. El trabajo preliminar a nivel europeo ya está muy avanzado. Hay que acelerar el trabajo de la Unión Europea para que tenga una influencia real antes de que se fijen las posiciones a nivel internacional. Nuestra pregunta es la siguiente: ¿qué medidas se proponen adoptar la Comisión y el Consejo para garantizar que el Parlamento se convierte en un interlocutor real en el trabajo preliminar, así como en la aportación de la Unión Europea a “Beijing más cinco” y en la delegación oficial de la Unión Europea en la conferencia de Nueva York?
El primer ámbito es la pobreza. Prometimos adoptar políticas macroeconómicas para suplir las necesidades de las mujeres que viven en la pobreza y garantizar la igualdad de acceso de las mujeres a los recursos económicos. Pero las madres solteras y las mujeres de edad avanzada siguen siendo las víctimas de la pobreza.
El segundo ámbito es la educación. Prometimos garantizar la igualdad de acceso de las mujeres a la ciencia y la tecnología y a la formación durante toda la vida. Lamentablemente, la educación de mujeres y hombres sigue aún un modelo estereotipado.
El tercer ámbito es la salud. Acordamos incrementar los recursos para la asistencia sanitaria de las mujeres. Sin embargo, las mujeres de mediana edad y de edad avanzada siguen padeciendo, en mayor medida que los hombres, los problemas derivados de la falta de asistencia médica. El índice de mortandad entre parturientas y recién nacidos sigue siendo alto.
El cuarto ámbito es la violencia. Prometimos eliminar la violencia por razón de sexo, aunque la violencia contra las mujeres sigue siendo la principal causa de las lesiones que sufren las mujeres europeas. Entre el 15% y el 25% de las mujeres reciben malos tratos durante el embarazo, y el tráfico sexual sigue creciendo, aunque sólo entre el 2% y el 3% de los violadores ingresan en prisión.
El quinto ámbito es el conflicto armado. Prometimos incrementar la participación de las mujeres en la resolución de conflictos y proteger a las mujeres de los conflictos armados, pero las mujeres siguen constituyendo la inmensa mayoría de las víctimas de los conflictos armados, siguen ausentes en las negociaciones de paz y en las iniciativas de transición hacia la paz.
El sexto ámbito es relativo a las mujeres y la economía. Prometimos fomentar el acceso de las mujeres al empleo y al control de los recursos económicos. Las mujeres siguen estando prácticamente excluidas o poco representadas en los procesos de toma de decisiones económicas. El salario por horas de las mujeres equivale al 75% del de los hombres y su tasa de empleo es aproximadamente un 20% más baja.
La toma de decisiones es el séptimo ámbito. Prometimos garantizar la igualdad de acceso de las mujeres y su plena participación en las estructuras de poder y en la toma de decisiones, aunque en ningún otro ámbito es tan grande la desigualdad de trato entre ambos sexos de jure y de facto que en el ámbito de la toma de decisiones.
El octavo ámbito es relativo a los mecanismos institucionales para el progreso de las mujeres. Acordamos integrar la dimensión de la igualdad de oportunidades entre hombres y mujeres en la legislación, el orden público y los programas sociales. Lamentablemente, ha faltado la voluntad política. La dimensión de la igualdad de oportunidades entre hombres y mujeres y la evaluación de las repercusiones por razón de sexo están lejos de ser una realidad."@es12
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de facto"11,9,6
|
| lpv:unclassifiedMetadata | |
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de jure"11,9,6
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de facto"11,9,6
|
| lpv:translated text | |
| lpv:unclassifiedMetadata |
"(mainstreeeming)"11
|
| lpv:translated text |
"Tous les États membres de l'Union européenne ont adopté le programme d'action Beijing. Nous nous sommes engagés dans 12 domaines différents. Tous sont indispensables pour que les femmes soient en mesure de jouir pleinement des droits de l'homme. Cinq ans plus tard, il est temps d'évaluer les résultats.
Les droits de la femme constituent le neuvième point. Nous avons promis de mettre totalement en œuvre la convention sur l'élimination de toutes les formes de discrimination à l'égard des femmes. Aujourd'hui, on ne reconnaît pas encore assez le principe selon lequel les droits de l'homme s'appliquent aussi bien aux femmes qu'aux hommes.
Dixièmement : les médias. Nous nous sommes engagés à promouvoir une image non stéréotypée de la femme au sein des médias. Toutefois, le pouvoir médiatique étant massivement dominé par les hommes, les médias continuent de diffuser des images négatives et dégradantes de la femme.
Onzièmement : l'environnement. Les États membres de l'Union européenne se sont engagés à impliquer activement les femmes dans le processus décisionnel lié à l'environnement. L'expérience et les compétences des femmes demeurent insuffisamment utilisées dans les politiques d'action environnementale.
Le douzième et dernier point a trait aux enfants de sexe féminin. Nous avons promis d'éliminer toute forme de discrimination à l'égard des enfants de sexe féminin. Néanmoins, les statistiques prouvent que les enfants de sexe féminin subissent une discrimination dès leur plus jeune âge, au cours de leur enfance et de leur vie d'adulte.
Tels sont les résultats décourageants que nous enregistrons, 5 ans après la conférence de Beijing et après 25 ans d'efforts, depuis que les Nations unies ont pris la responsabilité de promouvoir les droits de la femme à l'échelle nationale, régionale et internationale. Il est plus que temps qu'une action concrète soit décidée lors de la session spéciale des Nations unies en juin de l'année prochaine - Pékin+cinq -, action visant la mise en œuvre du programme Beijing. Il convient d'établir un plan d'action en vue d'atteindre les objectifs de Beijing si tous les gouvernements veulent mettre en œuvre des stratégies visant l'égalité entre les femmes et les hommes dans les douze domaines critiques qui nous préoccupent.
L'Union européenne doit être réellement active. Les travaux préparatoires au niveau européen sont déjà bien avancés. Les travaux de l'Union européenne doivent être accélérés de façon à avoir un véritable impact avant que des positions ne soient définies au niveau international. Notre question est la suivante : comment la Commission et le Conseil garantiront-ils la participation véritable du Parlement aux travaux préparatoires sur la contribution de l'UE à Pékin+cinq et à la délégation officielle de l'UE lors de la conférence de New York ?
Le premier domaine d'action est la pauvreté. Nous nous sommes engagés à adopter des politiques macro-économiques pour répondre aux besoins des femmes qui se trouvent dans une situation de pauvreté, pour leur garantir une égalité d'accès aux ressources économiques. Toutefois, les mères célibataires et les femmes âgées demeurent les principales victimes de la pauvreté.
Le deuxième domaine d'action est l'éducation. Nous avons fait la promesse de garantir aux femmes une égalité d'accès à la science et aux technologies, de même qu'à l'éducation permanente. Hélas, l'éducation des femmes et des hommes suit encore un modèle stéréotypé.
Troisièmement : la santé. Nous avons décidé d'augmenter les ressources allouées à la protection de la santé des femmes. Pourtant, les femmes d'âge mûr et les femmes âgées souffrent davantage de problèmes de santé, plus que les hommes. Les décès en couche et la mortalité infantile restent encore trop élevés.
Quatrièmement, la violence : nous avons promis d'éradiquer la violence basée sur le genre. Cependant, la violence à l'encontre des femmes reste le plus grand préjudice infligé aux femmes en Europe. Entre 15 et 25 % des femmes sont battues pendant leur grossesse. Le trafic sexuel est en hausse. Seuls 2 à 3 % des hommes qui ont commis un viol vont en prison.
Cinquièmement : les conflits armés. Nous nous sommes engagés à accroître la participation des femmes dans la résolution des conflits et à les protéger en cas de conflits armés. Néanmoins, les femmes sont toujours les plus touchées par ces conflits et elles ne sont pas présentes lors des négociations de paix et ne participent pas aux initiatives de transition vers la paix.
Sixièmement : les femmes et l'économie. Nous nous sommes engagés à promouvoir l'accès des femmes à l'emploi et au contrôle des ressources économiques. Les femmes ne participent pratiquement pas au processus décisionnel économique, ou elles n'y sont que faiblement représentées. Les femmes ont un salaire horaire équivalant à 75% de celui des hommes et leur taux d'occupation est inférieur de 20 % à celui des hommes.
Septièmement : le processus décisionnel. Nous avons promis de garantir aux femmes un accès égal et une participation totale aux structures de pouvoir et aux processus décisionnels. Pourtant, le fossé qui sépare l'égalité entre hommes et femmes
et
n'est nulle part aussi grand qu'en matière de prise de décisions.
Huitièmement : les mécanismes institutionnels en faveur de l'avancement des femmes. Nous avons convenu d'intégrer la question de genre dans la législation, les politiques publiques et les programmes. Hélas, la volonté politique a fait défaut. Le principe de l'intégration de la dimension du genre dans toutes les politiques et les actions, de même que l'étude d'impact sur les rapports femmes-hommes sont loin d'être une réalité."@fr6
|
| lpv:unclassifiedMetadata |
"de facto"11,9,6
|
| rdf:type | |
| dcterms:Date | |
| dcterms:Is Part Of | |
| dcterms:Language | |
| lpv:document identification number |
"en.19991215.5.3-063"4
|
| lpv:hasSubsequent | |
| lpv:speaker |
Named graphs describing this resource:
The resource appears as object in 2 triples